Η ψήφος προς το ΚΚΕ

 ...και οι δήμοι που έχασαν οι υποψήφιοι που στήριξε  το ΚΚΕ

Σαν απλός άνθρωπος, φίλος του ΚΚΕ, θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια σε όσους ψήφισαν τους υποψηφίους που στήριζε το ΚΚΕ, στον 2^ο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, χωρίς να είναι ψηφοφόροι του. Όσο εύκολο είναι να ψηφίσει κάποιος αστικά, μικροαστικά και «αριστερά» κόμματα, άλλα από τα δικά του, τόσο δύσκολο είναι το άλμα και το πέρασμα σε στήριξη του ΚΚΕ!

Σε αυτές τις εκλογές στους δήμους που πέρασαν οι υποψήφιοι του ΚΚΕ στον 2^ο γύρο, ήρθαν σε ευθεία αναμέτρηση όλα τα κόμματα αλλά μόνο δύο ταξικές, πολιτικές γραμμές: Της αστικής τάξης και της εργατικής τάξης.

Ξεσπάθωσε

«Ξεσπάθωσε» την περασμένη Παρασκευή ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκης, για το «εξωπραγματικό» όπως το χαρακτήρισε οικονομικό πρόγραμμα της ΝΔ. Μη φανταστείτε όμως ότι επικαλέστηκε τα περί «νεοφιλελευθερισμού» και τις άλλες σάλτσες, με τις οποίες τα κυβερνητικά στελέχη προσπαθούν να κρύψουν την ταύτισή τους με τη ΝΔ σε βασικά ζητούμενα του κεφαλαίου. Κάθε άλλο, αφού ο υπουργός είπε επί λέξει πως η ΝΔ «υπόσχεται πράγματα τα οποία είτε δεν μπορεί να εφαρμόσει, είτε αν τα εφαρμόσει, θα έχουν τεράστιο κόστος για την ελληνική οικονομία και θα οδηγήσουν τη χώρα σε δημοσιονομική εκτροπή». Πρόσθεσε μάλιστα ότι «τώρα, στη συζήτηση για τις εθνικές εκλογές θα πρέπει να δούμε (...) ποιος διασφαλίζει τη σταθερότητα της οικονομίας και ποιος διαμορφώνει τις καλύτερες συνθήκες ανάκαμψης». Η «αντιστροφή» ρόλων με τη ΝΔ, η οποία μέχρι χτες κατηγορούσε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ότι κάνει τάχα «παροχολογία» με τα ψίχουλα που έταζε στο λαό, είναι αποκαλυπτική για το πώς οι δυο τους «κονταροχτυπιούνται» στα «μαρμαρένια αλώνια» του κεφαλαίου, έχοντας ως απαράβατο «όρο» το ποιος μπορεί να διασφαλίσει τη «σταθερότητα» για το κεφάλαιο. Αλλά και για το πώς με μοιρασμένους ρόλους δουλεύουν για να πάνε κυριολεκτικά στον πάτο του βαρελιού τις προσδοκίες του λαού, παρουσιάζοντας ο ένας ως «μαξιμαλισμό» τις ψευτοπαροχές του άλλου και ο άλλος ως «μονόδρομο» τα ματωμένα πλεονάσματα, τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και τα άλλα μέτρα για λογαριασμό του κεφαλαίου. Αυτόν το δρόμο, που τον έφερε έως εδώ, είναι που πρέπει να απορρίψει ο λαός, δυναμώνοντας το ΚΚΕ και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές.

Δήλωση του Δημήτρη Κουτσούμπα μετά τα αποτελέσματα του Β' γύρου των τοπικών εκλογών (VIDEO)

Δείτε τη δήλωση του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, το βράδυ της 2ας Ιούνη, για τα αποτελέσματα του Β' γύρου των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών και τις εθνικές εκλογές της 7ης Ιούλη.

Αναλυτικά η δήλωση του Δ. Κουτσούμπα έχει ως εξής:

«Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλους και όλες, όσοι και όσες στήριξαν σήμερα τους συνδυασμούς της "Λαϊκής Συσπείρωσης".

Στο Δήμο Πάτρας, όπου επανεκλέγεται δήμαρχος ο Κώστας Πελετίδης, με μεγαλύτερη δύναμη και ορμή, με νέες δυνάμεις, συνεχίζουμε την αγωνιστική πορεία για να ανακουφίσουμε τη λαϊκή οικογένεια, για να υπερασπιστούμε τα λαϊκά δικαιώματα, τις ανάγκες, κόντρα στο ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο της Τοπικής Διοίκησης, αλλά και τη συνολική αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων, για να διεκδικήσουμε έργα προστασίας της ζωής του λαού μας.

«Τους αγωνιστές του λαού και του Κόμματός μας τους τιμάμε κάθε μέρα, με τις επιλογές και τον αγώνα μας» (ΦΩΤΟ)

Πάνω στα περήφανα Άγραφα, στο Παλιοζωγλόπι Καρδίτσας, πραγματοποιήθηκε το πολιτικό μνημόσυνο του Χαρίλαου Φλωράκη, 14 χρόνια μετά το θάνατό του, που διοργάνωσε  η Τομεακή Επιτροπή Καρδίτσας του ΚΚΕ.

Στο χαιρετισμό του (διαβάστε εδώ) ο Θοδωρής Κωτσαντής, γραμματέας του Συμβουλίου Θεσσαλίας της ΚΝΕ και μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ,  τόνισε την ανάγκη οι νέοι κομμουνιστές να κρατήσουν σαν κόρη οφθαλμού τα λόγια του Χαρίλαου Φλωράκη προς τους νέους της ΚΝΕ στο 8ο Συνέδριό της: «Στην πορεία της ζωής σας και του αγώνα σας -έλεγε- θα ζήσετε στιγμές ανάτασης, άνοδο του κινήματος. Αλλά η κίνηση προς τα εμπρός δεν είναι πάντα γρήγορη όσο θέλουμε ή πάντα ανοδική. Και τα "άγονα" χρόνια, τα χρόνια της μονότονης καθημερινής δουλειάς, δεν είναι ευκαταφρόνητα. Η πιο σπουδαία ικανότητα για τον κομμουνιστή είναι αυτή: Να μπορεί να δουλεύει με συνέπεια και με ενθουσιασμό στην καθημερινή μονότονη κατάσταση και να ξεπερνά μέρα με τη μέρα το ένα εμπόδιο ύστερα από το άλλο. Η ικανότητα να διατηρεί τον ενθουσιασμό του μπροστά στα εμπόδια που η πρακτική ζωή βάζει μπροστά του κάθε μέρα, κάθε ώρα. Να έχει στο μυαλό του και να μη χάνει από τα μάτια του τους τελικούς μεγάλους σκοπούς που παλεύει να πραγματοποιήσει. Μια τέτοια στάση γενναιότητας πρέπει να φιλοδοξεί να κατακτήσει».

Τελικά τι στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο δεύτερο γύρο, εκεί που κατεβαίνουν κομμουνιστές;

 

 

02-06-2019

Θέλει ο Πασόκος να κρυφτεί και οι εκλογές δεν τον αφήνουν

 

Κατιούσα

 

Ας εξετάσουμε την περίπτωση αυτή βήμα-βήμα:

Πρώτο βήμα: ο λαός προδίδει το μεγάλο ηγέτη, που τον έσωσε από την πείνα και τα μνημόνια, αλλά έμειναν πίσω οι νόμοι τους να τα θυμίζουν. Ντροπή, τόση αχαριστία, όνειδος σε όσους δεν εκτίμησαν τον ευεργέτη, και τώρα οι ευεργεσίες του είναι λέει υπό αίρεση, γιατί θα τις έδιναν μόνο αν ξαναβγεί, με αντάλλαγμα. Δεν είστε λαός εσείς. Κάλλιο να φύγετε όλοι μετανάστες και να βρίζουμε αυτούς που πάνε στην ΕΕ και ψηφίζουν τους κομμουνιστές, άκουσον-άκουσον!

Δεύτερο βήμα: μην τολμήσει κανείς να μη στηρίξει το Νάσο (όχι το Γαλακτερό, τον Ηλιόπουλο) και τη Ρένα Δούρου, η οποία -κοίτα να δεις τι σύμπτωση- παρέδωσε έργο μέχρι και τώρα, μία μέρα πριν τις εκλογές, γιατί θα γίνει χαμός, σεισμός, νεοφιλελευθερισμός και θα χάσουμε τον επίγειο παράδεισο και τις κατακτήσεις που ανοίγουν τον τρίτο δρόμο προς τη σοσιαλιστική μετάβαση.

Μόνο το ΚΚΕ

Δεν πρόλαβαν καλά καλά να προκηρυχτούν οι εκλογές τον Ιούλη και από διάφορες πλευρές ξεκίνησαν τα περί «χαμένης ψήφου» σε κόμματα όπως το ΚΚΕ, αφού «στις εθνικές εκλογές ψηφίζουμε για κυβέρνηση». Δεν ξέρουμε αν θα τους διευκόλυνε στις εκλογές να συμμετέχουν μόνο δύο κόμματα, για να μη δυσκολεύεται ο λαός στην επιλογή της επόμενης κυβέρνησης. 'Η μόνο κόμματα - δεκανίκια και μίας χρήσης, για να εκτονώνεται η δυσαρέσκεια και να σπάει πού και πού η μονοτονία με καμιά συγκυβέρνηση. Είναι όμως στο χέρι του λαού να τους τρίψει στη μούρη τέτοια άθλια επιχειρήματα και ειδικά αυτό της «χαμένης ψήφου». Γιατί οι εκλογές σίγουρα βγάζουν κυβέρνηση, αλλά αυτή είναι από χέρι αντιλαϊκή. Και μπορεί η «αγωνία» των αφεντικών να είναι με ποια κυβέρνηση θα προχωρήσουν ταχύτερα οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί, για τους εργαζόμενους όμως και το λαό θα πρέπει το κριτήριο να είναι το εντελώς αντίθετο: Με την ενίσχυση ποιου κόμματος θα δυναμώσει η εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση, για να μπουν εμπόδια στην πολιτική που τους συνθλίβει, να οργανώσουν τις διεκδικήσεις τους από καλύτερες θέσεις, να φωτιστεί καλύτερα η προοπτική της αντεπίθεσης για την ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, οι δυνατότητες και οι προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες με εργατική - λαϊκή εξουσία. Αυτό το κόμμα είναι μόνο το ΚΚΕ. Κι εκεί είναι η μόνη κερδισμένη ψήφος για το λαό.

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, πού πήγαν οι άλλοι – Περί πολλών και πλειοψηφίας

02-06-2019

Το μνημόνιο – αντιμνημόνιο μας άφησε χρόνους, αλλά θέλουμε κάτι ευρύτερο, πιο γενικό, ακόμα πιο κούφιο. Κι η δημιουργική ασάφεια είναι το όπλο μας. Αυτό του Αλέξη, που μιλάει στο όνομα των “πολλών”.

Κατιούσα

 

-Ποιοι είμαστε εμείς; Αυτοί, 1-0

-Ποιοι είναι οι άλλοι; Εμείς είμαστε οι άλλοι

-Ποια είναι η βασική αντίθεση; Πρόοδος – συντήρηση.

-Είμαστε πολλοί, είμαστε δυο, είμαστε τρεις. Ναι, αλλά ποιοι είμαστε;

Εδώ βρίσκεται η ελπίδα: Στη συμπόρευση με το ΚΚΕ!

Eurokinissi

«Κανένας εφησυχασμός. Τώρα, όλες και όλοι στη μάχη για την ενίσχυση του ΚΚΕ! Αυτή είναι και η μόνη κερδισμένη ψήφος για το λαό». Με τις φράσεις αυτές έκλεινε η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για το αποτέλεσμα της τριπλής εκλογικής μάχης της περασμένης Κυριακής.

 Ενα αποτέλεσμα που, μαζί με την αναγγελία διεξαγωγής εθνικών εκλογών τον επόμενο μήνα, έδειξε ότι επίκειται κυβερνητική εναλλαγή, με τη ΝΔ να παίρνει σημαντικό προβάδισμα από τη σημερινή κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο από εκεί που το αφήνει η «πρώτη φορά αριστερά».

Μπροστά στη νέα αυτή εκλογική μάχη, με την πόλωση να εντείνεται πάνω σε παλιά και νέα διλήμματα παρόμοιας κοπής, εντείνεται και η φιλολογία της «χαμένης» ψήφου για το λαό, με τα παπαγαλάκια των αστικών κομμάτων να χαρακτηρίζουν ως τέτοια εκείνη που δεν πέφτει στον κορβανά των αυριανών και σημερινών κυβερνώντων ή των πρόθυμων συνεργατών τους (π.χ. ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ). Στόχος τους είναι επίσης όσοι προβληματίζονται ή ταλαντεύονται, όσοι βλέπουν ότι δεν οδηγεί πουθενά η στήριξη των κυβερνητικών εναλλαγών, να μην κάνουν το βήμα, να παραμένουν έστω και με βαριά καρδιά εγκλωβισμένοι στο ψευτοδίπολο του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ.

Lenin: Για την επαναστατική τακτική και την επανάσταση ως τέχνη

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Ο μαρξισμός-λενινισμός όχι μόνο θεμελιώνει θεωρητικά την ιστορική αναγκαιότητα της σοσιαλιστικής επανάστασης, αλλά και τις νομοτέλειες της επαναστατικής πάλης.

Η επαναστατική κατάληψη της πολιτικής εξουσίας και η εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου είναι η βασική νομοτέλεια της σοσιαλιστικής επανάστασης1, χωρίς την οποία είναι αδύνατο να πραγματοποιηθεί το πέρασμα από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό.

Γι’ αυτό ο Λένιν τόνιζε ότι: «Το πέρασμα της κρατικής εξουσίας από τα χέρια μιας τάξης στα χέρια της άλλης είναι το πρώτο, το κύριο, το βασικό γνώρισμα της επανάστασης, τόσο με την αυστηρά επιστημονική όσο και με την πρακτικά πολιτική σημασία αυτής της έννοιας»2.

Ο σωστός προσδιορισμός του χαρακτήρα της επανάστασης είναι καθοριστικό ζήτημα, όμως δεν είναι αρκετό για να μπορεί το Κόμμα να έχει πραγματικά επαναστατική δράση. Οι μάζες της εργατικής τάξης προσελκύονται στην επαναστατική δράση, στην πάλη για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, μόνο στο βαθμό που πείθονται από την ίδια τους την πείρα γι’ αυτή την αναγκαιότητα.

Η κατάκτηση αυτής της πείρας είναι μια σύνθετη διαδικασία που αφορά την επίδραση αντικειμενικών εξελίξεων (επίδραση στη συνείδηση της εργατικής τάξης των εξελίξεων στην καπιταλιστική οικονομία αλλά και στο εποικοδόμημα) αλλά και της παρέμβασης του υποκειμενικού παράγοντα, με στόχο την αποκάλυψη της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και την οργάνωση της πάλης της εργατικής τάξης σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση.

Οι φραγκάτοι ΚΚΕδες του εξωτερικού και ο Οδυσσέας

31-05-2019

Η αμορφωσιά, ο αντικομμουνισμός και ο πανικός μπροστά στο υψηλό ποσοστό του ΚΚΕ μεταξύ των Ελλήνων ψηφοφόρων του εξωτερικού στις ευρωεκλογές δεν κρύβονται, αλλά τουλάχιστον βγάζουν γέλιο. 

Κατιούσα

 

Τα υψηλά ποσοστά του ΚΚΕ στους ψηφοφόρους του εξωτερικού, άνω του 14%, που το κατατάσσουν τρίτη δύναμη με διαφορά από τον τέταρτο, φαίνεται πως κάθισαν άσχημα σε κάποιους. Και φροντίζουν να το δείχνουν στα ΜΚΔ, μαζί με τη χαμηλή εγκυκλοπαιδική τους μόρφωση – τουλάχιστον, για να μην κάνουμε εικασίες για τον αριθμό ψηφίων του IQ τους – και την αλλεργία τους για τους κομμουνιστές.

Μα πώς είναι δυνατόν οι κάτοικοι των χωρών του εξωτερικού, που κατά κανόνα παίρνουν υψηλότερους μισθούς και έχουν καλύτερο βιοτικό επίπεδο, να γίνονται κομμουνιστές; Μήπως είναι κομμουνιστές του σαλονιού,με δεξιές τσέπες, που ψηφίζουν εκ του ασφαλούς, για να τα έχουν καλά με τη συνείδησή τους;

ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΡΣΑΛ: Η αστική τάξη ανάβει ακόμα λαμπάδες στο όνομά του

Ο εκατομμυριοστός τόνος «βοήθειας» του Σχεδίου Μάρσαλ προς την Ελλάδα

1947. Η μία μετά την άλλη, οι καπιταλιστικές οικονομίες στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης προσπαθούν να πάρουν τα πάνω τους μετά από τις καταστροφές του ιμπεριαλιστικού Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Από την απέναντι ακτή του Ατλαντικού καταφτάνει το ισχυρό νόμισμα των ΗΠΑ, οι καπιταλιστές της οποίας βγαίνουν από τον πόλεμο διαρκώς ενισχυόμενοι. Οι ΗΠΑ ήταν η μοναδική δύναμη που εκείνη την περίοδο είχε τη δυνατότητα να δώσει οικονομική βοήθεια και, ταυτόχρονα, την ικανότητα να κυριαρχήσει στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα.

 Παράλληλα, στο ανατολικό τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου δεσπόζει το κόκκινο αστέρι του σοσιαλισμού, των κοινωνικοποιημένων μέσων παραγωγής και της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας της ΕΣΣΔ, που παρά την τεράστια καταστροφή της παραγωγικής βάσης της, έχει αναδειχθεί σε πόλο έλξης για τους λαούς (ήδη στα Βαλκάνια είχαν ανακηρυχθεί τέσσερις Λαϊκές Δημοκρατίες).

Στην Ελλάδα, που υπήρχε ακόμα επαναστατική κατάσταση, έστω και με μεγάλη καθυστέρηση έχει αρχίσει η ένοπλη ταξική αναμέτρηση, παρά το γεγονός ότι η σχετική Απόφαση της 2ης Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ (12 - 15.2.1946) πάρθηκε μισή: Προσανατόλιζε στην ένοπλη πάλη, ενταγμένη όμως στην στρατηγική της «ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης».

Είναι η στιγμή της αποφασιστικής παρέμβασης του αντιπάλου. Εξαγγέλλεται το Δόγμα Τρούμαν και ακολουθεί το Σχέδιο Μάρσαλ, τέτοιες μέρες, στις 5 Ιούνη 1947.
Θα δούμε αυτήν την εξέλιξη μέσα από στοιχεία που αντλήσαμε από το Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ (Β2 τόμος 1939-1946, Β' Τόμος 1949-1968), την ΚΟΜΕΠ (τ.5, 2007) και σχετικά αφιερώματα του «Ριζοσπάστη».

Μακριά από τα προβλήματα του λαού η παλαιοκομματικού χαρακτήρα διαμάχη για την ηγεσία της Δικαιοσύνης

To Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ εξέδωσε το εξής σχόλιο για τη συνεχιζόμενη αντιπαράθεση σχετικά με την ηγεσία της Δικαιοσύνης:

«Το γεγονός ότι εδώ και μέρες παρακολουθούμε μια παλαιοκομματικού χαρακτήρα διαμάχη, μακριά απ' τα προβλήματα του λαού, για το ποιος στην ουσία θα ελέγχει την ηγεσία των ανωτάτων δικαστηρίων, αποδεικνύει το υποκριτικό ενδιαφέρον τους για τη δήθεν ανεξαρτησία της δικαιοσύνης.

Ήταν τα ίδια κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΚΙΝΑΛ, που πριν λίγο καιρό απέρριψαν την πρόταση του ΚΚΕ, για να αλλάξει το σύνταγμα και να σταματήσει ο διορισμός της ηγεσίας των ανωτάτων δικαστηρίων απ' την εκάστοτε κυβέρνηση. Μια θέση που ήταν πολύ κοντά σ' αυτό που πρότειναν, με συντριπτική πλειοψηφία, οι ίδιοι οι δικαστικοί».

902gr

ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Δεν ζούμε πια την ένταση, με την αγανάκτηση και το θυμό των πρώτων ετών της καπιταλιστικής κρίσης. Έχουμε προσαρμοστεί με τους καινούργιους όρους ζωής, αποφεύγουμε να κοιτάξουμε καταπρόσωπο τους φόβους που μας συνθλίβουν και δεχόμαστε το μοιραίο της οικονομικής εξαθλίωσης και την εξήγησή της σαν φυσικό φαινόμενο. Μαντρωμένοι από τον καπιταλισμό της Ευρώπης  μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση που σαν να είμαστε κοπάδια διαχειρίζεται την εξαθλίωσή μας χωρίς να σκεφτόμαστε ούτε καν την απόδραση, γραπωνόμαστε από ψήγματα ελπίδας για τις προοπτικές μας, ενώ περιμένουμε την ώρα που θα μας διαθέσει κατά το συμφέρον της. Στο ενδιάμεσο, υπερασπιζόμενοι τα …ιερά δικαιώματα του ανθρώπου, διαμαρτυρόμαστε μ’ επικεφαλής ευαίσθητα κοριτσάκια για την κλιματική αλλαγή και ψηφίζουμε για την αντιπροσώπευσή μας σε κοινοβούλια που νομιμοποιούν αποφάσεις των καπιταλιστικών κέντρων εξουσίας. 

ΔΥΤΙΚΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ Σύγκρουση συμφερόντων στην ΕΕ για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση»

Η Τουρκία βγάζει και δεύτερο γεωτρύπανο

 

 

Από τη φετινή άσκηση «Γαλάζια Πατρίδα» της Τουρκίας στο Αιγαίο (φωτογραφία αρχείου)

ΑΓΚΥΡΑ - ΛΕΥΚΩΣΙΑ.--

 Το γεωτρύπανο «Rowan Norway» που έχει ναυλώσει η τουρκική εταιρεία ΤΡΑΟ βγαίνει από χτες στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, καθώς η Τουρκία είχε εδώ και καιρό εξαγγείλει γεωτρήσεις στα ανοικτά των νότιων ακτών της αλλά και της Κύπρου, συνεχίζοντας και την προκλητική αμφισβήτηση των κυπριακών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Οπως μετέδωσαν χτες και ελληνοκυπριακά ΜΜΕ, η Τουρκία εξέδωσε NAVTEX για τη διενέργεια γεωτρήσεων βόρεια της Κύπρου, στον κόλπο της Αλεξανδρέττας, εντός των τουρκικών χωρικών υδάτων. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει έρευνες που ξεκίνησαν την Τετάρτη 29 Μάη και θα διαρκέσουν έως τις 15 Ιούνη.

Η εμφάνιση του γεωτρύπανου της ΤΡΑΟ έρχεται να συμπληρώσει την εμφάνιση του γεωτρύπανου «Πορθητής» που στις αρχές του Μάη είχε εμφανιστεί στα ανοιχτά της Πάφου, μετά από άλλη NAVTEX που είχε τότε εκδώσει η Τουρκία για γεωτρήσεις (η τύχη των οποίων βέβαια παραμένει άγνωστη). Η κινητικότητα αυτή των πλοίων επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητα της Αγκυρας να μη μείνει εκτός ενεργειακών (και άλλων) «εξισώσεων» στην περιοχή, με φόντο φυσικά ευρύτερους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς.

Ερμηνεύοντας το αποτέλεσμα των εκλογών

31-05-2019

Θέλουν το ΚΚΕ να επιβιώνει μεν, γιατί η αστική δημοκρατία είναι μεγάθυμη, μέσα όμως σ’ ένα ιδιότυπο περιθώριο για να μη μπορεί να ενοχλεί. Γι’ αυτό και γίνεται το επίκεντρο κριτικής με προτάσεις και παραινέσεις, ιδιαίτερα για λανθασμένους χειρισμούς της ηγεσίας,  που πολλές απ’ αυτές συναγωνίζονται σε πειστικότητα τις κακοήθειες μιας κριτικής επί προσωπικού.

Dies Brumalis

 

Στο κέντρο ενός στροβιλισμού διασημότητας και  πλούτου, ένας κόσμος παράγωγος του καπιταλισμού. Όλοι αυτοί  που οι ίδιοι και τα έργα τους είναι προορισμένα να εξαφανιστούν, μόνο λαχταρούν μια ώρα υπερδύναμης στο μικρό τους κύκλο ή στο λίγο μεγαλύτερο, που μεταφράζεται με κυριαρχία στην οικονομία, είναι εκείνοι που επιχαίρουν για το αποτέλεσμα των εκλογών. 
Θριαμβολογούν τώρα για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα κι αν πριν είχαν  αποδεχτεί τη νίκη του, επειδή σκοπίμως την ταυτίζουν με την ήττα της αριστεράς, για να αναδείξουν  τη ΝΔ του Κ. Μητσοτάκη με τους ενσωματωμένους κλώνους των φασιστών,  κρατώντας όμως  αποστάσεις από τη Χρυσή Αυγή, όχι όμως και τόσο από την νέα της παραφυάδα, το κόμμα του Κ. Βελόπουλου. Και συμπληρωματικά, οι  υπερεπαναστάτες που χαίρονται για την καθήλωση των εκλογικών ποσοστών του ΚΚΕ, γιατί δεν είναι αρκούντως επαναστατικό, χωρίς να έχουν κουνηθεί από καναπέδες, πληκτρολόγια κι έδρες, φτύνοντας έναν κόσμο που αγωνίζεται εν μέσω χλεύης, αδιαφορίας κι απαξίωσης.