Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Φεύγουν τα μνημόνια που μένουν...


ΤΑΦΙΛΗΣ
Η περιβόητη «έξοδος από τα μνημόνια» και το κυβερνητικό σόου στην Ιθάκη σηματοδοτούν τη νέα προπαγανδιστική προσπάθεια συσκότισης της πραγματικότητας.
 Βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι πως η νέα «μεταμνημονιακή» εποχή θα φέρει φιλολαϊκή οικονομική ανάπτυξη, αφού η «προοδευτική κυβέρνηση» του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας πλέον στα χέρια της την οικονομική πολιτική της χώρας, θα απλώσει τα οφέλη της ανάπτυξης σε ολόκληρη την κοινωνία, επαναφέροντας τη χώρα στην περίφημη «ευρωπαϊκή κανονικότητα».

Τα μνημόνια, ισχυρίζεται η κυβέρνηση, είχαν ως αποτέλεσμα τη «δέσμευση» της οικονομικής πολιτικής σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις - απαιτήσεις των δανειστών, ενώ η έξοδος απ' αυτά επιτρέπει πλέον την εκπόνηση αυτοτελούς οικονομικής πολιτικής από την κάθε κυβέρνηση, φέρνοντας στην επιφάνεια και τις τεράστιες τάχα διαφορές στα πολιτικά σχέδια της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο ταξικός χαρακτήρας της πολιτικής των μνημονίων
 
Το κυβερνητικό αφήγημα για τάχα φιλολαϊκή στροφή της πολιτικής μετά τη «λήξη» των μνημονίων είναι σαθρό από τα θεμέλιά του. Η πολιτική των μνημονίων δεν αποτελεί ένα «νεοφιλελεύθερο πείραμα» που εφαρμόστηκε στη χώρα μας. Αντίθετα, αποτελεί τη νομοτελειακή προώθηση των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου.

Η εξαθλίωση των μνημονίων δίνει «σκυτάλη» στην επιτήρηση της φτώχειας




Η εξαθλίωση των μνημονίων δίνει «σκυτάλη» στην επιτήρηση της φτώχειας -του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

 


Τολμούν να μιλούν για …«λύτρωση». Δημιουργούν ένα κάλπικο κλίμα ευφορίας υποστηρίζοντας ότι «τα μνημόνια τελείωσαν». Σκαρφίζονται κάθε λογής ιδεολογήματα για να στηρίξουν την προπαγάνδα «περί καθαρής εξόδου». Οι κυβερνώντες των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με μπροστάρη τον Αλέξη Τσίπρα, προσπαθούν με συμβολισμούς και βαρύγδουπα λόγια να βάλουν τέλος στα «μνημόνια» και την «λιτότητα»…

Από δίπλα τους, πολλών ειδών «πρόθυμοι», επιδιώκουν με περισπούδαστες αναλύσεις, να πείσουν το …πόπολο ότι το «μνημόνιο» ως πολιτικός και οικονομικό όρος, δεν υφίσταται πλέον.

Όλα τα επιτελεία μαζί. Όλα τα «σφυριά» στην ίδια βάση. Κοινός στόχος να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού να καλλιεργήσουν κλίμα προσμονής, ελπίδας αλλά επί της ουσίας αδράνειας και τελικά υποταγής στη νέα πραγματικότητα.

ΕΝΟΧΕΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ;





Κι ανάμεσα στις ειδήσεις των ημερών κι εκείνη για την παράδοση 10 τόνων γραμμάτων και δεμάτων, μεγάλο μέρος των οποίων έχει βέβαια καταστραφεί,  που προέρχονταν από  την Ιορδανία, στους παραλήπτες παλαιστίνιους της Δυτικής Όχθης, την οποία  επέτρεψαν μετά από οκτώ χρόνια οι ισραηλινές αρχές.
              
 Και βέβαια, συγκριτικά με φυλακίσεις, δολοφονίες Παλαιστινίων, κατασκευές υποθαλάσσιων και υπόγειων τειχών που αποκλείουν τους παλαιστίνιους σε στενές λωρίδες γης μετατρέποντάς τες σε γιγαντιαία στρατόπεδα συγκέντρωσης,  αυτή η είδηση θα έμοιαζε και ασήμαντη αν δεν σηματοδοτούσε το μέγεθος της αυθαιρεσίας, του μίσους,  αλλά και του φόβου των Ισραηλινών που χρησιμοποιούν κάθε μέσο για εξουθενώσουν τους κατοίκους αυτής της γης που τους την άρπαξαν. 

«Καύσιμη ύλη»



Η «καύσιμη ύλη» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όσα άφησαν πίσω τους οι προηγούμενοι γύροι των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και σχεδιασμών των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στα Βαλκάνια, «καπνίζει» αυτό το διάστημα ξανά, καθώς ξεδιπλώνεται η νέα φάση των σχεδίων «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» της περιοχής.

Τα όσα είπε την Τρίτη το βράδυ, μιλώντας στην Επιτροπή Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας, ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, Γ. Μίτσελ, ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν «πρωταρχικό ρόλο» στην επίλυση της διαφοράς Ελλάδας - ΠΓΔΜ για την ονομασία και «ασχολήθηκαν» με τη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο «για την προώθηση του διαλόγου υπό την ηγεσία της ΕΕ», είναι αποκαλυπτικά τόσο για το ποια συμφέροντα δρομολόγησαν την πρόσφατη συμφωνία με την ΠΓΔΜ όσο και για το ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή στην αλυσίδα των επικίνδυνων ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή.

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Γιώργος Σιδέρης

Ο ΣΤΑΛΙΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ.

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΛΙΝ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΙΕΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ( 5 του Νοέμβρη 1927 )

( Άπαντα Στάλιν, Σύγχρονη εποχή, τόμος 10, σελίδα 234-235 )

( Παραβρέθηκαν 80 αντιπρόσωποι από τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Αυστρία, την Τσεχοσλοβακία, τη Νότια Αμερική, την Κίνα, το Βέλγιο, τη Φιλανδία, τη Δανία και την Εσθονία. — Η συνομιλία κράτησε 6 ώρες. )

3η ΕΡΩΤΗΣΗ.
Γιατί δεν υπάρχει ελευθερία τύπου στην ΕΣΣΔ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Για ποιά ελευθερία τύπου μιλάτε; Ελευθερία τύπου για ποιά τάξη; για την αστική τάξη ή για το προλεταριάτο; Αν πρόκειται για ελευθερία τύπου για την αστική τάξη, τέτοια ελευθερία δεν υπάρχει στη χώρα μας και δε θα υπάρχει όσο θα υπάρχει διχτατορία του προλεταριάτου. Αν όμως πρόκειται για ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, πρέπει να πω ότι σ' όλο τον κόσμο δε θα βρείτε άλλο κράτος όπου να υπάρχει μια τόσο ολόπλευρη και πλατιά ελευθερία τύπου για το προλεταριάτο, σαν κι αυτήν που υπάρχει στην ΕΣΣΔ.