ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ: Φάντασμα ή πραγματικότητα στην Βενεζουέλα;

Κατιούσα

Ο Κάρλος Ντούκε Γκαρσία, καθηγητής Οικονομίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Κολομβίας και διδάσκων στο Πρόγραμμα Οικονομίας του Κεντρικού Πανεπιστημίου της Μπογκοτά, απαντά με πειστικά στοιχεία στο ερώτημα τι είδους είναι η οικονομία της Βενεζουέλας, κι αν μιλάμε για τα προβλήματα μιας σοσιαλιστικής οικονομίας ή για μια μορφή παρεμβατικής κυβέρνησης στο έδαφος του καπιταλισμού. Ένα πολύ ενδιαφέρον και ντοκουμενταρισμένο άρθρο, που για αυτούς ακριβώς τους λόγους επιλέξαμε να μεταφράσουμε και να παρουσιάσουμε.

Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός ή ο παλιός Καπιταλισμός;

Σχετικά με την οικονομική και πολιτική κρίση που ζει η Βενεζουέλα υπάρχουν πολλές απόψεις, τόσο όσον αφορά την βαρύτητά της όσο και τις αιτίες της ίδιας.

Οι «χαμένες γενιές»

Η ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή στην Ανώτατη Εκπαίδευση αποτελεί μία σημαντική στιγμή για όλους τους νέους και τις νέες που πήραν μέρος στις εξετάσεις, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Και είτε πέτυχαν να μπουν σε κάποια σχολή, είτε όχι, είτε αναζητήσουν δουλειά, είτε ψάξουν να βρουν τι θα κάνουν στο άμεσο μέλλον, είναι βέβαιο ότι τα προβλήματα και οι δυσκολίες που θα συναντήσουν μπροστά τους είναι μεγάλα. Το γεγονός, εξάλλου, ότι αυτήν την περίοδο κάθε χρόνο δεκάδες χιλιάδες νέοι εργατικών - λαϊκών οικογενειών βρίσκονται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, έχει καθιερώσει σχεδόν επετειακά μια αρθρογραφία στον αστικό Τύπο για «τους νέους που δεν μπορούν να βρουν δουλειά», που «πρέπει να τους βοηθήσουμε», που «δεν πρέπει να χαθούν» κ.λπ. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, στο κύριο άρθρο της χτεσινής «Αυγής», κάτω από τον τίτλο «Οχι άλλες χαμένες γενιές»: «Για τον νέο είναι δύσκολο να προκαθορίσει την πορεία του και για την Πολιτεία ακόμη δυσκολότερο να διασφαλίσει τη σταθερότητα στις επιλογές του (...) Η Πολιτεία ωστόσο οφείλει να παράσχει στους νέους κάθε δυνατή βοήθεια και τα εφόδια μιας γενικής παιδείας (...) που θα τους καταστήσουν ικανούς να ανταπεξέλθουν στις αντιξοότητες που σίγουρα θα συναντήσουν ή να εκμεταλλευτούν τις "ευκαιρίες" που θα βρουν στο δρόμο τους (...) η ανεργία των νέων στην Ελλάδα ξεπερνά το 30% και βρίσκεται στην κορυφή της κλίμακας (...) εδώ χρειάζεται και το "αναγκαίο" σπρώξιμο, δηλαδή οι πολιτικές που θα στηρίζουν και θα "επιδοτούν" τη νεανική απασχόληση».

Στο φουλ

Τις μηχανές στο φουλ βάζει η κυβέρνηση για τον νέο κύκλο της αντιλαϊκής επίθεσης, που περνάει μέσα από την επικείμενη 3η «αξιολόγηση». Είναι γνωστό ότι ένα από τα χτυπήματα στα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά, που ετοιμάζει, είναι τα νέα μέτρα στα Εργασιακά. Κι ενώ τα μέτρα είναι προδιαγραμμένα σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα και τις αξιώσεις του κεφαλαίου, η κυβέρνηση προαναγγέλλει ευνοϊκές ρυθμίσεις με «κοινωνικό πρόσημο» στη ΔΕΘ και παίζει το χαρτί του ανασχηματισμού, δημιουργώντας προσδοκίες ότι κάτι καλύτερο έχει να περιμένει ο λαός. Δεν είναι τυχαίο ότι χτες ο Ν. Βούτσης, μιλώντας σε δημοσιογράφους στη Βουλή, είπε ότι «μετά το πέρας του κλεισίματος της τρίτης αξιολόγησης θα γίνει ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης», ενώ πρόσθεσε πως «το πρώτο νομοσχέδιο που θα ψηφιστεί πριν τη ΔΕΘ, θα είναι του υπουργείου Εργασίας και θα αφορά την καταπολέμηση της "μαύρης" και αδήλωτης εργασίας». Πάντως, όσο κι αν προσπαθούν να πείσουν ότι οι ρυθμίσεις που θα φέρουν θα είναι ευνοϊκές για τους εργαζόμενους, η αλήθεια είναι ότι στην ατζέντα εγγράφονται παρεμβάσεις που, ανάμεσα σε άλλα, βάζουν νέα εμπόδια στην κήρυξη απεργιών, φέρνουν αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο και θεσπίζουν επιπλέον μέτρα για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, που θα τσακίσουν ό,τι έχει απομείνει από τους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, όσο κι αν η κυβέρνηση προσπαθεί να τους χρυσώσει το χάπι.

Η εξομοίωση Ναζισμού - Κομμουνισμού. Bρείτε της διαφορές!

Ο Δημήτρης Γληνός για την «αγραμματοσύνη» της νεολαίας

 

Ένα άρθρο γραμμένο το 1928, τραγικά επίκαιρο το 2017 

 

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ

 

Όπως ορίζει το έθιμο, έτσι και φέτος, μετά την ανακοίνωση των βάσεων για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, άρχισε η συζήτηση για την κατάσταση του εκπαιδευτικού συστήματος, τις επιδόσεις και το μορφωτικό επίπεδο των μαθητών.
Δεν θα μπούμε στη συζήτηση αυτή, όχι γιατί δεν έχει ενδιαφέρον, αλλά γιατί ο τρόπος που γίνεται την καθιστά προσχηματική.

Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, και εννοούμε τουλάχιστον την τελευταία δεκαπενταετία, στη συζήτηση αυτή, επανέρχεται το θέμα της «αγραμματοσύνης» της νέας γενιάς. Στην περίπτωση αυτή, η κουβέντα διανθίζεται με εκτιμήσεις και σχόλια για την «έλλειψη αξιών», την αδιαφορία, την πνευματική οκνηρία, που χαρακτηρίζουν τη νεολαία.

Ολοι στην αρένα

Ενα από τα πράγματα που ξεχώρισαν στην αντιπαράθεση κυβέρνησης, ΝΔ και των άλλων αστικών κομμάτων για την αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία, είναι οι κάλπικες διαχωριστικές γραμμές που στήνουν μεταξύ τους με κάθε αφορμή. Ετσι, το να παρουσιάζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ως κάτι που δεν είναι (σ.σ. κομμουνιστές, υπερασπιστές του κομμουνισμού κ.λπ.), βολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ για να κρύβει την ταξική του πολιτική υπέρ του κεφαλαίου, να υλοποιεί με την προβιά του «αριστερού» και του «αγωνιστή» την πιο βρώμικη δουλειά των καπιταλιστών, επιχειρώντας ταυτόχρονα να εγκλωβίσει σε κάλπικα δίπολα εργαζόμενους, αγωνιστές, ριζοσπάστες, με σκοπό να στρατευτούν κάτω από ξένες γι' αυτούς σημαίες. Από την άλλη, η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα κρύβουν πίσω από τις σκιαμαχίες με τον ΣΥΡΙΖΑ την επί της ουσίας συμφωνία τους με όσα η κυβέρνηση υλοποιεί για λογαριασμό του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, απ' όλες τις αστικές δυνάμεις που συμμετέχουν στη «συζήτηση», συκοφαντείται ο σοσιαλισμός, που αποτελεί τη μόνη πραγματική διέξοδο και προοπτική για τους εργαζόμενους και το λαό, απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που συνθλίβει δικαιώματα και σύγχρονες ανάγκες. Και για να μην ξεχνιόμαστε, ο αντικομμουνισμός είναι προπομπός της αντιλαϊκής κλιμάκωσης, όπως αυτή που σχεδιάζει τώρα το κεφάλαιο, ρίχνοντας στην αρένα κάθε διαθέσιμη δύναμη για να πετύχει τους στόχους του: Από την κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, μέχρι τους κάθε είδους φιλοναζιστές και φασίστες, που όλες αυτές τις μέρες έχουν δώσει τα ρέστα τους στον αντικομμουνισμό, εξαπολύοντας απειλές στο εργατικό - λαϊκό κίνημα και στην πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές.

Ευρωπαϊκή Ενωση: Αντικομμουνισμός μέχρι το μεδούλι...

Από το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης το 2005, έως το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τον Απρίλη του 2009 περί «Ευρωπαϊκής Συνείδησης και Ολοκληρωτισμού», την ανακήρυξη από την ΕΕ της 23ης Αυγούστου σε «Μέρα Μνήμης των θυμάτων του ναζισμού και του σταλινισμού», την προσπάθεια να αντικατασταθεί η 9η Μάη από μέρα γιορτασμού της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών σε «μέρα της Ευρώπης», δηλαδή της ΕΕ, κι όλες τις άλλες αντικομμουνιστικές διακηρύξεις κι αποφάσεις της ΕΕ, έχουμε μια προκλητική πλαστογράφηση της ιστορικής αλήθειας.

Επιχείρηση που χρηματοδοτείται με εκατοντάδες εκατομμύρια από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, όπως συμβαίνει με το «Σπίτι της Ιστορίας», ή το πρόγραμμα «Ευρώπη για τους πολίτες», που απευθύνονται κατά κύριο λόγο σε σχολεία, μαθητές, Οργανισμούς Τοπικής Διοίκησης, ΜΚΟ.

Στο στόχαστρο αυτών των σχεδίων είναι οι νεανικές συνειδήσεις, ώστε να δηλητηριαστούν συστηματικά με τον αντικομμουνισμό, τη συκοφάντηση των χωρών όπου οικοδομήθηκε ο σοσιαλισμός, τη δικαιολόγηση ή τον εξωραϊσμό των ναζιστικών - φασιστικών εγκλημάτων. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η πρόσφατη ενορχηστρωμένη προσπάθεια - που προβλήθηκε ακόμη και από το γνωστό τραγουδιστικό διαγωνισμό - εξύμνησης των Τατάρων που συνεργάστηκαν με τους ναζί και τη συκοφάντηση της περιόδου που επικεφαλής του σοβιετικού κράτους ήταν ο Στάλιν.

ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ: Ένας δισεκατομμυριούχος «αξίζει» όσο 2.950.000 φτωχοί!

 

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ  

Ο Άνταμ Σμιθ, ο θεμελιωτής της θεωρίας της «ελεύθερης αγοράς», έλεγε ότι «για να υπάρχει ένας πάμπλουτος πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιοι φτωχοί». 

Αυτά έλεγε ο Σμιθ, το 1776, στο έργο του «Ο πλούτος των εθνών», το ευαγγέλιο του καπιταλισμού. 

Σήμερα, μετά από 241 χρόνια, το 2017, για να υπάρχει ένας δισεκατομμυριούχος πρέπει να υπάρχουν 2.950.000 φτωχοί! Και αυτό ονομάζεται πρόοδος…

Aυτό και άλλα εντυπωσιακά στοιχεία αποκαλύπτει η έρευνα του Boston Consulting Group (BCG) για το πως μοιράζεται ο πλούτος (και η φτώχεια) στο σημερινό κόσμο.

Συριζαϊσμός, ανώτατο στάδιο της ξετσιπωσιάς

 

Συριζαϊσμός, ανώτατο στάδιο της ξετσιπωσιάς

 

Από atexnos3

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

Χωρίς ίχνος ντροπής και με το γνωστό, απύθμενο θράσος που διακρίνει τους θιασώτες της νέας σοσιαλδημοκρατίας, η ιστοσελίδα tvxs.gr του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ.Κούλογλου δημοσίευσε σήμερα ανώνυμο άρθρο-σχόλιο με τίτλο «Το ΚΚΕ ας βγάλει τα συμπεράσματα του». Αναφερόμενος σε παλαιότερη εθιμοτυπική συνάντηση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δ.Κουτσούμπα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο συντάκτης του άρθρου επιχειρεί να επιτεθεί στο ΚΚΕ, το οποίο επί της ουσίας κατηγορεί ότι βάζει στην ίδια μοίρα ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ. Μάλιστα, δε διστάζει στο τέλος να κλείσει το κείμενο με μια… νουθεσία: «Από την υπόθεση της Εσθονίας το ΚΚΕ θα πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματά του». 

«Υπάρχει βεβαίως και το "συνεπές" ΚΚΕ.

 

 

Χωρίς περιστροφές... 

 

Ανάμεσα στα πολλά που γράφονται αυτές τις μέρες πάνω στον αντικομμουνιστικό οίστρο των αστικών επιτελείων, ξεχωρίζουμε το εξής απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύτηκε στα ΝΕΑ: «Υπάρχει βεβαίως και το "συνεπές" ΚΚΕ. Αυτό όχι μόνο δεν καταδικάζει αυτή την εισβολή (σ.σ. αναφέρεται στα γεγονότα της Πράγας), όπως και τα γκούλαγκ, το Κατίν, τον ουκρανικό λοιμό, τα εκατομμύρια θύματα και πολλές άλλες θηριωδίες - στην κυριολεξία - του σοβιετικού και του κινεζικού - ασιατικού κομμουνισμού, αλλά και επιμένει να αντιστρέφει την πραγματικότητα, συνεχίζοντας να παρουσιάζει την Κόλαση σαν Παράδεισο. Ακούμε από πολλές πλευρές πως, αν μη τι άλλο, το ΚΚΕ παραμένει συνεπές στις ιδέες του. Το λένε για καλό.

Πλατιά σύσκεψη του ΠΑΜΕ για την προετοιμασία του συλλαλητήριου στη ΔΕΘ

Πλατιά σύσκεψη σωματείων, συνδικαλιστών και εργαζομένων πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα στη Θεσσαλονίκη με αντικείμενο τις προετοιμασίες για την επιτυχία του συλλαλητηρίου που διοργανώνει το ΠΑΜΕ το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, ενόψει της ΔΕΘ.

Η σύσκεψη διοργανώθηκε από τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και σε αυτήν συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν συγκεκριμένα μέτρα και πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα ώστε να δοθεί μαζική αγωνιστική απάντηση της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, απέναντι στη νέα επίθεση που ετοιμάζουν συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ΕΕ, για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου.

Φιντάνια

Ανάμεσα στα «φιντάνια» που ευδοκίμησαν με το ξεσάλωμα του αντικομμουνισμού τις τελευταίες μέρες, δεν έλειψαν και οι «διανοητές» που έσπευσαν δήθεν να προστατεύσουν την «ιστορική αλήθεια» από την «εργαλειακή μεταχείριση» (όπως υποστήριξαν) κομμάτων, φορέων κ.λπ. Τι υποστηρίζει αυτή η άποψη; Οτι η ιστορία είναι υπόθεση μόνο των ειδικών, μερικών «επιστημονικών σχολών» και ότι είναι βλαπτική η ιδεολογική και πολιτική προσέγγιση των ιστορικών γεγονότων... Φέρνουν, μάλιστα, ως παράδειγμα ...κακοποίησης της ιστορίας τη μεταχείριση που της κάνουν, από τη μια, το ΚΚΕ και, από την άλλη, η εσθονική κυβέρνηση, διεκδικώντας για τον εαυτό τους την αντικειμενικότητα στην ιστορική ανάλυση, ανάμεσα στα «δυο άκρα». Αυτοί οι ίδιοι δηλώνουν «αποστειρωμένοι» τάχα από οποιαδήποτε πολιτικοϊδεολογική ταυτότητα, για να μπορούν ελεύθερα και πιο πειστικά να αναπαράγουν όλη την αντικομμουνιστική σαβούρα, τη σταλινολογία, τα τερατώδη ψέμματα που έβγαλε ο ιμπεριαλισμός από το στομάχι του για την ΕΣΣΔ (π.χ. για το «Κατίν», τον «Ουκρανικό Λιμό» κ.λπ.). Οι ίδιοι, δηλαδή, που δήθεν κόπτονται για τη «μη συμφεροντολογική προσέγγιση της ιστορίας», όπως έλεγε τις προάλλες ένας από δαύτους στον «ΣΚΑΪ», κακοποιούν βάναυσα την ιστορική αλήθεια, για να αθωώσουν τα παλιότερα και κυρίως τα σύγχρονα εγκλήματα του ιμπεριαλισμού, διαφημίζοντας την «ελευθερία» στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Βέβαια, δεν αποτελούν μεμονωμένες περιπτώσεις, ούτε είναι «γραφικοί». Η αναθεώρηση της ιστορίας είναι ένα καλά οργανωμένο, πολυπλόκαμο και προπάντων καλοπληρωμένο έργο, που δικτυώνει αστικές κυβερνήσεις, πανεπιστήμια, ινστιτούτα, ΜΚΟ και κάθε λογής επιτελεία, με αποκλειστικό σκοπό το ξαναγράψιμο της ιστορίας με τρόπο που να υπηρετεί τα συμφέροντα του σάπιου καπιταλισμού στις σύγχρονες συνθήκες.

Η αιματηρή καταστολή της μεγάλης απεργιακής συγκέντρωσης του 1923 στο Πασαλιμάνι

 

Με έντεκα νεκρούς, πάνω από 100 τραυματίες και 500 συλλήψεις απάντησε το αστικό κράτος στους αγώνες της εργατιάς

 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΔΕΝΕΖΑΚΗΣ Ιστορια

 

Το 1923 η Ελλάδα αντιμετωπίζει τρομακτικά οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, σαν συνέπεια της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922.  
Δεκάδες χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες, διασκορπισμένοι σε όλη την ελληνική επικράτεια, αντιμετωπίζουν ασύλληπτα προβλήματα, εξαθλιωμένοι, άστεγοι, ρακένδυτοι και εξαντλημένοι, μεγαλώνουν τις στρατιές των άνεργων που έχασαν τις δουλειές του από τις μαζικές απολύσεις. Πολλές  επιχειρήσεις κλείνουν εκβιάζοντας μείωση ημερομισθίων σ’ ολόκληρη τη χώρα. και το κλείσιμο των επιχειρήσεων. Οι μεγαλοβιομήχανοι θεωρούν μεγάλη ευκαιρία  την τραγωδία της ελληνικής κοινωνίας για να χτυπήσουν μισθούς και ωράριο.

Οι επικεφαλής του Κινήματος του Στρατού και του Ναυτικού της 11 Νοέμβρη 1922, ο πρωθυπουργός της «Επαναστατικής Κυβέρνησης» Στυλιανός Γονατάς (αριστερά) με τον Νικόλαο Πλαστήρα.

Πολλαπλές αντικομμουνιστικές στοχεύσεις

Ολα τα είχε το μενού του αντικομμουνιστικού παροξυσμού των τελευταίων ημερών: Από ανοησίες πρώτης τάξης, όπως πρώην υπουργού της ΝΔ που ανακάλυψε ότι το ναζιστικό - εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα του Χίτλερ είχε «αριστερή προέλευση» (!), μέχρι ρεπορτάζ και «έρευνες» βγαλμένες απευθείας από τα συρτάρια της CIA, αλλά και ραφιναρισμένο αντικομμουνισμό από διάφορες δυνάμεις. Για μια ακόμα φορά, τα κάθε λογής αστικά επιτελεία, κόμματα, ΜΜΕ κ.λπ., φάνηκαν πανέτοιμα να ανάψουν το αντικομμουνιστικό φιτίλι, φανερώνοντας τους μύχιους φόβους και τις ανησυχίες του συστήματος του οποίου είναι απολογητές.

Εξαρχής, με το ξέσπασμα της αντιπαράθεσης για τη μη συμμετοχή της Ελλάδας στην αντικομμουνιστική φιέστα της ΕΕ στην Εσθονία, έγινε φανερό ότι εξυπηρετούνται πολλαπλές στοχεύσεις. Από τη μία, ο ΣΥΡΙΖΑ, για μια ακόμα φορά, επιχειρεί να ξεπλυθεί από τη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζει, φορώντας το μανδύα της «προοδευτικής δύναμης». Από την άλλη, η ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα κρύβουν πίσω από μια κάλπικη αντιπαράθεση και το χρεοκοπημένο δίπολο «αριστεράς - δεξιάς» τη στρατηγική τους ταύτιση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το γεγονός ότι όλοι μαζί υπηρετούν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και της ΕΕ.

Δελτίο θυέλλης...

Πηγή: Eurokinissi

«Δελτίο θυέλλης» θυμίζει ο προγραμματισμός της κυβέρνησης από την ερχόμενη κιόλας βδομάδα, καθώς μπαίνουμε «στα γεμάτα» στις προετοιμασίες για την 3η «αξιολόγηση» και τα συνοδευτικά της. Τέτοια είναι, για παράδειγμα, τα νομοσχέδια που ετοιμάζει η κυβέρνηση για τις αμέσως επόμενες μέρες, προκειμένου να δημιουργήσει την αίσθηση στο λαό ότι παίρνει μέτρα εκτός των μνημονιακών δεσμεύσεων και ότι διορθώνει τάχα λάθη και παραλείψεις προηγούμενων κυβερνήσεων.

Οι χτεσινές συναντήσεις του πρωθυπουργού με υπουργούς της κυβέρνησης είχαν αυτόν ακριβώς το σκοπό, καθώς συζητήθηκαν θέματα που θα απασχολήσουν την επικαιρότητα από τις πρώτες κιόλας μέρες του Σεπτέμβρη. Τέτοια είναι τα θέματα της Παιδείας, με το άνοιγμα των σχολείων, τα Εργασιακά, όπου το επικείμενο νομοσχέδιο για την αδήλωτη εργασία φιλοδοξεί να παίξει ρόλο «φερετζέ» για όσα προβλέπει η 3η «αξιολόγηση» και βέβαια τα ζητήματα της οικονομίας, από τη σκοπιά της τόνωσης του «επενδυτικού κλίματος» και της καπιταλιστικής ανάκαμψης.