Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

«Εφυγε» ο κομαντάτε της Επανάστασης – ο Φιντέλ Κάστρο της καρδιάς μας


 
fidel
Ο ηγέτης της κουβανικής επανάστασης, ο Φιντέλ Κάστρο, απεβίωσε το βράδυ χθες Παρασκευή σε ηλικία 90 ετών, ανακοίνωσε πριν από λίγο ο αδελφός του και πρόεδρος της Κούβας Ραούλ Κάστρο, ο οποίος τον διαδέχθηκε στο αξίωμα το 2006.

«Ο κομαντάντε της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 (χθες) το βράδυ», είπε ο Ραούλ Κάστρο σε τηλεοπτικό διάγγελμά του.

«Ο Φιντέλ γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου του 1926 στην πόλη Μπιράν, από τον Ισπανό μετανάστη από τη Γαλικία, που στη συνέχεια απέκτησε εκτάσεις με ζαχαροκάλαμο, Ανχελ Κάστρο Αργκίς και την Κουβανέζα Λίνα Ρους Γκονζάλες, αγρότισσα που εργαζόταν στα κτήματά του.

Καρότο και μαστίγιο


Από τη μια, είναι το κλίμα ευφορίας που προσπαθούν να καλλιεργήσουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, πανηγυρίζοντας για τον προϋπολογισμό που «σηματοδοτεί την πλήρη ανάκτηση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» και επιτυγχάνει «δημοσιονομική προσαρμογή με κοινωνική δικαιοσύνη», για το σχέδιο Γιούνκερ που «θα αποδώσει 2,36 δισ. ευρώ σε επενδύσεις στην Ελλάδα», για «το "ράλι" που καταγράφουν τα ελληνικά ομόλογα ενόψει ελάφρυνσης του χρέους», για την αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος και άλλα παρόμοια. Από την άλλη, είναι η ένταση του κλίματος ανασφάλειας που καλλιεργούν οι ίδιοι, μαζί με τη ΝΔ, ότι σε περίπτωση που δεν ολοκληρωθεί έγκαιρα και πλήρως η δεύτερη «αξιολόγηση», θα έχουμε απρόβλεπτα «παρατράγουδα», πολύ περισσότερο που το γενικότερο γεωπολιτικό περιβάλλον στην περιοχή χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αστάθεια. 
Μ' αυτόν τον τρόπο, χρησιμοποιώντας εναλλάξ το καρότο και το μαστίγιο, τα αστικά επιτελεία επιδιώκουν να κρατήσουν το λαό στη γωνία, είτε φοβισμένο για το ενδεχόμενο της αστάθειας, είτε εγκλωβισμένο σε κάλπικες προσδοκίες ότι από τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος θα βγει και ο ίδιος κερδισμένος. 
Το θέμα είναι: Θα τους επιτρέψει ο λαός να τον φοβερίζουν και να τον κοροϊδεύουν; `Η θα το πάρει απόφαση να δοκιμάσει τη δύναμή του, παίρνοντας στις πλάτες του την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος αντί για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας;