Αριθμοί...και παροιμίες

 

Τη δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας που δεν αμείβονται με τον κατώτατο μισθό λανσάρει ως «success story» η κυβέρνηση. Αυτά επανέλαβε και ο Κ. Χατζηδάκης, μαζί με διάφορα μαγειρέματα για τους μισθούς, για να πει ότι «η κατάσταση βελτιώνεται». Επειδή όμως οι αριθμοί δεν είναι «αλά καρτ», υπενθυμίζεται πως με βάση και τον πληθωρισμό, από το 2011 μέχρι το 2024 ο πραγματικός κατώτατος μισθός είναι μειωμένος κατά 28 ευρώ, ενώ ο μέσος μισθός είναι μικρότερος κατά 112 ευρώ. Σε 23 κλάδους οι μειώσεις είναι γύρω στο 10%, ενώ σε άλλους 10 καταγράφεται στασιμότητα του μέσου μισθού τα τελευταία 15 χρόνια. Οσο για τις περιβόητες «χιλιάδες θέσεις εργασίας»; Ενα μόνο στοιχείο του συστήματος «Εργάνη» αρκεί: Σε εννιά μήνες (Α' 9μηνο 2024), οι συνολικές απολύσεις ανήλθαν σε 2.271.833, όσοι περίπου και οι μισθωτοί στον ιδιωτικό τομέα! Δηλαδή κάθε μέρα έχαναν τη δουλειά τους 8.290 μισθωτοί, φανερώνοντας ότι η ευελιξία έχει απογειωθεί. Καλά λοιπόν τα παραμύθια και η «σολομωνική» με τους αριθμούς, αλλά η πραγματικότητα στους χώρους δουλειάς βοά ότι κάθε «ανταγωνιστικό πλεονέκτημα» απ' αυτά που διαφημίζει η κυβέρνηση, αντιστοιχεί σε πολλαπλά διαλυμένα εργασιακά δικαιώματα και σε ζωή γεμάτη ανασφάλεια για τη λαϊκή πλειοψηφία.

Επειδή όμως το θράσος της κυβέρνησης είναι παροιμιώδες, αξίζει με τον ίδιο τρόπο να σχολιάσει κανείς και την ανάρτησή της ότι «μειώνεται η ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα». «Δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης» λοιπόν, όταν κοκορεύονται για αύξηση της απασχόλησης σε γυναίκες και νέους, τη στιγμή που το 25% των γυναικών και το 45% των νέων στην Ελλάδα αμείβονται με 5 ευρώ μεικτά την ώρα! «Αλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», όταν η κυβέρνηση λέει πως συνεχίζει με «περισσότερες και καλύτερες δουλειές για όλους», με τις συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης να είναι οι μισές απ' όσες υπογράφονται κάθε μήνα. `Η με τα εξαντλητικά ωράρια - λάστιχο, τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας και τους μισθούς που δεν φτάνουν ούτε για ζήτω. Οπως λέει όμως και μια άλλη παροιμία, «θα γυρίσει ο τροχός». Και θα τον γυρίσουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι με τον αγώνα τους, σε σύγκρουση με την πολιτική του κέρδους, για δουλειά και ζωή με σύγχρονα δικαιώματα.

Καύσιμη ύλη

Από την περυσινή καταστροφική πυρκαγιά στον Βαρνάβα Αττικής

Πηγή: Associated Press

 

Με καύσιμη ύλη την πολιτική που αφήνει απροστάτευτα τα δάση και την περιουσία του λαού, όλες οι αιτίες που οδήγησαν τα προηγούμενα χρόνια σε μεγάλες καταστροφές από πυρκαγιές είναι και φέτος εδώ. Ειδικά στην Αττική, όπου δασικές εκτάσεις συνυπάρχουν με κατοικημένες περιοχές, ο εφιάλτης είναι ζωντανός.

Η περσινή φωτιά, που ξεκίνησε από τον Βαρνάβα της Ανατ. Αττικής και έφτασε μέχρι το Χαλάνδρι, επιβεβαίωσε με τον πιο τραγικό τρόπο την απουσία πρόληψης και δασοπροστασίας.

Κυρίως την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να αντιμετωπίσει τέτοιες πυρκαγιές, επειδή δεν διαθέτει ούτε σχέδιο ούτε τα μέσα, ενώ έχει και σχέδιο και τα εργαλεία για να στηρίζει την κερδοφορία του κεφαλαίου, σε βάρος και του δασικού πλούτου, ο οποίος είναι στον καπιταλισμό πεδίο επιχειρηματικής δράσης για τους ομίλους και το κράτος τους.