Χρεοκοπημένο άλλοθι η «κλιματική αλλαγή» για την κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν το «κόστος - όφελος» και τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης»
Καθημερινές είναι και οι πολύμορφες δράσεις μαζικών φορέων σε νησιά του Ιονίου, στα Γιάννενα, στην Καρδίτσα, με διεκδικήσεις για τη διασφάλιση φθηνού, ελεγμένου, ποιοτικού νερού για τον λαό, άμεση υλοποίηση των αναγκαίων έργων υποδομής.
Τραγική ειρωνεία... Την ίδια ώρα που το νερό στερεύει σε βρύσες και πομόνες, ο λαός ζει με τον φόβο ότι θα ξαναπλημμυρίσει με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές, αφού η χώρα παραμένει αθωράκιστη, λόγω της ανυπαρξίας ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας και πρόληψης.
Η συζήτηση για τη λειψυδρία δεν είναι καινούργια. Οι παλιότεροι θυμούνται ότι με υπόδειξη της τότε κυβέρνησης ΝΔ, οι κάτοικοι της Αθήνας έβαζαν ...τούβλα στα καζανάκια το 1991, για να εξοικονομήσουν νερό, ενώ επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ δέκα χρόνια αργότερα, η συζήτηση περί λειψυδρίας κατέληξε στην κατάθεση ενός ακόμα «εθνικού σχεδίου διαχείρισης των υδάτινων πόρων».
Ούτε βέβαια είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας αντιμετωπίζει συνθήκες παρατεταμένης ξηρασίας.
Απ' αυτή την άποψη, το άλλοθι που αναζητούν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα στην «κλιματική κρίση», κάνοντας ταυτόχρονα επικλήσεις στην «ατομική ευθύνη» των πολιτών, έχει χρεοκοπήσει, όσο κι αν οι επιπτώσεις από την ανομβρία μεγαλώνουν, εξαιτίας της έλλειψης των αναγκαίων υποδομών και της διαχείρισης του νερού από το κράτος με κριτήριο το κέρδος και όχι τις ανάγκες των εργαζομένων και των άλλων βιοπαλαιστών.
