Στην Πολωνία εκλέγεται Πρόεδρος ο «εκλεκτός» του Τραμπ κι ο Τουσκ ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του. Στην Ολλανδία η κυβέρνηση «πέφτει» από την αποχώρηση του ακροδεξιού εταίρου Βίλντερς. Στη Βουλγαρία πέφτει ξύλο στη Βουλή για την απόφαση εισόδου της χώρας στο ευρώ.Στη Γερμανία ο καγκελάριος εγκρίνεται από τη Βουλή... με τη δεύτερη. Αλλά και στη Ρουμανία, επίσης με τη δεύτερη βγήκε ο Πρόεδρος μετά την επανάληψη των εκλογών, επειδή στις προηγούμενες είχε βγει «φιλορώσος»...
Η πολιτική «σταθερότητα» βασιλεύει απ' άκρη σ' άκρη της ΕΕ. Αλλά και στην από εκεί μεριά του Ατλαντικού, αν κρίνει κανείς από τα ξεκατινιάσματα Τραμπ και Μασκ. Και πού είσαι ακόμα...
* * *
Το πρόβλημα δεν είναι βέβαια ότι δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους... Το πρόβλημα (του συστήματος) είναι οι αντιθέσεις που βαθαίνουν στο εσωτερικό της αστικής τάξης και αποτυπώνονται στις διεργασίες για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Αλλού με κόντρες και διαιρέσεις, αλλού με συμφωνίες και συναινέσεις.
Τις αντιθέσεις αυτές ενισχύουν η νέα καπιταλιστική κρίση που προβάλλει στον ορίζοντα και ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, που δεν πρόκειται βέβαια να κοπάσει.
Εξ ου και οι διαφορετικές προσεγγίσεις τμημάτων της αστικής τάξης για το ποια οικονομική πολιτική και ποιο «μείγμα» στις διεθνείς συμμαχίες μπορούν να διασφαλίσουν καλύτερα τα συμφέροντά της, σ' έναν κόσμο που φλέγεται από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, με υπόβαθρο την αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο σύστημα.