Με τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση της Πρωτομαγιάς, ο εργαζόμενος λαός και η νεολαία της Θεσσαλονίκης τίμησε τους ιστορικούς αγώνες και τις θυσίες των εργατών και έστειλε δυνατό το μήνυμα συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα για ζωή χωρίς φτώχεια, εκμετάλλευση και πόλεμο.
Από νωρίς, στα σημεία των προσυγκεντρώσεων, άρχισαν να καταφθάνουν οι εργαζόμενοι από μια σειρά χώρους και κλάδους δουλειάς και να παίρνουν τη θέση τους συγκροτημένα πίσω από τα πανό των σωματείων τους. Με πορείες ξεκίνησαν να κατευθύνονται προς το χώρο της συγκέντρωσης, δημιουργώντας κλίμα αγωνιστικού ξεσηκωμού. Όλες οι προσυγκεντρώσεις συναντήθηκαν στη συμβολή των οδών Ερμού με Αριστοτέλους και συνέχισαν μέχρι το Άγαλμα Βενιζέλου. Το δικό τους ραντεβού είχαν δώσει οι διανομείς που με τις κόρνες τους ξεσήκωσαν το κέντρο της πόλης στο πέρασμά τους.
Ο χώρος της συγκέντρωσης άρχισε να πλημμυρίζει από χιλιάδες εργαζόμενους, από τη βιομηχανία, το σιδηρόδρομο, τις αστικές συγκοινωνίες, το εμπόριο, τις υπηρεσίες, τις επιχειρήσεις πληροφορικής, τηλεπικοινωνιών, του φαρμάκου, των κατασκευών, του επισιτισμού- τουρισμού, των τροφίμων και ποτών, από κάθε κλάδο του ιδιωτικού τομέα. Μαζί τους οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, με δυναμική παρουσία των υγειονομικών, των εκπαιδευτικών, των εργαζομένων στην Ειδική Αγωγή, κ.α..
Ιδιαίτερα μαχητικό ήταν το μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων αλλά και της Συντονιστικής Επιτροπής των μαθητών, που με νεανική ορμή ακούραστα φώναζαν συνθήματα διεκδικώντας «λεφτά για την παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία».
Δυναμική παρουσία είχε το μπλοκ της Επιτροπής Ειρήνης Θεσσαλονίκης, των Συλλόγων και Ομάδων Γυναικών της ΟΓΕ και άλλων μαζικών φορέων.
Μελωδικό ξεκίνημα
Η συγκέντρωση ξεκίνησε με μουσικό πρόγραμμα, αφιερωμένο στους αγώνες της εργατικής τάξης. Ο Κώστας Πρατσινάκης, μαζί με τους μουσικούς από το παράρτημα της Θεσσαλονίκης του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου, Κωνσταντίνο Γκούβα, Νίκο Ταλέα και Κώστα Γκρανόπουλο, άνοιξαν μελωδικά την απεργιακή συγκέντρωση και συντρόφευσαν τους χιλιάδες απεργούς διαδηλωτές με γνωστά αγαπημένα τραγούδια όπως το «Μέρα Μαγιού», το «Μεγάλο μας τσίρκο» κ.α..
Στη συγκέντρωση την κεντρική ομιλία έκανε η Λίλη Μαραγκού, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της «Pfizer» και το λόγο πήραν επίσης οι: Χριστιάννα Βέη, πρόεδρος του Συνδέσμου Δερματίνων Γουναρικών Θεσσαλονίκης, Γιάννης Νιβόρλης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών, Σοφία Μαστοράκη, εργαζόμενη στα εκδοτήρια του σιδηρόδρομου, Γιώργος Χριστοδούλου, γραμματέας Σωματείου Εργαζομένων στην ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, Μανώλης Νικολαΐδης, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Συνταξιουχικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης. Κάλεσμα αγώνα απηύθυνε ο Βασίλης Βασιλειάδης, πρόεδρος Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων Μηχανικών.
Η συγκέντρωση
Η Λίλη Μαραγκού, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων της «Pfizer», τόνισε ότι σήμερα «η εργατική τάξη γιορτάζει στο δρόμο του αγώνα και της διεκδίκησης!».
Αναφέρθηκε σε μεγάλους σταθμούς των ηρωικών αγώνων της εργατικής τάξης από το Σικάγο του 1886, μέχρι σήμερα. «Ολες αυτές οι μάχες, οι νίκες και οι νεκροί μας, ενέπνευσαν και δίδαξαν εκατομμύρια λαού πως η εργατική τάξη γυρνάει τα γρανάζια της κοινωνίας, αυτή παράγει τον πλούτο, αυτή πρέπει να τον ευχαριστιέται. Παίρνουμε τη σκυτάλη και από τους πρόσφατους μεγάλους αγώνες. Την ιστορική απεργία στις 28 Φεβρουαρίου, όπου εκατομμύρια απέργησαν και διαδήλωσαν σε όλη τη χώρα. Εγιναν το ορμητικό ποτάμι της λαϊκής οργής για τις πολιτικές που μας στερούν το οξυγόνο. (...) Δική μας ελπίδα είναι η δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Ο γίγαντας λαός μπορεί να βάλει και θα βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις, στον δρόμο της ανατροπής της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης. Δική μας συμμαχία είναι η συμμαχία της εργατικής τάξης με τους βιοπαλαιστές αγρότες και αυτοαπασχολούμενους, ο ενιαίος πανελλαδικός συντονισμός του αγώνα μας. (...) Δυναμώνουμε την οργάνωσή μας σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε κλάδο, δυναμώνουμε την αλληλεγγύη και τη συμπόρευση των εργαζομένων».
Και κάλεσε την Τρίτη 13 Μάη όλους τους εργαζόμενους με τα σωματεία τους στα δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, εκεί όπου δικάζονται συνδικαλιστές με μόνη κατηγορία ότι δεν θέλουν το λιμάνι της πόλης να είναι ορμητήριο θανάτου για τους ΝΑΤΟικούς.
Το μήνυμα και τη δύναμη του ανυποχώρητου οργανωμένου αγώνα ανέδειξαν με τους χαιρετισμούς τους και οι άλλοι ομιλητές.
Η Χριστιάννα Βέη, πρόεδρος του Συνδέσμου Δερματίνων Γουναρικών Θεσσαλονίκης, επισήμανε ότι ο λαός έχει απέναντί του ένα κράτος εχθρικό και βάρβαρο, ένα κράτος ταξικό. «Από τη μια μεριά συνθλίβει όλους εμάς με την απίστευτη φοροληστεία, την ακρίβεια, την εγκατάλειψη των υποδομών, την κατάργηση των κοινωνικών παροχών, την περικοπή μισθών και συντάξεων, επαναλαμβάνοντας συνέχεια ότι δεν υπάρχει φράγκο σε κάθε διεκδίκησή μας, και από την άλλη μπουκώνει με δισεκατομμύρια κάθε "αναξιοπαθούντα". Τις τράπεζες, τους εφοπλιστές, τους ενεργειακούς ομίλους, τους μεγαλοξενοδόχους, τους βιομήχανους κ.λπ. Την ίδια ώρα που οι ζωές των μικρών επαγγελματιών γίνονται κόλαση από την φορολογία και τα χρέη, την ίδια ώρα γιγαντώνονται οι πολεμικοί εξοπλισμοί. Πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ξοδεύτηκε το 2024 για όπλα για να σφάζονται οι λαοί όπου γης», είπε.
Ο Γιάννης Νιβόρλης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών, από το βήμα της συγκέντρωσης, ανέφερε πως «με τον πιο προκλητικό τρόπο βλέπουμε να καταργείται το 8ωρο, να γενικεύεται η 6ημερη και η 7ημερη εργασία. Και κοντά σε αυτά να επεκτείνεται η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία σε όλους τους χώρους δουλειάς, ακόμη και του ευρύτερου δημόσιου τομέα όπου δραστηριοποιούνται υπεργολάβοι». Και πρόσθεσε: «Συνεχίζουμε τον αγώνα μας ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, της φτώχειας και των μισθών πείνας. (...) αφήνοντας πίσω «την αδράνεια και την ηττοπάθεια των συμβιβασμένων ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Δίνουμε πίστη και ελπίδα στους εργαζόμενους ότι αυτοί έχουν το μέλλον στα χέρια τους».
Η Σοφία Μαστοράκη, εργαζόμενη στα εκδοτήρια του σιδηρόδρομου, αναφέρθηκε στον αγώνα που δίνουν με τους συναδέλφους της και τη στήριξη των εργατικών σωματείων και του λαού σε κάθε περιοχή της χώρας όπου η Hellenic Train θέλει να κλείσει τα εκδοτήρια. «Αγωνιζόμαστε για να κρατήσουμε τις δουλειές μας. Φωνάζουμε πως τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν θα είναι πολλά και σοβαρά.
Η απόφαση αυτή υποβαθμίζει κι άλλο τον ήδη απαξιωμένο σιδηρόδρομο και αποκλείει ομάδες συνανθρώπων μας από την εξυπηρέτηση που δικαιούνται. Διακινδυνεύεται η ασφάλεια των επιβατών τόσο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού όσο και κατά την αναμονή σε κλειστούς σταθμούς. Χάνεται το δικαίωμα στην έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση. (...) Είμαστε εδώ για να διαδηλώσουμε κατά των αποφάσεων αυτών, που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια, το πιο προσφιλές στον λαό μέσο μαζικής μεταφοράς στον γκρεμό. Δεν θα το επιτρέψουμε. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι να μας ακούσουν. Κανένα εκδοτήριο κλειστό», σημείωσε.
Ο Γιώργος Χριστοδούλου, γραμματέας του Σωματείου Εργαζομένων στην ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης, αναφέρθηκε στη δικαίωση των απολυμένων συνδικαλιστών, έπειτα από τον αγώνα με συμπαραστάτη τα εργατικά σωματεία. «24 Δεκεμβρίου αποφάσισε η εργοδοσία ΚΤΕΛ Θεσσαλονίκης ΑΕ να μην ανανεώσει τις συμβάσεις τριών από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου του σωματείου. Κάναμε μαύρα Χριστούγεννα αλλά ευτυχώς σταθήκατε δίπλα μας και ήρθε η ανάσταση μετά την ανάσταση. 22 Απριλίου πήραμε στα χέρια μας την απόφαση η οποία μας δικαίωσε απόλυτα και έχουμε επιστρέψει την εργασία μας. Είμαστε περήφανοι που αρχίσαμε ένα σωματείο και τελικά αυτό το σωματείο παίρνει σάρκα και οστά, υφίσταται, δίνει αγώνες και δίνει αυτοπεποίθηση και πίστη στους εργαζόμενους. Μόνο ενωμένοι, με αλληλεγγύη μπορούμε να κρατήσουμε τα δικαιώματα που θέλουν να μας υφαρπάξουν. Υπάρχουμε κύριοι και θα υπάρχουμε. Δίνουμε τον αγώνα όλοι μαζί», είπε.
Ο Μανώλης Νικολαΐδης, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Συνταξιουχικών Οργανώσεων Θεσσαλονίκης ανέδειξε το σύνολο των διεκδικήσεων του συνταξιουχικού κινήματος αλλά και την κατακραυγή των συνταξιούχων για το επίδομα ψίχουλα στο τέλος του χρόνου, που αφορά μόνο τους χαμηλοσυνταξιούχους. «Φαίνεται πως τα επιτελεία εκεί στην κυβέρνηση δεν ερμηνεύουν σωστά τις προτάσεις των συνταξιουχικών οργανώσεων και νομίζουν ότι μπορούν να μας κοροϊδεύουν κάθε φορά όταν δυσκολεύονται, με ψίχουλα και επιδόματα. (...) Οπλισμένοι με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και πείσμα, θυμωμένοι και οργισμένοι από την κυβερνητική επιδοματική κοροϊδία, συνεχίζουμε τον αγώνα μας», τόνισε.
Ο Βασίλης Βασιλειάδης, πρόεδρος του Φοιτητικού Συλλόγου Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων Μηχανικών απηύθυνε κάλεσμα αγώνα, λέγοντας: «Η φετινή πρωτομαγιά είναι ακόμα ένας σταθμός στον αγώνα για να νικήσουν οι ζωές μας για να νικήσουμε την πολιτική που μας φέρνει ασφυξία. Για να σταματήσουν οι ανάγκες των φοιτητών να θεωρούνται κόστος. Η πολιτική της εμπορευματοποίησης και της ιδιωτικοποίησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εφαρμόστηκε στο σιδηρόδρομο δεν θα αφήσουμε να εφαρμοστεί και στην παιδεία. Αυτή η πολιτική οδηγεί το πανεπιστήμιο να λειτουργεί με τεράστιες ελλείψεις καθηγητών, υποδομές που είναι έτοιμες να πέσουν στο κεφάλι μας, φοιτητική μέριμνα σε διάλυση. Τώρα μιλάμε όλοι εμείς στο δρόμο του αγώνα δυναμώνουμε τη διεκδίκηση!».
Η πορεία και η κατάθεση στεφάνων
Ακολούθησε μεγάλη μαχητική διαδήλωση στους δρόμους της πόλης, η οποία κατέληξε στο μνημείο για τη θυσία των εργατών του Μάη του '36. Στη συμβολή των οδών Εγνατία και Βενιζέλου, έξω από το σταθμό του Μετρό, όπου μετά από πολλά χρόνια, επανατοποθετήθηκε το μνημείο.
Οι χιλιάδες διαδηλωτές στο πέρασμά τους σάλπισαν ξεσηκωμό βροντοφωνάζοντας «Κόκκινη Πρωτομαγιά - πρωτοπόρα εργατιά», «Στον ιμπεριαλισμό, καμιά υποταγή - Η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», «Συλλογικές συμβάσεις, αυξήσεις στους μισθούς - Οχι στους πολέμους και τους εξοπλισμούς» κ.α.
Στο μνημείο, κατέθεσαν στεφάνια εκπρόσωποι του ιστορικού Πανκαπνεργατικού Σωματείου, του ΠΑΜΕ και δεκάδων ακόμα εργατικών σωματείων και μαζικών φορέων, όπως η ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ, η ΕΔΥΕΘ, η ΟΓΕ, ο Ελληνοκουβανικός. Το σύνθημα «ένας αιώνας αγώνας και θυσία το ΚΚΕ στην Πρωτοπορία» αντήχησε δυνατά όταν κατέθεσαν στεφάνια οι εκπρόσωποι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.
Η διαδήλωση ολοκληρώθηκε με τους χιλιάδες συγκεντρωμένους να κρατούν ενός λεπτού σιγή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου