Μην το χάσεις απ' τα μάτια σου

 

Δεν ξέρω τι ζητάνε οι πιστοί, ίσως και μη, από την Παναγιά τον Δεκαπενταύγουστο που πέρασε, ούτε εάν η Μεγαλόχαρη δέχεται συλλογικά αιτήματα προστασίας. Εχω ένα όμως να απευθύνω με όλη την γκάμα των συναισθημάτων, απ' την απαιτητική οργή ως τη συνθλιπτική ικεσία, και σε άγιους και σε κολασμένους, θεούς κι ανθρώπους. Είθε ν' ανοίξουν τα μάτια μας. Να καταργηθεί η ημιεκούσια - ημιακούσια γκαβομάρα. Να μη μιλάμε όλοι για φως μέσα από σκοτεινές κάμερες πραρασιωπήσεων και λαγούμια αποποίησης ευθυνών. Βαρέθηκα το δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω. Και να τ' ακούω από τους κριτές των πάντων. Θέλω να θεραπεύσει ...η Μεγαλόχαρη εκείνους τους νοσηρούς ανοιχτομάτηδες που βλέπουν ό,τι θέλουν και δεν βλέπουν ό,τι πρέπει. Και αφού το δουν, πουλάνε φορτικά, φθηνά γυαλιά στους διπλανούς τους για να βλέπουν τάχα μου δήθεν το ίδιο, χτίζοντας όμως ύπουλα εκείνη την κρίσιμη μάζα της εθελοτυφλίας που θέλει να γίνει φάρος της κοινωνίας. Κλασική προπαγανδιστική ναζιστική τακτική.

Σ' εκείνη τη ρημάδα την τελετή των Ολυμπιακών Αγώνων φέτος πολλοί είναι αυτοί που είδαν δαίμονες, Εωσφόρους, διαφθορείς, βαριά πλήγματα σε θρησκεύματα, κι έναν εσμό από υποκειμενικές ταινίες μικρού μήκους παγιδευμένης φαντασίας. Δεν είδαν πουθενά τους χορηγούς. Αυτοί είναι πιο αθάνατοι κι απ' τους αθάνατους της Ολυμπιακής Επιτροπής, στην πλειονότητά τους κυριευμένοι από τον πόθο για μια λουβού τσάντα, έστω και μαϊμού. Δεν μπορώ Παναγιά μου να καταλάβω πού είδαν τις θυσίες και τους κόπους για τους πρωταθλητές, που και το θέλουν και το μπορούν αυτό που κάνουν, και πώς παρέλυσαν μπροστά στη δήλωση του Μίλτου πως ο φίλος του ο φούρναρης κάνει περισσότερες θυσίες από τον ίδιο και κουράζεται πολλαπλάσια.

ΝΕΟ ΚΥΜΑ ΑΥΞΗΣΕΩΝ ΣΕ ΒΑΣΙΚΑ ΑΓΑΘΑ Η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των ομίλων λεηλατεί το λαϊκό εισόδημα

 

 

Μπροστά στο νέο κύμα αυξήσεων σε βασικά διατροφικά αγαθά, στο ρεύμα αλλά και σε μεγάλο όγκο φαρμακευτικών προϊόντων, μια σειρά από «αναλύσεις» και ρεπορτάζ εστιάζουν σε οτιδήποτε άλλο εκτός από την τεράστια κερδοφορία των ομίλων και την κυρίαρχη πολιτική που διαχρονικά τη στηρίζει.

Δηλαδή τη στιγμή που ήδη παρατηρούνται ελλείψεις κρίσιμων φαρμάκων με τους φαρμοκοβιομήχανους να «αναμένουν» την περαιτέρω αύξηση των κερδών τους από τις ανακοινωμένες αυξήσεις -έως και 448%!- σε 1.242 σκευάσματα «μιλάνε» για τις «προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ελληνική φαρμακευτική αγορά και την ανάγκη για ισορροπία μεταξύ οικονομικής βιωσιμότητας και πρόσβασης σε προσιτές θεραπείες». Όμως, όπως έχει περίτρανα έχει αποδειχθεί στο παρελθόν άλλα και πρόσφατα καμία «ισορροπία» δεν μπορεί να υπάρξει μεταξύ της ανάγκης του λαού για πρόσβαση σε φθηνά και ποιοτικά φάρμακα και στο νομοτελειακό κυνήγι του μέγιστου κέρδους από τους φαρμοκοβιομήχανους που πουλάνε τα φάρμακα όποτε και όπου τους συμφέρει.