Μετά
από μια σχετική αμηχανία, εξαιτίας της μαζικότητας και της
αποφασιστικότητας των μπλόκων, ο προπαγανδιστικός μηχανισμός που
αναλαμβάνει πάντα τη βρώμικη δουλειά ενάντια σε όποιον σηκώνει κεφάλι
και αγωνίζεται, δουλεύει τις τελευταίες ώρες σε πλήρη σύνθεση και φουλ
ωράριο. Φανατικότερος όλων για άλλη μια φορά ο ραδιοσταθμός «ΣΚΑΪ», που
βρίζει και συκοφαντεί τους αγρότες από το ξημέρωμα έως το βράδυ,
εφευρίσκει τα πιο απίθανα επιχειρήματα για να ενεργοποιήσει τον
«κοινωνικό αυτοματισμό». Προσπαθεί ταυτόχρονα να παρουσιάσει την
κυβέρνηση και το κράτος ως ...θύματα των αγροτοκτηνοτρόφων και όχι σαν
θύτες, που με την πολιτική της ΚΑΠ τούς καταδικάζουν σε μίζερη ζωή και
τους διώχνουν από τα χωράφια και τα ζώα τους. Το παράδειγμα αυτό δεν
δείχνει μόνο τι σημαίνει κυβερνητική προπαγάνδα σε συσκευασία ΜΜΕ. Είναι
αποκαλυπτικό και για το πόσο σάπια μπορεί να γίνει η δημοσιογραφία, με
τον φερετζέ μάλιστα της αστικής «αντικειμενικότητας» και του
«πλουραλισμού», όπου ο κατ' όνομα δημοσιογράφος δεν είναι τίποτα
περισσότερο από ένα γρανάζι στον μηχανισμό της προπαγάνδας, ή και μέρος
του επιτελείου που τον διαμορφώνει και τον διαχειρίζεται. Αυτή η
δημοσιογραφία στέκεται απέναντι στον λαό και υπηρετεί μια «ενημέρωση»
που καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντά της. Κανένας εργαζόμενος
δημοσιογράφος να μη συμβιβαστεί με τον πόλεμο λάσπης, διαστρέβλωσης και
συκοφαντίας που δυναμώνει από τους ιδιοκτήτες των ΜΜΕ σε βάρος των
αγωνιζόμενων αγροτών και κτηνοτρόφων. Να σταθούν όλοι στη σωστή πλευρά
της υπεράσπισης και προβολής των δίκαιων αιτημάτων τους, να
συμπαραταχτούν στον κοινό αγώνα με όλους τους άλλους εργαζόμενους. Πρόθυμη
Τον
τιμάει τον αναβαθμισμένο ρόλο της η ηγετική ομάδα των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ -
ΣΥΡΙΖΑ στη ΓΣΕΕ. Αφού για μήνες τα έβρισκαν πίσω από κλειστές πόρτες με
κυβέρνηση και εργοδοσία, τελικά υπέγραψαν φαρδιά - πλατιά το συμβόλαιο
καθήλωσης των μισθών για τη «σταθερότητα» των ομίλων. Τώρα έχουν πάρει
σβάρνα τα ΜΜΕ και δίνουν συνεντεύξεις, αλλά και διαπιστευτήρια σε κράτος
και κεφάλαιο, πως «η δουλειά θα γίνει σωστά», στο όνομα της «κοινωνικής
ειρήνης», που σημαίνει να έχει η εργοδοσία ήσυχο το κεφάλι της. Σε
συνέντευξή του στην «ΕΦΣΥΝ», ο Γ. Παναγόπουλος χαρακτηρίζει «τεράστιο
παράθυρο ευκαιρίας» την κατάπτυστη συμφωνία και πανηγυρίζει ότι «οι
κοινωνικοί εταίροι αποκτούν πια "σημαντική υπόσταση"». Και επειδή
«κοινωνική ειρήνη» δεν γίνεται χωρίς «θάψιμο» στα συνδικάτα, ο
εργατοπατέρας ξερνάει αντι-ΠΑΜΕ χολή, βάζοντας στο στόχαστρο εργατικούς
αγώνες που έγιναν χωρίς την ...άδειά του! Γνωστά όλα αυτά: Φλύκταινες
βγάζει η ηγεσία της ΓΣΕΕ για αγώνες που βάζουν απέναντι εργοδοσία,
κυβέρνηση και την πολιτική του κέρδους, αποδεικνύοντας στην πράξη πόσο
απαξιωμένη είναι στα μάτια και στις συνειδήσεις των εργαζομένων. Η
νεκρανάστασή της αποκαλύπτει την αγωνία της αστικής τάξης και των
κομμάτων της να ενσωματώσουν τις λαϊκές αντιδράσεις που δυναμώνουν,
επιστρατεύοντας την - πάντα πρόθυμη για τέτοιους ρόλους -
σοσιαλδημοκρατία.
