Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

Μη μισθολογικό κόστος


           Μη μισθολογικό κόστος

Γράφει ο Cogito ergo sum // Ατέχνως
Καιρό είχαμε να τον ακούσουμε και τον είχαμε πεθυμήσει. Για τον Ευάγγελο Βενιζέλο λέω, ο οποίος ξαναχτύπησε με περισπούδαστο άρθρο περί το ασφαλιστικό. Στο εν λόγω άρθρο, που έχει τον -μάλλον υπερφίαλο και, ως εκ τούτου, βλακίζοντα- τίτλο «Το ασφαλιστικό ζήτημα ως επιτομή του ελληνικού ζητήματος» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό), ο πρώην αρχηγός του ΠαΣοΚ και πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και πρώην υπουργός εξωτερικών και πρώην… γενικώς, παρουσιάζει και μια «ολοκληρωμένη και σοβαρή παρέμβαση στο ασφαλιστικό σύστημα». Συστατικό στοιχείο αυτής της παρέμβασης αποτελεί η μέριμνα να μη αυξηθεί το μη μισθολογικό κόστος εργασίας σε βάρος της προοπτικής δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας. Σ’ αυτήν ακριβώς την φρασούλα θέλω να επιμείνω λίγο σήμερα.

Καθώς ο Βενιζέλος μιλάει για «μη μισθολογικό κόστος», δεν κάνει τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγώτερο απ΄ όσα έκαναν και κάνουν όλοι οι άλλοι (δεξιοί, σοσιαλιστές ή αριστεροί) και απ’ όσα κάνει και η Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως φαίνεται από το σχετικό διάγραμμα). Στην αρχή, σου έκαναν πλύση εγκεφάλου. Με το πες-πες, δηλαδή, σου φυτέψανε στο μυαλό τον όρο «μη μισθολογικό κόστος»… σε πήρανε και τα παπαγαλάκια με το μωρέ-μωρέ από δίπλα, σε στυλ «για σκέψου, ενώ έχεις μισθό ένα χιλιάρικο, εσύ βάζεις στην τσέπη οχτώ κατοστάρικα και στην επιχείρηση κοστίζεις κοντά στα χίλια τριακόσια»… μέχρι που σε ψήσανε να συμπονέσεις και τ’ αφεντικό σου, «πώς να βγει έτσι ο άνθρωπος;»… Μπράβο σου, ρε! Σε καταφέρανε να συμφωνήσεις να σου περάσουν την θηλιά στο λαιμό.

ergo 

Επόμενη είδηση, παρακαλώ…

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

 
   Δεν είναι ότι η είδηση δεν παίχτηκε. Κάθε άλλο. Για μια ακόμα φορά η σούπα του πλουραλισμού και της ολόπλευρης ενημέρωσης σερβιρίστηκε όπως ακριβώς συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις.

   Ουδείς, λοιπόν, δικαιούται να διαμαρτύρεται ότι του αποκρύβουν την αλήθεια. Και ποια είναι η αλήθεια;
  
  Ότι στον μάταιο τούτο κόσμο:

    α) Υπάρχουν 62 άνθρωποι που κατέχουν τόσο πλούτο όσος ο πλούτος που κατέχει ο μισός πληθυσμός της Γης - περίπου 3,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι.

    β) Σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης οι «Κροίσοι» έχουν γίνει ακόμα πιο πλούσιοι και οι φτωχοί έχουν γίνει ακόμα πιο φτωχοί.

    γ) Οι 62 αυτοί αναξιοπαθούντες έχουν δει τα πλούτη τους από το 2010 και μετά να αυξάνονται κατά 44% όταν ο πλούτος των φτωχότερων 3,5 δισεκατομμυρίων ανθρώπων μειώθηκε κατά 41%.

    δ) Περίπου7,6 τρισεκατομμύρια δολάρια του πλούτου που έχει σωρευτεί στα θησαυροφυλάκια των «Κροίσων» είναι τοποθετημένος σε εξωχώριους φορολογικούς παραδείσους.

    ε) Η μη φορολόγηση αυτού του πλούτου που είναι παρκαρισμένος σε «φοροπαραδείσους» σημαίνει ετήσια απώλεια εσόδων της τάξης των 190 δισ. δολαρίων.
   
 στ) Το 30% όλου του χρηματικού πλούτου της Αφρικής είναι κατατεθειμένο σε φορολογικούς παραδείσους, γεγονός που σημαίνει απώλειες φορολογικών εσόδων ύψους 14 δις. δολαρίων κάθε χρόνο, ένα ποσό με το οποίο θα μπορούσαν να εξασφαλιστούν οι υπηρεσίες υγείας και  περίθαλψης για 4 εκατομμύρια παιδιά το χρόνο και θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ότι κάθε παιδί της Αφρικής θα μπορούσε να πηγαίνει σχολείο.

   Δίπλα στα υπόλοιπα προσθέστε κι αυτό:
    Οι 188 από τις 201 κορυφαίες πολυεθνικές επιχειρήσεις στον κόσμο έχουν παρουσία σε τουλάχιστον έναν φορολογικό παράδεισο…