Παρασκευή 4 Μαρτίου 2022

Πάει πολύ!

 

Χτες έπεσε οριστικά η αυλαία για δύο τουλάχιστον διαδικτυακά ΜΜΕ που μπήκαν στο στόχαστρο των ευρωατλαντικών κυρώσεων, με την αιτιολογία ότι χρηματοδοτούνται και χειραγωγούνται από τη ρωσική κυβέρνηση για να αναμεταδίδουν την πολεμική της προπαγάνδα. Με τον τρόπο αυτό, λένε, «προστατεύουν» τους αναγνώστες από τα ρωσικά fake news και διασφαλίζουν την «αντικειμενικότητα της ενημέρωσης». Η υποκρισία τους τρέχει από τα μπατζάκια, αφού ο πόλεμος της προπαγάνδας είναι ένας «παράλληλος πόλεμος», όπου τα fake news απ' όλες τις πλευρές εκτοξεύονται με ταχύτητα πολυβόλου, είτε διά της επίσημης (κρατικής - διπλωματικής - στρατιωτικής) οδού είτε μέσω των ΜΜΕ. Πάει πολύ όμως να μιλάνε οι Ευρωατλαντικοί για «προστασία της αντικειμενικής ενημέρωσης» στον πόλεμο (και όχι μόνο) όταν είναι αυτοί που εφηύραν τον όρο «ενσωματωμένη δημοσιογραφία», κουβαλώντας μαζί τους στα μέτωπα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων δημοσιογράφους ενσωματωμένους στις στρατιωτικές αποστολές, με αποκλειστική πηγή πληροφόρησης τους στρατιωτικούς διοικητές του ΝΑΤΟ! Είναι πρόκληση οι «ευαισθησίες» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ για την ενημέρωση του λαού, όταν αποδεδειγμένα έχουν συμμετάσχει στο στήσιμο οργανωμένων (και καλοπληρωμένων) δικτύων παραπληροφόρησης σε όλο τον κόσμο, επίσημων και «ανεπίσημων», για να υποδαυλίσουν πολύχρωμες «επαναστάσεις» και να προωθήσουν τα συμφέροντά τους έναντι των ανταγωνιστών. Για να μη θυμηθούμε τα σεμινάρια δημοσιογραφίας που διοργανώνει κατά καιρούς η αμερικάνικη πρεσβεία και στην Ελλάδα για να καμφθεί με τη βοήθεια και των ΜΜΕ ο αντιαμερικανισμός. Ισως γι' αυτό - όπως διαβάζουμε - ο πρέσβης Πάιατ αισθάνθηκε την ανάγκη να συγχαρεί τα ελληνικά ΜΜΕ για τον τρόπο που καλύπτουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, δίνοντας άλλοθι και στην επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή.

Το ΝΑΤΟτρομπόνι, μίλησε…

 

από το facebook του Νίκου Μπογιόπουλου

Στην φωτογραφία έχουμε τα δεύτερα της χορωδίας του ΝΑΤΟ.

Πριν από 23 χρόνια όταν το ΝΑΤΟ ισοπέδωνε την Γιουγκοσλαβία το ίδιο “τρομπόνι” έγραφε:

“Στον πόλεμο (…) είσαι υποχρεωμένος να είσαι με τον νικητή ή τουλάχιστον να μην είσαι με το χαμένο… Ο χαμένος θα είναι ασφαλώς η Γιουγκοσλαβία…” (Βήμα, 25/4/1999).

Τέτοια λεβέντικα κριτήρια. Αυτός, δηλαδή, θα μπορούσε να πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό του το ’40. Γιατί τότε ξέρετε ποιος φάνταζε ότι θα ήταν ο νικητής…

Αλλά τα ΝΑΤΟτρομπόνια έχουν κι άλλα κριτήρια για το πώς τοποθετείται κανείς στον πόλεμο:

“Ποιος είναι πατριώτης ηγέτης; Αυτός που οδηγεί παλικαρίσια τη χώρα του στον πόλεμο και την καταστροφή εν ονόματι των όποιων υψηλών ιδανικών” ή “ο κ.Σημίτης (που) διαπραγματεύεται στο Βερολίνο 21 δισ. ευρω…”.

Ποιο κανάλι;


  Πηγή: Associated Press

 

Από τις 24 Φλεβάρη, με την καταδικαστέα ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την έναρξη ενός ακόμα ιμπεριαλιστικού πολέμου, όπως ήταν αναμενόμενο και απολύτως λογικό, όλοι οι τηλεοπτικοί σταθμοί αναπροσάρμοσαν τα προγράμματά τους για να καλύψουν τις εξελίξεις, με εκτεταμένα δελτία ειδήσεων και έκτακτες εκπομπές, με ορισμένους να προχωρούν ακόμα και σε συνεχή 24ωρη ροή.

Όλες αυτές τις μέρες παρελαύνουν στρατιές και στρατιές εκπροσώπων της κυβέρνησης, των άλλων κομμάτων, δημοσιογράφοι, απόστρατοι, αναλυτές -«φίλοι πρεσβειών», ορισμένοι από αυτούς σε μονότονη επανάληψη, άλλοι πρωτοεμφανιζόμενοι που τώρα δίνουν τα διαπιστευτήριά τους στις πρεσβείες- και ουκ ολίγα fake news... «Αναγκαστικά» -και με «μισή καρδιά» θα προσθέταμε- σε κάποιες από αυτές τις εκπομπές προσκλήθηκαν και εκπρόσωποι του ΚΚΕ, του μοναδικού κόμματος που οργανώνει την πάλη και διεκδικεί την απεμπλοκή της χώρας μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και του μοναδικού κόμματος που δεν αποδίδει τη ρωσική εισβολή σε «ψυχολογικά τραύματα», αλλά αναδεικνύει την ύπαρξη των δύο αντιτιθέμενων στρατοπέδων, ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ και Ρωσία και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό για τον σημαντικό πλούτο της Ουκρανίας ως αιτία και αυτού του πολέμου.

Η λίστα του Μακάρθι και το τέρας του φασισμού


 

Οι προγραφές του Μακάρθι έχουν ξεκινήσει και κλιμακώνονται όχι μόνο σε επίπεδο βαρύτητας αποκλεισμών λόγω καταγωγής, αλλά και σε επίπεδο ιδεολογικής παρέμβασης.

Ας δούμε τη λίστα και την κλιμάκωσή της:

Τα Μπαλέτα Μπολσόϊ  στο εξής βρίσκονται στο πυρ το εξώτερον… ρώσικα γαρ.

Ο μαέστρος Βαλερί Γκεργκίεφ απολύθηκε από τη Φιλαρμονική του Μονάχου και είναι ανεπιθύμητος στη Σκάλα του Μιλάνου, στη Φιλαρμονική του Παρισιού, στη Φιλαρμονική της Βιέννης, στη Φιλαρμονική του Αμβούργου, όπου o Γκεργκίεφ θα έδινε πασχαλινές συναυλίες με το Θέατρο Μαριίνσκι, αλλά και στο Διεθνές Φεστιβάλ του Εδιμβούργου, αφού δεν έκανε δήλωση μετάνοιας και αποκήρυξης. Ρώσος και αυτός.

Η σοπράνο Αννα Νετρέμπκο δεν θα εμφανιστεί πουθενά…. Ρωσίδα γαρ.

Στην Ελλάδα το Υπουργείο Πολιτισμού αναστέλλει  κάθε συνεργασία με ρώσικους πολιτιστικούς οργανισμούς και κάπως έτσι ο Τσαϊκόφσκι γίνεται ανεπιθύμητος (Ημεροδρόμος «Βάλτε Τσαϊκόφσκι στα Μεγάφωνα»).

Δάσκαλε πώς γράφεται η Ειρήνη; Με έναν μόνο τρόπο... με αγώνες!


Θεσσαλονίκη
Θεσσαλονίκη
«Τον πόλεμο τον κάνουνε μόνα τους τα κανόνια / Κανείς δεν τα σταμάτησε εδώ και χίλια χρόνια / Τα κανόνια πολεμάνε και οι άνθρωποι πεθαίνουν / Τα κανόνια τραγουδάνε και οι έμποροι σωπαίνουν». Με αυτό το τραγούδι του Ν. Ξυλούρη άνοιξα τη συζήτηση στην τάξη μου, από την πρώτη μέρα ξεσπάσματος της νέας πολεμικής αναμέτρησης που βιώνουμε στη γειτονιά μας. Δεν χρειάστηκε πολύ, το ενδιαφέρον αμέσως άναψε... Τα μάτια των παιδιών σπινθηροβόλησαν! «Το είδα κύριε στις ειδήσεις». «Εγώ θα σας πω κύριε, γιατί μου είπε ο μπαμπάς μου». Τα χέρια σηκώνονταν, οι ερωτήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, σε μια κουβέντα που ξεκίνησε κατευθείαν. «Καθίστε να βγάλω τον χάρτη της Ευρώπης», είπα και τον τοποθέτησα στο κέντρο του πίνακα.

Λίγες μέρες αργότερα, το υπουργείο Παιδείας μέσω του ΙΕΠ και με δήλωση της υπουργού Παιδείας κάλεσε την εκπαιδευτική κοινότητα να ξεκινήσει έναν διάλογο ώστε να βοηθηθούν οι μαθητές «να εκφράσουν σκέψεις και συναισθήματα, να τα ερμηνεύσουν και να τα κατανοήσουν, με τη βοήθεια των εκπαιδευτικών τους, και να ανακτήσουν την αισιοδοξία τους για το μέλλον». Σε άλλο σημείο τονίζει η ανακοίνωση «να γίνει διερεύνηση εννοιών όπως πόλεμος και ειρήνη, συνέπειες πολέμου, αποτροπή συγκρούσεων και διπλωματική οδός, διεθνές δίκαιο και ανθρώπινα δικαιώματα, αλληλεγγύη».

Ο κυβερνητικός «μη - ισαποστακισμός» ως άλλοθι πολεμικής εμπλοκής

 

Τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της ΝΔ και ο πρωθυπουργός έχουν επιδοθεί σε ένα πολεμικό παραλήρημα προκειμένου να δικαιολογήσουν τη συμμετοχή - εμπλοκή της Ελλάδας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο υπέρ της αμερικανοΝΑΤΟικής πλευράς, που στηρίζει την αντιδραστική κυβέρνηση Ζελένσκι και τα φασιστικά - παραστρατιωτικά τάγματα στην Ουκρανία.

«Αέρα στα πανιά» της κυβέρνησης δίνει και η στάση των άλλων κομμάτων, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ, που τάχθηκαν υπέρ της λεγόμενης «εθνικής» κυβερνητικής γραμμής της εμπλοκής, βάζοντας κάποιους αστερίσκους για το «θεαθήναι». Είναι οι ίδιες δυνάμεις που σε διάφορους θεσμούς, π.χ. Δημοτικό Συμβούλιο Αθήνας, ψηφίζουν το κυβερνητικό ψήφισμα που αποτελεί το «χαλί» της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο, που στην πράξη σημαίνει αξιοποίηση στρατιωτικών βάσεων, αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού, ετοιμότητα σε ό,τι άλλο αποφασίσουν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ.

Ενα από τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν - το ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης στο υπουργικό συμβούλιο - είναι ότι «το "όχι στον πόλεμο" δεν αρκεί, πρέπει να υπάρχει στράτευση με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, υπέρ του θύματος και εναντίον του αναθεωρητισμού».

* * *

Θα συμφωνήσουμε ότι το «όχι στον πόλεμο» δεν αρκεί. Γι' αυτό και το ΚΚΕ, τόσο σε αυτόν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο όσο και σε όλους τους προηγουμένους (Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Συρία, Λιβύη κ.λπ.), συνοδεύει αυτό το «όχι» με το αίτημα της «μη εμπλοκής της Ελλάδας» και με το σύνθημα «να νικήσουν οι λαοί».

Τα κεφάλια ψηλά!

 

Φωτό αρχείου 
Φωτό αρχείου

 

«Τώρα τα κεφάλια μέσα». Αυτό το μήνυμα (ξανα)εκπέμπουν προς τον λαό η κυβέρνηση, η εργοδοσία, τα αστικά επιτελεία και κόμματα, με αφορμή τις επιπτώσεις του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία.

Τι λένε, αξιοποιώντας το «σοκ και δέος» των αναταράξεων σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας; Οτι οι περιστάσεις είναι κρίσιμες, αφού απειλούνται η «ελευθερία» και η «δημοκρατία», επομένως «όλοι πρέπει να είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το τίμημα». Ενα «τίμημα» που βέβαια φέρει ατόφια τη σφραγίδα της στρατηγικής των αστικών κυβερνήσεων και των συμμαχιών τους. Οι ίδιοι που σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης φορτώνουν στον λαό τα «σπασμένα» πότε της κρίσης και πότε της ανάπτυξης, τώρα ετοιμάζονται να του φορτώσουν το κόστος της εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Αλήθεια, τι καλείται να πληρώσει ο λαός; Πρώτον τα «σπασμένα» της βαθιάς εμπλοκής στους πολεμοκάπηλους σχεδιασμούς, μέρος των οποίων είναι τα 4 δισ. ευρώ των ΝΑΤΟικών εξοπλισμών. Δεύτερον τις τεράστιες ανατιμήσεις στην Ενέργεια ως αποτέλεσμα του πολέμου, που έρχονται να συμπληρώσουν τα πρόσφατα ρεκόρ, στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης».