Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Ο κάλπικος παράδεισος του νεοκεϋνσιανισμού στην Ιαπωνία και τις ΗΠΑ

Η συζήτηση για τη διαχείριση του κρατικού χρέους, που επανήλθε στη δημοσιότητα μέσα από μια σειρά από δημοσιεύματα μεγάλων ξένων εφημερίδων, επανέφερε στο επίκεντρο της αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ το μείγμα διαχείρισης του καπιταλισμού.
Πιο συγκεκριμένα, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να εμφανίσει τα προβλήματα των εργαζομένων στην Ελλάδα και στην Ευρώπη ως αποτέλεσμα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της λιτότητας. Η αναφορά του Αλ. Τσίπρα στην πρόσφατη ομιλία του στη Ρώμη είναι χαρακτηριστική: «Για να μπει τέρμα στο μαρτύριο της λιτότητας. Για να βγει η Ελλάδα, ο Νότος της Ευρώπης και όλη η Ευρώπη από το μακρύ σκοτάδι του νεοφιλελευθερισμού». Στην ίδια ομιλία, εκτός από περιγραφή του προβλήματος, πρότεινε και τη λύση του: «Γι' αυτό και παλεύουμε να τερματιστεί η...
λιτότητα, να διαγραφεί το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους και να χρηματοδοτηθεί από τον κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό η ενίσχυση της απασχόλησης και η ανάπτυξη».
Οι συγκεκριμένες προτάσεις του συμπυκνώνουν σε μεγάλο βαθμό την τάχα φιλολαϊκή εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ. Τελικά φωτογραφίζουν τη λιτότητα ως διαχειριστική επιλογή και ισχυρίζονται ότι ο κακός δαίμονας που την προκαλεί είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική διαχείρισης του καπιταλισμού στην ΕΕ. Προτάσσουν ως φιλολαϊκή λύση απέναντι στην κρίση τη μεταβολή του δημοσιονομικού μείγματος, δηλαδή την ενίσχυση των κρατικών δαπανών ως μέσου «για να πάρει μπρος η οικονομία», παράλληλα με την «αύξηση της κατανάλωσης» που τάχα μπορεί να ωφελήσει τόσο τους εργαζόμενους, αφού σταματά η λιτότητα, όσο και τις επιχειρήσεις, αφού η αυξημένη «κίνηση στην αγορά» οδηγεί σε διέξοδο απ' την κρίση, που, κατά την άποψη αυτή, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην πτώση της κίνησης στην αγορά. Μεταβάλλοντας άρα το δημοσιονομικό μείγμα, μέσα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και το πανευρωπαϊκό «ψηφοδέλτιο Τσίπρα», θα οδηγηθούμε σε μια οικονομική «γη της Επαγγελίας», όπου εργαζόμενοι και επιχειρήσεις θα δρέπουν μαζί τους καρπούς της οικονομικής καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Στην πραγματικότητα, οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν ως στόχο να ωραιοποιήσουν τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, να συγκαλύψουν τον πραγματικό καπιταλισμό, «που σαπίζει και πεθαίνει», να πείσουν τους εργαζόμενους πως δεν είναι το σύστημα που απαιτεί αλλαγή, απλά η κυβέρνηση και η μορφή διαχείρισής του. Ωστόσο, «τα γεγονότα είναι πεισματάρικα». Αρκεί να θυμηθούμε τα αποτελέσματα τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ιαπωνία, όπου δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται αυτό το τάχα θαυματουργό δημοσιονομικό μείγμα, για να καταλάβουμε πως η «Χαναάν» που υπόσχεται ο ΣΥΡΙΖΑ είναι τελικά παράδεισος μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο.
Η επεκτατική πολιτική στις σημερινές ΗΠΑ
Η παγκόσμια, συγχρονισμένη καπιταλιστική κρίση του 2008-2009 έπληξε ουσιαστικά την καπιταλιστική παραγωγή στις ΗΠΑ, με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται κατά 5,1% από το 2008 μέχρι το Φλεβάρη του 2010, ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής να μειώνεται σχεδόν στο 80% της τιμής του 2007, ενώ το επίσημο ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε από 4,7% το 2007 σε 10% το 2009.
Οι ΗΠΑ απάντησαν στην εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης με ένα εκτεταμένο πρόγραμμα επεκτατικής δημοσιονομικής διαχείρισης, τροφοδοτώντας την καπιταλιστική του οικονομία με κεφάλαια, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα. Το αμερικανικό κράτος στήριξε άμεσα τις τράπεζες και μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις με δάνεια και επιχορηγήσεις μαμούθ δεκάδων ή και εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων και προχώρησαν σε ένα πρόγραμμα παροχής ρευστότητας στις τράπεζες και εμμέσως στη βιομηχανία.
Το αποτέλεσμα αυτής της λεγόμενης πολιτικής Ομπάμα οδήγησε σε μια αναζωογόνηση της αμερικανικής οικονομίας. Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ ήταν 2,5% το 2010, 1,9% το 2011, 2,8% το 2012 και πάνω από 1,5% το 2013, ρυθμοί σημαντικοί για μια τόσο αναπτυγμένη καπιταλιστική οικονομία. Το 2013 το ΑΕΠ ήταν 5% αυξημένο σε σχέση με τα επίπεδα ΑΕΠ προ κρίσης και η βιομηχανική παραγωγή έχει ανακάμψει στα προ κρίσης επίπεδα.
Ωστόσο, η κατάσταση που βιώνουν οι εργαζόμενοι από την πολιτική αυτή, που θαυμάζει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, κάθε άλλο παρά ρόδινη είναι. Παρά τους θετικούς ρυθμούς καπιταλιστικής ανάπτυξης, η πραγματική ανεργία, όταν συμπεριληφθούν μια σειρά από άλλες κατηγορίες εργαζομένων, όπως υποαπασχολούμενοι που ψάχνουν πλήρη απασχόληση, άνεργοι που δεν καταγράφονται, παραμένει εξαιρετικά υψηλή στο 15%. Τα επίπεδα φτώχειας πραγματικά θερίζουν. Στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου σχεδόν 50 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται κάτω απ' τα όρια της φτώχειας και αναγκάζονται να καταφεύγουν σε κουπόνια φαγητού, προκειμένου να εξασφαλίζουν στοιχειωδώς την επιβίωσή τους, ενώ το 22% των παιδιών καταγράφονται ως φτωχά. Οι κατασχέσεις κατοικιών ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια από το 2007. Η κοινωνική ανισότητα στις ΗΠΑ είναι τόσο μεγάλη, που ο ίδιος ο πρόεδρος Ομπάμα, σε πρόσφατη δήλωσή του, τη συνέκρινε με την κοινωνική ανισότητα σε χώρες όπως η Τζαμάικα. Η οικονομική ανάκαμψη των ΗΠΑ συνοδεύτηκε με σημαντική διεύρυνση αυτών των διαφορών. Η μέση συνολική περιουσία του φτωχότερου 93% του πληθυσμού μειώθηκε από το 2009 στο 2011 κατά 4% και διαμορφώθηκε στις 100.000 ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή η μέση περιουσία του πλουσιότερου 7% του πληθυσμού αυξήθηκε κατά 28% και διαμορφώθηκε στα 2,4 εκατομμύρια ευρώ, δηλαδή σχεδόν 25 φορές μεγαλύτερη.
Την ίδια στιγμή η μεγάλη αύξηση των κρατικών δαπανών οδήγησε σε εκτίναξη του κρατικού χρέους, από 64% του ΑΕΠ 2007 σε 105% του ΑΕΠ το 2013, χρέος που θα κληθούν να αποπληρώσουν τα λαϊκά στρώματα τα επόμενα χρόνια. Το υψηλό δημόσιο χρέος και η διαπάλη για τη διαχείρισή του οδήγησαν σε στάση πληρωμών του Δημοσίου, που κράτησε δύο ολόκληρες εβδομάδες μέσα στο 2013, με αποτέλεσμα να διακοπεί η λειτουργία τμημάτων του κρατικού μηχανισμού με σχεδόν ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι να βρεθούν σε αναγκαστική άδεια άνευ αποδοχών. Συγχρόνως, το υψηλό χρέος έχει οδηγήσει σε χρεοκοπία ορισμένες περιοχές των ΗΠΑ. Χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα του Ντιτρόιτ, όπου κατέθεσε αίτηση πτώχευσης και θα «επιλύσει» το πρόβλημα με μεγάλες περικοπές στο ύψος των συντάξεων και των παροχών Υγείας. Ανάλογο πρόβλημα παρουσιάζουν πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Η πολιτεία του Ιλινόις, με πρωτεύουσα το Σικάγο, εμφανίζει «χρηματοδοτικό κενό» στις συντάξεις που υπερβαίνει τα 133 δισ. δολάρια, ενώ συνολικά το χρηματοδοτικό κενό υπολογίζεται στα 2,7 τρισ. δολάρια ΗΠΑ. Ηδη προετοιμάζεται γύρος μαζικών περικοπών στις συντάξεις, με πρώτο βήμα την προετοιμασία της κοινής γνώμης να αποδεχτεί τέτοια μέτρα ως αναγκαιότητα, με αναφορές σε τεράστιες συντάξεις και σε πολύ χαμηλά όρια ηλικίας. Κάθε ομοιότητα με την κατάσταση που ζουν οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα κάθε άλλο παρά συμπτωματική είναι...
Η επεκτατική πολιτική στην Ιαπωνία
Ανάλογες είναι και οι συνθήκες στην Ιαπωνία, στη δεύτερη μέχρι πρότινος μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.
Η οικονομία της Ιαπωνίας βρισκόταν και πριν την εκδήλωση της κρίσης του 2008-2009 σε μια κατάσταση σχεδόν στασιμότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι ορισμένοι, σχολιάζοντας τις πενιχρές επιδόσεις της ιαπωνικής καπιταλιστικής οικονομίας, αναφέρονται στις δύο δεκαετίες του '90 και του 2000 ως «η χαμένη εικοσαετία». Η εκδήλωση της κρίσης είχε ως αποτέλεσμα δραστική μείωση του ιαπωνικού ΑΕΠ. Μέσα σε δύο χρόνια, το ΑΕΠ μειώθηκε σχεδόν 7% και έφτασε στα επίπεδα του 2003. Ο δείκτης βιομηχανικής παραγωγής έπεσε σχεδόν κατά 20%.

Καταγγελία της Λαικής Συσπείρωσης για την απαγόρευση διάθεσης προιόντων απο το κίνημα χωρίς μεσάζοντες στο δήμο Ωραιοκάστρου


Κ  Α Τ Α Γ Γ Ε Λ Ι Α

            Η «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ» καταδικάζει με τον πιο έντονο τρόπο την για μία ακόμα φορά απαγόρευση της διάθεσης προϊόντων στο δήμο μας μέσω του κινήματος χωρίς μεσάζοντες. Παρά την ομόφωνη παραχώρηση του χώρου «Αλώνια» από το δημοτικό συμβούλιο, αυτή τη φορά υπήρξε μία πρωτοφανής επιχείρηση καταστολής, από τα χαράματα με δεκάδες αστυνομικούς. Τόση αστυνομοκρατία έχει να επιδειχθεί στο δήμο από την εποχή της επίσκεψης του Φον ΦΟΥΧΤΕΛ. Η απαγόρευση, από ότι μάθαμε,  έγινε μετά από αόριστη καταγγελία του Εμπορικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκης, ωστόσο οι πολιτικές σκοπιμότητες και επιδιώξεις εξυπηρέτησης μεγάλων συμφερόντων είναι φανερές. Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ότι στις συνθήκες σαπίσματος του καπιταλισμού ούτε οι κανόνες της ελεύθερης αγοράς και του ανταγωνισμού εφαρμόζονται, ελέω των ισχυρών οικονομικών ομίλων, ενώ καλλιεργούνται  αντιθέσεις ανάμεσα σε κοινωνικές ομάδες που βασικά έχουν ίδια συμφέροντα. Χωρίς αυταπάτες, χρειάζεται εργατικό-λαϊκό κίνημα αντιμετώπισης και ανατροπής της  ολοκληρωτικής πολιτικής της εξαθλίωσης.  

 

                                                                                       ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ 16-2-2014

                                                                                         «ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ»

Η καλύτερη Ελβετία στους δρόμους κατά του φασισμού


 La Svizzera migliore in piazza contro il razzismo

 
" Οι μόνοι ξένοι στις γειτονιές μας είναι οι μπάτσοι και οι φασίστες".  Εγραφε το πανό που άνοιγε την χθεσινοβραδινή διαδήλωση στο κέντρο της Γενεύης . Εκατοντάδες διαδηλωτές , κυρίως φοιτητές , νεολαίοι από αντιρατσιστικές συλλογικότητες και την Solidarité, βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν κατά του αποτελέσματος των εκλογών της περασμένης Κυριακής σχετικά με την πρωτοβουλία UDC " Κόντρα στη μαζική μετανάστευση". Με καπνογόνα, μουσική και το σύνθημα "Εξω οι φασίστες από τις γειτονιές μας", αλλά και  "κατά των αφεντικών που διασπούν και βασιλεύουν" και την άρχουσα πολιτική τάξη, "που ευθύνεται για την άνοδο των ρατσιστικών αντιλήψεων στην Ελβετία". Αμέσως μετά το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας την Κυριακή σε διάφορες πόλεις της Ελβετίας - Ζυρίχη , Λουκέρνη , Βέρνη - έγιναν αυθόρμητες διαδηλώσεις  διαμαρτυρίας. "Η δικιά σας Ελβετία, δικιά μας φρίκη", έγραφε ένα από τα πανό της διαδήλωσης της Βέρνης. Αλλά το βασικό σύνθημα στις πόλεις που κατέβηκε κόσμος στους δρόμους , ακουγόταν από τα μεγάφωνα και ήταν γραμμένο σε πανό :  "Ντρεπόμαστε"

 
   TFMF rszvr545zou1xmvwa2rh3mu4 133186b1-dc6b-4fbf-80a0-92d6f9a51616 0 interna 
ginevra 
 

Η ανεργία στο 28% και ο Άρης στην αισθητική του


Η ανεργία στο 28% και ο Άρης στην αισθητική του
Από τον σΑτΥρΟπΡόΚο

- Στο Χάρβαρντ και ο Άδωνις-Σπυρίδωνας; Τι θα διδάσκει; Τηλεπωλήσεις βιβλίων ή ξεχαρβάλωμα δημόσιας υγείας; Μετά από αυτό, αλλάζει ο ορισμός της ξεφτίλας!
- Να αναμένουμε στο Χάρβαρντ και τον Γιάννη το Στουρνάρα; Μήπως και τον Δένδια; Καλά, για τον πρωθυπουργό δεν το συζητάμε. Ο ΣΑΜ θα βαδίσει στα χνάρια του ΓΑΠ.
- Ο Άρης θα ξαναφέρει τη χαμένη αισθητική στην Αθήνα, αν εκλεγεί δήμαρχος. Ας του πει κάποιος για τα συσσίτια, για τη φτώχια, για τους άστεγους για τους απολυμένους. Τι εννοεί; Θα τους διώξει όλους αυτούς;
- Ο Άρης διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι απλώς προσαρμόζονται, όταν μειώνουν τα έξοδά τους, πουλάνε τα σπίτια τους, τα αυτοκίνητά τους, δεν ανάβουν καλοριφέρ κλπ. Όταν αυτοκτονούν, τι ακριβώς κάνουν Άρη μου;
- Ο Άρης δήλωσε «παρών» στο ψάξιμο της αισθητικής της Αθήνας. Το θέμα είναι ότι, τόσα χρόνια, δήλωνε «παρών» και στο χάσιμο της αισθητικής της Αθήνας. Το κόμμα του (ΝΔ-ΠαΣοΚ) δεν κυβερνά εδώ και 40 χρόνια;
- Ο Βουδούρης, υποψήφιος περιφερειάρχης που στηρίζεται από τον ΣυΡιζΑ, πριν δύο χρόνια έλεγα για τον Τσίπρα ότι είναι επικίνδυνος, όχι μόνο για την Αριστερά αλλά και για την ίδια τη χώρα, με τα μυαλά που κουβαλάει.
- Άλλαξε μυαλά ο Τσίπρας; Πολιτικός τυχοδιώκτης ο Βουδούρης; Μήπως και τα δύο; Λέτε να ξέρει τίποτα ο Τατσόπουλος; Με τη μισή Αθήνα έχει πάει! Αλήθεια, γιατί δεν κατεβαίνει για δήμαρχος με τόσες θαυμάστριες;
- Όπως ανακοίνωσε η ΕΜΥ, αύριο θα βρέχει ψιλά καθώς το νέφος με το πρωτογενές πλεόνασμα, στάθηκε πάνω από τη χώρα μας. Βγάλτε κουβάδες. Ο Αντώνης, ο Γιάννης και ο Σταϊκούρας, δεν αστειεύονται. Είναι μπεσαλήδες!!
- Ο Μιχελάκης ταύτισε το μπακιρένιο μεσημέρι με τον ΣυΡιζΑ, αφού, όπως είπε, τάσσονται κατά του μνημονίου. Καταρχήν, επί της ουσίας, δεν τάσσονται κατά, αφού λένε ναι σε Ε.Ε και ευρώ.
- Δηλαδή, αν ρωτήσεις τον Μιχελάκη, τον Λιακομιχάλη και το Σαμαρά για το πότε έγινε η επανάσταση ενάντια στους Τούρκους, δεν θα πουν και οι τρεις, το 1821; Θα πρέπει να τους ταυτίσουμε; Ο Μιχελάκης λέει «ναι»!
- Δεν ξέρω τι λέτε εσείς πάντως, εμένα μου αρέσει ο στρατηγός άνεμος, ο Βύρων. Θα τους «πάει», λέει, για γενοκτονία τους Γερμανούς και τους άλλους αν δεν μας διευκολύνουν. Για όσους έχουν ψηφίσει τα μνημόνια τι θα κάνει;
- Στο 28% έφτασε η επίσημη ανεργία στη χώρα μας και στο 64,5% στους νέους κάτω των 25 ετών. Για την υπερφορολόγηση δεν το συζητάμε. Κι εκεί πρωταθλητές Ευρώπης.
- Πάντως, η ανεργία και η υπερφορολόγηση είναι, λέει, το κύριο μέλημα του κυρίου Σαμαρά. Μήπως να σταματούσε να είναι; Μια ιδέα λέμε! Όποτε η ανεργία γίνεται μέλημα των κυβερνόντων, ανεβαίνει κατακόρυφα!
- Για «φιλικούς» διακανονισμούς μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών, μιλάνε οι τηλεπαπαγάλοι. Εννοούν, τη φιλική οικονομική ενίσχυση που «ζητάνε» οι τράπεζες από τους δανειολήπτες για να μην χρεοκοπήσουν.
- Μα καλά! Ένα σκασμό λεφτά πήραν οι τράπεζες για να μη χρεοκοπήσουν και τα φόρτωσαν σε όλους τους πολίτες, είτε χρωστούσαν στις τράπεζες είτε όχι. Τελικά, το επιχειρηματικό ρίσκο έχει αξία όταν είναι μηδενικό.
- Μαθαίνουμε από τον πρόεδρο του ΣΕΒ, ότι οι βιομήχανοι θα συνομιλήσουν με χαρά, με όποια κυβέρνηση και αν εκλεγεί στις επόμενες εκλογές. Ο ΣΕΒ, εγκρίνει, και αυτός, την «επόμενη» κυβέρνηση.
- Εθνικό σούρουπο θα λέγεται η εξέλιξη του μπακιρένιου μεσημεριού. Χαμός από νέους κομματικούς σχηματισμούς. Πιστεύουν ότι αν βάλλουν τα ρούχα αλλιώς θα τους πιστέψουμε πως άλλαξε ο Μανολιός.
- Τα πολιτικά ζόμπι ξαναφεύγουν στο πολιτικό στερέωμα για να αποτελειώσουν ότι δεν πρόλαβαν να γκρεμίσουν. Το πολιτικό καλάθι των αχρήστων είναι η μόνιμη θέση που τους αξίζει.

πηγή:  kyrgiakischristos