Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

ΔΥΤΙΚΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Μεγάλο και μαχητικό συλλαλητήριο για τη ρύπανση και τη δυσοσμία από τα ΕΛΠΕ (VIDEO - ΦΩΤΟ)





Με ένα μεγάλο και μαχητικό συλλαλητήριο, ο λαός της Δυτικής Θεσσαλονίκης, πλάι με ταξικά σωματεία, ομάδες γυναικών, συλλόγους γονέων και φοιτητικούς συλλόγους και άλλους φορείς διαδήλωσαν ενάντια στην ατμοσφαιρική ρύπανση και την έντονη δυσοσμία για την οποία ευθύνεται η δραστηριότητα των ΕΛΠΕ, απαιτώντας την οριστική μετεγκατάσταση της μονάδας εκτός αστικού ιστού.

Παράλληλα, διεκδικούν να ληφθούν άμεσα, όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας, έτσι όπως τα καθορίζει η εξέλιξη της επιστήμης, για την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος, για τον κίνδυνο ενός μεγάλου βιομηχανικού ατυχήματος.

Οι κινητοποιήσεις συνεχίζονται το επόμενο διάστημα με επόμενο αγωνιστικό ραντεβού στις 30 Οκτώβρη οπότε και είναι προγραμματισμένο να συζητηθεί το θέμα για τα ΕΛΠΕ στο δημοτικό συμβούλιο Κορδελιού-Ευόσμου μετά από πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Το συλλαλητήριο, με κυρίαρχα συνθήματα: «Η ανάπτυξή τους λερώνει τις ζωές μας, έξω τα φουγάρα από τις γειτονιές μας» και «Δίνετε λεφτά στους πετρελαιάδες, και μέσα στα σχολεία μας πέφτουνε σοβάδες», ξεκίνησε από τους κεντρικούς δρόμους του Κορδελιού και κατέληξε στη πύλη της βιομηχανικής μονάδας των ΕΛΠΕ, η δραστηριότητα της οποίας ευθύνεται για το οξυμένο πρόβλημα. Εκεί, οι φορείς και τα σωματεία κατέθεσαν ψηφίσματα προς τη διοίκηση της επιχείρησης, απαιτώντας τη μετεγκατάσταση της μονάδας εκτός αστικού ιστού.

Το «θαύμα» του καπιταλισμού



Τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια προβάλλεται το «ιρλανδικό θαύμα» ως ιδανικό μοντέλο ανάπτυξης. Πρόκειται για ένα «θαύμα» που στηρίχτηκε στην παράδοση άνευ όρων της οικονομίας στις πολυεθνικές και τους επιχειρηματικούς ομίλους, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και ισοπέδωση των κοινωνικών κατακτήσεων.

Η φωτογραφία του πεντάχρονου παιδιού από την Ιρλανδία να τρώει κατάχαμα στο πεζοδρόμιο πάνω σ’ ένα φύλλο χαρτόνι έγινε viral. Ο «Σαμ» όπως αποκαλούν τον μικρό, είναι ένα από τα πολλά άστεγα παιδιά του Δουβλίνου. Όπως λένε εθελοντές μιας φιλανθρωπικής οργάνωσης που παρέχουν τη νύχτα δωρεάν φαγητό στους άστεγους, πριν τρία χρόνια σπάνια συναντούσαν παιδιά στους δρόμους, ενώ τώρα ο αριθμός των άστεγων παιδιών αυξάνεται διαρκώς. Μια εθελόντρια της ίδιας οργάνωσης λέει ότι είναι σκληρό να αντικρίζεις κάθε νύχτα στους δρόμους τόση απελπισία. Η εικόνα των αστέγων κάθε ηλικίας και κυρίως των παιδιών επηρεάζει την προσωπική ζωή των εθελοντών της οργάνωσης που νοιώθουν ενοχές όταν επιστρέφουν στο σπίτι τους για να κοιμηθούν.

Για σένα...


«Για σένα μιλάει ο μύθος» έλεγε ο Δάντης, και το θυμηθήκαμε βλέποντας το συμβιβασμό στον οποίο κατέληξαν την Πέμπτη το βράδυ ΗΠΑ και Τουρκία σχετικά με τη Συρία. Ο συμβιβασμός αυτός όχι μόνο δεν διασφαλίζει την «ειρήνη» και την «ασφάλεια», όπως λένε τα αστικά επιτελεία, αλλά στην πραγματικότητα εκκολάπτει τον επόμενο γύρο της ιμπεριαλιστικής αναμέτρησης, με θύμα και πάλι το λαό της Συρίας. Και πώς ο «μύθος» να μη μιλάει επίσης για τον ελληνικό και για τους άλλους λαούς της περιοχής, όταν την ίδια στιγμή η τουρκική αστική τάξη «γκριζάρει» κάτω από αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα το Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ προωθούν τα σχέδια συνδιαχείρισης, όπως και τα διχοτομικά σχέδια στην Κύπρο, ανάμεσα στα άλλα και ως αντάλλαγμα για την παραμονή της Τουρκίας στο «δυτικό» στρατόπεδο, ενώ ανοιχτά συζητιέται και το ενδεχόμενο να λειτουργήσει ένα «θερμό επεισόδιο» ως η καλύτερη πάσα για τον «διαμεσολαβητικό ρόλο» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, για να πάει παρακάτω το ευρωατλαντικό αυτό «έργο»; Οι «ομοιότητες» κάθε άλλο παρά συμπτωματικές είναι: Ιμπεριαλιστικός πόλεμος και ιμπεριαλιστική «ειρήνη» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, είναι οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Κι αυτός είναι ένας πολύ σοβαρός λόγος για τον οποίο επείγει να δυναμώσει ο λαός μας την πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

«Όταν μιλάνε για ζωτικές αγορές, μιλάνε για ζωτικούς φόνους»


 Του Τάκη Βαρελά*

Προγραμματισμένο και καλοστημένο έγκλημα η επίθεση της Τουρκίας στη Συρία με θύματα το λαό και χωρίς διακρίσεις.

Άμαχοι, μικρά παιδιά, χιλιάδες πρόσφυγες φεύγουν για να σωθούν με ένα ανελέητο σφυροκόπημα στη ζωή που δεν έχει τελειωμό!

Επίκαιρος ο στίχος του Μ. Μπρέχτ: «Όταν μιλάνε για ζωτικές αγορές, μιλάνε για ζωτικούς φόνους».

Ναι! Μιλάμε για φόνους που το χέρι που οπλίζει φονιάδες, έχει όνομα και λέγεται κεφάλαιο.

Διαμελίζει κράτη, λαούς, οικογένειες, παιδιά, ένα απέραντο σφαγείο οι ακτές της Μεσογείου η Μέση Ανατολή και ο Περσικός Κόλπος.

20 χρόνια τώρα οι ΗΠΑ και ο πολεμικός της βραχίονας το ΝΑΤΟ, αγκαλιά με την ΕΕ, τις μεγάλες Ευρωπαϊκές Χώρες την Γερμανία, τη Γαλλία, την Αγγλία και πότε με την συμμετοχή και την ανοχή της Ρωσίας και της Κίνας αιματοκυλίζουν όλους τους λαούς της περιοχής.