ΚΟΜΕΠ - ΤΕΥΧΟΣ 1/2020
Εκτενή αποσπάσματα από το άρθρο της Σύνταξης
Η νέα δεκαετία ξεκινά με τον καπιταλισμό να δείχνει παγκοσμίως το
αποκρουστικό του πρόσωπο. Από τη μία, περιορίζει το βιοτικό επίπεδο των
εργαζομένων στα εκάστοτε όρια και αναγκαιότητες της κερδοφορίας του, ενώ
από την άλλη οι πολυεπίπεδοι ανταγωνισμοί επιχειρηματικών ομίλων,
αστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (ΝΑΤΟ, ΕΕ κ.λπ.)
τροφοδοτούν επικίνδυνες εστίες κλιμάκωσης της στρατιωτικής έντασης, που
απειλούν να αφαιρέσουν βίαια το ειρηνικό προσωπείο του. Και όλα αυτά,
στην εποχή της ρομποτικής, της λεγόμενης «4ης βιομηχανικής επανάστασης»
και της αυτοματοποίησης, με λίγα λόγια σε μια εποχή όπου υπάρχουν όλες
οι
δυνατότητες να ζήσουν οι εργαζόμενοι μια ζωή με ειρήνη και ευημερία,
μια ζωή «στο μπόι των ονείρων και των ανθρώπων».
Οι εξελίξεις
που έχουν μετατρέψει σε εύφλεκτη πυριτιδαποθήκη την ευρύτερη περιοχή της
Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής είναι χαρακτηριστικές και
διδακτικές. Τα γεγονότα που θα εξετάσουμε συνοπτικά στη συνέχεια
αποδεικνύουν πόσο επικίνδυνη για το λαό είναι η πολιτική σημαιοφόρου του ΝΑΤΟ
που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και οι προηγούμενες
κυβερνήσεις, με στόχο τη γεωπολιτική αναβάθμιση της θέσης της άρχουσας
τάξης στην ευρύτερη περιοχή. Η αλυσίδα των γεγονότων (από τις παράνομες
απόπειρες τουρκικών γεωτρήσεων στα χωρικά ύδατα της Κύπρου μέχρι την
επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ και τις διαπραγματεύσεις για το μέλλον της
Λιβύης) θρυμματίζει την αυταπάτη ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μπορούν ν' αποτελέσουν ασπίδα για τη σταθερότητα των συνόρων,
τα κυριαρχικά δικαιώματα και την ειρήνη στην περιοχή. Η κλιμάκωση της
επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης σε συνδυασμό με την
προαναφερόμενη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων δημιουργεί διπλό κίνδυνο
για το λαό. Αφενός να γίνει η Ελλάδα στρατιωτικός στόχος σε μια
ενδεχόμενη γενικότερη ιμπεριαλιστική αναμέτρηση και αφετέρου να οδηγηθεί
σε επώδυνες συμφωνίες παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων, ώστε να
προχωρήσει το ατλαντικό σχέδιο συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων και να
δοθούν ανταλλάγματα στην Τουρκία για να διατηρηθεί η συνοχή της
νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ.