Σήμερα το πρωί, λίγο πριν, λίγο μετά ή μπορεί και ακριβώς την ώρα, συνέβαιναν δύο περίπου παράλληλα γεγονότα.
Η κ. Κεραμέως, υπουργός Εργασίας,μιλώντας στην ΕΡΤ εμφανίστηκε κάπως… ανήσυχη που «έχουμε χαμηλά ποσοστά απασχόλησης στις γυναίκες, τους νέους, τα άτομα με αναπηρία και τους συνταξιούχους». Ωστόσο, δεν παρέλειψε να δώσει εύσημα στον Άδωνι Γεωργιάδη για τη δυνατότητα να εργάζονται οι συνταξιούχοι καθώς από τους 35.000 συνταξιούχους που εργάζονταν πλέον εμφανίζονται πάνω από 170.000.
Ο Κιρ Στάρμερ πρόκειται να διοριστεί πρωθυπουργός αργότερα σήμερα, Παρασκευή, όντας ο πρώτος Εργατικός ένοικος της Ντάουνινγκ Στριτ μετά από πέντε διαφορετικούς ηγέτες των Συντηρητικών.
Οι Εργατικοί σημείωσαν μεγάλη νίκη στις χθεσινές εκλογές, αποκτώντας μία μεγάλη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Στη Βουλή των Κοινοτήτων, που έχει 650 βουλευτές, μέχρι στιγμής οι Εργατικοί έχουν κερδίσει 412 έδρες, ενώ οι Συντηρητικοί έχουν πέσει σε μόλις 121 και οι κεντρώοι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες έχουν λάβει 71. Το κόμμα Reform UK, διάδοχος του Brexit Party, πρόκειται να πάρει 4 έδρες, όπως και το κόμμα των Πρασίνων.
Επικρατέστερη για τη θέση της υπουργού Οικονομικών είναι η οικονομολόγος Ρέιτσελ Ριβς, η οποία ορκίζεται στη «δημοσιονομική υπευθυνότητα». Η ίδια, μιλώντας πρόσφατα σε Βρετανούς επιχειρηματίες είχε πει πως «αυτό το αλλαγμένο Εργατικό Κόμμα είναι σήμερα το φυσικό κόμμα των βρετανικών επιχειρήσεων».
Πολύ πριν έρθει το καλοκαίρι, ο Δήμος Πατρέων έκανε πολλές προσπάθειες να συνεννοηθεί με την ΕΤΑΔ Α.Ε. για την Πλαζ όπου, με απόφαση της κυβέρνησης, περιήλθε στη δικαιοδοσία της....''Ανώνυμης Εταιρείας''!!!
Ωστόσο, δεν πήρε ποτέ ούτε προφορική, ούτε έγγραφη απάντηση για το τι θα γίνει με την πιο πολυσύχναστη παραλία, δίπλα από το κέντρο της πόλης. Κι επειδή μπήκαμε στον Ιούλιο, δεν μπορούσε ο δήμος να περιμένει άλλο, πότε θα φιλοτιμηθεί η ΕΤΑΔ Α.Ε. να δρομολογήσει λύσεις για την Πλαζ, στην οποία ο δήμος, τα προηγούμενα χρόνια, ξόδευε πολλά χρήματα για τη διαμόρφωσή της.
«Ρεκόρ διενεργηθέντων χειρουργείων» - «βελτιώσεις υποδομών με το Ταμείο Ανάκαμψης» - «πακέτα πρόληψης»: Αυτά είναι τρία από τα στοιχεία που ξεχωρίζει η κυβέρνηση για το ...έργο της στα δημόσια νοσοκομεία, με βάση και τα όσα ειπώθηκαν στην πρόσφατη επίσκεψη Μητσοτάκη στο υπουργείο Υγείας.
Καθένα από τα τρία που παρουσιάζονται ως «τομές» για την ενίσχυση τάχα του δημόσιου συστήματος Υγείας είναι στην πραγματικότητα «κρίκοι» στην περαιτέρω εμπορευματοποίηση, γι' αυτό και η προπαγανδιστική υπεράσπισή τους προειδοποιεί για τα ακόμα χειρότερα τον λαό και τους υγειονομικούς.
Άλλωστε, μία μέρα μετά την παραπάνω επίσκεψη η κυβέρνηση δημοσίευσε την Υπουργική Απόφαση για τη δυνατότητα σε γιατρούς του δημόσιου συστήματος να ασκούν ιδιωτικό έργο, ακολουθώντας την είσοδο ιδιωτών γιατρών στο δημόσιο σύστημα, σε ένα ακόμα βήμα στη μετατροπή του δημόσιου νοσοκομείου σε «κόμβο» επιχειρηματικής δράσης και άντλησης πελατείας για τον ιδιωτικό τομέα.
Η ραγδαία υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, όπως εκδηλώνεται με τις τεχνολογίες έντασης και αστυνόμευσης της εργασίας, αποτελεί συνέπεια των μεθοδευμένων στόχων του καπιταλισμού για πλούτο και κέρδος. Ειδικότερα η πρόσφατη εγκύκλιος του υπουργείου Εργασίας που επεκτείνει τον χρόνο απλήρωτης δουλειάς, οι αντεργατικοί νόμοι Χατζηδάκη (4808/2021) και Γεωργιάδη (5053/2023) περί 13ωρης εργασίας τη μέρα και δυνατότητας απασχόλησης σε πολλούς εργοδότες ως δήθεν «δικαιώματος» του εργαζόμενου, η εφαρμογή του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου και, βέβαια, τα περί απαρτίας του 50%+1 στις Γενικές Συνελεύσεις και το υπό ποινικό διωγμό απεργιακό δικαίωμα, όλα αυτά και άλλα περισσότερα αποτελούν τον πυρήνα των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής. Γι' αυτό και οι νόμοι δεν έρχονται ως κεραυνός εν αιθρία. Το αντίθετο, συνδέονται με τον μονοπωλιακό καπιταλισμό και τις «νεοφιλελεύθερες» και «σοσιαλφιλελεύθερες» αντεργατικές του παρεμβάσεις. Ταυτόχρονα, ταυτίζονται με τον αντεργατικό μηχανισμό εκμετάλλευσης που βρίσκεται σε αντιστοίχιση με σχετικές ευρωενωσιακές Οδηγίες (88/2003, 2019/1152 κ.λπ.), οι οποίες φυσικοποιούν το τερατώδες, δηλαδή τη 13ωρη εργασία την ημέρα. Εξ ου και όλες οι κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από το αν είναι φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές, με πρόσχημα την προπαγάνδα περί «βέλτιστων ευρωπαϊκών πρακτικών» νομοθετούν και υλοποιούν την ελαστικοποίηση της εργασίας (flexicurity), όπως και τη μετατροπή της Ελλάδας σε ειδική οικονομική ζώνη. Ωστόσο, αυτή η συστηματική μετατροπή καθιστά τη μεν χώρα ανοχύρωτο χώρο, τους δε εργαζόμενους είλωτες, κορυφώνοντας έτσι την ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων.
