Τελειώνοντας το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα και
80 χρόνια από την αποκάλυψη του αδιανόητου εγκλήματος των Ναζί, το αδιανόητο
και πάλι γίνεται πραγματικότητα με απευθείας μάλιστα μετάδοση σ’ όλο τον κόσμο.
Και μοιάζει η κυρίαρχη τάξη στον δυτικό,
πολιτισμένο κόσμο να συμμερίζεται τους στόχους και προτεραιότητες του
φρικιαστικού έργου της εξάλειψης ενός λαού, συνεχίζοντας να μιλά για ανθρωπισμό και δικαιώματα
προσαρμοσμένα στον διαστρεβλωμένο και διεστραμμένο κόσμο που έχει δημιουργήσει.
Φαίνεται
ότι χρειάστηκαν λιγότερο από 80 χρόνια για να δημιουργήσουν οι Ισραηλινοί πολύ χειρότερες συνθήκες για τους
Παλαιστίνιους από αυτές που δημιούργησαν οι Ναζί για τους Εβραίους.
Παλιές λέξεις αποκτούν νέες έννοιες και ο
επαναπροσδιορισμός του αντισημιτισμού από το σύνολο της Δύσης, κατά επιταγή του
Ισραήλ, επιβάλλει την ταύτισή της σημασίας του με την κριτική στο κράτος του
Ισραήλ. Πριν αυτή η λέξη κουβαλούσε όλες τις φρικαλεότητες του ολοκαυτώματος,
αλλά πια χρησιμοποιείται η ίδια λέξη με
τον πιο ανέντιμο τρόπο για υπεράσπιση των πιο τρομακτικών πραγμάτων. Η λέξη
αντισημιτισμός δεν μπορεί πια να
διαχωριστεί από τη συνεχή και σταθερή εκστρατεία μαζικής εξαπάτησης από
κυβερνήσεις, ιδρύματα, άτομα που χρησιμοποιώντας την λέξη με διαφορετική έννοια
επιδιώκουν να γίνουν αποδεκτά τα
εγκλήματα του Ισραήλ. Για όλους αυτούς λοιπόν κανείς δεν μπορεί να επικρίνει το
Ισραήλ για τις γενοκτονικές του φρικαλεότητες χωρίς να είναι αντισημίτης.
