Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2019

Μειοψηφίες


Τη μία μέρα εμφανίζονται αστυνομικοί μαζί με τους διευθυντές γνωστής αλυσίδας πολυκαταστημάτων και ζητούν να «ελέγξουν τις κάλπες» του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής. Οι εργαζόμενοι καταγγέλλουν μάλιστα ότι η εργοδοσία τούς απομακρύνει από τις τραπεζαρίες όταν εμφανίζεται εκπρόσωπος του Σωματείου, ενώ η μη συμμετοχή στο Σωματείο είναι προϋπόθεση για «ανανέωση της σύμβασης»! Την επομένη, σεκιουριτάδες μαζί με διευθυντές αναλαμβάνουν την παρεμπόδιση των αρχαιρεσιών του ίδιου Σωματείου σε εργασιακό χώρο της Μάνδρας Αττικής. Σε άλλους χώρους δουλειάς, όπως σε εργοστάσια και στη ναυπηγοεπισκευή, οι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δουλεύουν χωρίς μέσα προστασίας, ρισκάροντας τη ζωή τους, και αν τολμήσουν να τα διεκδικήσουν, απειλούνται με απόλυση. Μετανάστες εκβιάζονται από εργοδότες να δουλέψουν για ένα κομμάτι ψωμί και μια ωραία πρωία, το αφεντικό (που τους χρωστάει δεδουλευμένα) κάνει ότι δεν τους ξέρει και τους διώχνει, απειλώντας από πάνω ότι θα τους «δώσει» στην αστυνομία. Μιας και έγινε λοιπόν τόσο ...επίκαιρη η συζήτηση για τη «βία», την «ανομία», για την «υπεράσπιση του δημόσιου χώρου απέναντι σε μειοψηφίες», τι λένε όλοι αυτοί για τη βία που δέχονται καθημερινά οι «πολλοί», οι «από κάτω», για να μη διεκδικούν, για να υποτάσσονται στις ορέξεις της εργοδοσίας, για να μειώνουν τις απαιτήσεις τους; Η εργοδοτική βία και τρομοκρατία, που ασκείται από την πραγματική μειοψηφία, αξιοποιεί το νομοθετικό οπλοστάσιο όλων των κυβερνήσεων, για να εντείνει το ξεζούμισμα των εργαζομένων, για να επιτυγχάνονται οι στόχοι της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Καταστολή στις αγωνιστικές κινητοποιήσεις - εργοδοτική βία στους τόπους δουλειάς και μειωμένες απαιτήσεις: Αυτό το μείγμα - δηλητήριο, που πάει σκοινί - κορδόνι από κυβέρνηση σε κυβέρνηση, πρέπει να σαρωθεί από την εργατική - λαϊκή πάλη.

Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Οστρόφσκι



  «Ο Κομμουνισμός είναι η αναγέννηση του κόσμου... »

Νικολάι Αλεξέγιεβιτς Οστρόφσκι, γεννήθηκε στις 16/9/1904 και έφυγε από την ζωή στις  22/12/1936.

Ο Νικολάϊ Οστρόφσκι γεννήθηκε, στο χωριό Βίλια, εργατικής επαρχίας της Ρωσίας. Φτωχή, πολύ φτωχή η οικογένειά του, έτσι ο μικρός Νικολάϊ σε ηλικία μόλις 11 ετών σταματά την βασική του εκπαίδευση στο ιερατικό σχολείο του χωριού του και αρχίζει να εργάζεται.

Σε ηλικία μόλις 32 ετών (γεννήθηκε το 1904), του δημιουργού του πασίγνωστου μυθιστορήματος «Πώς δενόταν το ατσάλι», μία, επικών διαστάσεων, λογοτεχνική απεικόνιση του γιγαντιαίου αγώνα της γενιάς της επανάστασης, με έντονα τα αυτοβιογραφικά στοιχεία.

Ο Οστρόφσκι έζησε από κοντά τη γέννηση του σοβιετικού κράτους, δούλεψε με πάθος για το στέριωμά του, πολέμησε εθελοντικά στον εμφύλιο, από τις γραμμές της ταξιαρχίας του ιππικού του Κοτόφσκι της 1ης στρατιάς ιππικού και τραυματίστηκε βαριά τον Αύγουστο του 1920. Από το 1919 ήταν μέλος της Κομσομόλ, στην οποία αναδείχτηκε ηγετικό στέλεχος την περίοδο '23-'24 στην Ουκρανία. Η ταλαιπωρημένη υγεία του τον καθήλωσε από το 1927 στο κρεβάτι και το 1928 έχασε το φως του.

Και η φύση υποκλίνεται: Ο παγωμένος αντάρτης της Νιάλας!



Αν μπορέσεις να δεις, όχι απλά και μόνο με τα μάτια του ταξιδιώτη, αλλά κυρίως με το βλέμμα της ψυχής, θα αντικρίσεις παρατηρώντας προσεκτικά το προφίλ του βουνού, μια ανθρώπινη μορφή με τέτοια λεπτομέρεια που σε αφήνει κυριολεκτικά άναυδο!

Εκεί ψηλά στη Νιάλα των Ευρυτανικών Αγράφων ακριβώς επάνω από το πετρόχτιστο μνημείο της μαχόμενης Ρωμιοσύνης ορθώνεται λογχίζοντας τους λεύτερους αιθέρες η επιβλητική πέτρινη μορφή του “ΠΑΓΩΜΕΝΟΥ ΑΝΤΑΡΤΗ”!
“Τσεκούρας” λεγόταν παλιά τούτη η κορφή. Από τη στιγμή, όμως, που ο τελευταίος επιζών αντάρτης του ΔΣΕ Βασίλης Φυτσιλής τής έδωσε το νέο της προσωνύμιο (“παγωμένος αντάρτης”), έμεινε έτσι και σε όλους εμάς που επισκεπτόμαστε ανά διαστήματα αυτό τον ιστορικό τόπο για να αποδώσουμε φόρο τιμής στους αθάνατους αγωνιστές που θυσιάστηκαν τον Απρίλη του 1947, εδώ στις παγωμένες ράχες της Νιάλας.  

Οι μάγοι του χθες ήρθαν και εφέτος!


 Του Αεροπεζοναύτη

Καθημερνό δελτίο αστυνομικής βίας και καταστολής είναι η εικόνα της κυβερνητικής πρακτικής που ασκείται πολύμορφα και απροκάλυπτα αυτές τις ημέρες.

Επιδεικτικά κρανοφόροι των ΜΑΤ, τη μια κάνουν ασκήσεις εκκαθάρισης στα Εξάρχεια, την άλλη σέρνουν πρόσφυγες και μετανάστες στους δρόμους, άλλοτε μπουκάρουν στα σπίτια καταπατώντας κάθε έννοιά ελευθερίας, ξεγυμνώνουν καταμεσής στην Πατησίων όποιον θεωρούν ύποπτο, παραβιάζουν ακόμα και αυτούς τους αστικούς νόμους.

Πέρα από τα προαναφερθέντα, μια άλλου τύπου καταστολή του μοντέλου «νόμος και τάξη» είναι η οικονομική καταστολή των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Ιδιαίτερα των ανέργων, των ΑμεΑ, όλων εκείνων που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και περίμεναν μια χαραμάδα φως στο φως των γιορτών.