Ούτε χαραμάδα

 

Ο ένας - στα «Νέα» - ανησυχεί για την «κοινωνική συνοχή», για την ικανότητα δηλαδή της κυβέρνησης και του κράτους να ενσωματώνουν τις λαϊκές αντιδράσεις από τα αδιέξοδα που ανακυκλώνει η άγρια αντιλαϊκή πολιτική. Γι' αυτό μπροστά στη ΔΕΘ υπερασπίζεται τις κοκορομαχίες κυβέρνησης και αστικών κομμάτων για το ποιος είναι ο κατάλληλος «πήχης» στα ψίχουλα που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός, γράφοντας πως «μόνο αν τα μεσοστρώματα είναι ισχυρά, η συνοχή των κοινωνιών δεν κινδυνεύει». Ο άλλος αντιδρά και γράφει πως «όταν ο πλούτος συσσωρεύεται λόγω κρατικών αποφάσεων και εύνοιας, τότε ο καπιταλισμός δεν είναι γνήσιος (...) δεν είναι οικονομία της αγοράς, αλλά πλουτοκρατία» και πως μόνο «ο υγιής καπιταλισμός είναι δημοκρατία». Κι ο Τσίπρας, που κάνει εντατικά «rebranding», λέει πως με την παρούσα κυβέρνηση ο καπιταλισμός δεν είναι... λειτουργικός. Με δυο λόγια, όσο το κεφάλαιο ετοιμάζεται να κλιμακώσει την επίθεση στους εργαζόμενους (βλέπε νομοσχέδιο για 13 ώρες δουλειάς, πειθαρχικό στο Δημόσιο κ.ά.) σε περίοδο πολεμικών προετοιμασιών και όξυνσης των ανταγωνισμών, τόσο δυναμώνουν από «δεξιά» κι «αριστερά» οι χρεοκοπημένες αυταπάτες και τα κάλπικα διλήμματα που επιστρατεύονται ξανά στον ρόλο του «υποστυλώματος». Ούτε χαραμάδα δεν πρέπει να αφήσει ο λαός για το δηλητήριο αυτό, που σκοπό έχει να τον παραλύσει και να τον οδηγήσει δεμένο «χειροπόδαρα» στο πιάτο του κεφαλαίου. Από τις συγκεντρώσεις ενάντια στο νομοσχέδιο για το Δημόσιο αύριο, στο συλλαλητήριο της ΔΕΘ σε λίγες μέρες, πρέπει να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα: «Καμία θυσία για τα κέρδη τους και την πολεμική προετοιμασία!».

Η σωστή πλευρά

 

 

Τώρα είναι η ώρα της πιο μεγάλης λαϊκής κινητοποίησης, για να σταματήσουν η γενοκτονία και ο λιμός στη Γάζα, να καταδικαστούν τα εγκλήματα του Ισραήλ και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών συμμάχων του, να πάψει κάθε στήριξη της ελληνικής κυβέρνησης στο κράτος - δολοφόνο.

Να αναγνωριστεί Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ, με την εφαρμογή της ομόφωνης απόφασης της Βουλής από το 2015, που όλες οι κυβερνήσεις έκρυψαν στα συρτάρια τους.

Σ' αυτόν τον αγώνα πρωτοστατούν το ΚΚΕ και οι δυνάμεις του στο εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Για να εκφραστεί η λαϊκή κατακραυγή για τον ρόλο σημαιοφόρου της κυβέρνησης στην υπεράσπιση της «στρατηγικής σχέσης» με το Ισραήλ και τη συμμετοχή της στο ιμπεριαλιστικό μακελειό.

Να αποκαλυφθεί ο ρόλος και των άλλων αστικών κομμάτων, που στηρίζουν τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό για τη «νέα Μέση Ανατολή».

Η καύση απορριμμάτων φέρνει ... αμνησία

 

Σε θέση μάχης βρίσκονται εργατικά σωματεία και μαζικοί φορείς, για να πάρουν απάντηση τα σχέδια κατασκευής νέων μονάδων καύσης απορριμμάτων. Σύμφωνα με τη «Στρατηγική μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τη δημιουργία δικτύου μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης ΑΕΠΥ (Απορριμματογενείς ενεργειακές πρώτες ύλες) από Αστικά Στερεά Απόβλητα», που έδωσε στη διαβούλευση η κυβέρνηση, προβλέπεται η δημιουργία τέτοιων μονάδων στην Κοζάνη, στη Ροδόπη ή Ξάνθη, σε Αρκαδία ή Αχαΐα ή Ηλεία, στην Αττική, στη Βοιωτία και το Ηράκλειο Κρήτης.

Η καρκινογόνα καύση (ακόμη και σύμμεικτων απορριμμάτων) είναι «χρυσωρυχείο» για μεγάλους ομίλους, τόσο από την πώληση ρεύματος, όσο και από την επεξεργασία των απορριμμάτων, που πληρώνει ο λαός μέσα από υπέρογκα δημοτικά τέλη. Η καύση υπολειμμάτων (SRF, RDF) που περιέχουν υψηλό ποσοστό πλαστικών και βαρέων μετάλλων, προκαλεί εκπομπές εξαιρετικά επικίνδυνων αέριων ρύπων και μικροσωματιδίων ακόμη και με χρήση σύγχρονων φίλτρων, που ευθύνονται για καρκινογενέσεις και άλλες σοβαρές βλάβες στον ανθρώπινο οργανισμό. Ουσίες και σωματίδια που με τις βροχές περνούν στο έδαφος, στο υπέδαφος, στον υδροφόρο ορίζοντα.