Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2021

Ακόμα πιο ευάλωτη η εργατική - λαϊκή οικογένεια στο κύμα ακρίβειας

 

ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΟΙ ΜΙΣΘΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ


Πάνω στους ήδη ρημαγμένους μισθούς και τις συντάξεις - χαρτζιλίκια έρχεται να πέσει η νέα λαίλαπα της ακρίβειας, αφού οι μειώσεις και περικοπές που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει το εργατικό - λαϊκό εισόδημα στα Τάρταρα.

Ειδικότερα, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και η μη υπογραφή νέων στον ιδιωτικό τομέα, η τρομακτική επέκταση της «ευελιξίας» και η επιβολή ατομικών συμβάσεων, η καθήλωση διά νόμου του κατώτατου μισθού, που συνεχίζει να υπολείπεται κατά 101 ευρώ σε σύγκριση με τον κατώτατο μισθό του 2012 (!), η διατήρηση των μισθών στο Δημόσιο, που έγιναν 12 αντί για 14, και οι περικοπές στις συντάξεις, που συνοδεύτηκαν κι αυτές από την κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, έχουν διαμορφώσει μόνιμους μηχανισμούς συμπίεσης τους εισοδήματος σε πάνω από 5 εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Ετσι, σήμερα η εργατική - λαϊκή οικογένεια είναι ακόμα πιο ευάλωτη στο κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων, κάνοντας ακόμα πιο επίκαιρη την πάλη για ΣΣΕ με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, για αυξήσεις στις συντάξεις και επιστροφή των «κλεμμένων».

Μπροστά σε αυτήν την κατάσταση η κυβέρνηση διαφημίζει προκλητικά την αύξηση - ψίχουλα 2% που θα δώσει στον κατώτατο μισθό από 1/1/2022 και την οποία ήδη «χρωστούν» οι μισθωτοί, αφού ο μήνας δεν «βγαίνει» με τίποτα. Αφήνει μάλιστα υποσχέσεις και για νέα «αύξηση», ανάλογα πάντα με την πορεία της οικονομίας, όταν τη διετία 2020 - 2021 δεν δόθηκε ούτε ένα ευρώ αύξηση και ενώ η ακρίβεια τους τελευταίους μήνες του τρέχοντος έτους έχει εξαερώσει εκ των προτέρων τις όποιες αυξήσεις του 2022.

Οι πρόσφυγες ως εχθροί και απειλή στην Πολωνία – «Μπολιάζουν» με μίσος και απανθρωπιά παιδικές ψυχές με την ευλογία της Εκκλησίας

 


 

Τα πρόσωπα των προσφύγων είναι ζωγραφισμένα με σκούρα συνήθως χρώματα, ενώ με πιο ζωντανά αυτά των στρατιωτών. Οι δε φύλακες αποτυπώνονται με τα όπλα στα χέρια, χαμογελώντας, ενώ οι πρόσφυγες από την άλλη πλευρά του συρματοπλέγματος συνήθως ως άγριοι, μόνοι τους, κοιτώντας τους «γενναίους» Πολωνούς στρατιώτες…

«Περηφάνεια και Σεβασμός» είναι το όνομα της «εκστρατείας ενημέρωσης» που οργανώθηκε από το Σχολείο και το Νηπιαγωγείο των Δομινικανών Μοναχών στην πολωνική πόλη Piotrkow Trybunalski.

Οι μοναχές ενθάρρυναν τα παιδιά να εκφράσουν μέσα από ζωγραφιές την «ευγνωμοσύνη» τους για τη συνοριοφυλακή, την αστυνομία και τον στρατό της Πολωνίας, ως «υπερασπιστές της πατρίδας» από τους «εχθρούς» πρόσφυγες και μετανάστες τον τελευταίο χρόνο στα σύνορα με τη Λευκορωσία.

Μέχρι στιγμής έχουν υποβληθεί 1.628 «καλλιτεχνικά έργα». Πολλά απ’ αυτά έχουν γίνει από παιδιά νηπιαγωγείου, τα οποία φυσικά δεν έχουν επίγνωση του σκοπού για τον οποίο θα χρησιμοποιηθούν τα έργα τους. Αντίθετα, οι μαθητές των τριών πρώτων τάξεων του Δημοτικού έχουν δει στις ειδήσεις την προπαγάνδα και τον φόβο που καλλιεργείται στους Πολωνούς εναντίων των προσφύγων και των μεταναστών.

Δεν υπάρχει χρόνος για αναμονές και προσδοκίες για λύσεις «από τα πάνω»


Ενα ...«πράσινο» νήμα συνδέει το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης, τον κρατικό προϋπολογισμό που ψηφίστηκε το περασμένο Σάββατο στη Βουλή και τη στρατηγική της «πράσινης μετάβασης», που επεκτείνεται τώρα και σε άλλους τομείς, πέρα από την Ενέργεια.

Ενας προς έναν οι στόχοι του κεφαλαίου επιβάλλουν νέες θυσίες στον λαό και ταυτόχρονα μεγαλώνουν το χάσμα ανάμεσα στις δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα να ικανοποιούνται οι διευρυμένες ανάγκες της μεγάλης λαϊκής πλειοψηφίας και στη χαμοζωή στην οποία καταδικάζεται.

Κοινό κυβερνητικό πρόγραμμα της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων αστικών κομμάτων είναι το υπερμνημόνιο του Ταμείου Ανάκαμψης. Στο «για ποιον» η «πράσινη» ανάπτυξη, απαντάνε όλοι μ' ένα στόμα: «Για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων».

Σε αυτούς κατευθύνεται ο πακτωλός των διευκολύνσεων, των επιδοτήσεων, των χαμηλότοκων δανείων από το Ταμείο Ανάκαμψης, για να επενδύσουν συσσωρευμένα κεφάλαια με εξασφαλισμένο κέρδος. Αυτούς εξυπηρετούν τα 250 νομοσχέδια που ψήφισε η κυβέρνηση, θωρακίζοντας και επεκτείνοντας το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο όλων των προηγούμενων.

Το ίδιο κάνει και ο κρατικός προϋπολογισμός: Η φοροληστεία και οι περικοπές σε δαπάνες που αφορούν ακόμα και σε στοιχειώδεις λαϊκές ανάγκες είναι «συγκοινωνούντα δοχεία» με τα προνόμια και τις επιδοτήσεις που μοιράζει με τη σέσουλα στο κεφάλαιο.

Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα θα πληρώσουν 5 δισ. περισσότερους φόρους και σχεδόν το 95% της συνολικής έμμεσης και άμεσης φορολογίας. Την ίδια ώρα, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι απολαμβάνουν νέες εισφοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις για αποσβέσεις, τζάμπα εργασία, πληρωμένη από τα λεφτά των φορολογούμενων, δηλαδή των εργαζομένων και των ανέργων. Και όλα αυτά σε συνθήκες γενικευμένης ακρίβειας, που εξανεμίζει το εργατικό - λαϊκό εισόδημα.

Χριστούγεννα του 1944 – Κάλαντα του Δεκέμβρη


Χριστούγεννα του ’44. Πολεμικά Χριστούγεννα. Όλοι στη μάχη. Όλοι στα οδοφράγματα, Κι’ οι μαυροφορεμένες μάνες, που πλήθυναν τόσο πολύ τις τελευταίες μέρες, με τα μάτια ακόμη νωπά, κουβαλάνε σίδερα και πέτρες για τα οδοφράγματα της Αθήνας μας, που ‘ναι το σύμβολο της παγκόσμιας λευτεριάς.

 

Χριστούγεννα του 1944 - Κάλαντα του Δεκέμβρη

Το τραγούδι αυτό προέρχεται από το τμήμα Μόρφωσης – Διαφώτισης της ΕΠΟΝ Αθήνας και τραγουδήθηκε από ομάδες ψυχαγωγίας στις γειτονιές της Αθήνας, τα Χριστούγεννα του 1944.

Έφτασαν τα Χριστούγεννα που τα προσμέναμ’ όλοι
για να χαρούμε ελεύθεροι, στης Αθηνάς την πόλη,
δίχως των Ούννων ο βραχνάς, τα στήθια να πλακώνει,
δίχως το βόλι του εχθρού, νεκρούς να μας ξαπλώνει.

Έφτασαν τα Χριστούγεννα, μ’ αντίς χαρά κι ειρήνη,
στο βράχο της Ακρόπολης, κανόνια ο Σκόμπυ στήνει.
Αεροπλάνα, όλμοι, τανκς, καυτό μολύβι σπέρνουν,
που σε γυναίκες και παιδιά φριχτό θάνατο φέρνουν.