Αυτό που φοβάται η αστική τάξη δεν θα το γλυτώσει

Του Αεροπεζοναύτη

Διανύουμε τον τέταρτο μήνα της πανδημίας του κορονοϊού, με την ανησυχία και την αγωνία να κορυφώνεται.

Η επόμενη ημέρα, είναι το ζητούμενο για δύο διαφορετικές κοινωνίες, από τη μια ο κόσμος της εργασίας και από την άλλη ο κόσμος του κεφαλαίου.

Δυο διαφορετικές αγωνίες. Οι εργαζόμενοι νοιάζονται για τη ζωή, οι καπιταλιστές νοιάζονται για τα κέρδη.

Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες, (ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία) από ότι φαίνεται δεν μπορούν να διαχειριστούν εύκολα την πανδημία.

Θεμελιώδεις νόμοι της καπιταλιστικής οικονομίας, όπως ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης τείνουν να ανατραπούν. 

Μειώνεται η προσφορά, επειδή οι εταιρείες, μικρές επιχειρήσεις, ελεύθεροι επαγγελματίες κλείνουν ή μειώνουν την εργασία τους. Μειώνεται και η ζήτηση, από το γεγονός, ότι οι άνθρωποι είναι κλειδωμένοι στα σπίτια τους. «Εάν οι άνθρωποι φοβούνται - σημειώνουν οι οικονομικοί αναλυτές - ή τους απαγορεύεται να πάνε σε εστιατόρια ή σε δημόσιες εκδηλώσεις εξαιτίας της πιθανότητας να μολυνθούν, η διαχείριση της προσφοράς και της ζήτησης ακυρώνεται από την άποψη, ότι το κυρίαρχο και πρωτεύον είναι η προστασία της δημόσιας υγείας».

Εσύ τι θα έκανες;

05-04-2020

Αν λοιπόν -λέμε αν- ήσουν εσύ υπουργός υγείας εδώ και 30 χρόνια, τι θα έκανες;

Μάνος Δούκας

 

Χρόνια τώρα εμφανίζονται επιδημίες και όλοι συζητάνε για νέους ιούς που επίκεινται. Δεν έπεσε λοιπόν κανένας από τα σύννεφα, που τελικά  εμφανίστηκε ένας. Ξαφνιάστηκαν ίσως από κάποια χαρακτηριστικά του. Αλλά τα κράτη κι οι πολιτισμένες κοινωνίες περίμεναν την έλευσή του, όπως περιμένουν τους σεισμούς, τους κυκλώνες, τα ηφαίστεια κλπ.

Αν λοιπόν – λέμε αν – ήσουν εσύ υπουργός υγείας εδώ και 30 χρόνια, τι θα έκανες;

Θα έφτιαχνες περισσότερα νοσοκομεία από όσα είχαμε το 1990 και θα εκσυγχρόνιζες – εξόπλιζες τα παλιά; Ή θα έκλεινες όσο περισσότερα μπορούσες και θα εφάρμοζες λογικές «5 προς 1» στους διορισμούς υγειονομικών, κι ύστερα, την κρίσιμη ώρα θα τους έψαχνες;

Θα φρόντιζες τα νοσοκομεία να έχουν γεμάτες αποθήκες με υλικά,  αναπνευστήρες, μηχανήματα και φάρμακα για να μπορούν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τα τρέχοντα περιστατικά αλλά και τις έκτακτες ανάγκες; Ή θα πετσόκοβες τα αποθεματικά τους και θα περιόριζες ασφυκτικά τους προϋπολογισμούς τους, με αποτέλεσμα τώρα να μη μπορούν να αντεπεξέλθουν ούτε στα τρέχοντα;

H έλλειψη της κρατικής ευθύνης, είναι υγειονομική βόμβα

Άμεση πύκνωση των δρομολογίων

στις ώρες αιχμής

Πως είναι δυνατόν να απαγορεύονται οι συναθροίσεις άνω των 10 ατόμων ενώ μέσα στα λεωφορεία να είναι πολλαπλάσιοι οι επιβάτες;

Αντί δηλαδή να πολλαπλασιάζονται τα δρομολόγια για να μην υπάρχει συγχρωτισμός, αυτά μειώνονται!!

Αυτοί που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις φαίνεται ότι:

1. Δεν χρησιμοποιούν λεωφορεία τις καθημερινές ημέρες και ειδικά το απόγευμα που επιστρέφει ο κόσμος από τη δουλειά
2. Δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτές οι αποφάσεις οδηγούν ακριβώς στα αντίθετα αποτελέσματα

Το πρόσφατο παράδειγμα με τον συνάδελφο, του ΟΑΣΘ, της γραμμής του αεροδρομίου που μπήκε σε προληπτική καραντίνα δεν δίδαξε τίποτα όλους αυτούς που παίρνουν αποφάσεις;

Ο κορονοϊός τους ξεσκέπασε...

 

Άστεγοι, εν μέσω πανδημίας, στις ΗΠΑ

Πηγή: Associated Press

Της Κάλι Καρά 

Μέσα στη λαίλαπα της πανδημίας ο Covid-19 ξεσκέπασε το σαθρό οικοδόμημα των συστημάτων Υγείας, σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη. Ξεσκεπάστηκαν με πολύ ηχηρό τρόπο τα λίκνα του καπιταλισμού, οι ΗΠΑ και η ΕΕ και χάνουν γρήγορα τη λάμψη τους, με τις εγκληματικές ελλείψεις του συστήματος δημόσιας Υγείας, που αφήνουν σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτους τους λαούς, όχι επειδή δεν έχουν τα μέσα αλλά επειδή έχουν άλλο προσανατολισμό και στόχους που τους καθορίζουν τα κριτήρια του κέρδους και της ανταγωνιστικότητας και όχι η πλήρης προστασία των λαών τους. Η Υγεία είναι πλέον ένα τεράστιο χωράφι μπίζνας, πεδίο ανταγωνισμού μονοπωλιακών ομίλων με αύξηση της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου.

-Στην Μέκκα του καπιταλισμού, στη Νέα Υόρκη οι καταγεγραμμένοι νοσούντες αυξάνονται ραγδαία και ο αριθμός των νεκρών αυξάνεται δραματικά μέρα με τη μέρα. Οι ελλείψεις σε αναπνευστήρες, ΜΕΘ και νοσηλευτικών κρεβατιών, ξεσκεπάζουν την πολιτική επιλογή, όπου τα προηγούμενα χρόνια καταργήθηκε το 50% των νοσοκομείων γιατί «δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν», όπως καταγγέλλουν γιατροί της πόλης!

“Αγαπητέ μου ξενοδόχε, μας λες να βάλουμε πλάτη για την κρίση. Για τις δικές μας ανάγκες ποιος θα βάλει πλάτη;”

02-04-2020

Μας λες πως νομοτελειακά μετά τη μπόρα, θα ‘ρθει η λιακάδα. Όμως εμείς ξέρουμε, πως μαζί με τη λιακάδα, θα έρθει και κάτι άλλο. Γιατί έτσι είναι ο Τουρισμός. Αβέβαιος. Δεν το λέμε εμείς. Εσύ μας το λες. Γι’ αυτό μας λες ότι δεν μπορούμε να γίνουμε “μόνιμοι”. Τελικά, φαίνεται πως ποτέ, καμία υποχώρηση δεν σου είναι αρκετή.

Κατιούσα

 

Ανοιχτή επιστολή Εξτρά εργαζομένων από ξενοδοχεία του νομού Αττικής

Αγαπημένε μου ξενοδόχε,

Είμαστε κάποιοι από τα εκατοντάδες ονόματα που βρίσκονται σε κάποιο τετράδιο, κάποιου μετρ.

Είμαστε αυτοί που υπογράφουμε συμβάσεις μιας ημέρας και αυτό μπορεί να γίνεται 300 μέρες τον χρόνο. Εργαζόμαστε, δηλαδή, όπως ένας «μόνιμος» εργαζόμενος, τις ίδιες μέρες, με τη διαφορά ότι μας προσλαμβάνεις και μας απολύεις την ίδια μέρα, κάθε μέρα. Είμαστε πολλοί και είμαστε παντού. Σέρβις, λάντζα, πλυντήρια, ορόφους, καθαρισμό, κουζίνα.

Η «ενημέρωση» σε συνθήκες επιδημίας

Eurokinissi

Εικόνες όπως αυτή έξω από τις τράπεζες, προβλήθηκαν ξανά και ξανά τη βδομάδα που πέρασε στα δελτία ειδήσεων, ενοχοποιώντας τους συνταξιούχους και όχι την κυβέρνηση, προετοιμάζοντας το έδαφος για παραπέρα αυστηροποίηση των περιορισμών

Ο εργατικός - λαϊκός κόσμος στη συντριπτική του πλειοψηφία έχει σταθεί με υπευθυνότητα απέναντι στις επιστημονικές οδηγίες για την προστασία από την επιδημία του κορονοϊού, ακολουθεί τα περιοριστικά μέτρα παρά τις πολλές δυσκολίες που προκύπτουν μέσα στην καθημερινότητα και παρά τη συζήτηση που υπάρχει στην επιστημονική κοινότητα σε σχέση με την αποδοτικότητά τους.

 

 

Θα πει κάποιος: Δεν υπάρχουν υπερβολικές ή καταχρηστικές μετακινήσεις; Σαφώς και υπάρχουν! Αλλά είναι πραγματικά αγυρτεία να φωτίζεις με τον προβολέα εξαιρέσεις, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον κανόνα. Να κάνεις το άσπρο μαύρο, παρουσιάζοντας μια εικονική πραγματικότητα.

Παρακολουθώντας τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης αυτό το διάστημα, συχνά σου δημιουργείται η εντύπωση ότι ζεις σε άλλη χώρα. Τις μέρες πριν από την απόφαση της κυβέρνησης για τον περιορισμό της κυκλοφορίας, είχαν αναλάβει εργολαβικά να στρώσουν το έδαφος και να προετοιμάσουν το μέτρο αυτό.

Αλλά και μετά τον περιορισμό της κυκλοφορίας, έχει ανοίξει μια «παράξενη» όρεξη σε κάποιους δημοσιογράφους και δημοσιολόγους για το αν τα μέτρα που έχουν παρθεί είναι αρκετά και μήπως πρέπει να ληφθούν πρόσθετα. 
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της «κάψας» τους για μέτρα, είναι οι διάλογοι που έλαβαν χώρα σε πρωινή εκπομπή όπου φιλοξενούνταν ο υπουργός Δημόσιας Τάξης.

Εκεί η φέρελπις δημοσιογράφος ρώτησε τον υπουργό - μια και δυο και τρεις φορές - αν σκέφτεται η κυβέρνηση να λάβει πιο αυστηρά μέτρα, σε σημείο που ο υπουργός σχολίασε: «Βλέπω έχετε μια ανησυχία με τα μέτρα»!