Απεργία και συγκέντρωση στα δικαστήρια Θεσσαλονίκης στις 4 Μάη από την ΠΟΕΕΠ

Την κήρυξη 24ωρης πανελλαδικής απεργίας σε όλες τις επιχειρήσεις του κλάδου των Εμφιαλωμένων Ποτών, τη Δευτέρα 4 Μάη, από τις 00.01 ως τις 24.00, αποφάσισε ομόφωνα η διοίκηση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών.

Η απεργία πραγματοποιείται σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την προσπάθεια της εταιρείας «Coca - Cola» να τρομοκρατήσει τους απεργούς με επιλεκτικές αγωγές και να τους εξαναγκάσει αυτούς και τους συνδικαλιστικούς φορείς εκπροσώπησής τους να εγκαταλείψουν τον αγώνα για την ακύρωση των παράνομων και καταχρηστικών απολύσεων και την επαναλειτουργία του εργοστασίου.

Παράλληλα, η ΠΟΕΕΠ καλεί όλους τους εργαζόμενους, τη Δευτέρα 4 Μάη, στις 8.30 π.μ., σε κινητοποίηση έξω από το Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης, καθώς εκείνη την ημέρα εκδικάζεται διεκδίκηση της «Coca Cola» ποσού μαμούθ ως αποζημίωση για την υποτιθέμενη ηθική βλάβη, από όλα τα μέλη της Διοίκησης του Σωματείου, των απεργών του εργοστασίου της Θεσσαλονίκης και τα μέλη της Πανελλαδικής Ομοσπονδίας του κλάδου των Εμφιαλωμένων Ποτών. 

902.gr

Μίλησες για Πρωτομαγιά, φασίστα;

 

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ • 2 Μαϊου 2015 Ημεροδρόμος

Άκου, φασίστα! Από την αρχή της ύπαρξης σου προσπάθησες να μιλήσεις στους εργαζόμενους, επιδιώκοντας να τους στρέψεις ενάντια σε «ξένους» εργαζόμενους. Χτες, Πρωτομαγιά, την κόκκινη Πρωτομαγιά από το αίμα των εργατών, εμφανίστηκες να «γιορτάζεις» κι εσύ! Με ποιο σύνθημα; «Ζήτω η Πρωτομαγιά των Ελλήνων». Με ποια σημείωση; «Οι εργάτες έχουν πατρίδα».

Άκου, φασίστα! Χτες, Πρωτομαγιά, την κόκκινη Πρωτομαγιά από το αίμα των εργατών, εμφανίστηκες στα διόδια της Ελευσίνας και στο Πέραμα, για να μιλήσεις για την «Πρωτομαγιά των Ελλήνων» (και μόνο των Ελλήνων…). Ευτυχώς, οι περισσότερες απαντήσεις που πήρες ήταν απορριπτικές. Δεν ξεχνιούνται, άλλωστε, οι ερωτησούλες στη Βουλή για τους εφοπλιστές (τους Έλληνες εφοπλιστές…) και οι άλλες «φιλεργατικές» σου δραστηριότητες.

Μάης 1936

Άκου, φασίστα! Η «ελληνική Πρωτομαγιά», ό, τι και να κάνεις, είναι «δεμένη» στην ιστορική μνήμη των Ελλήνων εργαζομένων, με την Πρωτομαγιά στο Σικάγο, με τις κόκκινες Πρωτομαγιές σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις πρώτες κόκκινες Πρωτομαγιές στην Ελλάδα, με τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Τότε, στη μεγάλη απεργία του 1936, τότε που οι διαδηλωτές φώναζαν «Κάτω οι δολοφόνοι, να φύγει η κυβέρνηση Μεταξά». Ξέρεις, φασίστα, για ποιον Μεταξά λέμε; Για τον δικό σου Μεταξά!  Τότε, όταν ο Τάσος Τούσης, ένας απ’ αυτούς που δολοφόνησαν οι Μεταξάδες, «ζωντάνεψε» στο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου. Στις 10 του Μάη ο «Ριζοσπάστης» δημοσίευσε μια συγκλονιστική φωτογραφία, όπου απεικονίζεται μια μάνα να θρηνεί στο δρόμο το νεκρό παιδί της, τον Τάσο Τούση.

Σκοπευτήριο Καισαριανής, 1 Μάη 1944…

Σκοπευτήριο Καισαριανής, το μνημείο

 …δωχάμου κείτονται νεκροί
που δεν επρόδωσαν ποτέ,
ποτέ δεν είπαν ψέματα,
τύραννο δεν προσκύνησαν…

 Επιμέλεια: ofisofi // atexnos

Ο Βασίλης Ρώτας και η Βούλα Δαμιανάκου με λίγους στίχους αυτός  και  λίγα λόγια  εκείνη μνημονεύουν τους αδικοσκοτωμένους και αδικοχαμένους, τους ηρωικούς νεκρούς,  που ΄πέσαν σε άνιση πάλη κι αγώνα για τη ζωή και τη λευτεριά του λαού, σε μια συλλογή ποιημάτων και πεζών με τον τίτλο Μνημόσυνο.

«Πρώτο μας βήμα, πρώτος λόγος μας ας είναι
προσκύνημα και χαίρε η δόξα Σου κι η χάρη,
ω λεύτερου λαού λαμπρή μεγαλοσύνη,
που πλημμυράς κι αγιάζεις τον ναόν μας τούτον.

Παράκληση μετά στη συγκατάβασή Σου
καλόγνωμα να ιδείς την ταπεινή μας τέχνη
που, υμνώντας τη θυσία της νιότης στον αγώνα,
πιάνει, από δέος, αδέξια το υπεράξιο  κάλλος.

Δεν είντουσαν φαντάροι τρομοκρατημένοι
μ’ άρματα φονικά και μηχανές χαλάστρες,
δεμένοι σε πυκνές γραμμές απελπισμένες,
με μόνη ευκή στον νου τους γλήγορο τέλος,

παρά, σαν νέοι που πάνε στη γιορτή της νίκης
για να τους στεφανώσουν του λαού τα χέρια,
μόνον τους στολισμό κι αρματωσιά τους είχαν
χαμόγελο στα χείλη κι αστραπή στα μάτια.

Έτσι, λαέ, τα τέκνα Σου πήγαν θυσία
τραγούδι τραγουδώντας που τους είχες μάθει`
κι είντουσαν φτερωμένες οι κορμοστασιές τους
και στα φτερά τους φύσαε λευτεριάς αγέρας.

Ορθός ο νους! ψυχές υψώνουμε τρισάγιες.
Τα μνήματά τους είναι μέσα στις καρδιές μας
μ’ αμάραντο χαμόγελο όλα φωτισμένα,
εξαίσιο φως: αυτό το φως βοηθός μας να’ ναι
(Πρόλογος στην τελετή)

Πρωτομαγιά και η μνήμη  μας σε εκείνους, τους κομμουνιστές αγωνιστές, που έστησαν στον τοίχο οι Γερμανοί, στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

1 Μάη. Η εκτέλεση των 200 στην Καισαριανή. Χαρακτικό Τάσσος

Πρωτομαγιά 2015: Εικόνες και βιντεο.

 Απο την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Θεσσαλονίκη.

 

 

 

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ

PHOTO τίτλοι

1η 

Το βιντεο δικό μας.

Ιστορική αναφορά στη Πρωτομαγιά

Μια καλή ιστορική αναφορά στη Εργατική Πρωτομαγιά. Αξίζει να της αφιερώσουμε λίγο χρόνο.

Η συνομιλία άνοιξε. 1 μη αναγνωσμένο μήνυμα.

Απορίες ενός χοντροκέφαλου

Γράφει ο Cogito ergo sum απο Ατέχνως


Δεν πρωτοτύπησε ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών Δημήτρης Μάρδας όταν είπε πως στο τέλος του μήνα μπορεί να λείψουν καμμιά τετρακοσαριά εκατομμύρια για να πληρωθούν μισθοί και συντάξεις. Τα ίδια έλεγαν και οι προκάτοχοί του και όχι μόνον αυτοί. Θυμηθείτε πόσες φορές ακούσαμε από τους απολογητές των αντιλαϊκών μέτρων πως, αν δεν υπογράφαμε τα μνημόνια, δεν θα είχαμε λεφτά για μισθούς και συντάξεις.

Φαίνεται, όμως, πως είμαι χοντροκέφαλος γιατί υπάρχει κάτι που, τόσα χρόνια, δεν μπορώ να το καταλάβω: πώς διάβολο γίνεται και, όταν λείπουν λεφτά, λείπουν πάντοτε από την μισθοδοσία του δημοσίου; Μεσ’ στον Απρίλιο, ας πούμε, το κράτος έχει υποχρεώσεις 4,9 δισ. ευρώ και διαθέσιμα 4,5 δισ. ευρώ. Γιατί πρέπει τα 400 εκατομμύρια που λείπουν να αφορούν μισθούς και συντάξεις κι όχι π.χ. την δόση του ΔΝΤ, το τοκοχρεωλύσιο της ΕΚΤ ή τις επιδοτήσεις των μεγαλοεργολάβων; Μυστήρια πράγματα… Πολύ θά ‘θελα να μου έλυνε ο κύριος Μάρδας αυτή την χρόνια απορία.
Βεβαίως, δεν περιμένω απάντηση από τον αναπληρωτή υπουργό οικονομικών. Αν όμως, παρ’ ελπίδα, ευαρεστηθεί να μου απαντήσει, τον παρακαλώ να αδράξει την ευκαιρία και, συμπαθώντας την χοντροκεφαλιά μου, να μου λύσει μερικές ακόμη απορίες. Λόγου χάρη:

1) Εκεί, στο υπουργείο οικονομικών, υπάρχει μια λίστα με τα δάνεια που έχει πάρει η χώρα και τα οποία δεσμευτήκαμε με τα μνημόνια ότι θα ξοφλήσουμε μέχρι δεκάρα. Πάνω-πάνω σ” αυτή την λίστα υπάρχει ένα δάνειο του 1929. Με το δεδομένο ότι η χώρα είχε κηρύξει πτώχευση το 1932, αυτό το γαμημένο το δάνειο πώς γίνεται και το χρωστάμε ακόμη; Δεν το πήρε σβάρνα εκείνη η πτώχευση;

2) Ενώ στον περίφημο μηχανισμό στήριξης συνεισφέρουν όλες οι χώρες με τα κρατικά τους ταμεία, η Γερμανία δεν συνεισφέρει απ” ευθείας ως κράτος αλλά πλαγίως, μέσω της κεντρικής της τράπεζας. Προς τί αυτή η ντρίπλα; Μήπως για να μη μπορεί η Ελλάδα να ισχυριστεί κάποτε ότι δεν θα επιστρέψει τα γερμανικά δανεικά αλλά θα τα συμψηφίσει με τις απαιτήσεις της από εκείνο το ρημαδιασμένο το κατοχικό δάνειο, που είχαν πάρει με τσαμπουκά οι γερμανοί;

Η αδυσώπητη πραγματικότητα

Απο Cogito ergo sum

Κάποτε οι εργαζόμενοι διαδήλωναν ζητώντας αυξήσεις των πενιχρών αποδοχών τους. Σήμερα ελπίζουν ότι οι μισθοί τους θα επιστρέψουν εκεί όπου βρίσκονταν πριν έξι χρόνια. Κάποτε οι μαθητές απείχαν από τα μαθήματά τους (ενίοτε δε προχωρούσαν και σε καταλήψεις) ζητώντας θέρμανση. Σήμερα απέχουν και προχωρούν σε καταλήψεις ζητώντας βιβλία και καθηγητές. Κάποτε ο κόσμος ζητούσε βελτίωση της περίθαλψης, διαμαρτυρόμενος για την έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού και για τα ράντζα στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Σήμερα περιμένει απλώς το μοιραίο, αδυνατώντας να αγοράσει τα φάρμακά του.
Η πραγματικότητα, όσο αδυσώπητη κι αν είναι, αλλάζει διαρκώς κατά τρόπο πικρό.

Το καλοκαίρι του 2011 βουλιαξαν οι πλατείες όλης της χώρας από ανατρεπτικά και σχεδόν αναρχικά συνθήματα του τύπου "να καεί, να καεί το μπουρδέλο η βουλή", με την "αγανάχτηση" να ξεχειλίζει και τους "αγαναχτημένους" να φαντάζουν σαν φουσκωμένο ποτάμι που θα παράσερνε το σάπιο πολιτικό κατεστημένο. Δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά λίγοι μήνες για φανεί πως τα μόνα σαπρόφυτα που μπόρεσε να θρέψει εκείνη η "αγανάχτηση" ήταν ο Σαμαράς και η Χρυσή Αυγή ενώ το φουσκωμένο ποτάμι εκφυλίστηκε σε τελματωμένο ρυάκι, το οποίο αργότερα καπηλεύτηκε ο Σταύρος με τις πλάτες των μεγαλοεργολάβων τής ενημέρωσης.

26 Aπριλίου 1937: Η καταστροφή της Γκουέρνικα

1937: Η καταστροφή της Γκουέρνικα

 

Στις 26 Απρίλη 1937, όταν μαινόταν στην Ισπανία ο Εμφύλιος Πόλεμος, η γερμανική πολεμική αεροπορία ισοπεδώνει, ύστερα από ένα βομβαρδισμό τριών ολόκληρων ωρών την Γκουέρνικα, μια μικρή πόλη στη χώρα των Βάσκων, σκοτώνοντας χίλιους ανυπεράσπιστους άμαχους. Η βάρβαρη καταστροφή της Γκουέρνικα, ιερής πόλης των Βάσκων, προκάλεσε την αγανάκτηση των προοδευτικών ανθρώπων όλου του κόσμου. Δεν ήταν μόνο η επέμβαση της Γερμανίας στο πλευρό του Φράνκο κατά των δημοκρατικών, ήταν και ένα σήμα κινδύνου για την ανθρωπότητα από τη φονική ναζιστική πολεμική μηχανή, που απειλούσε πλέον ολόκληρη την Ευρώπη.Η σαραντάχρονη δικτατορία του Φράνκο εμπόδισε την ιστορική έρευνα σχετικά με τη σφαγή της Γκουέρνικα. Η επίσημη εκδοχή της φρανκικής προπαγάνδας ήταν ότι η πόλη πυρπολήθηκε από του «ερυθρούς στασιαστές» για τους δικούς τους προπαγανδιστικούς σκοπούς. Φυσικά κανείς δεν μπορούσε να δεχτεί κάτι τέτοιο. Ενα ερώτημα που απασχολούσε τους ιστορικούς ήταν αν ο βομβαρδισμός έγινε με τη συναίνεση των εθνικιστών, ή αν οι Γερμανοί έδρασαν ανεξάρτητα, κάνοντας μια γενική δοκιμή των μεθόδων αεροπορικής καταστροφής που επρόκειτο να παίξουν τόσο σημαντικό ρόλο στον επερχόμενο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι Γερμανοί μεταπολεμικοί πολιτικοί πάντως συνέκλιναν στην άποψη ότι για τη σφαγή ευθύνονται από κοινού οι ναζί και ο Φράνκο.

Η Γκουέρνικα βομβαρδισμένη και όπως την είδε ο Π. Πικάσο

Ο βομβαρδισμός της Γκουέρνικα δεν ήταν η μόνη «συνδρομή» της ναζιστικής Γερμανίας στον Φράνκο. Ο ίδιος ο Χίτλερ υπολόγιζε ότι η «βοήθεια» έφτασε τα 400 εκατομμύρια μάρκα, ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα εκείνης της εποχής. Δεν έγινε γνωστός ο αριθμός των Γερμανών που πολέμησαν από τις φασιστικές γραμμές, αλλά το γεγονός ότι από το φρανκικό καθεστώς παρασημοφορήθηκαν 29.113 Γερμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες δείχνει το μέγεθος της ανάμειξης.«Κραυγές παιδιών, κραυγές γυναικών, κραυγές πουλιών», σημείωνε στο ημερολόγιό του ο μεγάλος Ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο, λίγο πριν καταγράψει στον ομώνυμο πίνακά του την καταστροφή της Γκουέρνικα, κληροδοτώντας στην αιωνιότητα τη μεγαλύτερη αγριότητα του πολέμου.

 ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 26 Απρίλη 2000

Το έχετε παρατηρήσει;…

 Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

      Η Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν υπάρχει πόλεμος στη γειτονιά μας που να μην έχει πρωταγωνιστήσει ή να μην έχει συμμετάσχει, που για να κάνει τις δουλειές της φτάνει να χρησιμοποιεί ως εργαλείο τους ναζί στην Ουκρανία, που στις τάξεις της συμμετέχουν χώρες όπου οι φασίστες φτιάχνουν μνημεία για να δοξολογούν τα «Βάφεν Ες – Ες», συνεδρίασε χτες για να λύσει το μεταναστευτικό…

 

     
Η κυρία Μέρκελ που επί των ημερών της και επί των ημερών των συγκυβερνητών της, των σοσιαλδημοκρατών, για πρώτη φορά μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο τα γερμανικά στρατεύματα βγήκαν εκτός των συνόρων της χώρας και συγκεκριμένα «στην αραβική χερσόνησο, στην Κεντρική Ασία, στη βορειοανατολική Αφρική και σε παρακείμενες θάλασσες» (όπως αναφέρεται επί λέξει στο επίσημο κείμενο της απόφασης της γερμανικής κυβέρνησης από το 2001), συμμετείχε χτες στη συνεδρίαση για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού...

   

Αποκαλυπτικά γραφήματα της Telegraph: Οι άνεργοι στην Ελλάδα δεν έχουν ελπίδα

Οι αριθμοί, ορισμένες φορές, μπορούν να είναι πιο δηλωτικοί από όσο φαίνονται. Για το πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να μελετήσει κανείς τα μακροοικονομικά μεγέθη – φτάνει να παρατηρήσει τα ποσοστά της ανεργίας. Αυτό κάνει και η Telegraph.
Βασιζόμενο στα στοιχεία της Eurostat, το άρθρο της εφημερίδας σημειώνει πως το 73,5% των ανθρώπων που δηλώθηκαν ως άνεργοι το 2014, ήταν άνεργοι για περισσότερο από ένα χρόνο, σε σύγκριση με το 67,1% το 2013. Η Αττική είναι η περιοχή που έχει πληγεί περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πόλη της Ευρώπης (77,3%), ενώ αποκαρδιωτικά είναι και τα ποσοστά ανεργίας στη Δυτική Ελλάδα (76,7%).



Επιζήμια ανεργία

Οι ερευνητές του London School of Economics αναφέρουν πως η μακροχρόνια ανεργία είναι επιζήμια για μια σειρά από λόγους. Τείνει να προκαλέσει αρνητικές συνέπειες στη ζωή των ατόμων που εμπλέκονται σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Επιπλέον, το ανθρώπινο κεφάλαιο των εργαζόμενων (πραγματικό ή αντιληπτό από τους εργοδότες) ενδέχεται να επιδεινωθεί κατά την περίοδο της ανεργίας, καθώς ο χρόνος που αφιερώνεται στην αναζήτηση εργασίας συνήθως μειώνεται. Αμφότεροι οι παράγοντες υποδηλώνουν ότι οι πιθανότητες εξόδου από την ανεργία μειώνονται, όσο περισσότερο αυτή συνεχίζεται.

…κι οι βαρκούλες αρμενίζανε!

 

Νίκος Μπογιόπουλος

 

 Σήμερα έχουμε… «επέτειο»! Αυτή η φωτογραφία τραβήχτηκε πριν από πέντε χρόνια, στις 23 Απρίλη του 2010.



 
 Ήταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρωθυπουργός της χώρας, από το Καστελόριζο, επιλέγοντας για φόντο τις βαρκούλες που αρμενίζανε, μας ανακοίνωσε την υπαγωγή της Ελλάδας στη δίνη των Μνημονίων.
  
  Ήταν τότε που η εγχώρια πλουτοκρατία, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εργολάβοι, έθεταν σε εφαρμογή το σχέδιό τους για τη μεταβίβαση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης – της δικής τους κρίσης – πάνω στις πλάτες του ελληνικού λαού.
    
Όπως μας είπαν τότε οι κυβερνώντες και τα φερέφωνά τους, για τα μνημονιακά μαρτύρια του ελληνικού λαού (που συνεχίζονται ακατάπαυστα και που μέσα από αυτά προωθούνται όλα τα αντιδραστικά μέτρα που είχαν προσχεδιάσει εδώ και χρόνια αλλά μέχρι τώρα δεν τολμούσαν να εφαρμόσουν), έφταιγε ότι τα «σπρεντς» είχαν φτάσει τις 600 μονάδες…
  
  Αλλά σήμερα, πέντε χρόνια μετά – και μετά από τόση «σωτηρία» – τα «σπρεντς» είναι στις… 1.335 μονάδες!
  
  Μας είχαν πει, τότε, πως η πολιτική τους στόχευε στη μείωση του χρέους, επειδή το χρέος είχε φτάσει στο 125% του ΑΕΠ.
     
Αλλά σήμερα, πέντε χρόνια μετά – και μετά από τόση «σωτηρία» – το χρέος είναι στο… 175% του ΑΕΠ!

    Τότε, όμως, το καθεστώς που γεννάει Μνημόνια, μας είπε και μια αλήθεια:«Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό», ήταν τα λόγια του Παπανδρέου.

ΟΙ ΓΡΟΘΙΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΠΕΡΜΑΝ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ – ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ 

 Γράφει η Άννεκε Ιωαννάτου

Ο σφετερισμός της επιστήμης

Γνωρίζουμε ότι το αντικείμενο των φυσικών επιστημών βρίσκεται στη φύση και όχι στην κοινωνία. Ωστόσο, η ώθηση να αναπτυχθούν προέρχεται από τις ανάγκες της κοινωνίας. Επομένως, το τι γίνεται με την επιστήμη και τα αποτελέσματά της είναι στα χέρια των κυρίαρχων της κάθε εποχής. Αυτοί αξιοποιούν προς το συμφέρον τους ό, τι εφευρίσκει και ό, τι παράγει η επιστήμη. Στο βιβλίο «Στη γροθιά του Σούπερμαν» του Αστέριου Λάμπρου («Σύγχρονη Εποχή») διαβάζουμε: «…η επιστημονική πρόοδος συνιστά έκφραση της ανεξαρτησίας της «αυθόρμητης αντίθεσης»» (σελ. 428). Και: «Στις μέρες μας κλείνουν τα τελευταία όρια αυτής της ανεξαρτησίας καθώς η επιστήμη αποσπάται από τους δημιουργούς της. Πράγματι, η πλειοψηφία των ερευνητών δε γνωρίζει σε ποιο γενικό πλαίσιο εντάσσεται η έρευνα που διεξάγει ούτε ποια θα είναι η τελική εφαρμογή ή χρήση της δουλειάς της. Ούτε μπορεί να ερευνήσει ό, τι επιθυμεί παρά μόνο ό, τι επιτρέπει η διαθέσιμη χρηματοδότηση. Μάλιστα, ενώ προηγούμενα ο σφετερισμός της επιστήμης ήταν μερικός και συνέβαινε κυρίως εκ των υστέρων, τώρα η άρχουσα τάξη σφετερίζεται την επιστήμη εν τη γενέσει της, σχεδιάζει τον τρόπο ανάπτυξής της και τις κατευθύνσεις που θα ακολουθήσει» (σελ. 428-429). Αυτά γράφτηκαν πριν από 20 χρόνια. Πόσο μάλλον ισχύουν για σήμερα με την ακόμα μεγαλύτερη συγκεντροποίηση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Η διαχρονική άλωση της λαϊκής ψυχής…

Παγκόσμιο χρέος (μια προσέγγιση)

                      Παγκόσμιο χρέος (μια προσέγγιση) 

 Γράφει ο Cogito ergo sum απο Ατέχνως

Σύμφωνα με έκθεση του McKinsey Global Institute, κατά την περίοδο 2007-2014 το παγκόσμιο χρέος αυξήθηκε κατά 57 τρισ. δολλάρια, αγγίζοντας στις 31/12/2014 το ιλιγγιώδες ύψος των διακοσίων τρισεκατομμυρίων δολλαρίων. Κι επειδή είναι πολύ πιθανό να μη σας λένε τίποτε αυτοί οι αριθμοί, ας προσθέσω ένα στοιχείο ακόμη, το οποίο θα τους καταστήσει εξαιρετικά εύγλωττους: κατά το 2014, το παγκόσμιο ΑΕΠ δεν ξεπέρασε το ύψος των 70 τρισ. δολλαρίων.
Τα στοιχεία είναι ανατριχιαστικά: το παγκόσμιο χρέος είναι σχεδόν τριπλάσιο του παγκόσμιου ΑΕΠ! Με άλλα λόγια: για να ξοφληθεί αυτό το χρέος, πρέπει όλοι οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη να δουλεύουν τελείως νηστικοί επί τρία ολόκληρα χρόνια και όλο το προϊόν της δουλειάς τους να πηγαίνει στην αποπλήρωση του χρέους. Φαίνεται πως δεν είναι μόνο οι έλληνες που «καταναλώνουν περισσότερα από όσα παράγουν» και πως δεν έχει μόνο ο τόπος μας το χαρακτηριστικό να «τα τρώμε όλοι μαζί»…

Αφού ξεκαθαρίσουμε ότι εδώ μιλάμε για παγκόσμιο χρέος (δηλαδή, για το άθροισμα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους), καλό είναι να έχουμε κατά νου μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες. Όπως, για παράδειγμα, ότι στις 31/12/2014 το συνολικό χρέος της Ιαπωνίας φτάνει το 517% του ΑΕΠ της και του Ηνωμένου Βασιλείου το 494%. Ή ότι η Ιρλανδία, την οποία μας δείχνουν ως παράδειγμα για το πόσο καλά μπορεί να πάει μια χώρα που τηρεί σωστά τις δεσμεύσεις και τις συμβουλές των μνημονίων της, κατά την περίοδο 2007-2014 παρουσιάζει αύξηση του χρέους της 172% ενώ η «ανυπάκουη» Ελλάδα 103%. Οι δε ΗΠΑ, με ΑΕΠ λίγο πάνω από 15,5 τρισ., έχουν συνολικό χρέος σχεδόν 45 τρισ., δηλαδή οι κάτοικοι των ΗΠΑ χρωστάνε περίπου το 25% όσων χρωστάει όλος ο πλανήτης. Ζαλάδα…

ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!