Η
συνεστία, μια νέα κατηγορία ουράνιων σωμάτων, ίσως είναι το κλειδί για
την πληρέστερη εξήγηση της προέλευσης του φεγγαριού και τη συμπλήρωση
των κενών της θεωρίας της γιγαντιαίας σύγκρουσης
Απεικόνιση
της συνεστίας από την οποία ίσως δημιουργήθηκε το σύστημα Γης -
Σελήνης, την περίοδο που η συνεστία έχει ήδη συρρικνωθεί αρκετά ώστε να
έχει ξεπροβάλει από το εσωτερικό της η διάπυρη ακόμα Σελήνη
|
Η τεράστια
Ενέργεια που χρειαζόταν για να σχηματιστεί ο ωκεανός μάγματος οδήγησε σε
μια ριζοσπαστική ιδέα για την προέλευση της Σελήνης, την υπόθεση ότι ο
κοντινότερος ουράνιος σύντροφος της Γης σχηματίστηκε μετά από μια
γιγαντιαίων διαστάσεων σύγκρουση μεταξύ της πρωτο-Γης (της Γης στο
πρωτοπλανητικό στάδιο) και ενός άλλου πλανητικού σώματος. Η ιδέα αυτή
βασίστηκε σε υπολογισμούς που έδειχναν ότι οι αναπτυσσόμενοι πλανήτες
δεν είναι καθόλου σπάνιο να συγκρουστούν μεταξύ τους. Ορισμένοι
ερευνητές υπέθεσαν μάλιστα ότι αυτή η γιγαντιαία σύγκρουση ήταν που
οδήγησε στην έναρξη περιστροφής της Γης ή στην επιτάχυνσή της,
περιστροφή που σήμερα δημιουργεί τον 24ωρο κύκλο του ημερονυχτίου. Η
εικασία γιγαντιαίας σύγκρουσης προβλέπει ότι υπήρξε μια πλάγια (λοξή)
σύγκρουση ανάμεσα στην πρωτο-Γη και έναν πρωτοπλανήτη μεγέθους ανάλογου
με του πλανήτη Αρη, που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός θερμού
δίσκου συντριμμιών βράχων γύρω από τη Γη. Από αυτόν τον δίσκο συντέθηκε
τελικά η Σελήνη, σενάριο που εξηγεί τη μεγάλη μάζα της Σελήνης (πέμπτος
μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα).