Σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται; Ποιος εργοδότης έχει ανάγκη να επικαλεστεί αυτό ως λόγο απόλυσης, όταν η ίδια η αντεργατική νομοθεσία τού δίνει τη δυνατότητα να αλλάζει τους εργαζόμενους σαν τα πουκάμισα, χωρίς καμιά εξήγηση ή δικαιολογία; Οταν κάθε μέρα χάνουν τη δουλειά τους για διάφορους λόγους τουλάχιστον 8.290 μισθωτοί, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του «Εργάνη»; Ο,τι και να κάνει, ό,τι και να πει η κυβέρνηση, δεν πρόκειται να ξεγελάσει κανέναν εργαζόμενο για το εγκληματικό νομοσχέδιο που ετοιμάζεται να ξεφουρνίσει και για τους πραγματικούς σκοπούς που αυτό υπηρετεί, σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας. Το γεγονός πάντως ότι ψάχνει τρόπο να παγιδέψει την αγανάκτηση των εργαζομένων και να προλάβει αγωνιστικές αντιδράσεις, επιβεβαιώνει την ανάγκη ακόμα πιο μαζικά να πάρει το μήνυμα ότι το νομοσχέδιο - έκτρωμα είναι για τα σκουπίδια και ότι εκεί σκοπεύουν να το στείλουν με τους αγώνες τους οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους.
Η στροφή στην πολεμική οικονομία δεν αφορά μόνο «παραδοσιακά» μονοπώλια της στρατιωτικής βιομηχανίας, αλλά και νέους «παίκτες», όπως η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία «Porsche», που σε συνεργασία με την «Deutsche Telekom» ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός ταμείου 500 εκατ. ευρώ για επενδύσεις στον στρατιωτικό τομέα. Ανάλογες επενδύσεις γίνονται και σε στρατηγικές υποδομές, που ο ρόλος τους αναβαθμίζεται σε καιρό πολέμου. Οπως ο λεγόμενος «Σιδηρούς Ρήνος», μια σιδηροδρομική γραμμή που συνέδεε το λιμάνι της Αμβέρσας με τον Ρουρ στη Γερμανία και έχει αχρηστευτεί από τις αρχές του '90. Τώρα, Βέλγιο, Ολλανδία και Γερμανία βρίσκονται σε συζητήσεις για την επαναλειτουργία της, με έργα 17 δισ. ευρώ. Βασικός στόχος είναι η γρήγορη μεταφορά στρατιωτικού υλικού προς τα ανατολικά, καθώς σε περίπτωση πολέμου εκτιμάται πως οι σιδηρόδρομοι θα «φρακάρουν». Θυμίζουμε ότι πριν από μερικές βδομάδες, το άλλο μεγάλο λιμάνι της Ολλανδίας, το Ρότερνταμ, ανακοίνωσε πως προχωρά στη δέσμευση χώρου για πολεμικά πλοία και στον σχεδιασμό μεταφοράς στρατιωτικού φορτίου σε περίπτωση πολέμου, ενώ το λιμάνι της Αμβέρσας στο Βέλγιο φιλοξενεί τακτικά στρατιωτικό εξοπλισμό για τις αμερικανικές δυνάμεις που σταθμεύουν στην Ευρώπη. Οσο τα σφυριά της πολεμικής προετοιμασίας χτυπάνε σε εργοστάσια, σιδηρόδρομους, λιμάνια, αεροδρόμια, τόσο πιο δυνατά ακούγεται κι ο συναγερμός για τους λαούς να διαχωριστούν από τα σχέδια της αστικής τάξης και να διαμορφώσουν το δικό τους σχέδιο σύγκρουσης με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από αυτόν.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, το 12,4% των εργαζομένων ηλικίας 20 έως 64 ετών στην Ελλάδα δήλωσαν ότι απασχολούνται 49 ή και περισσότερες ώρες τη βδομάδα στην κύρια εργασία τους (ακόμα περισσότερες δηλαδή αν δουλεύουν και σε άλλον εργοδότη). Οι «επιδόσεις» αυτές κατατάσσουν τη χώρα μας στη 2η θέση των χωρών της ΕΕ με τα πιο εξαντλητικά ωράρια εργασίας το 2024. Πρώτη είναι η Ιρλανδία, με 13,4% των μισθωτών να δουλεύουν 49 η και περισσότερες ώρες τη βδομάδα. Σε υψηλά ποσοστά κινούνται επίσης η Κύπρος (10%), η Γαλλία (9,9%), η Πορτογαλία (9,2%), το Βέλγιο (8,4%) και η Αυστρία (8%). Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν ασφαλώς να αποτυπώσουν τη συνολική εικόνα στην αγορά εργασίας, που είναι πολύ χειρότερη. Επιβεβαιώνουν όμως ότι οι νόμοι που έχει στα σκαριά η κυβέρνηση έρχονται να «κουμπώσουν» σε μια αγορά εργασίας που ήδη λειτουργεί σαν ζούγκλα για τους εργαζόμενους. Κι ότι θα δώσουν στην εργοδοσία τα εργαλεία να «νομιμοποιήσει» το ξεχείλωμα του εργάσιμου χρόνου, κάνοντας το επόμενο βήμα για δουλειά όσο, όπως, όπου και όποτε θέλει ο εργοδότης. Από τα ίδια στοιχεία προκύπτει ότι στο σύνολο της ΕΕ, 27,5% των αυτοαπασχολούμενων δουλεύει με εξαντλητικά ωράρια. Δηλαδή, αγκομαχούν να βγάλουν ένα μεροκάματο επιβίωσης, κι ας καταγράφονται ως «επιχειρηματίες» και ...αφεντικά του εαυτού τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου