Η ίδια ιστορία με τους νόμους των κυβερνήσεων για την «οπαδική βία» από το 2006 μέχρι σήμερα

Από τη δολοφονία Φιλόπουλου μέχρι αυτές του Άλκη και του Μιχάλη, οι κυβερνήσεις πέρασαν πολλούς νόμους και ρυθμίσεις, αλλά η αιτία του προβλήματος είναι εδώ...Τα μέτρα που ανακοίνωσε χτες η κυβέρνηση δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της εγκληματικής δράσης με τον μανδύα του «οπαδού» και αποτελούν κυριολεκτικά αυτό που λέμε ...«μία απ' τα ίδια», αφού δεν αντιμετωπίζονται οι πραγματικές αιτίες που δημιουργούν τα φαινόμενα της βίας στα γήπεδα, δηλαδή τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι μεταξύ τους ανταγωνισμοί. Αντίθετα θωρακίζονται και ενισχύονται με τη συνολικότερη πολιτική των κυβερνήσεων.

Αφωνία

 

INTIME NEWS

Σύσκεψη καθαγιασμού και συγκάλυψης των ισχυρών επιχειρηματικών συμφερόντων και ανταγωνισμών μέσα και γύρω από το ποδόσφαιρο

Σαν να μην υπήρξε ποτέ για τα άλλα κόμματα η αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζει διμερή συμφωνία με την Ουκρανία, με ΝΑΤΟική σφραγίδα, για την παροχή «εγγυήσεων ασφαλείας», που σημαίνει στήριξη της ιμπεριαλιστικής σύγκρουσης ΝΑΤΟ - Ρωσίας μέχρι να ανατείλει ο Ηλιος ...από τη Δύση! ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και οι κατά τα άλλα λαλίστατοι ακροδεξιοί και τα φασιστικά μορφώματα της Βουλής δεν έχουν αρθρώσει λέξη για αυτήν την τόσο σοβαρή και επικίνδυνη εξέλιξη, που βάζει τη χώρα μας και τον λαό ακόμα πιο βαθιά στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και του πολέμου. Ο λόγος δεν είναι βέβαια η καλοκαιρινή ραστώνη. Ούτε ότι δεν έχουν πάρει χαμπάρι τι συμβαίνει στη γειτονιά μας, όπου ο πόλεμος κλιμακώνεται, με ισχυρό ενδεχόμενο να γενικευτεί, στο έδαφος και της - ομολογημένης απ' όλους - δυσκολίας που συναντά η «ουκρανική αντεπίθεση», τροφοδοτώντας νέο κύκλο ανταγωνισμών. Ο λόγος της επιλεκτικής ...αφωνίας είναι ότι όλοι τους στηρίζουν την ενεργότερη συμμετοχή της χώρας στα ΝΑΤΟικά σχέδια, ως προϋπόθεση για την αναβάθμιση των στρατηγικών συμφερόντων της αστικής τάξης, ενώ οι όποιες «αντιρρήσεις» εστιάζουν στα «ανταλλάγματα» που πρέπει να διεκδικήσει η κυβέρνηση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Τα συμφέροντα αυτά και οι δεσμεύσεις της αστικής τάξης απέναντι στους ιμπεριαλιστές συμμάχους της είναι που σέρνουν τον χορό της βαθιάς εμπλοκής στον πόλεμο, με νέα ΝΑΤΟικά «συμβόλαια», όπως αυτά που ετοιμάζεται να υπογράψει η ελληνική κυβέρνηση, με τη (φανερή ή σιωπηλή) συναίνεση και των άλλων αστικών κομμάτων.

Υπήρξε (και θα υπάρξει ξανά) κι αυτός ο Αθλητισμός!

Κυβέρνηση, UEFA και μεγαλομέτοχοι των ΠΑΕ «στριμώχτηκαν» χτες στο κάδρο για μια φωτογραφία στο Μέγαρο Μαξίμου, με τίτλο «Οι εξυγιαντές του ποδοσφαίρου». Είναι να γελάει και να κλαίει κανείς με την προσπάθεια να παρουσιαστούν ως τέτοιοι αυτοί που ευθύνονται για το σημερινό χάλι στο ποδόσφαιρο και γενικά στον αθλητισμό, στο έδαφος της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής δράσης, κάτω από τις φτερούγες του κράτους αλλά και των εγχώριων, ευρωπαϊκών και διεθνών Ομοσπονδιών. Αυτών δηλαδή που λειτουργούν ως θεματοφύλακες αλλά και ως «διαιτητές» των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων τα οποία αναπτύσσονται μέσα και γύρω από το ποδόσφαιρο.

Μέσα εκεί βρίσκουν «καταφύγιο» και οι οπαδικοί στρατοί, στην υπηρεσία του μεγαλομετόχου, του χορηγού, του επενδυτή, σε βάρος της αγάπης για την ομάδα και το άθλημα που έχει και εκδηλώνει η συντριπτική πλειοψηφία των φιλάθλων. Αυτοί δηλαδή που τους ακούς συχνά να λένε αηδιασμένοι ότι «δεν ξαναπάω στο γήπεδο», πόσο μάλλον με τα παιδιά τους.

* * *

Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι και ο ένοχος για τη σημερινή κατάντια του αθλητισμού σε όλες τις εκφάνσεις του είναι η εμπορευματοποίηση, τα οικονομικά και άλλα συμφέροντα που αναμετρούνται μέσα και έξω από τα στάδια. Είναι το ίδιο το σύστημα του κέρδους, που θυσιάζει την ανάγκη του λαού για μαζικό αθλητισμό, την ολόπλευρη στήριξη των αθλητών από το κράτος. Αυτών που όλοι χαιρόμαστε για τις επιτυχίες τους, ξέροντας ότι από πίσω κρύβονται τεράστιες δυσκολίες και εμπόδια που βάζουν η κρατική υποχρηματοδότηση, η έλλειψη υποδομών, η απληρωσιά αθλητών και προπονητών, η απουσία χορηγών στα «μη εμπορικά» αθλήματα. Και επειδή η μόνιμη επωδός πολλών από όσους ευθύνονται για αυτήν την αθλιότητα είναι «και τι να κάνουμε, αυτά έχει ο αθλητισμός», την απάντηση τη δίνουν οι χώρες όπου έγινε η πρώτη απόπειρα οικοδόμησης του σοσιαλισμού, κυρίως η ΕΣΣΔ. Εκεί όπου παρά τις δυσκολίες και τις αδυναμίες, ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός είχε κυρίαρχη θέση στο σοσιαλιστικό κράτος, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος, προσφέροντας μεγάλες κατακτήσεις και τεράστια διεθνή αναγνώριση. Παρακάτω σταχυολογούμε ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία από παλιότερο αφιέρωμα του «Ριζοσπάστη».

Ο λογαριασμός

 

Πάνω από 25 δισ. ευρώ είναι ο λογαριασμός από φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις που βαραίνει τις λαϊκές οικογένειες μέχρι το τέλος του χρόνου, χωρίς να υπολογίζεται η αιμορραγία από τη νέα έκρηξη της ακρίβειας σε βασικά αγαθά.

Στην άλλη άκρη του νήματος βρίσκονται τα τεράστια κέρδη των ομίλων, με «χορηγό» την πολιτική που υλοποιεί η κυβέρνηση της ΝΔ και στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα, μετατρέποντας κάθε λαϊκή ανάγκη σε πεδίο κερδοφορίας τους.

Η αντίθεση βγάζει μάτι! Την ώρα που οι εργαζόμενοι μετράνε και το ευρώ για το σούπερ μάρκετ και άλλα είδη πρώτης ανάγκης, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι σε μεταποίηση και εμπόριο καταγράφουν καθαρά κέρδη πάνω από 6,5 δισ. ευρώ!

Ο λαός μπορεί να μην έχει ασθενοφόρα και να πεθαίνει στις καρότσες των αγροτικών, αλλά στην «άλλη όψη» του νομίσματος τα περιθώρια κέρδους των ιδιωτικών υπηρεσιών Υγείας αυξήθηκαν κατά 18,8% και των φαρμακοβιομηχάνων κατά 10,3%!