Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Πρώτη φορά αριστερή κυβέρνηση; Δύσκολο...

Φαντάζομαι ότι την είδατε την σύνθεση του υπουργικού συμβουλίου, έτσι; Δεν ξέρω πόσοι από σας, λοιπόν, πανηγυρίζουν ακόμη για την "πρώτη φορά αριστερά", διότι αυτή η ρημάδα η αριστερά είναι μάλλον καλά κρυμμένη και δεν πολυφαίνεται ανάμεσα στα πρόσωπα που απαρτίζουν το "πρώτη φορά αριστερό" υπουργικό συμβούλιο. Και, βεβαίως, τον υπουργό άμυνας Πάνο Καμμένο δεν τον λες με τίποτε αριστερό, όπως δεν λες αριστερές τις βουλευτίνες τού κόμματός του Έλενα Κουντουρά και Μαρία Κόλλια-Τσαρουχά (αναπληρώτρια υπουργός τουρισμού και υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης αντίστοιχα, αμφότερες πρώην βουλευτίνες Νέας Δημοκρατίας) αλλά νά 'ταν μόνο αυτοί των ΑνΕλ...

Μήπως λες αριστερό τον υπουργό οικονομικών; Ο Γιάνης (με ένα νι, παρακαλώ!) Βαρουφάκης είναι μεν διακεκριμμένος οικονομολόγος (καθηγητής σε πολλά ξένα πανεπιστήμια αλλά και στην Αθήνα), πλην καθαρόαιμος κεϋνσιανιστής. Δηλαδή, ανήκει στους αντιπάλους τής κρατούσας στην Ευρωπαϊκή Ένωση νεοφιλελεύθερης θεωρίας, εκτιμά πως οι νεοφιλελεύθερες επιλογές βαθαίνουν την κρίση και υποστηρίζει τις κεϋνσιανές επιλογές, οι οποίες έχουν δημιουργήσει αλλεπάλληλες κρίσεις στο παρελθόν. Με λίγα λόγια, ο Γιάνης Βαρουφάκης βρίσκεται στην ίδια καπιταλιστική κατεύθυνση με τους προκατόχους του (τουλάχιστον θεωρητικά), απλώς πάει από άλλον, παράλληλο δρόμο. Κάτι πρέπει να καταλάβατε από την αποστροφή του "όχι στην λιτότητα, ναι στον λιτοδίαιτο τρόπο ζωής". Όχι στον Γιάννη, ναι στον Γιάνη.

Μήπως λες αριστερό τον υπουργό υγείας; Ο επί σειρά ετών βουλευτής τού ΠαΣοΚ Παναγιώτης Κουρουμπλής ήταν αυτός που, ως γραμματέας πρόνοιας του ΠαΣοΚ, συνέταξε το διαβόητο "σχέδιο Γιαννίτση", το οποίο συνιστούσε τόσο μεγάλη βόμβα στα θεμέλια του εθνικού συστήματος υγείας και πρόνοιας ώστε αποσύρθηκε μετά πολλών επαίνων. Και να μη ξεχνάμε ότι το πρώτο μνημόνιο φέρει και την δική του υπογραφή.

Μήπως λες αριστερό τον υπουργό εξωτερικών; Ο ανανήψας πρώην κνίτης Νίκος Κοτζιάς έχει διατελέσει επί σειρά ετών συνεργάτης του Γιώργου Παπανδρέου και πρόεδρος του ΙΣΤΑΜΕ, ενός ιδρύματος που μόνο αριστεροκρατούμενο δεν το λες. Δεν έχει αφήσει συνέδριο για συνέδριο και συμβούλιο για συμβούλιο επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής που να μην έχει συμμετάσχει (πάνω από 200) ενώ από τις εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν αρκετά βιβλία του όπου αναλύεται και προπαγανδίζεται η ιδέα της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης.

Μήπως λες αριστερό τον αναπληρωτή υπουργό προστασίας του πολίτη; Ο Γιάννης Πανούσης μπορεί να θεωρείται διακεκριμμένος επιστήμων αλλά πώς να ξεχάσεις ότι πρόκειται για πρώην πασόκο, ο οποίος μετακινήθηκε στην ΔημΑρ και στήριξε την πρώτη τρικομματική συγκυβέρνηση, κατ' ουσίαν αποδεχόμενος τα μνημόνια; Όπως λέει ο ίδιος: "Από το 1978 έως το 1983 ήμουν ΠαΣοΚ, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό... η οριστική απομάκρυνση από το ΠαΣοΚ έγινε το 2001-2002, όταν είπα ότι δεν θέλω να έχω καμμία σχέση". Ό,τι καταλάβατε, καταλάβατε.

Μήπως λες αριστερό τον υπουργό δικαιοσύνης Νίκο Παρασκευόπουλο, ο οποίος έχει συνεργαστεί επί χρόνια με τις κυβερνήσεις τού Ανδρέα Παπανδρέου, ως σύμβουλος επί θεμάτων δικαίου; Μήπως λες αριστερό τον αναπληρωτή υπουργό υποδομών Χρήστο Σπίρτζη, πρώην πρόεδρο του ΤΕΕ και επί χρόνια κομματικό συνδικαλιστή τού ΠαΣοΚ; Μήπως λες αριστερή την αναπληρώτρια υπουργό εργασίας Ράνια Αντωνοπούλου, διακεκριμμένο στέλεχος του πολιτειακού Levy Economics Institute; Ή μήπως λες αριστερό τον γραμματέα τού υπουργικού συμβουλίου Σπύρο Σαγιά, νομικό σύμβουλο της -κάθε άλλο παρά αριστερής- Cosco;

Δύσκολο έως απίθανο είναι να πεις αριστερούς, επίσης, τον δεδηλωμένο δεξιό Τέρενς Κουίκ, τον επί 20 χρόνια βουλευτή τού ΠαΣοΚ και πρώην πρόεδρο της βουλής Παναγιώτη Σγουρίδη, τον παλιό πασόκο Δημήτρη Μάρδα, τον κεϋνσιανό οικονομολόγο Ευκλείδη Τσακαλώτο και κάμποσους ακόμη.

Κι όταν ανάμεσα στα μέλη ενός υπουργικού συμβουλίου βρίσκονται όλοι αυτοί, είναι δύσκολο να κάνεις λόγο για "πρώτη φορά αριστερή" κυβέρνηση. Πολύ δύσκολο.