Σάββατο 12 Φεβρουαρίου 2022

ΕΝΩ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΚΑΛΠΑΖΕΙ... Για την ανακούφιση των ομίλων, σπεύδουν να κηρύξουν «τελετή λήξης»


Με «αυτοδιάγνωση» και «αυτοπροστασία», κατάργηση της καραντίνας για νοσούντες και των διαγνωστικών τεστ!

 

Eurokinissi

Τη «λήξη της πανδημίας» σπεύδουν να κηρύξουν οι κυβερνήσεις σε μια σειρά κράτη στην Ευρώπη και στον κόσμο, όπως η Βρετανία, η Σουηδία, η Δανία, η Ιταλία, οι ΗΠΑ, προκειμένου να απαλλαγούν από τα πιο στοιχειώδη μέτρα περιορισμού της COVID-19, καθώς ακόμα και αυτά αποτελούν «βαρίδι» για την καπιταλιστική οικονομία.

Την ίδια στρατηγική ακολουθεί και η κυβέρνηση της ΝΔ, προσπαθώντας να κρύψει κάτω από το χαλί τούς εκατοντάδες νεκρούς κάθε βδομάδα, τις χιλιάδες νοσηλείες αλλά και τους εκατοντάδες χιλιάδες που στοιβάζονται σε λίστες αναμονής ακόμα και για στοιχειώδεις ιατρικές πράξεις, αφού είναι αντιμέτωποι με το σύστημα Υγείας της μίας νόσου. Και, βέβαια, καθημερινά έρχονται στην επιφάνεια οι επιπτώσεις από τα όσα αφήνει πίσω του ο ιός στον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς έχει αφεθεί να σέρνεται ανεξέλεγκτα με άλλοθι τους εμβολιασμούς, ενώ δεν υπάρχει συγκροτημένη πρόνοια για την αποκατάσταση όσων έχουν νοσήσει.

Στο όνομα της «ήπιας» παραλλαγής «Ομικρον» - η οποία, στο μεταξύ, έχει προκαλέσει τουλάχιστον 500.000 θανάτους και 130 εκατ. μολύνσεις παγκοσμίως από τα τέλη Νοέμβρη - και με τον εμβολιασμό να προβάλλεται σαν το μοναδικό όπλο στην αντιμετώπιση της πανδημίας, πλέον απογειώνεται η ατομική ευθύνη.

30 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ Πριν στεγνώσει η υπογραφή της, «άρχισαν τα όργανα» για τον λαό


Μια αποκαλυπτική αναδρομή στα πρώτα χρόνια μετά την ψήφιση της Συνθήκης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμό

 

Διαμαρτυρία των ΕΒΕ της Αθήνας το 1995 για τα λεγόμενα «αντικειμενικά κριτήρια» στη φορολόγησή τους
Διαμαρτυρία των ΕΒΕ της Αθήνας το 1995 για τα λεγόμενα «αντικειμενικά κριτήρια» στη φορολόγησή τους
«Η ΕΟΚ επιδεινώνει τους όρους ζωής των εργαζομένων στις 12 χώρες - μέλη. Η διεύρυνση των αντιθέσεων δεν αφορά μόνο τη σχέση των ισχυρών καπιταλιστικών χωρών και των υπόλοιπων. Οξύνονται οι αντιθέσεις ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, ανάμεσα στην ολιγαρχία του πλούτου και τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων όλων των χωρών...».

«Το κόστος της "σύγκλισης" πέφτει στις πλάτες του λαού, συνθλίβονται τα δικαιώματά του, υπονομεύονται τα συμφέροντά του και τα συμφέροντα της χώρας. Οι αντιθέσεις θα οξυνθούν. Θα την πληρώσει όχι μόνο η εργατική τάξη αλλά και τα μεσαία στρώματα και η μικρομεσαία αγροτιά. Θα προκύψουν νέες ζώνες και στρώματα φτώχειας, δυσμενείς ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις με αποτέλεσμα τη συνολική επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου, της ποιότητας ζωής...».

«Η "Ενωμένη Ευρώπη" του Μάαστριχτ με ενιαία οικονομική και νομισματική πολιτική, με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα, ανταποκρίνεται μόνο στην επιδίωξη των ισχυρών ευρωπαϊκών μονοπωλιακών κύκλων να επιβληθούν ως ένας ισχυρός ιμπεριαλιστικός πόλος στις παγκόσμιες οικονομικές εξελίξεις, σε βάρος των εργαζομένων...».

Διαβάστε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 12-13 Φλεβάρη

 

 

Διαβάστε στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» 12-13 Φλεβάρη

  • Παλλαϊκό προσκλητήριο για τα συλλαλητήρια στις 26 Φλεβάρη. Όλοι στη μάχη για την προστασία του εισοδήματος, της δουλειάς, της υγείας.

  • Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Για τα 30 χρόνια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.

  • Στο «πόδι» όλη η Λάρυμνα και η γύρω περιοχή. Κάτω τα χέρια από τη ΛΑΡΚΟ, το μεροκάματο και τα σπίτια των εργαζομένων.

  • Βιοπαλαιστές αγρότες - κτηνοτρόφοι. Στα μπλόκα του αγώνα δίνουν μάχη επιβίωσης.

  • Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Την Τρίτη η συναυλία – αφιέρωμα στους «Ελεύθερους Πολιορκημένους».

  • Εγκληματικός εφησυχασμός. Κηρύσσουν το «τέλος της πανδημίας» που… καλπάζει.

  • ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Συντηρείται και κλιμακώνεται η ένταση με τη Ρωσία για την Ουκρανία.

  • Άρθρο. Διδάγματα από την Πορτογαλία.

  • Πολιτισμός. Μια ξεχωριστή συνέντευξη με τον Πάνο Κατσιμίχα.

Ένα χωριό έτοιμο να αμυνθεί και να επιτεθεί «σαν το μελίσσι»...


 

Λίγο μποτιλιάρισμα στην Εθνική και μετά ανοίγει ο δρόμος προς Λαμία. Εργοστάσια στη σειρά, διόδια, ανεμογεννήτριες και λίγο πιο κάτω η έξοδος «ΛΑΡΥΜΝΑ - ΜΑΡΤΙΝΟ». Κάνουμε δεξιά. Μέρος ωραίο, πρασινάδα και λόφοι. «Κοίτα πώς θα αλλάξει το τοπίο μετά τη στροφή!», λέει ο Γιώργος και… τώρα πια δυο εικόνες συνθέτουν το νέο τοπίο: Ένα όμορφο χωριό -η Λάρυμνα- που είναι σίγουρο πως αν δεν υπήρχε η ΛΑΡΚΟ, θα ήταν ένα γραφικό ψαροχώρι του Βόρειου Ευβοϊκού και απέναντί του η ΛΑΡΚΟ.

Ακόμα και για εμάς, που δεν είχαμε ξαναβρεθεί εκεί, φάνταζε γνώριμο το σουλούπι του εργοστασίου. Έχει αποτυπωθεί στα μυαλά μας από τα εξώφυλλα του «Ρίζου», από τα ρεπορτάζ για τα εργοδοτικά εγκλήματα, τις φωτογραφίες από τους αγώνες. Το φουγάρο κυριαρχεί κι είναι το πρώτο που τραβάει την προσοχή σου και ο τόπος ολόκληρος έχει μια δύναμη να ελκύει, μια δύναμη από την ομορφιά του και την ιστορία του από τα αρχαία χρόνια του Παυσανία μέχρι και σήμερα που φτάσαμε κι εμείς. Γιατί η αλήθεια είναι ότι σε μέρη που ο άνθρωπος και η επιστήμη κάνουν «θαύματα», σε μέρη που οι άνθρωποι αγωνίζονται για την αξιοπρέπειά τους, η Ιστορία γράφει κάθε μέρα.