Πέμπτη 8 Αυγούστου 2024

Οταν σβήσουν (ξανά) τα φώτα...

 

Οι επιτυχίες των αθλητών μας στην Ολυμπιάδα του Παρισιού μάς κάνουν να χαμογελάμε. Ανάμεσα στις πολλές διακρίσεις, χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχτηκε για 2η συνεχόμενη φορά στο άλμα εις μήκος ο Μίλτος, το χάλκινο μετάλλιο με άλμα στα 5,90 μ. πήρε στο επί κοντώ ο «Μανόλο». Δεν είναι όμως μόνο οι διακρίσεις και τα μετάλλια. Αυτό που ξεχωρίζει είναι να βλέπεις νέα παιδιά, νέους αθλητές να πρωταγωνιστούν σε μεγάλες διοργανώσεις και ταυτόχρονα να είναι «γειωμένοι» στη δύσκολη πραγματικότητα που ζουν όσοι χαίρονται με τις επιτυχίες τους πίσω στην Ελλάδα. Αλλωστε, την ίδια πραγματικότητα βιώνουν η πλειοψηφία αυτών των αθλητών και οι οικογένειές τους...

* * *

«Δεν θεωρώ ότι αυτό που κάνω είναι πιο δύσκολο συγκριτικά με κάποιον που δουλεύει οκτάωρο στην οικοδομή. Αυτό που κάνει ένας οικοδόμος ίσως είναι πιο δύσκολο από αυτό που κάνω εγώ, άρα γιατί να το παίξω κάποιος; Ο κολλητός μου δουλεύει σε φούρνο, στα Γρεβενά. Ξέρω ότι είναι δύσκολη δουλειά, όλες οι δουλειές είναι δύσκολες. Σέβομαι όποιον προσπαθεί και δεν θέλω να το παίξω ιστορία», είχε δηλώσει λίγους μήνες πριν ο δις χρυσός Ολυμπιονίκης, Μίλτος Τεντόγλου.

«Ηταν πολύ δύσκολη χρονιά για εμένα, μέχρι τον Φλεβάρη δούλευα για να μπορέσω να στηρίξω την αθλητική μου καριέρα, οπότε μου μένει ένα "εάν" για το πώς θα ήμουν σήμερα εδώ εάν έκανα ολόκληρη τη χρονιά όπως έκανα μετά τον Φλεβάρη. Θα είχα κάτι παραπάνω να δώσω; Οπότε θέλω και ελπίζω να μπορέσω να το κάνω την επόμενη χρονιά», δήλωσε η Ελληνίδα αθλήτρια του ύψους Τατιάνα Γκούσιν, μετά την επιτυχία της να συμμετάσχει στον τελικό του αγωνίσματος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

«Τώρα που ηρέμησα, σκέφτομαι ό,τι έχω περάσει ως αθλητής, ως άνθρωπος. Τις δυσκολίες, την κατάθλιψη, τον ρατσισμό, τους τραυματισμούς. Μπορώ να πω ότι όλα αυτά με έκαναν τον άνθρωπο που είμαι τώρα. Δυνατό, με αυτοπεποίθηση, έναν τρίτο Ολυμπιονίκη», είπε ο Καραλής μετά τον αγώνα.

Πιάνει πάτο στην ενεργειακή φτώχεια ο λαός, για να βγει στον «αφρό» η κερδοφορία των ομίλων

 

  • Αύξηση κερδών... 271% σε έναν χρόνο καταγράφει η ΔΕΗ, 770 εκατομμύρια κέρδη σε ένα τρίμηνο είχαν οι όμιλοι
 
  • Την ίδια ώρα ο λαός πλήρωσε πάνω από 6% αύξηση σε ένα μήνα, ενώ έρχεται και νέο «ηλεκτροσόκ»
 

Eurokinissi

Το ένα πίσω από το άλλο σπάνε τα ρεκόρ κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας, την ίδια ώρα που στην άλλη όψη του νομίσματος ο λαός καλείται να... χρονομετρά τον κλιματισμό και να βλέπει τους λογαριασμούς του ρεύματος να εκτοξεύονται παραπέρα. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να παρουσιάσει «το μαύρο άσπρο», παρουσιάζοντας τις αυξήσεις ως «έκτακτο φαινόμενο», για άλλη μια φορά φανερώνεται το τι σημαίνει η πορεία της περιβόητης «απελευθέρωσης» - εμπορευματοποίησης μιας σειράς τομέων που τάχα θα «μείωνε τις τιμές». Συμπέρασμα επίκαιρο, μιας που η κυβέρνηση με το πρόσφατο νομοσχέδιο που πέρασε για το Υπερταμείο και «με μοντέλο ΔΕΗ» δρομολογεί την παραπέρα εμπορευματοποίηση και σε μια σειρά άλλους κλάδους όπως οι μεταφορές και το νερό.

Σε ό,τι αφορά την Ενέργεια, ενδεικτικά είναι τα στοιχεία που παρουσιάζονται το διάστημα αυτό: Για τον Ιούλιο η μέση τιμή στις λιανικές τιμές πώλησης στην Ελλάδα (σύμφωνα με τον λεγόμενο δείκτη HEPI) έφτασε στα 22,51 λεπτά/KWh (από 21,23 λεπτά/KWh τον Ιούνιο). Η αύξηση που καταγράφηκε τον Ιούλιο ήταν της τάξης του 6%, τη δεύτερη μεγαλύτερη σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ενώ η μέση τιμή χονδρικής τον Ιούλιο ήταν 135,18 ευρώ ανά μεγαβατώρα, από 98,89 ευρώ τον Ιούνιο, με τους «παρόχους» να βάζουν από πάνω κι ένα «καπέλο» 18% στις τιμές της λιανικής για τον Αύγουστο.

Την ίδια στιγμή, από τις πρώτες μέρες του Αυγούστου η χονδρική τιμή διαμορφώθηκε στα υψηλότερα επίπεδα της Ευρώπης (128,98 ευρώ/Mwh), με την τάση μάλιστα να δείχνει προς περαιτέρω ενίσχυση: Τη Δευτέρα η τιμή ξεπέρασε τα 143 ευρώ ανά μεγαβατώρα, φτάνοντας μάλιστα σε κάποια στιγμή ακόμη και στα 313 ευρώ (!), προαναγγέλλοντας ότι τα χειρότερα είναι μπροστά και για τον Σεπτέμβρη.

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Συλλαλητήριο στην ΔΕΘ το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη στις 17.30 στην πλατεία ΧΑΝΘ

 

Με τη μαζική συμμετοχή, διεκδικούμε τις δικές μας ανάγκες

 

 

«Το αίμα η ανάπτυξή τους, ο ιδρώτας μας τα κέρδη τους. Όλοι στον αγώνα για: 5ημερο - 35ωρο, αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας», τονίζουν Εργατικά Σωματεία της Θεσσαλονίκης, απευθύνοντας κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στο μεγάλο συλλαλητήριο των σωματείων, το Σάββατο 7 Σεπτέμβρη στις 17.30, στην πλατεία ΧΑΝΘ.

Αναλυτικά αναφέρουν στο κάλεσμά τους:

«Τώρα είναι η ώρα του οργανωμένου αγώνα, της μαζικής διεκδίκησης, τώρα είναι η ώρα να μπουν μπροστά οι δικές μας ανάγκες.

Ο πρωθυπουργός έρχεται στη ΔΕΘ για να επιβεβαιώσει πως όλες οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης προς τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές ισχύουν στο ακέραιο. Αυτό απέδειξε και η πρεμούρα τους, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές να προχωρήσουν στην καθιέρωση της 6ήμερης εργασίας, να δώσουν άλλη μια απλήρωτη ώρα δουλειάς στα αφεντικά. Ο στόχος είναι να μεγαλώνει συνεχώς ο χρόνος που οι εργάτες θα δουλεύουν τζάμπα για την εργοδοσία, να μεγαλώνει όλο και περισσότερο ο πλούτος που παράγεται και μπαίνει στις τσέπες των λίγων.

Άλλωστε, στις "συστάσεις" της Κομισιόν λίγο μετά τις Ευρωεκλογές, έσταζε μέλι για:

Mιχάιν Λόπες Νούνιες: «Κάτι σαν τη σπορά για τις επόμενες γενιές που θα έρθουν…»

 



 

Τους τίτλους τέλους στη δική του «χρυσή σελίδα» στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων έβαλε με τον ιδανικότερο τρόπο ο Κουβανός αθλητής της πάλης Mιχάιν Λόπες Νούνιες, ο οποίος στη διοργάνωση στο Παρίσι κατέκτησε το 5ο διαδοχικά χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην κατηγορία των +130 κ. της ελληνορωμαϊκής σε ηλικία μάλιστα 42 ετών. Αυτή ήταν η τελευταία επιτυχία για τον Λόπεζ σε Ολυμπιακούς Αγώνες αφού αποσύρεται από την ενεργό δράση.

Ο Λόπες νίκησε στον τελικό τον επίσης Κουβανό, που αγωνίστηκε εκπροσωπώντας τη Χιλή, Γιασμάνι Ακόστα, με 6-0 και έγινε ο πρώτος παλαιστής που έχει στην κατοχή του 5 χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια, έχοντας αγωνιστεί 6 φορές σε Ολυμπιακούς Αγώνες! Στο παλμαρέ του καταγράφονται οι επιτυχίες στο Πεκίνο (2008), στο Λονδίνο (2012), στο Ρίο (2016) και στο Τόκιο (2021). Στο Παρίσι έκανε την έκτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες καθώς είχε κάνει πρεμιέρα το 2004 στην Αθήνα σε ηλικία 21 ετών, όπου και αποκλείστηκε στα προημιτελικά. Στον τελικό του Παρισιού συγκινητική ήταν η στιγμή που ο Λόπες μετά την επιτυχία του έβγαλε τα παπούτσια του και τα άφησε στο ταπί, σφραγίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.

Απόγειο

 

Πηγή: Associated Press

 

Ολος ο κυνισμός των Ισραηλινών και των συμμάχων τους σε μια δήλωση: «Επιτρέπουμε την (ανθρωπιστική) βοήθεια γιατί δεν έχουμε άλλη επιλογή. Δεν μπορούμε, στην τρέχουσα παγκόσμια πραγματικότητα, να διαχειριστούμε έναν πόλεμο. Κανείς δεν θα μας αφήσει να αφήσουμε 2 εκατομμύρια αμάχους να πεθάνουν από την πείνα, παρόλο που αυτό μπορεί να είναι δικαιολογημένο και ηθικό μέχρι να επιστραφούν οι όμηροί μας (...) Ζούμε σήμερα σε μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, χρειαζόμαστε διεθνή νομιμότητα για αυτόν τον πόλεμο».

Η δήλωση ανήκει στον Ισραηλινό υπουργό Οικονομικών και αφορά την ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Παλαιστινίους της Γάζας. Η απανθρωπιά του ισραηλινού τέρατος δεν χαρακτηρίζει μόνο το κράτος και την κυβέρνησή του, αλλά και τους Ευρωατλαντικούς που τους στηρίζουν.

Στην πραγματικότητα, ο Ισραηλινός υπουργός παραδέχεται ότι ανάμεσα στο κράτος - δολοφόνο και τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς συμμάχους του, παίζεται ένα θέατρο: Οι Ισραηλινοί εξοντώνουν τους Παλαιστίνιους και οι ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ παριστάνουν ότι πιέζουν για «ανθρωπισμό», για να έχει διεθνή νομιμοποίηση η σφαγή! Η βαρβαρότητα και η υποκρισία των ιμπεριαλιστών στο απόγειό τους!

Το 'να χέρι νίβει το άλλο και τα δυο δολοφονούν έναν ολόκληρο λαό και το δικαίωμά του να έχει πατρίδα.

 

902gr

Τι άλλο να κάνουν για την ειρήνη οι ΗΠΑ; Σπαθιά να καταπιούν;


Πηγή: Associated Press

 

«Έχουν ανοίξει τα πλυντήρια εδώ και χρόνια κι όποιος θέλει μπαίνει,Τον βάζουν πενταβρώμικο κι αναμάρτητος βγαίνει...» Αν από την μια η προπαγάνδα των αστικών ΜΜΕ στοχεύει να βγάλει "θύμα" το κράτος δολοφόνο του Ισραήλ από την άλλη στοχεύει ταυτόχρονα να παρουσιάσει τους Αμερικανούς σαν περιστέρια της ειρήνης.

«Κάνουν τα πάντα οι Αμερικάνοι για την ειρήνη αλλά δεν τους αφήνουν». Αυτό λένε περίπου. Γι' αυτό "αναγκάζονται" οι ΗΠΑ να στέλνουν μαχητικά αεροσκάφη, πεζοναύτες, αεροπλανοφόρο, δεκάδες άλλα πλοία του πολεμικού ναυτικού. Τι άλλο να κάνουν για την ειρήνη; Σπαθιά να καταπιούν; Κάνουν τόσα πολλά που εδώ και χρόνια σε όλες σχεδόν τις χώρες (Κουβέιτ, Ομάν, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιράκ κ.α) γύρω από το Ιράν, οι ΗΠΑ διατηρούν στρατιωτικές βάσεις.