«Τον πιάσαν Γερμανόφιλοι και ταγματασφαλίτες το Στέλιο τον Καρδάρα μας…» – Η συγκλονιστική ιστορία του τραγουδιού του Μιχ. Γενίτσαρη για τον ΕΛΑΣίτη ήρωα

Νίκος Πουρναράς / Οικοδόμος
 

Από τους σημαντικότερους εκπρόσωπους του ρεμπέτικου τραγουδιού, ο Μιχάλης Γενίτσαρης έχει συνδέσει το όνομά του με τη δημιουργία τραγουδιών για την Αντίσταση, όπως το Ένας λεβέντης έσβησε, που αναφέρεται στον τραγικό χαμό του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Άρη Βελουχιώτη και βέβαια του θρυλικού Σαλταδόρου που έχει χαρακτηριστεί και «ύμνος της Κατοχής».

Το 1944 ο Γενίτσαρης θα γράψει μουσική και στίχους για το ζεϊμπέκικο Στέλιος Καρδάρας, συγκλονισμένος από την εκτέλεση μετά από φριχτά βασανιστήρια του ΕΛΑΣίτη σαμποτέρ Στέλιου Καρδάρα, από τους ντόπιους συνεργάτες των Γερμανών καταχτητών στην Κοκκινιά.

Ο Στέλιος Σπανός ή «Καρδάρας», όπως τον γνώριζαν όλοι στην Κοκκινιά, ήταν ένας από τους ηρωικότερους σαμποτέρ της Αντίστασης που ανατίναζε γερμανικά αυτοκίνητα και αποθήκες. Ένας σαλταδόρος της Κατοχής που άρπαζε τρόφιμα απ’ τους Γερμανούς και τα μοίραζε στο λαό.

Ο Στέλιος Σπανός ή «Καρδάρας» – «Η μοναδική φωτογραφία του τραγικού αγωνιστή της αντίστασης Στέλιου Καρδάρα, βρίσκεται κρυμμένη, όλα αυτά τα χρόνια, στο προσκέφαλο του ενενηντάχρονου πατέρα του. Ούτε λεπτό δεν μπορεί χωρίς αυτή…»

Με κριτήρια «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο η αντιπλημμυρική προστασία του λαού

 

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ

Ντοκουμέντο που επιβεβαιώνει τις εγκληματικές ευθύνες κυβέρνησης - ΕΕ φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα ο «Ριζοσπάστης». Αφορά τις μελέτες κόστους - οφέλους για την κατασκευή αντιπλημμυρικών έργων

ΜΑΝΔΡΑ 2017: 24 νεκροί

ΜΑΤΙ 2018: 91 (έως τώρα) νεκροί

 

Ενα ντοκουμέντο που συμβάλλει στην αποκάλυψη των πραγματικών αιτιών για τις απώλειες περιουσιών και ανθρώπινων ζωών μετά από κάθε πυρκαγιά, βροχή ή σεισμό, αλλά και του μεγέθους των εγκληματικών ευθυνών των αστικών κυβερνήσεων και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για αυτές τις καταστροφές, δημοσιεύει σήμερα ο «Ριζοσπάστης».

 

Το κείμενο που αποκαλύπτουμε έχει τίτλο «Οδηγός ανάλυσης Κόστους - Οφέλους» για τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας. Συγγραφέας του είναι το «Flood CBA», μία επίσημη «πλατφόρμα» που χρηματοδοτείται από την ΕΕ και μάλιστα από τη Γενική Διεύθυνση Ανθρωπιστικής Βοήθειας και Πολιτικής Προστασίας της ΕΕ, προκειμένου να παράσχει στα κράτη «τεχνογνωσία» και εργαλεία στο σχεδιασμό της αντιπλημμυρικής προστασίας, ενσωματώνοντας και εξειδικεύοντας τις σχετικές Οδηγίες της ΕΕ.

Λαϊκή Αναγέννηση στην Εαμοελασίτικη Ευρυτανία!

Η ΕΠΟΝίτισσα Αλέκα Μυριαλλή μαθαίνει παιχνίδια στα αετόπουλα
στον Παιδικό Σταθμό του Καρπενησίου - φωτο: "Κόκκινος φάκελλος"

Το blog "Ευρυτάνας ιχνηλάτης" παρουσιάζει, μέσα από τις σελίδες του, ορισμένα  σημαντικά ιστορικά ντοκουμέντα που αναφέρονται στη μεγαλειώδη αναγεννητική δραστηριότητα της Εαμοελασίτικης Αντίστασης στην Ευρυτανία του 1944.

Παιδικοί Σταθμοί και Συσσίτια, Πολιτιστικές Λέσχες Γυναικών, Λαϊκά Ιατρεία και Νοσοκομεία, Παιδαγωγικά Φροντιστήρια και Γεωργικές Σχολές, είναι μερικά μόνο από τα σπουδαία επιτεύγματα που πραγματοποίησε το απελευθερωτικό-λαοκρατικό κίνημα στην ανταρτοκρατούμενη Ευρυτανία (κι ενώ η χώρα βρισκόταν ακόμη υπό γερμανική κατοχή!)

Τα εν λόγω ντοκουμέντα ιχνηλατήσαμε μέσα από τις παράνομες αντιστασιακές εφημερίδες της εποχής: "Η ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΙΣΑ" και "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΦΕΡΑΙΟΥ" - Ιούλης 1944 (ΑΣΚΙ).

Παρακάτω παραθέτουμε τα σχετικά αποσπάσματα. Κατά την αντιγραφή διατηρήθηκε η ορθογραφία των πρωτοτύπων.

Ιδού: 

Αναβαθμίζουν την κοροϊδία

  Πηγή: Eurokinissi

Δύο βδομάδες μετά τη φονική καταστροφή στην Ανατολική Αττική, η κυβέρνηση κλιμακώνει την προσπάθεια να εκτονώσει τη λαϊκή κατακραυγή, να ενσωματώσει τη δίκαιη αγανάκτηση.

Οχι μόνο όσων έχασαν ανθρώπους και περιουσίες, όχι μόνο όσων ζουν κάθε χρόνο με τον εφιάλτη της πυρκαγιάς στη συγκεκριμένη περιοχή, αλλά συνολικά του λαού, που έζησε σε πραγματικό χρόνο το έγκλημα στο Νέο Βουτζά και στο Μάτι.

Αυτόν το στόχο υπηρετούν οι παραιτήσεις - αποπομπές υπουργών και αξιωματικών των Σωμάτων Ασφαλείας οι οποίοι είχαν άμεση εμπλοκή στη διαχείριση της κρίσης.

Ταυτόχρονα, με τέτοιες κινήσεις συντηρείται σκόπιμα ο αποπροσανατολισμός για τις πραγματικές αιτίες της καταστροφής, αφού ως τέτοιες παρουσιάζονται η ανικανότητα ή η ανεπάρκεια του ενός ή του άλλου κρίκου του κρατικού μηχανισμού.