Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021

Δεν φταίει το 2020. Εσύ φταις

 


Αυτό που ζούμε δεν είναι παραλογισμός. Είναι η πραγματικότητα. Κέρδη, πείνα, εκμετάλλευση, πόλεμοι. Αυτή είναι η βαρβαρότητα. Η μισή. Η άλλη μισή είναι να την ανέχεσαι… Καλή χρονιά, αν και δεν το βλέπω…

Προφανώς και δεν ασπάζομαι τις μεταφυσικές και αντιδιαλεκτικές θεωρίες που κυκλοφορούν ότι δήθεν ένα ημερολογιακό έτος έχει προσωπικότητα. Το 2016 το κατηγορήσαμε γιατί έτυχε να πεθάνουν πολλοί καλλιτέχνες. Το 2020 έτυχε να συμβούν πολλά γεγονότα. Το 2021 θα συμβούν ακόμα περισσότερα. Γιατί δεν φταίει το κατασκευασμένο σύστημα μέτρησης του χρόνου, εσύ φταις για όσα συμβαίνουν.

Εντάξει, δεν θα παραβιάσω ανοιχτές θύρες. Δεν θα πω ότι φταίει ο καπιταλισμός για όσα συμβαίνουν. Αυτό άλλωστε είναι γνωστό. Και αν δεν το έχεις καταλάβει μέχρι τώρα δύσκολα να το καταλάβεις. Και γι’ αυτό φταις.

Φταις ομως και για μια σειρά από γεγονότα τα οποία έφτασαν την κατάσταση ως εδώ.

Μύθοι... και πραγματικότητα

 

Λίγες μέρες μετά τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όπου, σύμφωνα με την κυβέρνηση, «στάλθηκε μήνυμα στην Τουρκία» και εν αναμονή της επανέναρξης των «διερευνητικών επαφών», «υπό τη σκέπη» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, ο μύθος του «απομονωμένου συμμάχου», όπως παρουσιάζουν την Τουρκία η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, καταρρέει ξανά με πάταγο. Μόνο τις τελευταίες μέρες, εκτός από τις αποφάσεις - χάδια του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που επιβεβαίωσαν τις «στρατηγικές εταιρικές σχέσεις» των δύο πλευρών, η Τουρκία βρέθηκε στο επίκεντρο διεργασιών που συγκεντρώνουν το «ενδιαφέρον» και τους ανταγωνισμούς ισχυρών ιμπεριαλιστικών κέντρων. Πέρα από τη συνάντηση των ΥΠΕΞ Τουρκίας - Ρωσίας, με θέμα τον Καύκασο, τη Συρία και τη Λιβύη, αλλά και τη συμπαραγωγή του ρωσικού εμβολίου για τον κορονοϊό, η Τουρκία υπέγραψε επίσης συμφωνία «ελεύθερου εμπορίου» πολλών δισ. ευρώ με τη Μεγάλη Βρετανία, την πρώτη μετά το Brexit, συνέχισε τις επαφές για αποκατάσταση των σχέσεων με το Ισραήλ, ενώ ο Τσαβούσογλου επισκέφτηκε και τη Λιβύη, για να «υπενθυμίσει» το έντονο ενδιαφέρον της χώρας του για την περιοχή.

Σε αντίθεση λοιπόν με το «αφήγημα» της κυβέρνησης, που καλλιεργεί συστηματικά εφησυχασμό, ότι οι Ευρωατλαντικοί σύμμαχοι της αστικής τάξης κρατάνε το «κλειδί» για τη διασφάλιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, όλοι οι «παίχτες» στην περιοχή περιλαμβάνουν στο σχεδιασμό τους την Τουρκία, με πρώτους την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, που καίγονται για τη «διατλαντική συνοχή», όπως άλλωστε και η ελληνική αστική τάξη με τα κόμματά της. Σε όλους αυτούς πρέπει να κλείσει τα αυτιά του ο λαός. Και τη χρονιά που ξεκινάει, να εντείνει την πάλη για απεμπλοκή από τα σχέδια των ιμπεριαλιστών, αποδέσμευση από τις συμμαχίες τους.

Περιπλανώμενοι και εκδιωκόμενοι

 


Πώς είναι δυνατό ένα άτομο με την απειλή της πολιτικής δίωξης να θεωρείται ευπρόσδεκτο, ενώ ένα άλλο με την απειλή της λιμοκτονίας να μην είναι; Όλοι οι απελπισμένοι που βρίσκονται σε μια ξένη χώρα σε αναζήτηση βοήθειας και φιλοξενίας, καταδιώκονται από κρατικές δυνάμεις, εκδιώκονται από ακτές και λιμάνια και μετατρέπονται σε κοινοί εχθροί του κρατικού συστήματος.

Κι ανάμεσα στις τυμπανοκρουσίες για την επιχείρηση διανομής των εμβολίων κατά της covid-19 από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα 27 κράτη μέλη της, πληροφορείται κανείς, στο περιθώριο της  ειδησεογραφίας, και για την αδυναμία των φτωχών χωρών να προμηθευτούν το εμβόλιο. Κι αυτό, γιατί η κατασκευή και παροχή τους, με την προστασία των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας, σε μεγάλο βαθμό παραμένει υπό τον έλεγχο μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών στις προηγμένες καπιταλιστικές  χώρες. Οι φτωχές χώρες λοιπόν, που γονατίζουν από τα χρέη τους, των οποίων την αναστολή οι ιδιώτες πιστωτές αρνούνται, θα αναμένουν μέχρι και το 2024 για να εμβολιάσουν τον πληθυσμό τους.