Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2021

Το σχολείο του σήμερα και του αύριο, με μια «ματιά» στο χθες…

 

Διδασκαλία Πληροφορικής σε σοβιετικό σχολείο το 1986Διδασκαλία Πληροφορικής σε σοβιετικό σχολείο το 1986

 

«(... ) πώς θα μπορέσουμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε το σχολείο του μέλλοντος. Ένα σχολείο το οποίο θα έχει ως κεντρικό σκοπό να προσφέρει γνώση, αλλά και δεξιότητες στους μαθητές από αφοσιωμένους δασκάλους και καθηγητές, έτσι ώστε να σας προετοιμάσουμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, για ό,τι επιλέξετε να κάνετε, τελικά, στη ζωή σας όταν ολοκληρωθεί το σχολείο. (...) Ναι, είμαστε εδώ για να σπάσουμε στεγανά και αντιλήψεις που νομίζω ότι ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν την εκπαίδευση εδώ και πολλά χρόνια».

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον πρωθυπουργό, Κ. Μητσοτάκη, και ειπώθηκαν πριν λίγο καιρό σε εκδήλωση με μαθητές. Φράσεις όπως «σχολείο του μέλλοντος» και «σχολείο του αύριο» επανέρχονται συχνά από εκπροσώπους της κυβέρνησης και άλλων αστικών κομμάτων, αλλά και αρθρογράφους του αστικού τύπου. Προφανώς η κυβέρνηση υπογραμμίζει την ανάγκη να εφαρμοστούν οι μεταρρυθμίσεις που προωθεί, προκειμένου αυτό το σχολείο να γίνει πράξη.

Δεν θέλει φαντασία


Στη Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ, βασικό θέμα συζήτησης αποτέλεσε το νέο «κεντρικό σχέδιο» (master plan) για την αντιμετώπιση ενδεχόμενων παράλληλων επιθέσεων της Ρωσίας σε πολλά μέτωπα - Βαλτική, Μαύρη Θάλασσα, Διάστημα, επιχειρήσεις στον κυβερνοχώρο. «Η Συμμαχία αναγνωρίζει τις προκλήσεις του 21ου αιώνα και προετοιμάζεται για να τις αντιμετωπίσει», δήλωσε σχετικά ο Βρετανός υπουργός Αμυνας. Το master plan για την αντιμετώπιση της Ρωσίας προβλέπεται να εξειδικευθεί σε επιμέρους περιφερειακά σχέδια μέχρι το τέλος του 2022. Η πολεμική προετοιμασία στην οποία βρίσκεται η ευρωατλαντική συμμαχία ρίχνει λάδι στη φωτιά των ανταγωνισμών που μαίνονται στην περιοχή. Τι σημαίνει όμως για την Ελλάδα το ΝΑΤΟικό «master plan» και η εξειδίκευσή του σε περιφερειακό επίπεδο; Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φαντασία για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να δει τους νέους κρίκους που προστίθενται στην αλυσίδα της ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, με την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις βάσεις, που περιλαμβάνουν την Αλεξανδρούπολη, ως «κόμβο» του ευρωατλαντικού σχεδιασμού ενάντια στη Ρωσία σε ό,τι αφορά τη μεταφορά δυνάμεων και τον έλεγχο της εισόδου - εξόδου στη Μαύρη Θάλασσα. Είναι όλα αυτά που αναβαθμίζουν τους κινδύνους για τη χώρα και μετατρέπουν τον λαό σε στόχο. Γιατί δεν γίνεται να συμμετέχεις μέχρι τα μπούνια στον επιθετικό σχεδιασμό του ΝΑΤΟ κι αυτός που βρίσκεται κλειδωμένος στα σκόπευτρα να σου ρίχνει ...γαρίφαλα αντί να σε σημαδεύει με τα δικά του όπλα.

Συγκρίσεις

 



Την ώρα που ένα ακόμα βήμα στην πορεία της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας γινόταν χτες με την επισημοποίηση της παραπέρα ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, ο λαός καλείται να πληρώσει με τεράστιες αυξήσεις τις «πράσινες» και άλλες μπίζνες με την Ενέργεια.Η εκτίναξη της τιμής στη χονδρεμπορική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ξεκίνησε ήδη να μετακυλίεται στους λογαριασμούς ρεύματος και η επιβάρυνση για τα λαϊκά νοικοκυριά τους επόμενους μήνες θα είναι δυσβάσταχτη. Αρκετοί θα δουν το κόστος μόνο για το μήνα Αύγουστο αυξημένο έως και 40%, αφού πάνω στα ήδη τσουχτερά τιμολόγια θα έρθει να προστεθεί και το αυξημένο κόστος που διαμορφώθηκε στο χρηματιστήριο Ενέργειας.

Σήμερα η τιμή της KWh στο οικιακό τιμολόγιο Γ1 της ΔΕΗ είναι €0,11 για κατανάλωση <2.000 KWh και €0,12 για κατανάλωση >2.000 KWh.

Διαμαρτυρία των συνταξιούχων στη ΔΕΗ στις 25 Οκτώβρη

 

Παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία της ΔΕΗ στη Θεσσαλονίκη (26ης Οκτωβρίου, απέναντι από τα δικαστήρια) τη Δευτέρα 25 Οκτώβρη στις 10.30 π.μ. οργανώνει η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα (ΣΕΑ) των Συνεργαζόμενων Συνταξιουχικών Οργανώσεων της Θεσσαλονίκης.




Συνάδελφοι συνταξιούχοι.

Μετά τις απανωτές αυξήσεις του ηλεκτρικού ρεύματος, που τα τελευταία 15 χρόνια ξεπέρασαν το 150% και με την εφαρμογή, από το 2020 και στη χώρα μας, του Ευρωπαϊκού «μοντέλου στόχου» (target model), εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχοι και άλλα λαϊκά νοικοκυριά θα έρθουν αντιμέτωπα με νέες δυσβάσταχτες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος.

Οι ανατιμήσεις στο  ηλεκτρικό ρεύμα δεν είναι ούτε περιορισμένες, ούτε παροδικό φαινόμενο, όπως υποστηρίζει η κυβέρνηση, καλλιεργώντας κάλπικες προσδοκίες, για δήθεν χαμηλό κόστος ενέργειας για τις λαϊκές οικογένειες. Eίναι αποτέλεσμα της απελευθέρωσης της ηλεκτρικής ενέργειας και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και ήρθαν για να μείνουν, όπως ομολογεί η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που εκτιμά, ότι οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος θα σταθεροποιηθούν την ερχόμενη Άνοιξη και μετά «θα παραμείνουν υψηλότερα από το μέσο όρο των προηγούμενων χρόνων».

ΓΕΡΜΑΝΙΑ Περικοπές στις πιο στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες ενώ η φτώχεια εξαπλώνεται


Χαρακτηριστικά στοιχεία από την πιο ισχυρή καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ

 

Ολο και περισσότεροι υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι αναγκάζονται να καταφεύγουν στις «τράπεζες τροφίμων»
Ολο και περισσότεροι υποαπασχολούμενοι εργαζόμενοι και χαμηλοσυνταξιούχοι αναγκάζονται να καταφεύγουν στις «τράπεζες τροφίμων»
Εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά στη Γερμανία αναγκάζονται να κάνουν περικοπές στη θέρμανση, στην κατανάλωση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, ακόμα και στη διατροφή...

Η φτώχεια και το χαμηλό βιοτικό επίπεδο επεκτείνονται όλο και περισσότερο όχι μόνο στους άπορους, αλλά και σε κακοπληρωμένους εργαζόμενους, χαμηλοσυνταξιούχους κ.ο.κ...

Τα παιδιά των εργατικών οικογενειών αντιμετωπίζουν τεράστιους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωσή τους...

Σε πλήρη αντίθεση με τις απατηλές θεωρίες περί «καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους», που αναπαράγονται από όλα τα αστικά επιτελεία και στη χώρα μας, η πείρα της Γερμανίας, της «ατμομηχανής» της ΕΕ, αποδεικνύει ότι η μεγάλη καπιταλιστική ανάπτυξη, τα τεράστια πλεονάσματα στον προϋπολογισμό, η ένταση των επενδύσεων, η συνεχής αύξηση του παραγόμενου πλούτου, στο πλαίσιο του καπιταλισμού «πάνε πακέτο» με την επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου και την όξυνση των προβλημάτων για την πλειοψηφία των εργαζομένων και του λαού.

Η τάση προϋπήρχε, ωστόσο κατά τη διάρκεια της πανδημίας και της οικονομικής κρίσης που εκδηλώθηκε το 2020 και στη Γερμανία, ακόμη περισσότεροι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, φοιτητές, άνεργοι βρέθηκαν σε δεινή θέση, αδυνατώντας να καλύψουν στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες.