Παρασκευή 17 Ιουνίου 2022

ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΛΑΡΚΟ Κατάφεραν να διατηρηθεί το προσωρινό πάγωμα των ομαδικών απολύσεων και συνεχίζουν τον αγώνα τους (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 


Μία ακόμη μάχη στο σκληρό και πολύμηνο αγώνα που δίνουν, πρόσθεσαν οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, σήμερα Παρασκευή 17 Ιούνη, στο Πρωτοδικείο Αθηνών, καταφέρνοντας και αυτή τη φορά να σταθούν όρθιοι, καθώς το δικαστήριο διατήρησε την προσωρινή διαταγή για το πάγωμα των ομαδικών απολύσεων, μέχρι να εκδώσει την απόφασή του επί των ασφαλιστικών μέτρων που έχουν κατατεθεί κατά της διαδικασίας διαβούλευσης των ομαδικών απολύσεων.

Το δικαστήριο δεν έκανε αποδεκτό το αίτημα των δικηγόρων της ειδικής διαχείρισης της ΛΑΡΚΟ και του υπουργείου Οικονομικών που έκανε πρόσθετη παρέμβαση, διατηρώντας το πάγωμα των ομαδικών απολύσεων μέχρι να εκδοθεί απόφαση.

Στο πλευρό των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ βρέθηκε κλιμάκιο του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γιώργο Μαρίνο, μέλος του ΠΓ της ΚΕ και βουλευτής Εύβοιας, ο οποίος παρακολούθησε και την διεξαγωγή της δίκης.

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ «Στην οργανωση η δυναμη, στον αγωνα η ελπιδα, οπλο μας η αλληλεγγυη!»

 



Με κεντρικό σύνθημα «Στην οργάνωση η δύναμη, στον αγώνα η ελπίδα, όπλο μας η αλληλεγγύη!» το ΠΑΜΕ καλεί σε πανελλαδική σύσκεψη συνδικάτων και συνδικαλιστών στις 18-19 Ιούνη στον Πειραιά, στο Κλειστό Γήπεδο «Αριστείδης Παπαμιχαήλ» στη Δραπετσώνα.

Σκοπός να συζητήσουν για την ανασύνταξη, τον προσανατολισμό και την προοπτική του εργατικού κινήματος. Πώς θα δυναμώσει η οργάνωση των εργαζομένων στα Συνδικάτα. Πώς θα γίνει πράξη η αναζωογόνηση και η αντεπίθεση των Συνδικάτων, με νέες δυνάμεις, με μεγαλύτερη ορμή και αποφασιστικότητα ώστε να υπερασπιστούν τα δικαιώματα και να διευρύνουν τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Τι κίνημα χρειάζεται σήμερα για να αντιμετωπίσει την επίθεση κυβέρνησης και επιχειρηματικών ομίλων, τα νέα δεινά που περιμένουν τον λαό από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, την ένταση της εκμετάλλευσης και το δυνάμωμα της φτώχειας, την ένταση της επίθεσης στα εργατικά δικαιώματα, το δυνάμωμα της κρατικής καταστολής και της εργοδοτικής βίας.

Στην Αυστραλία;

 

«Διακοπές ρεύματος στην Αυστραλία; Μα γίνονται αυτά τα πράγματα στον προηγμένο καπιταλιστικό κόσμο;» θα αναρωτηθεί κανείς, διαβάζοντας τα ρεπορτάζ που περιγράφουν την ανησυχία της αυστραλιανής κυβέρνησης για το ενδεχόμενο να μεγαλώσουν κι άλλο οι δυσκολίες στην τροφοδοσία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ειδικά στην ανατολική ακτή, όπου ο χειμώνας δείχνει ήδη τα δόντια του και η ζήτηση είναι μεγαλύτερη. Οι αιτίες ποικίλλουν, αλλά όλες έχουν από πίσω τους το κυνήγι του κέρδους. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη ζήτηση από το εξωτερικό, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, έχει αυξήσει τις (πιο κερδοφόρες) εξαγωγές αυστραλιανού φυσικού αερίου και έχει περιορίσει τα αποθέματα στο εσωτερικό, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να αυξηθεί η παραγωγή και να καλυφθεί η ζήτηση. Επιπλέον, εταιρείες παραγωγής Ενέργειας εμφανίζονται απρόθυμες να παράξουν μεγαλύτερες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, εξαιτίας του πλαφόν που έθεσε το κράτος στο κόστος της μεγαβατώρας προκειμένου να συγκρατήσει τις τιμές λιανικής. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το αναγκαστικό κλείσιμο κάποιων μονάδων εξαιτίας βλαβών ή προγραμματισμένων εργασιών συντήρησης, έχουν φέρει πιο κοντά ένα ενδεχόμενο «μπλακάουτ» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Κάπως έτσι, εμφανίζεται το εξής παράδοξο: Η Αυστραλία, μια από τις τρεις μεγαλύτερες παραγωγούς αερίου και άνθρακα, όπου το 71% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, κινδυνεύει με διακοπές ρεύματος, τις οποίες θα πληρώσει βέβαια ο λαός. Οπως οι 8 εκατ. κάτοικοι της Νέας Νότιας Ουαλίας, που υποχρεώνονται ήδη να μένουν στο σκοτάδι δύο ώρες κάθε απόγευμα, για λόγους «εξοικονόμησης» ρεύματος. Τι να πει κανείς... Συμβαίνουν και στα καλύτερα (καπιταλιστικά) σπίτια.

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ Στηρίζει τον αγώνα του Συντονιστικού για τα Αγραφα

 

Δεκτό το αίτημά της να παραμείνει ανοιχτή η Αναφορά του Συντονιστικού στο Ευρωκοινοβούλιο, παρά την αρνητική εισήγηση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

 

Τη στήριξη της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ είχε η τεκμηριωμένη τοποθέτηση του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου (PETI), η οποία αναγκάστηκε να κάνει τελικά δεκτό το αίτημα της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ να παραμείνει ανοιχτή η Αναφορά, παρά την αρνητική εισήγηση εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Στην παρέμβασή του στη συνεδρίαση ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος σημείωσε τα παρακάτω:

«Δεν μας ξαφνιάζει η εισήγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να κλείσει η Αναφορά του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα. Εξάλλου, η στρατηγική της "πράσινης μετάβασης" της ΕΕ στοχεύει στο προίκισμα των ομίλων των ΑΠΕ με δισεκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας και μπροστά σε αυτό πάνε περίπατο οι φιλοπεριβαλλοντικές διακηρύξεις.

Η Κομισιόν, για να στηρίξει την εγκατάσταση ανεμογεννητριών στα Αγραφα, μέσα σε προστατευόμενες περιοχές, υποστηρίζει ότι δεν υπάρχουν περιορισμοί για τέτοιες επιχειρηματικές δραστηριότητες, αρκεί να μην επηρεάζεται η "ακεραιότητα της τοποθεσίας". Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα προσπαθεί να πείσει ότι μπορεί να γίνει ΧΥΤΑ αμιάντου στο Ζιδάνι Κοζάνης, να δημιουργηθεί λατομείο και να μπουν ανεμογεννήτριες στο δάσος Λαϊλιά Σερρών κ.λπ. Εμείς διερωτόμαστε: Χρειάζεται δηλαδή να αποδείξουμε ότι τα χιλιάδες κυβικά μέτρα μπετό που απαιτούνται για τη βάση της κάθε ανεμογεννήτριας, η διάνοιξη δρόμων σε παρθένα δάση και βουνοκορφές, η τοποθέτηση γραμμών και σταθμών ηλεκτροδότησης, αλλά και οι ίδιες οι ανεμογεννήτριες, επηρεάζουν με μη αναστρέψιμο τρόπο την "ακεραιότητα της τοποθεσίας";

Οντισιόν στο σανίδι του ΣΕΒ

 

 

Σε ...οντισιόν για το ποιος είναι ο καταλληλότερος να εκπληρώσει τις απαιτήσεις και τους στόχους των μεγαλοεπιχειρήσεων, σε μια περίοδο που τα «μαύρα σύννεφα» μαζεύονται ξανά πάνω από την οικονομία και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία γεννάει νέα δεδομένα, εξελίχθηκε η συμμετοχή του Κυρ. Μητσοτάκη και του Αλ. Τσίπρα στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΒ.

Ορισμένα χαρακτηριστικά αποσπάσματα από όσα είπαν, απαντώντας στα κυριότερα ζητήματα της ατζέντας που έθεταν οι διοργανωτές, είναι αποκαλυπτικά για το εύρος της στρατηγικής τους σύγκλισης. Μιας σύγκλισης που οριοθετείται από την προσήλωσή τους στον στόχο της «πράσινης ανάπτυξη», με την αξιοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, στην αναβάθμιση της αστικής τάξης στην περιοχή, μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, και στη διατήρηση της «κοινωνικής συνοχής», που σημαίνει ενσωμάτωση του λαού στα σχέδια και τις επιδιώξεις του κεφαλαίου.