Για μια τσάντα;

 

Είναι τουλάχιστον αστείο να παρουσιάζεται ως αιτία του αποτυχημένου πραξικοπήματος στη Νότια Κορέα μια ...τσάντα. Τα ΜΜΕ στη χώρα μας υιοθέτησαν σχεδόν αυτόματα τις παραπολιτικές ερμηνείες της επιβολής στρατιωτικού νόμου από τον Πρόεδρο της Ν. Κορέας, που βρήκε αντίδραση και τελικά πάρθηκε πίσω μερικές ώρες αργότερα. Από εκείνη τη στιγμή άρχισε ένα «πανηγύρι» και στα ελληνικά ΜΜΕ για τις υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες εμπλέκεται η «πρώτη κυρία» και την προσπάθεια του Προέδρου - συζύγου της να την καλύψει, επιβάλλοντας ακόμα και δικτατορία στη χώρα του! Αλλοι πάλι γράφουν ότι δεν έγινε δα και τίποτα σπουδαίο στη Νότια Κορέα, αφού η χώρα έχει παράδοση σε τέτοιες «εκτροπές», χωρίς να απειλούνται τα «δημοκρατικά - δυτικά» της θεμέλια. Τόση σκόνη και τόσος καπνός για να μη φανεί το κύριο: Οτι η Νότια Κορέα, η 10η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, είναι πυλώνας της ευρωατλαντικής πολιτικής στον Ινδο-Ειρηνικό και ένας από τους σημαντικότερους συμμάχους των ΗΠΑ (μαζί με την Ιαπωνία), με «ρόλο» απέναντι στην Κίνα και τη Ρωσία. Οτι αποτελεί «μοχλό πίεσης» της αμερικανικής πολιτικής προς τη Β. Κορέα, μια πυρηνική δύναμη που αναβαθμίζει διαρκώς τις στρατηγικές σχέσεις της με τους ανταγωνιστές του ΝΑΤΟ, Κίνα και Ρωσία. Οτι η κυβέρνηση υπό τον «πραξικοπηματία» Πρόεδρο είναι από τους βασικούς υποστηρικτές του καθεστώτος Ζελένσκι και ένας από τους μεγαλύτερους χορηγούς του σε χρήμα και όπλα. Αυτά είναι τα πραγματικά δεδομένα, που συντέλεσαν στην κλιμάκωση της ενδοαστικής διαπάλης και καθοδήγησαν την προσπάθεια του Προέδρου να ελέγξει την κατάσταση με την επιβολή στρατιωτικού νόμου, στην κατά τ' άλλα ...«φιλελεύθερη» και «δυτική» νοτιοκορεατική δημοκρατία.

ΠΑΣΟΚ: Παλιό, νέο αλλά...πάντα αντιλαϊκό

 

ΤΟ PODCAST TΟΥ 902.GR

 

 

 

Έργα και ημέρες του ΠΑΣΟΚ σε ένα επεισόδιο. Εγχείρημα δύσκολο και να φανταστεί κανείς ότι μείναμε μόνο στα τελευταία 15 χρόνια με το ΠΑΣΟΚ, είτε σε θέση κυβέρνησης, είτε σε θέση συγκυβέρνησης (χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη), είτε σε θέσεις αντιπολίτευσης, ενίοτε και αξιωματικής από σπόντα όπως συμβαίνει τώρα.

Γίνεται να λες ότι κάνεις ουσιαστική αντιπολίτευση και ταυτόχρονα να σε επιλέγει ως βολικό αντίπαλο η ΝΔ;

Γιατί γελάνε και τα 3 μνημόνια με τις αντιπολιτευτικές κορώνες του ΠΑΣΟΚ;

Η νίκη της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας είναι συνυφασμένη με τη νίκη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου και της ταξικής εκμετάλλευσης

 

Σε εκδήλωση της ΤΕ Μαγνησίας μίλησε χτες η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ

 

Στην εκδήλωση της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ, στο αμφιθέατρο του ΤΕΕ, με θέμα: «Στον κόσμο που φλέγεται από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, νικητές θα είναι οι λαοί», μίλησε χτες το απόγευμα η Αλέκα Παπαρήγα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Με το τέλος της ομιλίας ακολούθησε πλούσια συζήτηση.

Ξεκινώντας την ομιλία της η Αλέκα Παπαρήγα ανέδειξε: «Η πύκνωση της συζήτησης για τρίτο παγκόσμιο πόλεμο και μάλιστα με πυρηνικά όπλα δεν αντανακλά μόνο μια πιθανή εξέλιξη, χρησιμοποιείται επίσης για δύο λόγους: Από τη μια να σπείρουν τον φόβο στους λαούς, να τους πείσουν να βάλουν τα κεφάλια μέσα όσον αφορά τις δίκαιες διεκδικήσεις τους, να ενσωματώσουν τις λαϊκές μάζες που σήμερα προβληματίζονται, στη λογική της "εθνικής ενότητας", της "ταξικής ειρήνης", να τους βάλουν στο χέρι, να χύσουν το αίμα τους για το μοίρασμα των αγορών και των σφαιρών επιρροής, τον ορυκτό πλούτο, την Ενέργεια, τα εδάφη και το εργατικό δυναμικό, τους αγωγούς, τα δίκτυα μεταφοράς εμπορευμάτων, τα γεωπολιτικά στηρίγματα και λοιπά μερίδια.

Εμείς αλλιώς νιώθουμε την ευθύνη μας: Να συμβάλλουμε ώστε ο λαός, οι λαοί να ορθώσουν ανάστημα, να συνδέσουν τον αγώνα κατά του πολέμου με τον αγώνα κατά της δικής τους αστικής τάξης και κάθε αστικής τάξης που σπρώχνει συνειδητά σε έναν πόλεμο, που οργανώνει τον πόλεμο ή συντάσσεται με τον πόλεμο. Να συνδέσει τον αγώνα κατά του πολέμου με τα οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά προβλήματα, με τον αγώνα στον δρόμο της διεκδίκησης, της αντεπίθεσης, της ανατροπής. Με τον αγώνα για μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική. Για τη διεθνιστική αλληλεγγύη με τους λαούς της Γης, ανεξάρτητα σε ποιο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο βρίσκονται. Είναι μονόδρομος, αλλιώς ο αντίπαλος θα παίζει μονότερμα τους λαούς.