Ψηφιακή απεικόνιση του επερχόμενου θανατικού από τον τυφώνα στη μητρόπολη του καπιταλισμού

 

Πηγή: Associated Press

Τις τελευταίες ώρες και την ειδησεογραφία των ΜΜΕ της Ελλάδας κατακλύζει ο επερχόμενος τυφώνας «Μίλτον» στις ΗΠΑ.

Η σκέψη και η καρδιά κάθε ανθρώπου είναι με τους εργαζόμενους και τη φτωχολογιά των ΗΠΑ που, όπως όλα δείχνουν, θα έρθει αντιμέτωπος με ανυπολόγιστες καταστροφές.

Όμως, κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να αποδεχθεί ότι το 2024 μπροστά στη μανία της φύσης είναι σε τέτοιο βαθμό ανυπεράσπιστος. Δεν μπορεί δηλαδή να παρακολουθεί παθητικά αυτό που μας δείχνουν: μια ψηφιακή απεικόνιση ενός επερχόμενου θανατικού. Ενός τυφώνα που θα σαρώσει τα πάντα και θα επηρεάσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

ΟΧΙ! Δεν είναι αποδεκτό.

Δεν γίνεται οι φωνές του αστικού κράτους να λένε πως τα σπίτια των ανθρώπων θα γίνουν τα φέρετρα τους αν δεν φύγουν, όπως είπε η δήμαρχος της Τάμπα, ενώ τους έχουν αφήσει ανυπεράσπιστους.

Αξίζει να καταγραφούν τα εξής:

ΣΠΟΤ ΤΗΣ ΚΝΕ «Στρατηγέ, ο άνθρωπος έχει ένα ελάττωμα: Ξέρει να σκέφτεται!» (VIDEO)

«Στρατηγέ, ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ.

Ξέρει να πετάει, ξέρει και να σκοτώνει.

Μόνο που έχει ένα ελάττωμα:

Ξέρει να σκέφτεται»...

Με αυτούς τους στίχους του Μπ. Μπρεχτ, η ΚΝΕ εκφράζει με ηχηρό τρόπο την αλληλεγγύη και τη στήριξή τους σε όλους τους νέους στρατευμένους, που εναντιώνονται με όλους τους τρόπους στην εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους που διεξάγονται στη "γειτονιά" μας.

Η απόπειρα στοχοποίησης και τρομοκράτησης κληρωτού στρατευμένου, μέλους της ΚΝΕ, από βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή εξέφρασε δημόσια την αντίθεσή του στη στήριξη της χώρας μας στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και την αλληλεγγύη του στους λαούς της περιοχής, θα πέσει στο κενό!

Στο σποτ ακούγεται το κομμάτι "Στρατηγέ" από το "Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου" του Μπ. Μπρεχτ σε μελοποίηση Θάνου Μικρούτσικου και ερμηνεία Γιάννη Κούτρα.

Εγκλήματα

Εργάτρια εκκοκκιστηρίου στη Λάρισα, ετών 25, εγκλωβίζεται σε μηχάνημα και σκοτώνεται επιτόπου, αφού σύμφωνα με τους συναδέλφους της η εγκατάσταση δεν πληροί τις προδιαγραφές ασφάλειας. Αλλος εργάτης, σε τυροκομείο στην Αχαΐα, πέφτει νεκρός, κεραυνοβολημένος από ηλεκτροφόρα καλώδια. Ντελιβεράς στην Αθήνα σκοτώνεται στη διανομή μετά από θανατηφόρα σύγκρουση με φορτηγό. Εργαζόμενος φύλακας σε εργοτάξιο πνίγεται στην πρόσφατη πλημμύρα στη Λεπενού, αφού ο χώρος δουλειάς του ήταν μέσα σε ρέμα. Τέσσερις εργαζόμενοι μέσα σε τέσσερις μέρες δεν γύρισαν από το μεροκάματο, πληρώνοντας με την ίδια τους τη ζωή τις υποδομές - ρημαδιό, την εργοδοτική ασυδοσία και την επιλεκτική «ανικανότητα» του αστικού κράτους. Ενας ακήρυχτος πόλεμος στους χώρους δουλειάς, που αφήνει πίσω του τραγωδίες και σακατεμένους εργάτες, στην πιο ωμή έκφραση της άγριας εκμετάλλευσης. Εντατικοποίηση, ωράρια - λάστιχο, ανύπαρκτα μέτρα γιατί «κοστίζουν», μηδαμινοί κρατικοί έλεγχοι, δουλειά ακόμα και μέχρι τα 67. Ολα αυτά είναι που στρώνουν το έδαφος για τα απανωτά εγκλήματα, την άλλη όψη των κερδών για τους ομίλους και της «δημοσιονομικής σταθερότητας» για το κράτος τους.

Η σωστή πλευρά

 

Το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» αποθεώνουν η κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα κόμματα, με αφορμή τη μαύρη επέτειο για τον έναν χρόνο πολέμου στη Γάζα και στη Μέση Ανατολή.

Η αναγνώριση του «δικαιώματος» του Ισραήλ να δολοφονεί και να τρομοκρατεί τους Παλαιστίνιους και τους άλλους λαούς, να επεκτείνει την κατοχή και να επιτίθεται μαζί με τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συμμάχους του σε όποιον αντιδρά, δεν είναι μόνο κολυμπήθρα για τα στυγερά εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου.

Είναι και η πλήρης αντιστροφή των ρόλων θύτη και θύματος, με το Ισραήλ να παρουσιάζεται ως ο «αδικημένος», που δίνει μάχη επιβίωσης σε εχθρικό περιβάλλον, ενώ ο Παλαιστινιακός και οι άλλοι λαοί είναι οι θύτες (!) που απειλούν την εδαφική ακεραιότητα, ακόμα και την ύπαρξη του κράτους - τρομοκράτη.

Το παραμύθι τους όμως δεν έχει δράκο: Το κράτος του Ισραήλ, με τη στήριξη (οικονομική, στρατιωτική, πολιτική) των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ είναι ο μακελάρης της Μέσης Ανατολής, δύναμη κατοχής και θύτης των άλλων λαών. Αλλά και του δικού του λαού, τον οποίο καταδικάζει να ζει σε μόνιμο τρόμο και πόλεμο, ενώ σήμερα τον εκβιάζει να στηρίξει τα πολεμοκάπηλα σχέδια για να πάρει τάχα πίσω τους ομήρους.