Τι παράσταση έδωσαν πρωτομαγιάτικα!

 

Τι παράσταση έδωσε πάλι ο πρωθυπουργός ανήμερα της Εργατικής Πρωτομαγιάς! Μπορεί οι μισθοί να μη φτάνουν μέχρι το τέλος του μήνα, η εντατικοποίηση και τα ωράρια - λάστιχο να είναι πανταχού παρόντα, οι λαϊκές οικογένειες να χάνουν 10 και να παίρνουν πίσω 1, αλλά για την κυβέρνηση η πραγματικότητα έτσι κι αλλιώς είναι ...«μαγική».

Από κοντά βέβαια και τα επετειακά μηνύματα τις συστημικής αντιπολίτευσης. Διότι περί παράστασης πρόκειται, να μιλάς για τους αγώνες και τα δικαιώματα των εργαζομένων ενώ έβαλες (και συνεχίζεις να βάζεις) το χεράκι σου για να διαμορφωθεί όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο εναντίον τους, έχοντας συμβάλει ακόμα και στο χτύπημα της απεργίας (Αχτσιόγλου, πρώην υπουργός Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ, ακούει;).

* * *

Αλλο ένα κοινό όλων των παραπάνω είναι ότι «ξέχασαν» ακόμα και να ψελλίσουν μια λέξη για την πολεμική οικονομία και την εμπλοκή της χώρας. Τον νέο «εθνικό στόχο» που καλούν τον λαό να συρθεί από πίσω, για να πληρώσει τις ματωμένες μπίζνες, τους εμπορικούς και ιμπεριαλιστικούς πολέμους των καπιταλιστών.

Αλλωστε και η καλή τους η ΕΕ, όπου όλοι υποκλίνονται, δίνει πληθώρα εργαλείων γι' αυτό. Τέτοια είναι η «εθνική ρήτρα διαφυγής», που αιτήθηκε η κυβέρνηση να ενεργοποιηθεί προκειμένου να εξαιρεθεί η αύξηση των πολεμικών δαπανών από τους δημοσιονομικούς στόχους. Το μόνο που δεν χωράνε πάντα οι «δημοσιονομικοί στόχοι και δυνατότητες» είναι τα δίκαια λαϊκά αιτήματα. Γι' αυτό, η μόνη διαφυγή για τον λαό βρίσκεται στον αγώνα για την ανατροπή τους!

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΝΔ «Σωφρονισμός» και «ατομική ευθύνη» για την «νεανική παραβατικότητα» αντί για μέτρα στήριξης των παιδιών και των οικογενειών τους

Πηγή: Eurokinissi

 

Κάτω από τον βαρύγδουπο τίτλο «Εθνική Στρατηγική κατά της Βίας και Παραβατικότητας Ανηλίκων», η κυβέρνηση επιχειρεί να μεταθέσει το πρόβλημα στην «ατομική ευθύνη» των γονιών, να το αντιμετωπίσει με αστυνομικούς όρους και τελικά να το κουκουλώσει, μαζί με τις δικές της ευθύνες.

Σε μια πολύωρη φιέστα όπου παρέλασαν πολλοί υπουργοί και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παρουσιάστηκε υποτίθεται μια «ολοκληρωμένη στρατηγική» για την αντιμετώπιση αυτού του σύνθετου φαινομένου η οποία δίνει έμφαση σε μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα και στην μεταφορά της ευθύνης στην ίδια την οικογένεια, με τα μέτρα πρόληψης να είναι ανύπαρκτα ή ένα ευχολόγιο.