Τιμή μας!

 

24 μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, έτρεξαν να καλύψουν μία ακόμα ...παραγγελιά της «Ελληνικός Χρυσός», προχθές στο Μεταλλείο Ολυμπιάδας. Στη φιέστα που στήθηκε παρουσιάστηκαν τα «οφέλη» που τάχα αποκομίζουν από την επένδυση οι εργαζόμενοι και η τοπική κοινωνία. Η εκδήλωση προβλήθηκε στα συγκεκριμένα ΜΜΕ με πανηγυρικούς τίτλους, που αποθεώνουν τον «επενδυτή». Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη, αφού μόλις πριν λίγους μήνες από τα ίδια ΜΜΕ έπεφτε «μαύρο» στους εργαζόμενους και στον αγώνα τους ενάντια στη 12ωρη δουλειά την οποία προσπάθησε να επιβάλει η εργοδοσία της «Ελληνικός Χρυσός» και έσπασε τα μούτρα της. Τότε, τα Σωματεία μάταια καλούσαν τα ΜΜΕ να καλύψουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους, να αναδείξουν τα αιτήματά τους, την αγωνία τους να γυρνάνε όρθιοι από το μεροκάματο. Ο «Ριζοσπάστης» ήταν και εδώ η φωτεινή εξαίρεση, στηρίζοντας τη μεγάλη αυτή κινητοποίηση με καθημερινή προβολή. Και όπως σχολίασαν εργαζόμενοι που συμμετείχαν σε αυτόν τον μεγάλο αγώνα, «όπου πέφτει το χρήμα, εκεί φτάνουν οι κάμερές σας... Οι "ειδήσεις" σας υπακούν μόνο στα μεγάλα πορτοφόλια. Μόνο ο "Ριζοσπάστης" ήταν εκεί καθημερινά για εμάς!». Τα λόγια τους είναι η μεγαλύτερη τιμή για την εφημερίδα μας, ειδικά τώρα που γιορτάζει τα 50 χρόνια νόμιμης επανέκδοσης.

Η όχι και τόσο ... «πράσινη» καύση σκουπιδιών στη Μ. Βρετανία

 

Μεταξύ Λέστερ και Νότινχκαμ στην κεντρική Αγγλία, υπάρχει ένα χωριό που μετά βίας μετρά πάνω από 100 κατοίκους. Το Ratcliffe-on-Soar, όπως ονομάζεται, στις 30 Σεπτέμβρη έγινε κομμάτι της Ιστορίας. Δίπλα από το χωριό λειτουργούσε η τελευταία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα του Ηνωμένου Βασιλείου. Με το κλείσιμο του εργοστασίου, η χώρα που εγκαινίασε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα έγινε η πρώτη μεγάλη οικονομία που την εγκατέλειψε πλήρως.

Το γεγονός αυτό έκλεισε το καπάκι της «απο-ανθρακοποίησης», διαδικασία όπου το Ηνωμένο Βασίλειο πρωτοπόρησε σε επίπεδο ΕΕ, όπως και στην «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Μία από τις «εναλλακτικές» που προωθήθηκαν με «πράσινο μανδύα» για να αντικαταστήσουν τον άνθρακα στην παραγωγή Ενέργειας, ήταν η καύση απορριμμάτων.

* * *

Πριν από σχεδόν 15 χρόνια, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή, αύξησε τους «πράσινους» φόρους που πλήρωναν τα βρετανικά τοπικά συμβούλια για την ταφή απορριμμάτων, με το επιχείρημα ότι έτσι θα μειωθούν τα αέρια που παράγονται από τον απόρριψη των οικιακών σκουπιδιών σε χωματερές. Αντιμέτωπα με τεράστια κόστη, τα τοπικά συμβούλια στράφηκαν σε εργοστάσια παραγωγής Ενέργειας από απορρίμματα, με αποτέλεσμα να αυξηθούν κατακόρυφα, από 38 σε 52 μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια. Δεκάδες ακόμα νέες μονάδες σχεδιάζονται, ενώ αυξάνεται διαρκώς και η δυναμικότητα των υφιστάμενων μονάδων.

Σήμερα, περίπου το 3,1% της Ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου προέρχεται από μονάδες καύσης απορριμμάτων. Τα μισά σχεδόν από τα σκουπίδια που παράγονται στα σπίτια του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού, αποτεφρώνονται σε μονάδες καύσης απορριμμάτων για ηλεκτροπαραγωγή. Η μέθοδος αυτή παρουσιάζεται μάλιστα ως λιγότερο ρυπογόνα συγκριτικά με τον άνθρακα... Βέβαια, όλα αυτά υπάρχουν μόνο στη θεωρία των προπαγανδιστών της «πράσινης» ανάπτυξης. Γιατί η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.