Δράκοι

 

Στην κατηγορία «δεν είναι αυτό που νομίζεις» εντάσσεται το δισέλιδο ρεπορτάζ του «Βήματος» από τη φρεγάτα «Υδρα», λίγες μέρες (ή ώρες;) πριν την αναχώρηση της φρεγάτας «Ψαρά», που ετοιμάζεται να πλεύσει για το στόμα του λύκου. Και τι δεν διαβάσαμε! Οτι η παρουσία του πλοίου στην Ερυθρά ήταν «σωτήρια για την εμπορική ναυτιλία». Οτι το πλήρωμα δεν δίστασε λεπτό να ανοίξει πυρ κατά την προσέγγιση drones και ότι η αποστολή 3.500 μίλια μακριά από τα σύνορα «γεμίζει περηφάνια όσους συμμετείχαν ή θα συμμετέχουν στο μέλλον (!) σε αντίστοιχα εγχειρήματα». Ολα αυτά, βέβαια, είναι αυθαίρετες διαπιστώσεις του ρεπορτάζ και όχι μαρτυρίες του πληρώματος που συμμετείχε στην αποστολή. Κάτι δεν κολλάει άλλωστε με το υπόλοιπο μισό του ρεπορτάζ. Εκεί δηλαδή που διαβάζουμε ότι «σε ουκ ολίγες περιπτώσεις η αδρεναλίνη βρέθηκε στα ύψη», ότι «πρέπει να αντιμετωπίσουμε το κάθε συναίσθημα με ψυχραιμία και να κάνουμε πάρα πολύ απλά τη δουλειά μας», ότι «το θέμα του φόβου είναι κάτι που διαχειρίζεται ο καθένας διαφορετικά» και άλλα παρόμοια. Πόσο μάλλον όταν στο ρεπορτάζ αποσιωπώνται το περιστατικό της έκρηξης στα 200 μέτρα από το πλοίο, που προκάλεσε τις αντιδράσεις του πληρώματος, και οι μαζικές παραιτήσεις πριν τον απόπλου της «Υδρας». Καλά τα παραμύθια λοιπόν, αλλά έχουν και παραέχουν «δράκους». Τα στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων, στις ευρωατλαντικές αποστολές, που βάζουν το κεφάλι τους στον τορβά για τα συμφέροντα του κεφαλαίου και τον λαό μας στο στόχαστρο των ανταγωνισμών.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ - Κινητοποίηση την Πέμπτη στο υπουργείο Μακεδονίας Θράκης

 

Παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Μακεδονίας -  Θράκης διοργανώνουν την Πέμπτη 20 Ιούνη στις 8.30 π.μ. εργατικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης με σύνθημα «Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ!».

Συγκεκριμένα τα Συνδικάτα, Τροφίμων Γάλακτος Ποτών Κ. Μακεδονίας, Χημικής Βιομηχανίας Κ. Μακεδονίας, Τύπου Χάρτου Κ. Μακεδονίας, Φαρμάκου Κ. Μακεδονίας, Μετάλλου Κ. Μακεδονίας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Θεσσαλονίκης, Εργαζόμενων Pfizer Hellas, ΣΕΤΕΠΕ, Οικοδόμων Ν. Θεσσαλονίκης, Ηλεκτροτεχνιτών και βοηθών Ανελκυστήρων βορείου Ελλάδος, Εμποροϋπαλλήλων νομού Θεσσαλονίκης, Εργαζομένων στις επιχειρήσεις Σκλαβενίτη βορείου Ελλάδας, Εργαζομένων Praktiker (Παράρτημα Θεσσαλονίκης), Εργαζομένων του Υπουργείου Γεωργίας Μακεδονίας Θράκης, ΕΝΙΘ, Υπαλλήλων του Υπουργείου Μακεδονίας Θράκης, ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης, Διοικητικών Υπαλλήλων ΑΠΘ σημειώνουν στο κάλεσμά τους:

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΥΡΩΚΕΛΟΓΕΣ

 

Με τις ευρωεκλογές ο κόσμος δεν έγινε λιγότερο χαοτικός ούτε και περισσότερο επικίνδυνος. Είναι βέβαιο το λιγότερο παράδοξο αναλυτές και πολιτικοί να εκφράζουν ζωηρή ανησυχία για την άνοδο της ακροδεξιάς, όλο και περισσότερο αποφεύγεται να χαρακτηρίζεται φασιστική, τόση όσο δεν εκφράσανε για κανένα από τους πολέμους, της Ουκρανίας και της σφαγής στη Γάζα. Αν κάτι δείχνει η μετατόπιση του εκλογικού σώματος προς τα δεξιά είναι ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στις αστικές κυβερνήσεις, με συκοφάντηση κάθε σοσιαλιστικής εναλλακτικής, με πολλούς ευρωπαίους να είναι απογοητευμένοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κι αν τα ακροδεξιά ή φασίζοντα κόμματα κέρδισαν σημαντικό έδαφος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, ιδιαίτερα μετά την οικονομική κρίση, ακριβώς γιατί υπόσχονταν  ανατροπή του κατεστημένου πολιτικού συστήματος, 15 χρόνια μετά εκφράζονται, αφού ενσωματώθηκαν ομαλά στο πολιτικό σύστημα,  με μεγαλύτερη μετριοπάθεια και θέλουν να φαίνονται ότι αυτό που υπόσχονται είναι μια σταθερότητα. Περιγράφοντας τους άλλους πολιτικούς σχηματισμούς, εκτός από τους ίδιους φυσικά, ως διεφθαρμένους και παρηκμασμένους, εκμεταλλευόμενοι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στέλνουν το μήνυμά τους. Συντηρητισμός στα κοινωνικά ζητήματα με ρατσιστικές τάσεις, στοχοποίηση μεταναστών, αντιισλαμισμός, εκτεταμένη χρήση των πιο συντηρητικών στερεοτύπων για αντιμετώπιση του δημόσιου χώρου, εθνικισμός και κατά περίσταση ευρωσκεπτικισμός χαρακτηρίζουν τα περισσότερα από τα ακροδεξιά ευρωπαϊκά κόμματα. Το πιο ανησυχητικό όμως, που δεν ομολογείται από την ανησυχούσα κυρίαρχη εξουσία, δεν είναι τόσο η  άνοδός τους, αλλά ότι  όλο και ξεθωριάζουν  οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στα κόμματα του λεγόμενου δημοκρατικού τόξου  με τα ακροδεξιά κόμματα. Είναι που πια η κυρίαρχη εξουσία  σ’ ένα μεγάλο μέρος της έχει υιοθετήσει ακροδεξιά πολιτική.

Η ΕΕ και η ... «όχι και τόσο ακροδεξιά» Μελόνι

 

Πηγή φωτο: gr.euronews.com

Η Μελόνι «δεν είναι και τόσο ακροδεξιά», αποφάνθηκε τις προάλλες η απερχόμενη πρόεδρος της Κομισιόν για την Ιταλίδα πρωθυπουργό, με την οποία παζαρεύει τη στήριξή της για να επανεκλεγεί. Αυτοί που «προειδοποιούν» για την άνοδο της ακροδεξιάς στην Ευρώπη και «ανησυχούσαν» για τον νεοφασισμό στην Ιταλία, υποστηρίζουν τώρα ότι η Ιταλίδα πρωθυπουργός και αρχηγός του κόμματος «Αδέρφια της Ιταλίας» - με φασιστικές καταβολές - δεν είναι και τόσο «ακροδεξιά».

Βέβαια, η περαιτέρω αντιδραστικοποίηση της ιμπεριαλιστικής ΕΕ έχει μετατοπίσει σε ακόμα πιο συντηρητική κατεύθυνση τον άξονα στο αστικό πολιτικό σύστημα και τα κόμματά του, με αποτέλεσμα σήμερα δεξιά, φιλελεύθερα, κεντροδεξιά, κεντρώα και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα να υιοθετούν κοινή ατζέντα με την ακροδεξιά σε ζητήματα όπως αυτό της μετανάστευσης.

Αντίστροφα, ακροδεξιές δυνάμεις κουμπώνουν όλο και περισσότερο στο «δημοκρατικό τόξο», επειδή στηρίζουν βασικές στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και «κάνουν τη δουλειά» που πρέπει να γίνει. Ειδικά στις σημερινές συνθήκες, που η ΕΕ συμμετέχει σε πόλεμο με τη Ρωσία, αναπτύσσει «οικονομία πολέμου», ο γεωπολιτικός, οικονομικός και τεχνολογικός ανταγωνισμός με τις ΗΠΑ και την Κίνα κορυφώνεται, η φτώχεια αυξάνεται και εντείνεται η άγρια καταστολή κατά των μεταναστών, με κέντρα κράτησης σε «τρίτες χώρες», αυστηροποίηση του ασύλου κ.ά.

Στοιχεία - κόλαφος

Από κινητοποίηση του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής για τα εργατικά «ατυχήματα»

 

Στοιχεία - κόλαφος για το τι σημαίνουν στην πράξη η κατοχύρωση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων απ' όλες τις κυβερνήσεις, η «ανταγωνιστικότητα» και το «φιλικό επενδυτικό κλίμα», περιλαμβάνει η έκθεση απολογισμού της Επιθεώρησης Εργασίας για το 2023.

Τα στοιχεία «βγάζουν μάτι»: Όσο περισσότερο ανεβάζει «στροφές» τα τελευταία χρόνια η καπιταλιστική ανάπτυξη, όσο περισσότερο «ανοίγουν» οι δουλειές για το μεγάλο κεφάλαιο, τόσο περισσότερο συνθλίβεται η εργατική τάξη ανάμεσα στους χώρους δουλειάς - παγίδες θανάτου και στην ένταση της εκμετάλλευσης, με τη δουλειά - λάστιχο να στρώνει το έδαφος για πολλαπλασιασμό των εργατικών «ατυχημάτων».

Είναι χαρακτηριστικό ότι το 2023 αναγγέλλονταν πάνω από 40 «ατυχήματα» τη μέρα, σχεδόν 15.000 συνολικά, χωρίς μάλιστα να καταγράφονται σε αυτά όσα χαρακτηρίζονται «τροχαία» ή με «παθολογικά» αίτια, σε μια σαφή προσπάθεια κουκουλώματος της τεράστιας έκτασης που παίρνει αυτή η «πανδημία» στους χώρους δουλειάς.