Κυριακή 7 Μαρτίου 2021

Tην ποινικοποίηση της “λεκτικής προσβολής” αστυνομικών προωθεί η πολιτεία του Κεντάκι

 


Ο εισηγητής του νομοσχεδίου, ο ρεπουμπλικανός Ντάνι Κάρολ, ομολόγησε ανοιχτά πως το μέτρο έρχεται ως απάντηση στις διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας πέρσι, μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και της Μπριάνα Τέιλορ από αστυνομικούς.

Ενώ ο Μακρόν στη Γαλλία προσπαθεί εδώ και καιρό να ποινικοποιήσει την καταγραφή περιστατικών αστυνομικής βίας από πολίτες και δημοσιογράφους, στο Κεντάκι των ΗΠΑ η τοπική βουλή πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, προωθώντας νόμο σύμφωνα με το οποίο θα αποτελεί ποινικό αδίκημα “να προσβάλει ή να πειράζει” κάποιος αστυνομικούς σε σημείο να προκαλεί βίαιη αντίδραση από τα όργανα της τάξης.

Ο εισηγητής του νομοσχεδίου, ο ρεπουμπλικανός Ντάνι Κάρολ, ομολόγησε ανοιχτά πως το μέτρο έρχεται ως απάντηση στις διαδηλώσεις κατά της αστυνομικής βίας πέρσι, μετά τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ και της Μπριάνα Τέιλορ από αστυνομικούς, η δεύτερη μάλιστα στην πόλη Louisville του Κεντάκι. Ο Κάρολ, που τυγχάνει συνταξιούχος αστυνομικός ο ίδιος, δήλωσε πως “σε αυτές τις ταραχές, βλέπεις κόσμο να πλησιάζει τα πρόσωπα των αστυνομικών, να ουρλιάζουν στα αυτιά τους, να κάνουν ό,τι μπορούν για να προκαλέσουν μια βίαιη απάντηση”.

Πίσω από τα παζάρια και τις «εκπτώσεις» για το κατώτατο ωρομίσθιο


Το κατώτατο ωρομίσθιο των 15 δολαρίων που πετάχτηκε εκτός του πακέτου των 1,9 τρισ. δεν επαρκεί ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών

Copyright 2021 The Associated

Το κατώτατο ωρομίσθιο των 15 δολαρίων που πετάχτηκε εκτός του πακέτου των 1,9 τρισ. δεν επαρκεί ούτε για τις στοιχειώδεις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών
Στις συνθήκες της νέας καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης που επιτάχυνε και στις ΗΠΑ η πανδημία, με φόντο τα εκατομμύρια Αμερικανών που έχουν μείνει άνεργοι ή εξαρτούν την επιβίωσή τους από τις τράπεζες τροφίμων, αλλά και τα εκατομμύρια κακοπληρωμένων εργαζομένων που ρισκάρουν τη ζωή τους μέσα στην πανδημία χωρίς να μπορούν να καλύψουν ούτε τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες τους, «ξαναζεστάθηκε» η κουβέντα για κάποια αύξηση στα ψίχουλα του κατώτατου ωρομισθίου, το οποίο παραμένει καθηλωμένο εδώ και τουλάχιστον 11 χρόνια, από όλες τις κυβερνήσεις, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων.

Στο πλαίσιο της πολιτικής διαχείρισης της κρίσης, μαζί με τις δεσμεύσεις για εκτεταμένη κρατική παρέμβαση με στόχο τη στήριξη των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων, ο νέος Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υποσχόταν προεκλογικά και ορισμένα μέτρα για τη διαχείριση των πιο οξυμένων δυσμενών επιπτώσεων σε εργατικά - λαϊκά στρώματα. Σε αυτά περιλαμβανόταν και η υπόσχεση ότι το κατώτατο (σε ομοσπονδιακό επίπεδο) ωρομίσθιο των 7,25 δολαρίων θα έφτανε τα 15 δολάρια σταδιακά μέχρι το 2025.

Ψαλιδίζονται με το «καλημέρα» ακόμα και οι υποσχέσεις - ψίχουλα

Ωστόσο, με το «καλημέρα» της συζήτησης για το νέο πακέτο «βοήθειας» ύψους 1,9 τρισ. δολαρίων που προωθεί η κυβέρνηση Μπάιντεν, και των παζαριών Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων στο Κογκρέσο για το ποια τμήματα του μεγάλου κεφαλαίου θα ωφεληθούν περισσότερο από αυτό, ακόμα και αυτή η υπόσχεση... «φεύγει από το παράθυρο».

Συνέντευξη με την Χριστίνα Σκαλούμπακα, προέδρο της ΟΓΕ για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας


Γυναίκα - Εργαζόμενη

 

Συνέντευξη στο alt.gr της  Χριστίνας Σκαλούμπακα, προέδρου της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας.

Ποιο είναι το μήνυμα της 8ης Μάρτη, της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας, σήμερα το 2021;

          111 χρόνια μετά την καθιέρωση της 8ης Μάρτη ως Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας, από το Διεθνές Συνέδριο Σοσιαλιστριών Γυναικών μετά από πρόταση της Κλάρας Τσέτκιν, το μήνυμα της παραμένει ζωντανό και επίκαιρο, καθώς η ανισοτιμία της γυναίκας ζει και βασιλεύει και η πανδημία έχει ξεγυμνώσει την βαρβαρότητα που βιώνουμε. Η 8η Μάρτη, που είναι μέρα αφιερωμένη στους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους στην εργασία, για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία, δεν είναι απλά μια επέτειος την οποία τιμούμε. Αποτελεί ένα  κρίκο στην αλυσίδα των αγώνων και διεκδικήσεων μας για όσα έχουμε ανάγκη σήμερα τον 21ο αιώνα εμείς οι γυναίκες του μόχθου και αποτελούν προϋπόθεση για τη γυναικεία ισοτιμία.

             Σήμερα οι εργαζόμενες και οι άνεργες, οι αυτοαπασχολούμενες της πόλης και της υπαίθρου, οι αγρότισσες, οι νέες μητέρες, οι φοιτήτριες, οι συνταξιούχοι βιώνουμε τη βαρβαρότητα των άθλιων συνθηκών που επικρατούν στα νοσοκομεία τα οποία  έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία “μιας νόσου”. Είμαστε ξεκρέμαστες χωρίς γιατρούς και εξετάσεις  ιδιαίτερα προγεννητικού ελέγχου,  αφού οι υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι υποστελεχωμένες, χωρίς εξοπλισμό ή ακόμα και ανύπαρκτες. Μας σπρώχνουν να τα χρυσοπληρώνουμε στους ιδιωτικούς ομίλους της Υγείας.

Τα πάντα... στη ρουφήχτρα


Το «όλοι με όλους και εναντίον όλων» επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά από τις εξελίξεις στην περιοχή, αποκαλύπτοντας το μπλεγμένο κουβάρι των ανταγωνισμών και το εφ' όλης της ύλης παζάρι για διευθετήσεις, που περιλαμβάνουν βέβαια και τα Ελληνοτουρκικά. Την ώρα λοιπόν που βρίσκονται σε εξέλιξη (αν και «παγωμένες» για την ώρα) οι περίφημες διερευνητικές επαφές Ελλάδας - Τουρκίας, η γείτων ανακοινώνει την πρόθεσή της να υπογράψει συμφωνία με την Αίγυπτο για τον καθορισμό ΑΟΖ που εξαφανίζει το Καστελόριζο, με την κυβέρνηση Σίσι να αδειοδοτεί νέα θαλάσσια «οικόπεδα» για έρευνες, ακολουθώντας τις συντεταγμένες για τις θαλάσσιες ζώνες που έχει καταθέσει η Τουρκία. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στα νέα ενεργειακά σχέδια επί χάρτου, μεθοδεύεται η παράκαμψη της Κύπρου στην όδευση ενός μελλοντικού αγωγού από τα ισραηλινά και αιγυπτιακά κοιτάσματα προς την Ευρώπη, με την ελληνική κυβέρνηση να στηρίζει ένα τέτοιο σενάριο ως πιο «εφικτό» σε σχέση με τη σημερινή χάραξη του «EastMed». Καταρρέει λοιπόν με πάταγο η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης της ΝΔ, αλλά και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ, ότι μέσα από τα υπό ΝΑΤΟική σκέπη πολυμερή σχήματα συνεργασιών με Ισραήλ, Αίγυπτο κ.ά. στην περιοχή, διαμορφώνεται «ασπίδα» για τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την επίλυση του Κυπριακού κ.λπ. Ποιος δεν θυμάται τους διθυράμβους για τη συμφωνία με την Αίγυπτο;

«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Επιστολή για την εκλογή προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου

 

 

Επείγουσα επιστολή προς την προεδρεύουσα δημοτική σύμβουλο της ειδικής συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου με κινητοποίηση προς το δήμαρχο Θεσσαλονίκης απέστειλε η «Λαϊκή Συσπείρωση» Θεσσαλονίκης σχετικά με την εκλογή νέου προέδρου Δημοτικού Συμβουλίου.

Αναφέρει:

«Η "Λαϊκή Συσπείρωση", όπως και το ΚΚΕ, διαχρονικά αλλά και ειδικά στις συνθήκες που προέκυψαν στο Δημοτικό Συμβούλιο, τοποθετείται από θέση αρχών.

Η διαδικασία εκλογής Προέδρου (όπως και των άλλων θέσεων του προεδρείου του Δημοτικού Συμβουλίου) είναι κορυφαία διαδικασία του Συμβουλίου.

Θα έπρεπε να είναι δημοκρατική, να αποτυπώνει τους πραγματικούς συσχετισμούς όπως καταγράφηκαν από τους ψηφοφόρους στις δημοτικές εκλογές.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, με νόμους όλων των κυβερνήσεων, έχουν σχεδόν εξαφανιστεί τα δημοκρατικά χαρακτηριστικά της διαδικασίας καθώς (μεταξύ των άλλων) ο πρόεδρος, στην ουσία, ορίζεται από τη παράταξη του δημάρχου, έστω κι αν αυτή έχει μειοψηφικό ποσοστό της λαϊκής ψήφου, μετατρέποντας το πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου σε πρόεδρο του δημάρχου.