Το θέμα των ατομικών συμβάσεων εργασίας εξετάστηκε σε συνεδρίαση της ΠΝΟ

Το θέμα των ατομικών συμβάσεων εργασίας στα ποντοπόρα πλοία και αν μπορούν να εφαρμοστούν, κυριάρχησε στη σημερινή έκτακτη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΝΟ.

Τα ναυτεργατικά σωματεία, η Πανελλήνια Ένωση Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού, η Πανελλήνια Ένωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής «Ο ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και η Πανελλήνια Επαγγελματική Ένωση Μαγείρων, έκαναν λόγο για «τυχοδιωκτική ενέργεια» αναφορικά με το ενδεχόμενο εφαρμογής των ατομικών συμβάσεων εργασίας στα ποντοπόρα πλοία και ανέφεραν ότι «το υπουργείο Ναυτιλίας και η Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών δεν έχουν εξουσιοδότηση από το Διεθνές Γραφείο Εργασίας (ILO) και τις Διεθνείς Συνδικαλιστικές Οργανώσεις, να καταργήσουν τη Συλλογική Σύμβαση Ναυτικής Εργασίας». Τα τρία ναυτεργατικά σωματεία που θα συμμετέχουν στην Πανελλαδική Συγκέντρωση για το ασφαλιστικό την Πέμπτη 19 Ιουνίου στις 6 το απόγευμα στα Προπύλαια, προειδοποίησαν, ότι «αν προχωρήσει η εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων εργασίας στα ποντοπόρα πλοία, αυτό θα αποτελέσει ταφόπλακα σε ένα ήδη λεηλατημένο Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο, ΝΑΤ». Από την πλευρά της, η Πανελλήνια Ένωση Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού, είπε ότι δικαστικά, νομικά αλλά και με βάση τη διεθνή ναυτική νομοθεσία, η απόφαση για εφαρμογή των ατομικών συμβάσεων εργασίας όπου δεν υπάρχουν συλλογικές δεν πρόκειται να εφαρμοσθεί. Σημειώνεται ότι πρόσφατα η βουλή, επικύρωσε τον κανονισμό για την εφαρμογή των απαιτήσεων της Σύμβασης Ναυτικής Εργασίας 2006, της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας. Στο άρθρο 6 της απόφασης 3522.2/08/2013 για τη σύμβαση ναυτολόγησης, αναφέρεται ότι στην περίπτωση που δεν υφίσταται συλλογική σύμβασης εργασίας, οι όροι και οι συνθήκες ναυτολόγησης του ναυτικού συμφωνούνται ελεύθερα από τα συμβαλλόμενα μέρη και καταχωρούνται στη γραπτή σύμβαση. Υπογραμμίζεται ότι η συλλογική σύμβαση εργασίας στα ποντοπόρα πλοία έχει λήξει από 31-12-2010 και δεν έχει ανανεωθεί μέχρι σήμερα καθώς οι δύο πλευρές ναυτικοί και πλοιοκτήτες της ποντοπόρου, δεν έχουν καταφέρει να καθίσουν στο τραπέζι των συνομιλιών. Ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης μιλώντας πρόσφατα στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου στη διάρκεια της ναυτιλιακής έκθεσης των "ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΩΝ" είχε πει ότι με την επικύρωση της MLC από την ελληνική βουλή επιτρέπονται πλέον οι ατομικές συμβάσεις εργασίας υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρχει συλλογική. Είχε τονίσει επίσης ότι οι ατομικές συμβάσεις δεν θα πρέπει να είναι καταχρηστικές αλλά να συμβαδίσουν με τις διεθνείς και ότι για να ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία για την εφαρμογή τους, θα πρέπει επιλυθούν ορισμένα θέματα το επόμενο διάστημα από τα συναρμόδια υπουργεία Εργασίας και Ναυτιλίας. Ο κ. Βενιάμης, είχε υπογραμμίσει επίσης ότι οι μισθοί με τις ατομικές συμβάσεις δεν είναι τόσο πολύ χαμηλοί όπως όλοι πιστεύουν, όταν ο χαμηλότερος μισθός του ναύτη, είναι περίπου στα 1500 δολάρια.

πηγή: dikaiologitika.gr

Πως η κατάληψη ενάντια σε ένα αεροδρόμιο έγινε μάχη για το μέλλον της Γαλλίας

Πως η κατάληψη ενάντια σε ένα αεροδρόμιο έγινε μάχη για το μέλλον της Γαλλίας 

 

                                            της Emilie Papillon (Μετάφραση: Barikat)

 

Η Εμιλί Παπιγιόν, ανταποκρίτρια, γράφει από τη ZAD– την κατάληψη μιας τοποθεσίας που προορίζεται για την κατασκευή αεροδρομίου και η οποία μετατράπηκε σε κάτι περισσότερο.

Απρίλιος 2014

 

Αφού αποφύγεις τα σημεία ελέγχου της αστυνομίας, κατεβαίνοντας τον D42 κι έχοντας περάσει πλήθος οδοφραγμάτων από ξύλα, λάστιχα, μπάλες σανού και ό,τι άλλο εύφλεκτο, βρίσκεσαι τελικά μπροστά σε μια πινακίδα ζωγραφισμένη στο χέρι : «Καλώς ήρθατε στη  ZAD».
Το απίθανο αυτό σκηνικό βρίσκεται σε μια αγροτική περιοχή 30χλμ. βόρεια της Νάντ στη Γαλλία. Για ορισμένους – συμπεριλαμβανομένων των κρατικών δυνάμεων καταστολής και του κατασκευαστικού κολοσσού Vinci – ZAD σημαίνει ‘Zone d’Aménagement Différé’, ο προτεινόμενος χώρος για την κατασκευή ενός διεθνούς αεροδρομίου και αυτοκινητοδρόμου. Για άλλους – αγρότες, οικοακτιβιστές και αναρχικούς – ZAD κατέληξε να σημαίνει ‘Zone À Défendre’ (ζώνη προς υπεράσπιση), και αποτελεί το σπίτι τους τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Ένα αντικαπιταλιστικό πείραμα
Η ZAD βρίσκεται στη Notre-Dame-des-Landes. Πρόκειται για μια έκταση 4.000 στρεμμάτων από χωράφια, δάση και υγρότοπους με σημαντική οικολογική αξία. Ο αγώνας ξεκίνησε το 1970 όταν η Notre-Dame-des-Landes προτάθηκε για πρώτη φορά ως θέση για το αεροδρόμιο και κάτοικοι της περιοχής και αγρότες συνέστησαν μια ένωση για να αντιμετωπίσουν αυτά τα σχέδια. Το πρόγραμμα αδράνησε και δεν ξαναεμφανίστηκε μέχρι το 1990. Όσο το σχέδιο για το νέο αεροδρόμιο κέρδιζε έδαφος με την εξαγορά γης και ιδιοκτησίας στην περιοχή, το ίδιο συνέβαινε και με το κίνημα.
Το 2009 είδαμε τις πρώτες καταλήψεις. Καλέσματα παρακινούσαν τον κόσμο να καταλάβει και να προστατέψει την περιοχή. Κατασκευάστηκαν τρία σπίτια, καταλήφθηκαν παλιά αγροτόσπιτα, εγκαταλελειμμένοι αγροί  αναγεννήθηκαν. Μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια η ZAD αυξήθηκε σε μέγεθος και έγινε το σπίτι ενός σχεδόν τυχαίου αντικαπιταλιστικού πειράματος. Κάτι που ξεκίνησε σαν κανα-δυο κατειλημμένοι αχυρώνες μετατράπηκε σε ένα πλούσιο και πολύπλευρο περιβάλλον με δικό του φούρνο, καλλιέργειες, σιδερά, χώρους εκδηλώσεων και πειρατικό ραδιοσταθμό. Σήμερα υπάρχουν πάνω από 30 οικισμοί διάσπαρτοι μέσα στη ZAD – μέσα στα έλη, πάνω στα δέντρα, δίπλα στους δρόμους, μέσα στο δάσος ακόμα και ένα ξυλόσπιτο στη μέση μιας λίμνης. Ο κόσμος βγήκε όλος έξω, έκανε σπίτι του δεντρόσπιτα 20 μέτρα πάνω απ’ το έδαφος και κατασκεύασε κατοικήσιμα οδοφράγματα στους δρόμους που διασχίζουν την περιοχή.

Καπιταλισμός είναι

Συμβαίνει στο Λονδίνο (απ’ όπου οι φωτογραφίες), αλλά και στις ΗΠΑ και σε άλλες μεγάλες πόλεις της «πολιτισμένης» Ευρώπης. Τα καρφιά τα τοποθετούν οι γνωστοί «νοικοκυραίοι» προκειμένου να μην κοιμούνται στην πόρτα τους άστεγοι. Στη συνέχεια αναλαμβάνουν να κλαψουρίσουν για την «απάνθρωπη κατάσταση» τα ΜΜΕ, να συγκινηθούν οι «φιλάνθρωπες» μεγαλοκυρίες (εφοπλιστών, τραπεζιτών, βιομηχάνων, εκδοτών-καναλαρχών κλπ), αλλά και να σταθούν αλληλέγγυοι (ανθρώπινα και χωρίς ίχνος «δόλου» αυτοί) κάποιοι λίγοι Άνθρωποι. 

Και η ζωή συνεχίζεται. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, με τους ίδιους ρυθμούς που αυξάνουν και πληθύνονται οι φτωχοί, οι πεινασμένοι, οι άστεγοι… Και όλοι (κυβερνήσεις, τύπος, κανάλια, και φυσικά οι «φιλάνθρωπες» μεγαλοκυρίες μετά των συζύγων τους) κρύβουν επιμελώς τις αιτίες αυτής της οικτρής κατάστασης. Άλλοι μιλάνε για κακούς ή ανίκανους πολιτικούς και άλλοι για μνημόνια (στο Λονδίνο πάντως δεν έχουν μνημόνια...) Όλοι όμως φροντίζουν να μην ακουστεί η μοναδική λέξη και ταυτόχρονα αιτία: κ α π ι τ α λ ι σ μ ό ς…

 Αναρτήθηκε από Οικοδόμος

Επίγραμμα για το Δίστομο

Επίγραμμα για το Δίστομο

 

Εδώ ’ναι το πικρό το χώμα του Διστόμου.
Ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις, να προσέχεις —
εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου
κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου.
Εδώ μια στήλη απλή, μαρμάρινη, όλη κι όλη

  με ονόματα σεμνά, κι η Δόξα τα ανεβαίνει

 λυγμό-λυγμό, σκαλί-σκαλί, μεγίστη σκάλα.

 Γιάννης Ρίτσος, Συντροφικά τραγούδια. Αφιέρωμα στα 40χρονα του ΕΑΜ, Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή», 
 Αθήνα 1981













Αναρτήθηκε από sofia 

Αυτό το ολοκαύτωμα, υπήρξε;

«Χρυσή Αυγή», Ιούλης 1991: Ο σαλπιστής του Χίτλερ
δείχνει το δρόμο τον οποίο εκπροσωπούν οι χρυσαυγίτες.
Περί αυτού του «πατριωτισμού» πρόκειται...

 

Μια καταγγελία από την Θεσσαλονίκη για το ΚΕΠΑ

Το ΚΕΠΑ είναι το Κέντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας, και πολύ συχνά έχουν γίνει καταγγελίες σε εμάς για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται οι πολίτες από την δαιδαλώδη γραφειοκρατία που επικρατεί αλλά και τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό. Αφήνουμε την καταγγέλλουσα κα. Σάνια Μωραΐτου να εξιστορήσει το τι βίωσε.
+++
Εδώ Αδωνιστάν, ο τόπος του μαρτυρίου….
Οκτώ το πρωί στα ΚΕΠΑ Θεσσαλονίκης, την  πρώτη εργάσιμη μέρα του Ιουνίου, του σωτηρίου έτους  2014.
Οι αριθμοί προτεραιότητας έχουν ήδη τελειώσει και οι ουρές φτάνουν έως το απέναντι πάρκο.
Τέσσερις ταλαίπωροι υπάλληλοι όλοι κι όλοι κι απέναντί τους εκατοντάδες φτωχοί άνθρωποι, με μεγαλύτερη ή μικρότερη αναπηρία, να περιμένουν το αυτονόητο για κάθε ευνομούμενη πολιτεία, όχι όμως και για το  Αδωνιστάν, να τους πιστοποιηθεί  το ποσοστό αναπηρίας, ώστε να λάβουν τις στοιχειώδεις παροχές, περίθαλψη, σύνταξη, επίδομα, κοινωνικό τιμολόγιο,  έκπτωση στην εφορεία, τα φάρμακα κλπ. Ειδικά ο ένας και μοναδικός υπάλληλος στις πληροφορίες, είναι για κλάματα. Προσπαθεί να εξηγήσει, σε  ανθρώπους  στα πρόθυρα της  κατάρρευσης, με ελλιπή μόρφωση, παλιννοστούντες, μετανάστες, υπέργηρους, χρήστες με εμφανή τα σημάδια στέρησης, το πρακτέο, μέσα από τα δαιδαλώδη μονοπάτια της γραφειοκρατίας.
Η ατμόσφαιρα είναι τόσο βαριά, ώστε  νιώθεις πως βουλιάζεις  σ΄ ένα πηχτό βρώμικο τέλμα από εκνευρισμό,  απελπισία, παραίτηση,  πίκρα,  υποβόσκοντα θυμό.
Οι περισσότεροι όρθιοι, κάποιοι, περιμένουν απλά με σκυμμένο το κεφάλι, μερικοί κλαίνε βουβά, άλλοι αρπάζονται μεταξύ τους για το παραμικρό, άλλοι συζητούν χαμηλόφωνα, προσπαθώντας να δώσει ο ένας στον άλλον πληροφορίες, άλλοι με το χαρτάκι στο χέρι  βγαίνουν κάθε τόσο έξω για ένα τσιγάρο, κάποιοι που δεν αντέχουν τα πόδια τους, κάθονται  κάτω από τον δυνατό ήλιο στα δυο παγκάκια που πλαισιώνουν το μικρό προσκυνητάρι με την τεράστια, εκτεθειμένη στα στοιχειά της φύσης, εικόνα της  Παναγιάς, πουθενά δεν έχω συναντήσει, άλλη Παναγία με τόσο πονεμένο, τόσο θλιμμένο βλέμμα .
Είναι η τρίτη φορά από τον περασμένο Ιούνιο, που καλούν τον γιο μου, να προσέλθει για να περάσει από επιτροπή, παρά τις ιατρικές γνωματεύσεις πως  δεν μετακινείται και πρέπει να εξετασθεί κατ΄ οίκον.
Κάθε φορά τους δείχνω τα έγγραφα, κάθε φορά με στέλνουν από την Πύλη Αξιού στην Αριστοτέλους και τούμπαλιν, από το ισόγειο στον έκτο, χωρίς αποτέλεσμα. ‘Όλοι κατανοούν το δίκιο μου, άλλοι δηλώνουν άγνοια, άλλοι  αναρμόδιοι, άλλοι περνούν εκ νέου  στον υπολογιστή  τα στοιχεία.  Ζητώ να συναντήσω τον Διευθυντή, δεν υπάρχει ή έτσι μου λένε.  Δεν βγάζω άκρη, δεν ξέρω τι να κάνω πια, δεν θέλω να τα παρατήσω, δεν μπορεί το παιδί μου να είναι ανασφάλιστο, δεν αντέχω οικονομικά το κόστος  της περίθαλψής του, δεν θέλω να τα παρατήσω, όμως νοιώθω ανίσχυρη, θυμωμένη,  ηλίθια, ζαλίζομαι από την κούραση, δαγκώνω τα χείλη μου για να μην κλάψω, θέλω να ήμουν στην Αθήνα, ζωσμένη με δυναμίτη, να είχα μπροστά μου όλους αυτούς που καθορίζουν τις τύχες μας. Ν’ άναβα το φιτίλι  και ν΄ ανατιναζόμουν μετά των τυρράνων, ενός ολόκληρου λαού.
Ακουμπώ στον τοίχο το μέτωπο μου κι αφήνω να κυλήσουν επιτέλους τα δάκρυα που με πνίγουν. Κάποιος με χτυπά απαλά στην πλάτη.  Δεν ανταποκρίνομαι, δεν γυρίζω, δεν θέλω να μιλήσω με κανέναν, δεν θέλω ούτε τη συμπάθεια, ούτε προπαντός τον οίκτο κανενός. Ακούγεται μια αντρική φωνή:
«Κυρία μου, σας έχω δει κι άλλες φορές, μην κουράζεστε άδικα. Τα χαρτιά σας είναι εντάξει, απλά δεν υπάρχουν ακόμη   επιτροπές για πιστοποίηση της αναπηρίας κατ΄ οίκον, θα πάρει πολύ καιρό αυτό. Πιστέψτε με, ξέρω τι λέω, γυρίστε σπίτι σας, είμαι γιατρός  και σας μιλώ μετά λόγου γνώσεως.»
Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Γιατί κρεμώ τα προσωπικά μου στα μανταλάκια του φβ; Μα για να ευαισθητοποιήσω όσους περισσότερους μπορώ, να μάθουν τι συμβαίνει εκεί έξω, στον κόσμο των «αθλίων»  του μνημονίου, μακριά από την ιλουστρασιόν πλασματική τηλεοπτική πραγματικότητα. Και να ζητήσω από όσους βιώνουν τα ίδια, να μην παραιτηθούν, να μην αποδεχθούν την αδυναμία τους, να παλέψουν για τα δικαιώματά τους. Κι αν δεν μπορούν μόνοι, εδώ είμαστε εμείς.
Πηγή https://www.facebook.com/notes/niki-vikou/

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00) και (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)
Ιστοσελίδα http://www.mkiellinikou.org Email mkiellinikou@gmail.com

Αθλητές - «μισθοφόροι» για τα κέρδη των πολυεθνικών

Του Νίκου Γεωργόπουλου

 

Διαβάζοντας πρόσφατα στο διαδίκτυο διάφορες αθλητικές ειδήσεις έπεσε το μάτι μου στο εξής: «Καλή η εμφάνιση πραγματοποίησε ο Μιχάλης Σταματόγιαννης στο Ευρωπαϊκό Κύπελο Συλλόγων που διεξήχθη στην πόλη της Πορτογαλίας, Βίλα Ρεάλ ντε Σάντο Αντόνιο, εκπροσωπώντας το βρετανικό σωματείο Shaftesbury Barnet Harriers, ρίχνοντας τη σφαίρα στα 19,26 μ. παίρνοντας την τέταρτη θέση».

Η αλήθεια είναι ότι δεν ξαφνιάστηκα, καθώς η φιλοσοφία του «μισθοφόρου» αθλητή με τις ευλογίες της ΔΟΕ και της ΙΑΑF και ασφαλώς και της Αθλητικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια.

 

Ήδη από το 1983, σε συνέντευξή μου στο «Έθνος» της εποχής με τίλο «Τέρμα οι πολυεθνικές» προειδοποιούσα για την επέλαση των πολυεθνικών, προσπαθώντας να τους κλείσω τις πόρτες στον Αθλητισμό. «Κλείνουν οι πόρτες στον Αθλητισμό για τις πολυεθνικές εταιρείες. Κανένας Έλληνας αθλητής στίβου δεν θα ταξιδεύει και δεν θα αγωνίζεται στο εξωτερικό με έξοδα πολυεθνικών εταιρειών, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Ν. Γεωργόπουλος, Τεχνικός Σύμβουλος της Ομοσπονδίας», έγραφε τότε η εφημερίδα.

 

Εκείνες τις ημέρες κάποιοι επιχειρηματίες είχαν έρθει να με δουν στην Ομοσπονδία για να μου προτείνουν συνεργασία λέγοντάς μου τα εξής μετά την άρνησή μου: «Κύριε Γεωργόπουλε, άδικα παλεύετε. Σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα εμείς θα έχουμε εγκατασταθεί στην Ομοσπονδία και εσείς θα έχετε πάει σπίτι σας». Όπως και έγινε.

 

Οι αντεπαναστατικές ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες και τα όσα ακολούθησαν έφεραν τα πάνω κάτω. Πλέον, οι ίδιες οι Αθλητικές Ομοσπονδίες σε Παγκόσμιο επίπεδο αργά, αλλά σταθερά μετατρέπονται σε επιχειρήσεις χάνοντας ταυτόχρονα την κυριότητά τους, αφού αυτή περνά στα χέρια των χορηγών, οι οποίοι και καθορίζουν πλέον ακόμα και τα αγωνιστικά προγράμματα.

 

Είναι κάτι που το ζούμε σε όλες τις μεγάλες παγκόσμιες διοργανώσεις όλων των αθλημάτων. Έτσι λοιπόν, ο Αθλητισμός αργά, αλλά σταθερά συνθλίβεται, μεταλλάσσεται κάτω από τη βάναυση εκμετάλλευση των πολυεθνικών εταιρειών με θύματα βέβαια τους αθλητές των Ολυμπιακών Αθλημάτων -και όχι μόνο- με σκοπό πάντα το κέρδος. Στο στόχαστρο βρίσκονται κυρίως τα «ταλέντα», γιατί αυτά παράγουν το χρήμα. Και είναι βέβαιο ότι αυτή η ακόρεστη δίψα των πολυεθνικών για όλο και περισσότερα κέρδη, χρησιμοποιώντας παράνομα μέσα, κάποια στιγμή θα φτάσει τα σπορ σε αδιέξοδο...

 

 Ο Νίκος Γεωργόπουλος είναι βετεράνος πρωταθλητής του στίβου, πρώην τεχνικός σύμβουλος του ΣΕΓΑΣ

 

Πηγή: 902.gr

Εκπαιδευτικά κουπόνια: η χαριστική βολή ( Cogito ergo sum )

"Για τον φρηντμανισμό, τα πάντα αφορούν την ιδιωτική πρωτοβουλία: παιδεία, υγεία, ασφάλεια, συντάξεις, ενέργεια, υποδομές κλπ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όσα έγιναν στην Νέα Ορλεάνη, μετά την καταστροφή του 2005. Η ιδέα του Φρήντμαν ήταν απλή: αντί το κράτος να δαπανήσει χρήματα προκειμένου να ξαναχτίσει τα κατεστραμμένα δημόσια σχολεία, να χορηγήσει εκπαιδευτικά κουπόνια στους μαθητές. Με αυτά τα κουπόνια, τα παιδιά θα μπορούσαν να επιλέξουν το ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα στο οποίο θα ήθελαν να φοιτήσουν ενώ το κράτος θα επιδοτούσε ανάλογα αυτά τα ιδρύματα.

Η ιδέα του Φρήντμαν υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση Μπους και το αποτέλεσμα ήταν ανατριχιαστικό. Μέσα σε 19 μήνες, το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης της Νέας Ορλεάνης αντικαταστάθηκε από ιδιωτικά σχολεία. Πριν το ξέσπασμα του τυφώνα Κατρίνα, στην εκπαιδευτική περιφέρεια της πόλης ανήκαν 123 δημόσια σχολεία. Σήμερα έχουν απομείνει μόλις τέσσερα! Αντίθετα, τα 7 ιδιωτικά σχολεία που υπήρχαν πριν την καταστροφή, έχουν αυξηθεί σε 31. Φυσικά, όλοι οι εκπαιδευτικοί που δούλευαν στα δημόσια σχολεία (470 άτομα) απολύθηκαν και μόνο λίγοι απ' αυτούς κατάφεραν να προσληφθούν (με μισθούς πείνας) από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια."


Όταν, τον Οκτώβριο του 2011, έγραφα τα παραπάνω στο πρώτο κεφάλαιο της Ανατομίας του νεοφιλελευθερισμού, δεν ήταν δυνατόν να φανταστώ πόσο κοντά ήταν η στιγμή που θα βλέπαμε να συμβαίνουν και στην χώρα μας οι ίδιες αποτρόπαιες καταστάσεις. Δυστυχώς, φαίνεται πως η αστική μας εξουσία, στα πλαίσια της παράδοσης των πάντων στο ιδιωτικό κεφάλαιο, βρίσκεται ήδη στην τελική ευθεία για να ξεθεμελιώσει ό,τι έχει απομείνει από την δημόσια παιδεία.

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, το οποίο ξεκίνησε με την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης, συνεχίστηκε με τον εξευτελισμό των εκπαιδευτικών και κορυφώθηκε με την περίφημη αξιολόγηση. Ένα αισχρό σχέδιο που υλοποιήθηκε με την αμέριστη συμπαράσταση των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία ποτέ δεν κουράστηκαν από την μια να "αποκαλύπτουν" τεμπέληδες δασκάλους, αμόρφωτους καθηγητές, επίορκους εκπαιδευτικούς κλπ κι από την άλλη να "καταγγέλουν" το χαμηλό επίπεδο των δημόσιων σχολείων, τα "εγκλήματα" των συνδικαλιστών και άλλα τέτοια ωραία ενώ, παράλληλα, προπαγάνδιζαν με αταλάντευτη συνέπεια τα οφέλη των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της ιδιωτικής παιδείας εν γένει. Μοιραία, λοιπόν, φτάνουμε τώρα στο "διά ταύτα" αυτού του σχεδίου, στην κορωνίδα του, στην χαριστική βολή: τα εκπαιδευτικά κουπόνια.

Σύμφωνα με το σχέδιο, λοιπόν, σε κάθε μαθητή θα χορηγείται ένα εκπαιδευτικό κουπόνι, το οποίο θα καλύπει τα έξοδα των σπουδών του για έναν χρόνο. Ο μαθητής θα μπορεί να εγγραφεί μ' αυτό το κουπόνι σε οποιοδήποτε σχολείο τής αρεσκείας του, δημόσιο ή ιδιωτικό (εννοείται ότι, αν επιλέξει ιδιωτικό, θα πρέπει να καλύψει ο ίδιος τυχόν διαφορά στο ύψος των διδάκτρων). Η επιλογή τού σχολείου θα γίνεται μέσα από μια λίστα, όπου θα βρίσκονται καταχωρισμένα όλα τα σχολεία τής χώρας (προφανώς με τις αξιολογήσεις τους και με τις αξιολογήσεις των εκπαιδευτικών που διδάσκουν στο κέθε ένα απ' αυτά), χωρίς να υπάρχει πλέον ο σημερινός χωρικός περιορισμός, ο οποίος υποχρεώνει τους μαθητές να εγγράφονται σε σχολείο τής γειτονιάς τους.

Στην συνέχεια και στην αρχή κάθε σχολικής χρονιάς, ο διευθυντής κάθε σχολείου θα συγκεντρώνει τα κουπόνια των εγγεγραμμένων μαθητών, θα τα εξαργυρώνει και με τα χρήματα αυτά θα πρέπει να καλύπτει όλα τα ετήσια έξοδα της σχολικής του μονάδας. Κι όταν λέμε "όλα τα ετήσια έξοδα", εννοούμε ΟΛΑ: συντήρηση κτηρίου, εποπτικό υλικό, θέρμανση, φωτισμός, ύδρευση κλπ ακόμη και τους μισθούς των εκπαιδευτικών! Με άλλα λόγια, κάθε σχολείο θα έχει τον δικό του προϋπολογισμό (το δικό του budget, που λένε κι οι "μορφωμένοι"), ο οποίος θα εξαρτάται απολύτως από τον αριθμό των μαθητών που θα γράφονται σ' αυτό. Δηλαδή, κάθε σχολείο θα είναι υποχρεωμένο να λειτουργεί όπως λειτουργεί κάθε ιδιωτική επιχείρηση και οι μαθητές θα αντιμετωπίζονται ως πελάτες.

Οι επιπτώσεις αυτού του μέτρου είναι σαφείς. Πρώτα-πρώτα, τα "κακά" σχολεία (π.χ. όσα λειτουργούν σε απομονωμένες ή υποβαθμισμένες περιοχές) θα υποχρεωθούν να κλείσουν λόγω μη επαρκούς "πελατείας" (αφού δεν θα έχουν χρήματα για την λειτουργία τους) και οι εκπαιδευτικοί που θα έχουν οργανική θέση σ' αυτά θα απολύονται. Δεύτερον, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την είσοδο "χορηγών" στα σχολεία, μιας και κάθε παραπανίσια δεκάρα που θα μπορούν να εξασφαλίσουν οι διευθυντές, θα έχει ζωτική για το σχολείο σημασία. Τρίτον, οδηγούμαστε σε ξεζούμισμα των εκπαιδευτικών, οι οποίοι θα υποχρεωθούν πλέον να δουλεύουν ατέλειωτες ώρες με σημαντικά συμπιεσμένες αμοιβές. Τέταρτον -και κυριώτερο- το κράτος βρίσκει την φόρμουλα να ενισχύσει την ιδιωτική παιδεία με ζεστό χρήμα!

Ας πούμε δυο λέξεις πάνω σ' αυτό το τελευταίο. Σύμφωνα -υποτίθεται- με τις οδηγίες τού ΟΟΣΑ, εφ' όσον υπάρχει η συνταγματική επιταγή τής δωρεάν παιδείας, είναι άδικο να είναι δωρεάν μόνο η δημόσια παιδεία. Έτσι, λοιπόν, μέσω του "εκπαιδευτικού κουπονιού", το κράτος θα διαθέτει στον μαθητή τα χρήματα που χρειάζονται για τις σπουδές του κι εκείνος θα αποφασίζει αν θα τα διαθέσει σε δημόσιο ή ιδιωτικό εκπαιδευτικό ίδρυμα.

Εξυπακούεται ότι η διαδικασία με τα κουπόνια θα κάνει τα ιδιωτικά σχολεία απείρως πιο συμφέρουσα επιλογή, σε σχέση με τις σημερινές συνθήκες. Αν π.χ. κάθε κουπόνι έχει αξία 4.000 ευρώ, η επιλογή ενός ιδιωτικού σχολείου που μέχρι τώρα χρεώνει 7.000 ετησίως, θα απαιτεί πρόσθετη καταβολή μόνο 3.000 ευρώ, κόστος που γίνεται ακόμη πιο θελκτικό αν συνυπολογίσει κανείς τις πρόσθετες υπηρεσίες που προσφέρει ένα ιδιωτικό σχολείο (π.χ. φύλαξη μαθητών μέχρι το απόγευμα, μείωση των εξωσχολικών φροντιστηριακών μαθημάτων κλπ). Κάπως έτσι, λοιπόν, η εφαρμογή των "εκπαιδευτικών κουπονιών" θα σημάνει την αρχή του τέλους τής δημόσιας παιδείας.

Το σίγουρο είναι ότι το εν λόγω μέτρο θα γίνει αποδεκτό με ευχαρίστηση όχι μόνο από τους σχολάρχες (οι οποίοι, άλλωστε, πιέζουν εδώ και πολύ καιρό για την εφαρμογή του) αλλά και από εκείνους τους οποίους κυρίως πλήττει: τα λαϊκά στρώματα. Και θα γίνει αποδεκτό από τους τελευταίους επειδή κάθε γονιός, όσο φτωχός κι αν είναι, ονειρεύεται το καλύτερο για τα παιδιά του, οπότε δεν πρόκειται να αρνηθεί την ευκαιρία να στείλει το παιδί του σε ένα "καλύτερο" σχολείο. Δυστυχώς, όλοι αυτοί δυσκολεύονται να καταλάβουν ότι, με την ανισομετρία που υπάρχει στον καπιταλισμό, σε όσο "καλύτερο" σχολείο κι αν στείλουν τα παιδιά τους, πάντα θα υπάρχει το "ακόμη καλύτερο" σχολείο για τα παιδιά τού "ανώτερου θεού". Πράγμα που σημαίνει ότι το χάσμα δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ και ότι όλοι αυτοί θα βρεθούν όχι απλώς στην ίδια με σήμερα θέση αλλά σε ακόμη χειρότερη, μιας και θα έχουν λιγοστέψει και τα σχολεία όπου πάνε τώρα τα παιδιά τους αλλά και οι εκπαιδευτικοί που ασχολούνται σήμερα μ' αυτά.

Επειδή το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό, θα επανέλθουμε με την πρώτη ευκαιρία.

ΒΙΟΜΕ: Αυτοί - που την χρεοκόπησαν - ζητούν τώρα να αναλάβουν την προσωρινή της διοίκηση

Η διορισμένη σύνδικος της πτωχευμένης μητρικής Φίλκεραμ, Α. Σεμερτζίδου, με αίτηση στο ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης ζητά ουσιαστικά να επανέλθει η προηγούμενη διοίκηση στο εργοστάσιο

Την αναβολή της δίκης ενάντια στους εργαζόμενους της ΒΙΟ.ΜΕ για τις 8 Ιουλίου αποφάσισε σήμερα το δικαστήριο.

Από νωρίς, αλληλέγγυοι βρέθηκαν έξω από τα Δικαστήρια της Θεσσαλονίκης, αν και οι εργαζόμενοι ενημερώθηκαν πως έχει εκτάκτως οριστεί δικάσιμος για την Πέμπτη το πρωί, μόλις χθες το βράδυ.

Σε ανακοίνωση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον αγώνα των εργαζομένων της Βιο.Με., με τίτλο ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ!, που αναρτήθηκε χθες στο blog της, διαβάζουμε:

Με πρωτοφανή ταχύτητα για τα δεδομένα των ελληνικών δικαστηρίων ορίστηκε για αύριο εκτάκτως δικάσιμος για να οριστεί προσωρινή διοίκηση στη Βιο.Με ΑΕ. Η διορισμένη σύνδικος της πτωχευμένης μητρικής Φίλκεραμ Α. Σεμερτζίδου με αίτηση στο ειρηνοδικείο Θεσσαλονίκης ζητάει ουσιαστικά να επανέλθει η προηγούμενη διοίκηση στο εργοστάσιο.

Η εξωφρενική αυτή πρόταση ζητά από το δικαστήριο να ορίσει στην προσωρινή διοίκηση τη Χριστίνα Φιλίππου, η οποία έχει καταδικαστεί πρωτόδικα 23 και 123 μήνες αντίστοιχα με δύο δικαστικές αποφάσεις , σε φυλάκιση λόγω χρεών προς τους εργαζόμενους!

Ζητάει δηλαδή να αναλάβει διοίκηση αυτή, που εγκατέλειψε την επιχείρηση βουτηγμένη μες στα χρέη και τους εργαζόμενους με απλήρωτα δεδουλευμένα ετών.

Όπως αναφέρεται χωρίς ντροπή στην ίδια αίτηση, ο σκοπός τους είναι να οδηγήσουν την επιχείρηση σε πτώχευση άρα και τους εργαζόμενους σε απόλυση χωρίς αποζημίωση. Είναι σαφές ότι δεν ενδιαφέρονται για τους εργαζομένους τόσο της Βιο.Με όσο και της Φίλκεραμ, αλλά ξεδιάντροπα για το δικό τους πορτοφόλι και μόνο. Η επιδίωξη τους είναι να βρουν πλάγιους τρόπους να αποφύγουν τα χρέη προς τους εργαζόμενους, στο ΙΚΑ, στο δημόσιο και προς τρίτους. Αν η προηγούμενη διοίκηση επανέλθει στο τιμόνι της επιχείρησης, τότε είναι σίγουρο ότι η πρώτη τους επιδίωξη θα είναι να εκδιωχθούν οι αγωνιζόμενοι εργάτες και να εκκενωθεί το εργοστάσιο.

Βλέπουμε για μια ακόμη φορά, πως κρατικοί λειτουργοί δρουν υπέρ των εργοδοτικών συμφερόντων και προσπαθούν να πλήξουν τον ελπιδοφόρο αγώνα της Βιο.Με. Όμως λογαριάζουν χωρίς εμάς. Ο παραδειγματικός αγώνας των εργαζομένων της Βιο.Με, που έχει συγκινήσει και έχει βρει τη συμπαράσταση χιλιάδων ανθρώπων τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, θα νικήσει! Το πρόταγμα της αυτοδιαχείρισης στην παραγωγή και της άμεσης δημοκρατίας στη βάση είναι ο μόνος δρόμος για να τσακίσουμε τον εργοδοτικό και δικαστικό αυταρχισμό. Είναι ο μόνος δρόμος να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας.

ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΙΟ.ΜΕ

ΝΑ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ Η ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗΣ ΑΙΤΗΣΗ

Διαβάστε παρακάτω απόσπασμα από την κατάπτυστη αίτηση της συνδίκου, καθώς και τα ονόματα που προτείνονται για προσωρινή διοίκηση!



Τα ονόματα που αναφέρονται στο έγγραφο: Μαρία Φιλίπου, Χριστίνα Φιλίππου, Ιωάννης Γκύλης.

Πληροφορίες: biom-metal.blogspot.gr, alterthess.gr

 

πηγή:  thepressproject.gr

Ψωμί τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη…

Ψωμί τυρί δεν έχουμε, ραπανάκια για την όρεξη…

Wi-Fi έχουμε, λεφτά για εισιτήριο δεν έχουμε!

«Δίκτυο Wi-Fi εγκαταστάθηκε και λειτουργεί σε επτά σταθμούς του Μετρό και του Ηλεκτρικού. Η διοίκηση της ΣΤΑΣΥ μελετά και προγραμματίζει τη σταδιακή επέκταση του δωρεάν δικτύου σε όλους τους σταθμούς του Μετρό και του Ηλεκτρικού καθώς και στις στάσεις του Τραμ, από τις 15 Ιουλίου».

Το μέτρο δεν είναι κακό κι αφού μπορεί να γίνει, ας αξιοποιηθεί από τους ενδιαφερόμενους. Ωστόσο, το πρόβλημα με τις συγκοινωνίες της Αθήνας δεν ήταν και δεν είναι η πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Είναι το εισιτήριο που για μεγάλες ομάδες πληθυσμού, άνεργους, χαμηλοσυνταξιούχους, φοιτητές, αποτελεί δυσβάσταχτο βάρος όταν θέλουν να μετακινηθούν. Ακόμη και για τους εργαζόμενους του μισθού των 580 ευρώ και του μισθού των 400 ευρώ (για νέους έως 25 ετών), το εισιτήριο των 2.80 ευρώ σε καθημερινή βάση είναι ένα υψηλό έξοδο.

Οι παρεμβάσεις των κυβερνώντων, στοχεύουν στον εντυπωσιασμό, και δεν απαντούν στις πραγματικές ανάγκες του λαού και των λαϊκών στρωμάτων. Και η ανάγκη αυτή τη στιγμή, είναι η ανακούφιση του λαού και των ευπαθών ομάδων από τα χαράτσια που καλούνται να πληρώνουν καθημερινά. Ακόμη και για τη μετακίνησή τους για να βρουν δουλειά οι άνεργοι, ή για να πάνε στο γιατρό οι χαμηλοσυνταξιούχοι, ή για να πάνε στα μαθήματά τους οι φοιτητές και στις δουλειές τους οι εργαζόμενοι.

Γι' αυτό πρέπει να ικανοποιηθούν τα αιτήματα που θέτει το ταξικό λαϊκό κίνημα για μείωση της τιμής του εισιτηρίου κατά 50%, δωρεάν μετακίνηση ανέργων, μαθητών, σπουδαστών, ΑμΕΑ, και αύξηση του συγκοινωνιακού έργου με βάση τις ανάγκες του λαού.

 Απο 902 μέσω Οικοδόμος

Οι καθαρίστριες καταγγέλουν εκφοβισμό και εξύβριση απο μέλη της ΧΑ (Video)

 Οι καθαρίστριες καταγγέλουν εκφοβισμό και εξύβριση απο μέλη της ΧΑ (Video)

Μέλη της Χρυσής Αυγής φορώντας και τα αντίστοιχα γνωστά μαύρα μπλουζάκια τους ή μπουφάν με το σήμα κατατεθέν πάνω τους, το πρωί της Τετάρτης, περιφέρονταν κοντά στην κατάληψη που έχουν κάνει οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, ενω σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το συντονιστικό τους όργανο, οι "φουσκωτοί" του ακροδεξιού κόμματος απειλούσαν τις απολυμένες γυναίκες και τις έβριζαν. Μάλιστα, οι καθαρίστριες εξέδωσαν την ακόλουθη ανακοίνωση:

"Από το πρωί, ομάδες Χρυσαυγιτών περιφέρονται γύρω από τον χώρο που πραγματοποιείται η καθιστική διαμαρτυρία μας, βρίζοντας και απειλώντας. Μια μέρα μετά την επίθεση των δυνάμεων της κρατικής καταστολής και τους τραυματισμούς, εμφανίστηκαν και οι παρακρατικές ομάδες να μας τρομοκρατήσουν ελπίζοντας πως θα μας αναγκάσουν να γυρίσουμε στα σπίτια μας, φοβισμένες και ταπεινωμένες. Πιστή στο ρόλο της η θρασύδειλη εγκληματική συμμορία εμφανίζεται σαν το μακρύ χέρι της εξουσίας, πάντα ενάντια στους εργατικούς αγώνες τρομοκρατώντας απολυμένες γυναίκες. Ας γνωρίζουν οι καθοδηγητές τους πως οι αγωνιζόμενες καθαρίστριες δεν θα υποχωρήσουν, δεν θα γυρίσουν στα σπίτια τους αλλά στις δουλειές τους. Προειδοποιούμε τη κυβέρνηση πως από εδώ και πέρα αναλαμβάνει ακέραια τη ευθύνη για την σωματική ακεραιότητα των διαμαρτυρόμενων καθαριστριών. Καλούμε τέλος τους εργαζόμενους και ανέργους, τις νέες και τους νέους να πλαισιώσουν ακόμη πιο δυναμικά περιφρουρώντας το χώρο της διαμαρτυρίας."

Το Συντονιστικό των απολυμένων καθαριστριών 4-6-2014

Αναρτήθηκε απο Ήφαιστος

Οικογιορτή στο 4o Green Party 6-8/6/2014, Πάρκο πεδίο του Άρεως (ΕΤ3)

Οικογιορτή στο 4o Green Party 6-8/6/2014, Πάρκο πεδίο του Άρεως (ΕΤ3)

Στο πλαίσιο του 4oυ Green Party θα πραγματοποιηθεί γιορτή Οικολογικής Γεωργίας και Χειροτεχνίας από την τοπική Ομάδα Θεσσαλονίκης. Θα υπάρχει έκθεση παραδοσιακών προϊόντων και εργαστήρια. Ο Βοτανόκηπος θα είναι εκεί με το εργαστήριο παρασκευής  θεραπευτικών κηραλοιφών. Η Οικογιορτή και όλες οι εκδηλώσεις του Green Party θα αρχίσουν την Παρασκευή 6/6 και θα διαρκέσουν μέχρι και την Κυριακή 8/6/2014. Από 10:00 π.μ. μέχρι αργά το βράδυ 24:00, στο πάρκο ανθοκομικής (ΕΤ3) στο κέντρο της Θεσσαλονίκης.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 πηγή: Βοτανόκηπος