Ούτε στα σημεία

 

«Τα εργαλεία δημόσιας πολιτικής ουσιαστικά είναι απολύτως κρίσιμα για να προωθήσουμε επενδύσεις». Οχι, δεν πρόκειται για κάποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που τον έπιασε ο οίστρος για το «Δ» στη ΔΕΗ, αλλά για τον Κυρ. Μητσοτάκη από την Τρίπολη, όπου συναντήθηκε με μεγαλοεπιχειρηματίες, προαναγγέλλοντας και νέα «εργαλεία» στα χέρια των επιχειρηματικών ομίλων. «Βρείτε τις διαφορές» δηλαδή με τα όσα έλεγε τις προάλλες ο Αλ. Τσίπρας για την «ενεργοποίηση μηχανισμών άμυνας απέναντι στην ενεργειακή ανασφάλεια και την κρίση ακρίβειας, μέσω των δημόσιων επιχειρήσεων ηλεκτρισμού και των εργαλείων παρέμβασης που έχει το κράτος» και τα οποία συνιστούν ...«πολιτική οξυδέρκεια». Ούτε λοιπόν οι «νεοφιλελεύθερες εμμονές» ούτε η «απόκλιση» από την «κανονικότητα» της ΕΕ καθορίζουν την πορεία, αλλά οι κάθε φορά ανάγκες του κεφαλαίου που καταγράφονται στο «κοινό πρόγραμμα» των αστικών κομμάτων, με το κράτος να εγγυάται ότι σε κάθε περίπτωση κερδισμένοι θα είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι και χαμένος ο λαός. Γι' αυτό οι υποτιθέμενες «διαχωριστικές γραμμές» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ είναι «πουκάμισο αδειανό» και αφορούν το από ποια τσέπη θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Η πραγματική διαχωριστική γραμμή για τον λαό είναι άλλη: Με το κεφάλαιο, το αστικό κράτος, τα κόμματά του και τη δοκιμασμένη σε όλες τις εκδοχές αντιλαϊκή πολιτική τους; 'Η, με τη σημαία των αναγκών του και ισχυρό ΚΚΕ, στην αντεπίθεση;

Ο στόχος είναι στο κεφάλι

 

Με φόντο τον εορταστικό στολισμό των πόλεων, ζούμε τις μέρες που παιδιά πυροβολούνται στο κεφάλι!

Μέρες με εφιαλτική πυκνότητα ειδήσεων για δολοφονίες γυναικών.

Ζούμε μέρες που μαθητές σκοτώνονται μέσα στο σχολείο τους από... έκρηξη λέβητα, που κορίτσια και αγόρια κακοποιούνται σε σπίτια και δομές, που φτωχοί άνθρωποι πετιούνται έξω από τα σπίτια τους.

Δεν πρόκειται για περιστατικά που τα ενώνει η «κακιά στιγμή», η λάθος παρουσία, τη λάθος στιγμή, στο λάθος σημείο.

Για όλα αυτά που παθαίνουμε δεν φταίει «το ζαβό το ριζικό μας ή ο Θεός που μας μισεί».

Δεν είναι «ατυχήματα», που απλώς συμβαίνουν και απασχολούν θεατές και ακροατές, όσο διαρκεί ένα παραπλανητικό δελτίο ειδήσεων. Είναι εγκλήματα, που έχουν πάντα τον ίδιο κοινό παρονομαστή. Το απάνθρωπο και βάρβαρο σύστημα, που τρέφει και τρέφεται από τη βία. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη παγίδα - ειδικά σ' αυτήν την εποχή - από το να παραμένει κάποιος ανύποπτος, περπατώντας στην κόλαση. Είναι επικίνδυνο να περνούν ξώφαλτσα όσα συμβαίνουν γύρω μας, να μη γνωρίζουμε και να μην ερμηνεύουμε τους καιρούς. Είναι σαν να μη θέλουμε να ξέρουμε τι μας ετοιμάζουν. Επειδή ο στόχος ήταν, είναι και θα είναι πάντα στο κεφάλι, αυτό και το περιεχόμενό του, ας τα προφυλάξουμε.

Γιατί αν ξέρουμε, αν γνωρίζουμε γιατί συμβαίνουν συνεχώς πράγματα εναντίον μας, αν μαθαίνουμε το γιατί, το πώς κι από πού εκπορεύονται, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν τυχαία γεγονότα, δεν είναι όλα αυτά ασύνδετα μεταξύ τους. Είναι κρίκοι μιας αλυσίδας γύρω από τον λαιμό του «εχθρού λαού», που δε θα σταματήσει να σφίγγει, όσο εκείνος δεν αποφασίζει με οργάνωση, συλλογική δράση και αλληλεγγύη να ανατρέψει τους δημίους του, τους κατασταλτικούς μηχανισμούς κι αυτό το ίδιο το αντιδραστικό, διεφθαρμένο κι αυταρχικό κράτος. Δεν είναι τυχαίο που όλες οι αστικές κυβερνήσεις, υπακούοντας στην ΕΕ, φροντίζουν να διαμορφώνουν θεσμούς και νόμους με τέτοιο τρόπο, ώστε να αλωνίζουν η διαφθορά, το έγκλημα, η καταστολή, το φακέλωμα, η αδικία και η βία και να υποβαθμίζεται καθημερινά η ανθρώπινη ζωή.

«Πώς γίνονται "νόμος" τα συμφέροντα του κεφαλαίου: Ένα αποκαλυπτικό δημοσίευμα του "Ριζοσπάστη" από το 2016»

 

ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΕ

 Φωτό αρχείου

Πηγή: Associated Press

 

Η είδηση για το μεγάλο σκάνδαλο διαφθοράς στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στο οποίο εμπλέκεται η Εύα Καιλή, δεν μας κάνει να «πέφτουμε από τα σύννεφα» (κατά το δημοσιογραφικό κλισέ). Η ΕΕ από την φύση της έχει δεσμούς αίματος με τα επιχειρηματικά συμφέροντα, και αυτό είναι το φυτώριο για τα κάθε λογής σκάνδαλα.

Αντί άλλου σχολιασμού, επαναφέρουμε αυτά που έγραφε το 2016 ο «Ριζοσπάστης» για τα «λόμπι» που δραστηριοποιούνται στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλαδή τα δίκτυα επιθετικής παρέμβασης του κεφαλαίου:

Διαχρονικά δίνουν και παίρνουν σε επίπεδο ΕΕ μεγάλα και μικρότερα οικονομικά και άλλα σκάνδαλα. Μόλις τους τελευταίους μήνες αναφέρουμε ορισμένα μόνο: Τις «πειραγμένες» εκπομπές ρύπων της «Volkswagen» (που σύμφωνα με καταγγελίες ήταν γνωστή υπόθεση στις υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από το 2013), τα Panama Papers, με το ατέλειωτο διεθνές δίκτυο επιχειρήσεων off shore, τα Lux Leaks με τις φοροαπαλλαγές μονοπωλίων στο Λουξεμβούργο, την πρόσληψη του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ. Μ. Μπαρόζο στη γνωστή «Goldman Sachs» καθώς και την εμπλοκή της πρώην Ολλανδής Επιτρόπου για θέματα Ανταγωνισμού, N. Kroes, σε επιχειρηματικές δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της θητείας της, σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν στα λεγόμενα «Bahamas Leaks». Ενας - ένας κορυφαίοι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής διαχείρισης στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη της άρχισαν να «πέφτουν από τα σύννεφα»... Κάνουν πως δεν ξέρουν βέβαια ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι ρουτίνα στον καπιταλισμό, όπως για παράδειγμα αυτή του πρώην Γερμανού σοσιαλδημοκράτη καγκελάριου Γκέρχαρντ Σρέντερ, που διευθύνει σήμερα τον ρώσικο καπιταλιστικό κολοσσό της «Gazprom».