2024: Μια χρονιά γεμάτη ελπιδοφόρους αγώνες – Παρακαταθήκη για τις μάχες του 2025

 

ΠΛΟΥΣΙΟ ΑΠΟ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟ 2024 - ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΤΟΥ 2025

 

 

 

Μια χρονιά γεμάτη ελπιδοφόρους αγώνες ήταν το 2024. Αγώνες που ανέδειξαν τις νέες δυνατότητες για τα βήματα ανασύνταξης του εργατικού κινήματος, για την ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, της σύγκρουσης με την πολιτική του κέρδους, της εκμετάλλευσης και της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Σημαντικό ήταν το στοιχείο της ανάπτυξης της κοινής πάλης και του αγωνιστικού συντονισμού ανάμεσα σε εκατοντάδες συνδικάτα σε όλη τη χώρα, κάτι που αποτυπώθηκε στη μεγάλη πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ, στα απεργιακά μέτωπα, αλλά και στην αλλαγή συσχετισμών σε μια σειρά μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Κάθε μήνας και πολλές εστίες πάλης, με μεγάλες και μικρές ταξικές αναμετρήσεις και με χιλιάδες εργαζόμενους να «ακουμπούν» στα σωματεία τους, να ενώνουν τις φωνές τους σημαδεύοντας τον πραγματικό ένοχο.

Καλωσορίζουμε το 2025 με πολύτιμη παρακαταθήκη την πλούσια αυτή δράση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με ισχυρή την αγωνιστική αισιοδοξία ότι η πάλη θα φουντώσει κι άλλο για όσα έχουν σήμερα ανάγκη ο λαός και τα παιδιά του.

Καλούς αγώνες, λοιπόν, με το κεφάλι ψηλά, για να ανασάνει ο λαός, για να μαζέψει δυνάμεις να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

ΣΕΜΙΝΑ ΔΙΓΕΝΗ «Ποιος θα μας προστατεύσει από τους προστάτες»

 

10 χρόνια μετά, το φριχτό έγκλημα στο περιοδικό Charlie Hebdo, αξιοποιήθηκε ως σημείο αναφοράς για να στηριχθεί η θεωρία περί “σύγκρουσης πολιτισμών” και να δικαιολογηθούν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της “ανεκτικής και φιλελεύθερης Δύσης” εναντίον χωρών της “φανατικής και μισαλλόδοξης Ανατολής”.

Ακόμη και η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού στηρίζεται -μεταξύ άλλων- και στο παραπάνω πρόσχημα. Δεν προκαλεί βεβαίως εντύπωση, ότι οι ίδιοι που δαιμονοποιούν τον “ισλαμικό φανατισμό”, την ίδια ώρα τον στηρίζουν και τον αξιοποιούν, αν αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντα τους, όπως γίνεται αυτήν την περίοδο στη Συρία. Η υποκρισία, άλλωστε, είναι μόνιμο και αναγκαίο συμπλήρωμα κάθε αντιλαϊκής και βάρβαρης εξουσίας.

ΛΩΡΙΔΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ Τουλάχιστον 49 νεκροί μέσα σε ένα 24ωρο από το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ

Πηγή: Associated Press

 

Τουλάχιστον 49 άνθρωποι σκοτώθηκαν μέσα στις τελευταίες 24 ώρες στην Λωρίδα της Γάζας,  ανακοίνωσε σήμερα το υπουργείο Υγείας στον θύλακα από τα χτυπήματα του κράτους δολοφόνου του Ισραήλ, που συνεχίζει τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού με τη στήριξη των ιμπεριαλιστών συμμάχων του.

Με τους θανάτους αυτούς, ο συνολικός απολογισμός αυξήθηκε σε 45.854 νεκρούς, ανέφερε σε ανακοίνωση, προσθέτοντας ότι 109.139 άνθρωποι έχουν επίσης τραυματισθεί στη Λωρίδα της Γάζας.  

Λέτε στα απευκταία επόμενα «Τέμπη του αέρα» να μας πουν «και στη Ν. Κορέα τα ίδια γίνονται»;

 

Τις τελευταίες μέρες και με αφορμή το τραγικό αεροπορικό δυστύχημα στη Ν. Κορέα, που στοίχισε τη ζωή σε 179 ανθρώπους, στο «κέντρο της προσοχής» της πλειοψηφίας των αστικών ΜΜΕ βρέθηκαν οι συνθήκες που οδήγησαν στην τραγωδία. Ασταμάτητη προβολή του video με την ανατριχιαστική εικόνα της σύγκρουσης του αεροπλάνου στον τοίχο του αεροδιαδρόμου, video με τις τελευταίες στιγμές των επιβατών, κάθε είδους «ειδικοί» και «εμπειρογνώμονες» που έλεγαν την άποψή τους για το «τι δεν πήγε καλά».

Θα πει κανείς, και πού είναι το πρόβλημα; Εκ πρώτης όψεως πουθενά. Εμείς όμως θα επιλέξουμε να σχολιάσουμε δύο ζητήματα:

Πρώτον: Με απόλυτο σεβασμό στη μνήμη των νεκρών και των οικείων τους θα ριψοκινδυνέψουμε μια πρόβλεψη: Αν το περιστατικό συνδέεται με κενά ασφαλείας που προφανώς στο επίκεντρο θα έχουν το καπιταλιστικό κέρδος, κανείς δεν πρόκειται να το επισημάνει. Θα πουν ότι ίσως φταίει η «ανεύθυνη» αεροπορική εταιρεία «low cost» (τέτοια ήταν), κάποιος «ελεγκτής» (αλά «σταθμάρχης») του αεροδρομίου δεν έκανε σωστά τη δουλειά του κ.λπ. Πιθανά στην κόντρα των αεροπορικών μεγαθηρίων («Boeing», «Airbus» κ.λπ.) να βγάλουν και τα «άπλυτα» κανενός στη φόρα, για να μιλήσουν όμως και πάλι για «μέτρα που θα πάρουν για να μην ξανασυμβεί»...

Δεύτερον και κυριότερο: Αλήθεια, πόσο χρόνο έχουν αφιερώσει τα αστικά ΜΜΕ για τα όσα επανειλημμένα το ΚΚΕ, τα σωματεία και συνδικαλιστικές παρατάξεις των εργαζομένων στις αερομεταφορές έχουν αναδείξει σχετικά με τα επόμενα «Τέμπη του αέρα» που αποτελούν έναν πραγματικό κίνδυνο;

ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΧΑΡΑΤΣΙΑ Οι δήμοι σε ρόλο εισπράκτορα

Από την περσινή λαϊκή κινητοποίηση που διοργάνωσε η δημοτική αρχή Πάτρας για τη διεκδίκηση πόρων από τον κρατικό προϋπολογισμό

 

Της Κανέλλας Γεωργοπούλου*

Στο τέλος κάθε χρονιάς και στην αρχή της επόμενης, συντάσσονται ο κρατικός προϋπολογισμός και οι προϋπολογισμοί των δήμων, των Περιφερειών και των διαφόρων φορέων τους. Είναι η περίοδος που γίνεται απολογισμός από τα αστικά επιτελεία και εφευρίσκονται νέοι και παλιοί τρόποι αφαίμαξης του λαού μας, έτσι ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα το deal για την κερδοφορία μεγάλων ομίλων που ασκούνται στους διάφορους κλάδους της οικονομίας.

Η σύνταξη των προϋπολογισμών στους δήμους και στις Περιφέρειες δεν είναι κυρίως μια τεχνική αποτύπωση, αλλά ένα εργαλείο του αστικού κράτους στην προώθηση της κεντρικής του πολιτικής, όπως αυτή περιγράφεται και στον ετήσιο κρατικό προϋπολογισμό.

Για τον λόγο αυτό εκδίδονται πυκνές και εξειδικευμένες οδηγίες για τη σύνταξη των προϋπολογισμών των ΟΤΑ, εξελίσσεται μία καταιγίδα νομοθετημάτων που δίνουν σαφή καθήκοντα στην Τοπική Διοίκηση για την εξυπηρέτηση επενδυτικών σχεδίων, π.χ. νερό, Ενέργεια, απορρίμματα, ενώ πάνω στους κοντά 50 δημοτικούς φόρους, τέλη, εισφορές και δικαιώματα που έχουν θεσμοθετηθεί, εφευρίσκονται και νέοι τρόποι για τη λαϊκή αφαίμαξη, με κάθε αφορμή.

Κοντά σ' αυτές τις τακτικές έχουμε επιπρόσθετα και τη μετατόπιση των βαρών από το κεντρικό κράτος προς τους δήμους με ενδιάμεσους διάφορους Συνδέσμους, Οργανισμούς των ΟΤΑ α' και β' βαθμού, που απαιτούν αυξημένες εισφορές από τους δήμους, όπως ο Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης του Υμηττού (ΣΠΑΥ) ή ο Ειδικός Διαβαθμιδικός Σύνδεσμος Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) κ.λπ.