ΕΙΧΑΝ περάσει μόλις δυο χρόνια από το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, 53 χρόνια από σήμερα, την άνοιξη του 1947, που η εφημερίδα μας δημοσίευε ένα μοναδικό και αποκαλυπτικό ντοκουμέντο για το «πάρε – δώσε» της κυβέρνησης με τους εφοπλιστές. Ηταν ο πρώτος γερός μεταπολεμικός μποναμάς, που προσφερόταν στους εφοπλιστές, με την αγορά των 100 αμερικανικών σκαφών τύπου «Λίμπερτι »] των 10.000 τόνων. Και μάλιστα πριν ακόμα μετρηθούνε οι εκατοντάδες ναυτεργάτες που έπεσαν, χάθηκαν στους ωκεανούς.

ΤΑ πλοία αυτά είχαν κατασκευαστεί κατά τον πόλεμο και με τη λήξη του είχαν παροπλιστεί. Υστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις έγινε τελικά η αγορά τους και η κατανομή τους στους εφοπλιστές. Παρουσιάζει, μάλιστα, ενδιαφέρον το πώς έγινε η κατανομή των 100 σκαφών μεταξύ των τότε εφοπλιστών.


Η ΔΟΥΛΙΑ που «έκλεισε» με πρωθυπουργό τον Κ. Τσαλδάρη είχε διαπραγματευτή, στις συζητήσεις με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Νικ. Αβραάμ, κι οποίος τελικά έκλεισε τη συμφωνία. Τότε ακριβώς έφτασαν κι οι πρώτες πληροφορίες στην Αθήνα για προμήθειες που είχαν εισπραχθεί, αλλά και για δώρα που είχαν προσφερθεί.

ΤΟΤΕ ακριβώς ο «Ρ» με εξονυχιστική έρευνα και έγκυρες πληροφορίες, άρχισε να παρουσιάζει όλα τα στοιχεία της αγοράς και να τα δημοσιεύει. η δημοσιογραφική εκείνη έρευνα έφερνε και νέα στοιχεία και πρωταγωνιστής φερόταν ο υπουργός Ν. Αβραάμ, στον οποίο προσφέρθηκαν προμήθειες δώρα, μετοχές κι άλλα…

ΜΟΛΙΣ άρχισε να δημοσιεύεται η έρευνα (σημειώνουμε ότι στοιχεία για προμήθειες και δώρα είχαν δημοσιευτεί και στην εφημερίδα «Ελευθερία») άρχισαν από την κυβέρνηση απανωτές και οργισμένες διαψεύσεις. Ολόκληρα κατεβατά που υμνούσαν τον αδιάφθορο υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας και κατακεραύνωναν τους συκοφάντες και φυσικά και την εφημερίδα τους. Γνωστό, πασίγνωστο το τροπάρι.

Ο «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» είχε δημοσιογραφικά κλιμακώσει την παρουσίαση των στοιχείων της έρευνας και κρατούσε εφεδρικά στα χέρια του για την τελική φάση το αποφασιστικό ντοκουμέντο, που θα ολοκλήρωνε την έρευνα και θ’ απαντούσε δημόσια ποιος ήταν ο συκοφάντης και ποιος ο μιζαδόρος και ο μέγας «ηθικοδιδάσκαλος»!!

ΣΤΗΝ έφοδο των διαψεύσεων μπήκε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός, (σ. Κ. Τσαλδάρης) που κι αυτός με τη σειρά του πρόσφερε αφειδώς κάλυψη στον Ν. Αβραάμ και αναθεμάτισε τους κομμουνιστές, οι οποίοι προσπαθούνε να διασύρουν και να υπονομεύσουν τους θεσμούς και τα βάθρα της κοινωνίας. Ο «Ρ» ψύχραιμα και μεθοδικά όλο και εμπλούτιζε την έρευνα με νέα στοιχεία…

ΑΥΤΕΣ ακριβώς οι προσθήκες, που μεθοδικά έβγαιναν από την έρευνα, φανέρωναν πως η τελευταία λέξη για την αγορά και τους «μποναμάδες» των εφοπλιστών με τα «Λίμπερτι » δεν είχε ειπωθεί κι ότι κάτι άλλο πιο καίριο θα έβγαινε στο φως. Το αναγνωστικό κοινό της εφημερίδας μας, κι όχι μόνο αυτό, ήξερε πως ο «Ρ» δεν εκτοξεύει πυροτεχνήματα. Και φυσικά κάτι περίμενε…

ΚΑΙ πραγματικά έτσι κι έγινε. Ο «Ρ» τελικά δημοσίευσε το συγκλονιστικό ντοκουμέντο, που παρουσίαζε της εθνικοφροσύνης την «ταυτότητα». Η εφημερίδα μας είχε το μεγάλο παλαιό σχήμα κι έτσι το κείμενο που παρουσιαζόταν ολοσέλιδο, ολόκληρο οχτάστηλο ήταν εντυπωσιακό.

ΗΤΑΝ μια επιστολή του υπουργού Ν. Αβραάμ, την οποία απηύθυνε στο γιο του Μάνθο, που την εποχή εκείνη (το 1947) βρισκόταν στις ΗΠΑ για σπουδές. Η επιστολή αυτή έμεινε γνωστή με την ονομασία «Η προς Μάνθο επιστολή»…

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ αυτή, ιδιόχειρη, παρουσιάστηκε με τον ευρηματικό τίτλο «Ο κόσμος που μας κυβερνά». Πραγματικός «μπαξές» ηθικών διδαγμάτων το «πατρικό» εκείνο γράμμα. Και τι δεν έλεγε σαν παραγγελίες και νουθεσίες…

ΝΑ στείλουν οι εφοπλιστές τα δώρα, που του είχαν υποσχεθεί αλλά ταυτόχρονα συνιστούσε – για σιγουριά – να κατοχυρωθούν με χαρτί, κι όχι μόνο στα λόγια, τα ταξίματα για τις μετοχές. Δεν ξεχνούσε και μερικά άλλα που του έταξαν όπως τα ψυγεία και τα μηχανήματα φωνοληψίας.

ΑΛΛΑ στα δώρα περιλαμβάνονται και τα αυτοκίνητα. Γράφει σχετικά: «Δεν ξέρω αν πρέπει να σταλεί το αυτοκίνητο στο όνομά μου ή στο όνομα επαγγελματία αυτοκινητιστή. Αν μπορούσαμε να πάρουμε και άλλο (αυτοκίνητο) δε θα ‘ταν άσχημο…».

ΕΙΝΑΙ επίσης και τα ηθικοπλαστικά παραγγέλματα τής προς Μάνθον επιστολής. «Σου τα γράφω αυτά, διότι ομολογώ ότι είναι καιρός ν’ αφήσω την πουριτανικήν ηθικήν ακαμψίαν και να δέχομαι τοιαύτας ως υποψήφιος ηγέτης πλέον διά να μην τρέχω εις το Κακουργιοδικείον…».

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ έχει στερνά – στερνά και μια άλλη παραγγελία. «Ο Στ. Λιβανός (είναι ο εφοπλιστής που πήρε τότε τη μερίδα του λέοντος στη μοιρασιά, 12 “Λίμπερτι “), μου είπε την τελευταίαν στιγμή: “Ο,τι θέλει ο Μάνθος να αποτείνεται σε μένα. Το γιο του Παπανδρέου εγώ τον σπούδασα».

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ και κυρίως το περιεχόμενό του άφηνε άφωνους όσους μέχρι τότε κατακεραύνωναν και διέψευδαν. Τα δώρα, οι μετοχές και η ηθικοδιδασκαλία άναψε μεγάλες φωτιές στην εθνικοφροσύνη και τους «λαοπρόβλητους» εκπροσώπους της. Παρ’ όλα αυτά ο«Ρ» θα συρθεί στα δικαστήρια και φυσικά θα βρουν τρόπο να τον καταδικάσουν.

ΑΥΤΟΣ είναι ο κόσμος που μας κυβερνούσε εδώ και 53 χρόνια. Και γιατί όχι που μας κυβερνά και σήμερα; Της εθνικοφροσύνης και του δοσιλογισμού τότε… της αμερικανοκρατίας, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ σήμερα λιβανιστήρια…