Διαθέσιμοι

 

Και μόνο η συζήτηση για τις προϋποθέσεις συγκρότησης μιας κυβέρνησης συνεργασίας την επομένη των εκλογών σημαίνει ότι υπάρχει αντικειμενικό έδαφος για να φτιαχτεί μια τέτοια κυβέρνηση. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το «κοινό» αντιλαϊκό πρόγραμμα όλων των αστικών κομμάτων, που σημαίνει προσήλωση στους στόχους του υπερμνημονίου του Ταμείου Ανάκαμψης, στη βαθύτερη εμπλοκή στον ΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Οπότε, τίποτα καινούργιο δεν είπε ο Ανδρουλάκης στην προχτεσινή του συνέντευξη, όπου έθεσε τους όρους μιας μετεκλογικής συνεργασίας είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, βέβαια, και μόνο ότι εξαρτά τη συνεργασία από το ποσοστό του την πρώτη Κυριακή, δείχνει το «χοντρό» παζάρι που παίζεται με τις ψήφους του λαού. Στην πραγματικότητα, λέει: «Ψηφίστε με για να διαπραγματευτώ με καλύτερους όρους τη θέση μου στη συγκυβέρνηση». Με άλλα λόγια - και με δεδομένη τη στρατηγική τους σύμπλευση - αντιμετωπίζουν την ψήφο των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας ως «μετοχή» στον ...κυβερνητικό συνεταιρισμό που «ψήνουν» για μετά τις εκλογές, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Ολα τα άλλα, περί «διαχωριστικών γραμμών» και «αντιθέσεων», είναι πολιτικά μπαρμπούτσαλα. Ο λαός δεν έχει κανέναν λόγο να ανέχεται το παζάρι τους με «ποντάρισμα» τη δική του ψήφο. Μόνο ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ μπορεί να τους χαλάσει τα σχέδια και να κάνει πιο αδύναμη την όποια επόμενη κυβέρνηση, για την οποία δηλώνουν «διαθέσιμοι» ο ένας μετά τον άλλο.

Συνώνυμο της «ευελιξίας» η γυναικεία απασχόληση

 

Η ...«ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ» ΣΤΗΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΤΖΕΝΤΑ

RIZOSPASTIS

Οι στόχοι για την «ισότιμη συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας», οι υποσχέσεις για «πολλές και καλές» νέες δουλειές, οι πανηγυρικές διακηρύξεις για τα «εξειδικευμένα και στοχευμένα» προγράμματα για τη μείωση της γυναικείας ανεργίας, έχουν πάρει τη θέση τους στην προεκλογική ατζέντα.

Οι πολιτικές για την «προώθηση της ισότητας» επιστρατεύονται ως δήθεν απόδειξη του «ενδιαφέροντος» για τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών. Σε συνέντευξη Τύπου (23 Γενάρη) ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε πως η Ελλάδα κατέγραψε «τη μεγαλύτερη μείωση» της ανεργίας των γυναικών, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ, κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας, αν και «ξεκινάμε από χαμηλή βάση», αφού τα ποσοστά απασχόλησης των γυναικών υπολείπονται του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Δεν δίστασε μάλιστα να διαφημίσει τις θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια ως «δουλειές μεγαλύτερης προστιθέμενης αξίας», «πιο διατηρήσιμες και πιο εναρμονισμένες με το μοντέλο της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», ως θέσεις εργασίας «που αφορούν περισσότερο από ό,τι στο παρελθόν και γυναίκες και νέους».

Κοινή η «πυξίδα» όλων των κυβερνήσεων

Η κατεύθυνση στην οποία δείχνει η «πυξίδα» της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, με βάση κατευθύνσεις της ΕΕ, είναι η διαμόρφωση μιας «αγοράς εργασίας» με ακόμα μεγαλύτερη «ευελιξία», την οποία παρουσιάζουν και ως «προαπαιτούμενο» για να αυξάνεται η απασχόληση των γυναικών.

Η χαμηλή συμμετοχή των γυναικών στην αγορά εργασίας αντιμετωπίζεται ως ένα από τα βασικά μειονεκτήματα της ελληνικής οικονομίας, με σημαντικό αντίκτυπο στην «παραγωγικότητα» και την «ανταγωνιστικότητά» της.

Το πραγματικό ενδιαφέρον τους δεν είναι το καθολικό κοινωνικό δικαίωμα των γυναικών στην εργασία, αλλά η αύξηση του εργατικού δυναμικού μέσα από την ανεκμετάλλευτη «δεξαμενή» του οικονομικά ενεργού γυναικείου πληθυσμού, θεωρώντας την αξιοποίησή του προϋπόθεση για τη βελτίωση της θέσης των μονοπωλίων στην κούρσα του ανελέητου καπιταλιστικού ανταγωνισμού.

ΣΩΜΑΤΕΙΑ - ΦΟΡΕΙΣ Δυναμώνουμε το ποτάμι του αγώνα, τη σύγκρουση με την εγκληματική πολιτική

 

Μήνας δράσης όλος ο Απρίλης, με ορίζοντα την Πρωτομαγιά και με σύνθημα «Οι ζωές μας δεν είναι κόστος, οι ζωές μας έχουν αξία»

 

Πηγή: Eurokinissi

 

Με την ορμή από τις μεγαλειώδεις απεργίες της 8ης και της 16ης Μάρτη, τα συλλαλητήρια και τις άλλες δράσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, σειρά τώρα παίρνει η προετοιμασία για την απεργία της Πρωτομαγιάς.

Μπροστά στην Πρωτομαγιά, τα σωματεία και οι μαζικοί φορείς «ανεβάζουν στροφές» ώστε όλος ο Απρίλης να είναι μήνας «γεμάτος δράση», για κάθε ζήτημα που «καίει» την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Αγωνιστικές διεργασίες, η μόνη ελπίδα για τον λαό

Οι πρόσφατες μαζικές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις απέδειξαν ότι το έγκλημα στα Τέμπη ήταν η σπίθα για ένα παλλαϊκό ξέσπασμα, για να ξεχυθούν και να βρεθούν μαζί στους δρόμους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων που διαδήλωσαν μετά από χρόνια ή και για πρώτη φορά πίσω από τα πανό των σωματείων τους, που ανταποκρίθηκαν στο αγωνιστικό κάλεσμα συνδικαλιστικών οργανώσεων και άλλων φορέων. Πόλεις ολόκληρες βρέθηκαν στο πόδι, εργαζόμενοι, φτωχοί αγρότες, μικροί ΕΒΕ, μαθητές και φοιτητές έκαναν πράξη το «Ολοι στους δρόμους» και συμμετέχοντας στον αγώνα, με το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», έφεραν στο προσκήνιο όλα εκείνα τα ζητήματα προστασίας της ζωής του λαού: Από τις υποδομές που σμπαραλιάζονται στο όνομα του «κόστους - οφέλους» και τους κινδύνους κάθε είδους που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα παιδιά τους, μέχρι τα νοσοκομεία - ρημαδιό, τους χώρους δουλειάς - καρμανιόλες κ.ο.κ. που αποκαλύπτουν την εγκληματική φύση μιας πολιτικής και ενός κράτους ταγμένων να υπηρετούν τα κέρδη των λίγων.