Με τη σέσουλα

 

Χρήμα με τη σέσουλα εισπράττει η «Lamda» από το έργο στο Ελληνικό. Συγκεκριμένα, οι εισπράξεις από πωλήσεις ακινήτων και οικοπέδων ξεπέρασαν το 1,1 δισ. ευρώ, ενώ για το 2024 ο όμιλος ανακοίνωσε αύξηση καθαρών κερδών κατά 71%. Την ίδια ανοδική τροχιά διαγράφουν και άλλοι όμιλοι που έχουν υπεργολαβίες στην πολυδιαφημισμένη επένδυση του Ελληνικού. Πίσω από αυτά τα αστρονομικά έσοδα και τα κέρδη - ρεκόρ κρύβεται η απογείωση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με τη στήριξη του κράτους, που παρέχει στην εργοδοσία όλο το αντεργατικό πλαίσιο για να οργιάζει στους χώρους δουλειάς. Χαρακτηριστικά είναι το πρόσφατο σοβαρό εργατικό «ατύχημα» και οι καταγγελίες του σωματείου για εξαντλητικές υπερωρίες και εντατικοποίηση, δουλειά χωρίς τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας κ.ά. Ο όμιλος από την πλευρά του προσπαθεί να ρίξει «στάχτη στα μάτια» και πετάει τους εργαζόμενους μπαλάκι στους υπεργολάβους, ρίχνοντας σ' αυτούς την ευθύνη για τις συνθήκες δουλειάς στα χρυσοτόκα εργοτάξια. Επιβεβαιώνεται ξανά ότι το κέρδος δεν συναντιέται πουθενά με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Και ότι η σύγκρουση με την εργοδοσία και το κράτος της δεν είναι αναγκαία μόνο για να βάλουν οι εργαζόμενοι εμπόδια και να αποσπάσουν κάτι σε μισθούς, δικαιώματα, μέτρα ασφάλειας, αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος προς το ελπιδοφόρο αύριο, όπου τα έργα θα σχεδιάζονται και θα υλοποιούνται με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και όχι το κέρδος.

Ξεδιάντροπη κοροϊδία

Πηγή: Eurokinissi

 

Σπάει κόκαλα ο κυβερνητικός εμπαιγμός με την «αύξηση» του 1 ευρώ την ημέρα για όσους αμείβονται με τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα και των 50 λεπτών για τον δημόσιο τομέα.

Ο κατώτατος μισθός φτάνει λοιπόν ...αισίως τα 743 ευρώ καθαρά και η κυβέρνηση πανηγυρίζει ξεδιάντροπα ότι έτσι «οχυρώνεται» το εισόδημα των εργαζομένων απέναντι στην ακρίβεια που το εξανεμίζει.

Βεβαίως, για μια ακόμα χρονιά αποδεικνύεται ότι οι μόνοι που «οχυρώνονται» είναι η εργοδοσία, η ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη της. Αυτά είναι το κριτήριο και ο πυρήνας του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου, με βάση τον οποίο καθορίζεται ο κατώτατος μισθός από τον εκάστοτε υπουργό.

Θυμίζουμε ότι ο νόμος αυτός ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΝΔ/ΠΑΣΟΚ το 2013 και εφαρμόστηκε διαδοχικά από τις κυβερνήσεις των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ και της ΝΔ. Ο αντιδραστικός μηχανισμός του θωρακίστηκε ακόμα καλύτερα από τον πρόσφατο νόμο που ψήφισαν η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.

Με το ραβασάκι από τα γραφεία του ΣΕΒ και του ΠΑΣΟΚ

 

Με το ραβασάκι από τα γραφεία του ΣΕΒ και του ΠΑΣΟΚ στο χέρι βγήκε παγανιά στα τοπικά ΜΜΕ ο πρόεδρος της νόθας πλειοψηφίας του ΕΚΘ, Χ. Κυπριανίδης.

Έχοντας σαν μπούσουλα την πολιτική του κόμματος στο οποίο ανήκει, του ΠΑΣΟΚ, θέλησε να βάλει φρένο στις αγωνιστικές προετοιμασίες των εργαζομένων.

• Μας είπε πως στις 9 Απρίλη η απεργία γίνεται γιατί η κυβέρνηση δεν αφήνει τους εργάτες και τους εργοδότες να μιλάνε μεταξύ τους σαν δύο καλοί φίλοι. Άλλωστε, όπως είπε σε σχέση με τον κατώτατο μισθό, και η εργοδοσία θέλει αυξήσεις στους μισθούς! Αυτά την ίδια ώρα που 1 στους 3 δουλεύει μερική απασχόληση με 350-400 ευρώ και που οι απολύσεις κάθε χρόνο είναι πάνω από 2 εκατομμύρια, επειδή οι εργοδότες θέλουν εργαζόμενους λάστιχο.

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Σε προχωρημένες συζητήσεις για στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία

 

Copyright 2022 The Associated

Σε προχωρημένες συζητήσεις για στρατιωτική εμπλοκή στην Ουκρανία βρίσκεται η κυβέρνηση, με τις πλάτες και των άλλων αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, που για τέτοια θέματα δεν βγάζουν τσιμουδιά, υπηρετώντας όλοι τους στόχους γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων μέσα από την ανάληψη ρόλων στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό στην ευρύτερη περιοχή.

Ο Κυρ. Μητσοτάκης βρέθηκε χτες στο Παρίσι για τη «Σύνοδο ηγετών για την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ουκρανία», που διοργανώθηκε κατόπιν πρωτοβουλίας Μακρόν. Μετείχε η πλειονότητα των ηγετών της ΕΕ, η ηγεσία των ευρωενωσιακών «θεσμών» (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, ενώ προσκλήθηκαν και χώρες εκτός ΕΕ (βλ. αναλυτικό ρεπορτάζ σε άλλη στήλη).

«Η Ελλάδα συμμετέχει στο ανώτατο επίπεδο στις διαβουλεύσεις που αφορούν την ειρηνευτική διαδικασία στην Ουκρανία», έλεγαν χτες από το Μαξίμου. Με τι σκοπό; Η «Καθημερινή» περιέγραφε χτες σχέδιο συμμετοχής της Αθήνας σε κάποια «διεθνή δύναμη» που θα αναπτυχθεί στην Ουκρανία, βάζοντας «όρους» να προηγηθεί υπογραφή συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός, η ελληνική δύναμη να μη συμμετάσχει σε οποιαδήποτε επιχείρηση εντός ρωσικής επικράτειας (!), ενώ σε περίπτωση παραβίασης της συμφωνίας κατάπαυσης του πυρός από τη Μόσχα, οι ελληνικές δυνάμεις να επιστρέψουν άμεσα στην Ελλάδα, με ερώτημα βέβαια τι θα κάνουν αν η συμφωνία παραβιαστεί από το Κίεβο.

Σφίγγα

 

Τη Σφίγγα παριστάνει η κυβέρνηση για το μέλλον της ΛΑΡΚΟ, μετά το ναυάγιο του τελευταίου διαγωνισμού. Η αφωνία της βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με τον ορυμαγδό των πληροφοριών για μεγάλο ευρωπαϊκό και διεθνές ενδιαφέρον για τα στρατηγικά ορυκτά, στο έδαφος του ανταγωνισμού που οξύνεται ανάμεσα σε ΗΠΑ, Κίνα και ΕΕ. Το επικρατέστερο σενάριο που διαχέεται από την κυβέρνηση είναι να γίνει νέος διαγωνισμός μόνο για τα ορυχεία, ώστε να βρεθεί επενδυτής για το κερδοφόρο κομμάτι της επιχείρησης και το εργοστάσιο να καταλήξει σκραπ σε κάποιο διαλυτήριο. Αναθερμαίνεται δηλαδή ξανά το σχέδιο που ήθελαν να «τρέξουν» από την αρχή κυβέρνηση και ειδικός εκκαθαριστής, για να ξεμπερδεύουν με το εργοστάσιο, αλλά οι εργαζόμενοι τους έβαλαν εμπόδια με τον μεγαλειώδη αγώνα τους. Τι επιβεβαιώνουν οι εξελίξεις; Τις τεράστιες παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ, που θα μπορούσε να αναπτυχθεί σε τελείως διαφορετική βάση, αν το πλάνο δεν καθοριζόταν από το κέρδος μιας χούφτας επιχειρηματικών ομίλων. Αν ο ορυκτός πλούτος της χώρας και τα εργοστάσια που τον επεξεργάζονται ήταν κοινωνική ιδιοκτησία, και όχι τσιφλίκι του κάθε ιδιώτη ή του καπιταλιστικού κράτους, που το διαχειρίζεται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια. Από την άλλη, ο αγώνας των εργαζομένων έδειξε για άλλη μια φορά τη δύναμη της εργατικής τάξης και άφησε μεγάλη παρακαταθήκη στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Ο δρόμος της οργάνωσης και της αντεπίθεσης για την ανατροπή του άθλιου συστήματος, όπου το καπιταλιστικό κέρδος συνθλίβει ζωές και φρενάρει παραγωγικές δυνατότητες, αναδείχθηκε περίτρανα και από αυτόν τον αγώνα.

ΣΥΡΙΖΑ - Νέα Αριστερά: βολικά κενά μνήμης...

Πηγή: Eurokinissi

 

Το απαράδεκτο περιστατικό με τους σπουδαστές παραγωγικών σχολών να τραγουδάνε εθνικιστικά συνθήματα στη στρατιωτική παρέλαση έχει ορισμένες πικάντικες λεπτομέρειες. Η προφανής είναι αυτή που αναφέρει στην ανακοίνωσή του μόνο το ΚΚΕ, δηλαδή πως «τέτοιες επικίνδυνες και αντιδραστικές θεωρίες... εκτός των άλλων, "σκεπάζουν και τα σχέδια των ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ, που προωθεί η κυβέρνηση, για "συνεκμετάλλευση" στο Αιγαίο, αλλά και για "διχοτομικές λύσεις" στο Κυπριακό στη βάση των δύο συνιστώντων κρατών».

Μία ακόμη πλευρά σχετίζεται με αυτό που επίσης αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΚΚΕ, ότι το συγκεκριμένο περιστατικό «έρχεται να προστεθεί σε αντίστοιχα παλιότερα».

Ας δούμε μία τέτοια περίπτωση λοιπόν από «παλιότερα». Δεν αφορά στρατιωτική παρέλαση, αλλά συνθήματα που ακούγονταν σε στρατόπεδα τα οποία είχε καταγγείλει και αναδείξει το ΚΚΕ με Ερώτησή του το 2017, προς τον τότε υπουργό Άμυνας της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ Πάνο Καμμένο. Το περιεχόμενο των εμετικών συνθημάτων καταγραφόταν στο κείμενο της Ερώτησης του Κόμματος, ενδεικτικά αναφέρουμε το εξής σύνθημα: «Αίμα τουρκικό, σκοπιανό, αλβανικό - αίμα να 'ναι κι ό,τι να 'ναι - τα G3 να βαράνε - χήρες κι ορφανά να κλαίνε - και τα σπίτια τους να καίμε».

Οδηγίες πολέμου

 

Μετά την ανακοίνωση του «ReArm EU» με τα 800 δισ. ευρώ για εξοπλισμούς, η Κομισιόν εκδίδει τώρα πρακτικές οδηγίες για την επιβίωση των νοικοκυριών τις 72 πρώτες ώρες μιας «μεγάλης κρίσης». Οι χτεσινές ανακοινώσεις συνιστούν κλιμάκωση της πολεμικής προετοιμασίας και επιβεβαιώνουν ότι ο κίνδυνος μιας γενικευμένης ανάφλεξης καραδοκεί.

Το γεγονός εξάλλου ότι στις απειλές περιλαμβάνονται κυβερνοεπιθέσεις και σαμποτάζ σε ζωτικής σημασίας υποδομές, δείχνει ότι κανείς δεν περιμένει τη «μέρα Χ» μιας ευρείας πολεμικής σύρραξης και ότι η σύγκρουση ανάμεσα στα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα παίρνει μορφές που απειλούν ήδη τους λαούς στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο.

Εκτός από την οικονομία, η ΕΕ βάζει σε κατάσταση πολέμου κάθε πτυχή της ζωής του λαού, επιδιώκοντας τη μεγαλύτερη δυνατή συστράτευση στα πολεμοκάπηλα σχέδια της αστικής τάξης, για την υπεράσπιση ακόμα και με τα όπλα των συμφερόντων της στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Κι αυτό το κάνει επιστρατεύοντας ταυτόχρονα τη χειραγώγηση και την απειλή της καταστολής.

Διακόπτης

 

Στον απόηχο των αποφάσεων της περασμένης βδομάδας για τα δισ. ευρώ που θα πληρώσουν οι λαοί της Ευρώπης σε εξοπλισμούς, μερικές ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες διαρρέουν από μια σειρά ΜΜΕ. Το γερμανικό περιοδικό «Stern», για παράδειγμα, επικαλείται έγγραφα της σύμβασης Γερμανίας - ΗΠΑ για τα F-35 και σημειώνει πως υπάρχει ρήτρα που προβλέπει ότι «η κυβέρνηση των ΗΠΑ διατηρεί το δικαίωμα, σε περίπτωση ασυνήθιστων και επιτακτικών περιστάσεων, εάν το απαιτεί το εθνικό συμφέρον των ΗΠΑ, να τερματίσει ή να αναστείλει την παροχή υπηρεσιών εν όλω ή εν μέρει ανά πάσα στιγμή». Επί της ουσίας αποκαλύπτει το «κοινό μυστικό», ότι υπάρχουν δηλαδή «διακόπτες θανάτου» («kill switches») που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μπορούν να απενεργοποιήσουν τα πανάκριβα αυτά εξοπλιστικά, αν προκύψει κίνδυνος για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Οσο για τη «διάψευση» της γερμανικής κυβέρνησης η οποία ακολούθησε, προκαλεί περισσότερα ερωτήματα απ' όσα προσπαθεί να απαντήσει: Αφού πρώτα διέρρευσε ότι «δεν υπάρχει διακόπτης που να κλείνει αυτόματα τα F-35», ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Αμυνας της Γερμανίας είπε ότι η κοινή χρήση πυρηνικών είναι δυνατή μόνο με μαχητικά αεροσκάφη πιστοποιημένα από τις ΗΠΑ... Επιβεβαιώνεται έτσι για μια ακόμα φορά ότι οι περιβόητοι ΝΑΤΟικοί εξοπλισμοί έρχονται «πακέτο» με την ενεργότερη εμπλοκή στις ΝΑΤΟικές αποστολές. Γι' αυτό, κάθε άλλο παρά «ασφάλεια και σταθερότητα» προσφέρουν στον ελληνικό λαό, πόσο μάλλον από τη ΝΑΤΟική «σύμμαχο» Τουρκία. Τον «διακόπτη» πρέπει μια και καλή να τον κλείσει ο λαός με τον αγώνα του, βγάζοντας από την πρίζα το βάρβαρο σύστημα και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.

Η αναπαραγωγή του αντικομμουνισμού στα «ιστορικά αφιερώματα» του αστικού Τύπου Με αφορμή δημοσιεύματα του «Πρώτου Θέματος»

 

Η συστηματική προσπάθεια του αστικού Τύπου να «καθοδηγήσει» την ιστορική μνήμη έχει εξελιχθεί σε ένα επίμονο και επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Καθώς η καθημερινότητα και οι ανάγκες επιβίωσης αποτρέπουν τους περισσότερους από το να εμβαθύνουν στη σχετική βιβλιογραφία, η αρθρογραφία γίνεται η κύρια πηγή πληροφόρησης για τα ιστορικά γεγονότα.

Αυτό αξιοποιείται από τον αστικό Τύπο για να προωθήσει απλουστευμένα θεωρητικά σχήματα και εύπεπτες ερμηνείες, που αποκρύπτουν τις κοινωνικές - πολιτικές και - εν συνόλω - ταξικές αιτίες των γεγονότων και να υποστηρίξει τις κυρίαρχες αστικές αφηγήσεις των ιστορικών γεγονότων. Τελικά η διαμόρφωση μιας διαστρεβλωμένης αντίληψης για το ιστορικό παρελθόν αποτελεί προϋπόθεση και έναυσμα για την υιοθέτηση των σύγχρονων αστικών σχεδίων.

Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι η επίμονη αρθρογραφία του Μιχάλη Στούκα, όπου αναπαράγονται οι ίδιες παλιές αντικομμουνιστικές αφηγήσεις με έναν τρόπο φαινομενικά ουδέτερο, αλλά ουσιαστικά βαθιά αντιδραστικό. Η αναμόχλευση όλων των επιχειρημάτων της μετεμφυλιακής αντικομμουνιστικής προπαγάνδας και των χαρακτηριστικών στιγμιοτύπων της διεθνούς εκδοχής της δεν θα είχε καμία αξία απάντησης, αφού δεν προσφέρει τίποτα στον ιστορικό διάλογο, αν δεν προσλάμβανε χαρακτηριστικά συστηματικής επιχείρησης διαστρέβλωσης της ιστορικής αλήθειας.

Γιατί άραγε;

«Φωνάζει ο κλέφτης...». Κάπως έτσι μοιάζει το πολιτικό σκηνικό τις τελευταίες μέρες. Η κυβέρνηση της ΝΔ, που από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να συγκαλύψει τις αιτίες του εγκλήματος στα Τέμπη και να μπαζώσει την αλήθεια, εμφανίζεται ως ...υπέρμαχος της «κάθαρσης»... Το ΠΑΣΟΚ, που επίσης προσπαθεί να κουκουλώσει τις δικές του ευθύνες και πρότεινε Προανακριτικές πλημμελημάτων και ...«αγιοποίησης» του ηθικού αυτουργού, ξεπλένοντας την πολιτική και τον ρόλο της ΕΕ, εμφανίζεται με τη σειρά του ως ο βασικός φορέας της «κάθαρσης»... Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως κυβέρνηση είχε πέντε χρόνια τη σύμβαση 717 στα συρτάρια για να ικανοποιήσει τη δίψα των εργολάβων για κέρδη, εμφανίζεται κι αυτός ως οπαδός της «κάθαρσης»... Η Πλεύση Ελευθερίας, που σηκώνει τη σημαία της «αποκατάστασης του κράτους δικαίου», «σπρώχνεται» από τα συστημικά ΜΜΕ ως βολική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση, την οποία άλλωστε - όπως δηλώνει - θέλει να κάνει καλύτερη! Το γεγονός πάντως είναι ένα: Κανένας από αυτούς δεν έχει βγάλει άχνα, 10 μέρες μετά τις αποκαλύψεις του «Ριζοσπάστη», για το «ΝΑΤΟ εξπρές» και τις μεταφορές επικίνδυνων φορτίων με το τρένο. Γιατί άραγε;

Περί των αστικών δημοσκοπήσεων ή αλλιώς «το Παλιό έκανε την εμφάνισή του σε Νέο μασκαρεμένο»

Πηγή: Eurokinissi

 

«Σε όλο τον κόσμο, όπου υπάρχουν καπιταλιστές, η ελευθερία/ανεξαρτησία του Τύπου σημαίνει ελευθερία να αγοράζουν εφημερίδες, να εξαγοράζουν συγγραφείς, να δωροδοκούν, να αγοράζουν και να παραποιούν την "κοινή γνώμη" προς όφελος της αστικής τάξης».

Β.Ι. Λενιν, «A letter to Myasnikov», Άπαντα τόμος 32.

Σε συνθήκες έντασης της επίθεσης στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, ανόδου της λαϊκής δυσαρέσκειας απέναντι στο εχθρικό, από τον ίδιο τον χαρακτήρα του, αστικού κράτους, τους μηχανισμούς του, και το πολιτικό προσωπικό του, η αστική τάξη και τα επιτελεία της σηκώνουν τα μανίκια ψηλά για την χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων. Σηκώνουν τα μανίκια τους για να μασκαρέψουν το αποκρουστικό πρόσωπο της καπιταλιστικής βαρβαρότητας. Σηκώνουν τα μανίκια τους για να παρουσιάσουν το απεχθές, πραγματικό πρόσωπο του αστικού κράτους, αυτού της αστυνομικής βίας και καταστολής των εργατικών κινητοποιήσεων, αυτού της εκμετάλλευσης των εργαζομένων μέσω του σιδερένιου βραχίονα των αστικών νόμων, αυτού των πλειστηριασμών και των κατασχέσεων σπιτιών φτωχών, εργατικών οικογενειών, φτωχών ακόμα και με ειδικές ανάγκες, αυτού που αφήνει απροστάτευτη ακόμα και την ανθρώπινη ζωή για να προστατεύσει τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Σηκώνουν τα μανίκια τους να κρύψουν το γεγονός ότι για την αστική τάξη, για την εξασφάλιση της κερδοφορίας της, ζωτικής σημασίας θέματα για τον λαό, όπως η υγεία του ή η ασφάλεια του, η ίδια του η ζωή στους χώρους εργασίας και τις μεταφορές του, είναι απλώς ένας κυνικός υπολογισμός ως προς το τί είναι πιο συμφέρον για αυτήν. Και για αυτό το μασκάρεμα του αποκρουστικού προσώπου της αστικής τάξης και του κράτους της, η αστική τάξη βγάζει από την φαρέτρα της, τα εργαλεία για τον αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων, επιστρατεύει διάφορες μεθόδους, όχι φυσικά πρωτότυπες.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ Η αστική εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821 διδάσκει ότι καμία ταξική, εκμεταλλευτική εξουσία δεν είναι αιώνια και ανίκητη

 

 

Σε ανακοίνωσή του για την επέτειο της Επανάστασης του 1821, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφέρει τα εξής: 

«Η αστική εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του 1821 που γκρέμισε την οθωμανική φεουδαρχική κυριαρχία και οδήγησε στη συγκρότηση του ελληνικού αστικού κράτους έχει πολλά να μας διδάξει ακόμα και σήμερα, δύο αιώνες μετά. Το βασικότερο δίδαγμα είναι ότι καμία ταξική, εκμεταλλευτική εξουσία δεν είναι αιώνια και ανίκητη. Όσο ισχυρή κι αν μοιάζει την εποχή που “όλα τα σκιάζει η φοβέρα και τα πλακώνει η σκλαβιά”, όσο κι αν φαίνεται να “αργεί να έρθει εκείνη η μέρα” που προσδοκούν οι καταπιεσμένοι, αυτοί έχουν στα χέρια τους τη δύναμη να εκμεταλλευτούν τα αδιέξοδα της παλιάς εξουσίας και να την τσακίσουν, απ’ τη στιγμή που έχουν ωριμάσει οι υλικές προϋποθέσεις για τον ερχομό του καινούριου.

Το 1821, η συμμαχία της ανερχόμενης τότε ελληνικής αστικής τάξης με τις άλλες κοινωνικές δυνάμεις που βίωναν την κοινωνική, εθνοτική και θρησκευτική καταπίεση, εξέφραζε το νέο, το αναγκαίο και επαναστατικό. Γι΄ αυτό και - συγκροτώντας τη Φιλική Εταιρεία ως απαραίτητο φορέα της επαναστατικής αλλαγής - κατόρθωσε να επιβληθεί κόντρα στους μηχανισμούς καταστολής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην αντιδραστική “Ιερά Συμμαχία” που έριχνε τη “σκιά” της στην Ευρώπη και σε όσους εντός των συνόρων επιδίωκαν να “φρενάρουν” την επαναστατική πρόοδο για να διατηρήσουν τα προνόμιά τους. Έτσι, η ελληνική αστική εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση είχε και τη δική της ξεχωριστή συμβολή στην αναζωογόνηση της αστικής επαναστατικής διαδικασίας στην Ευρώπη, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι τα πισωγυρίσματα της ιστορίας δεν μπορούν παρά να είναι προσωρινά.

Ανακοίνωση της ΚΟΒ Ωραιοκάστρου του ΚΚΕ

 

Για της ανιστόρητες και απαράδεκτες απόψεις του στελέχους και υποψήφιου με το ψηφοδέλτιο του Δημάρχου Ωραιοκάστρου Περιστεράκη Παναγιώτη

 

«6.. 5.. 4.. 3.. 2.. 1.. και το παπούτσι της να μαρτυρά πως περπάτησε τα σωστά τα βήματα στην Ιστορία...».

Πηγή Φωτο 902gr

Οι ομαδικοί τάφοι εκτελεσμένων κομμουνιστών της περιόδου 1946-1955 που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα στην ευρύτερη περιοχή του Γεντί Κουλέ μαρτυρούν την ωμή βία και τρομοκρατία ενάντια στους κομμουνιστές και σε άλλους αγωνιστές της περιόδου. Μαρτυρούν επίσης την αλύγιστη στάση τους αφού με μια υπογραφή αποκήρυξης των ιδεών τους θα γλίτωναν το εκτελεστικό απόσπασμα.

Όλοι τους είχαν συμμετάσχει στην αντίσταση ενάντια στους Γερμανούς -Ιταλούς - Βούλγαρους κατακτητές και ντόπιους συνεργάτες τους.

Όλα αυτά προκαλούν δέος , θαυμασμό, συγκίνηση και σε κόσμο που δεν ανήκει στο ΚΚΕ αλλά αναγνωρίζει και κατανοεί το δίκιο του αγώνα τους, την βαρβαρότητα του αστικού κράτους εναντίον τους.

Η ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΦΙΜΩΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ

 

    

    Ο Πρότυπος Κανονισμός Λειτουργίας του Δημοτικού Συμβουλίου έρχεται σε συνέχεια των “μεταρρυθμίσεων” των κυβερνήσεων από το 2009. Υποβαθμίζει ακόμα περισσότερο τον ρόλο των Δημοτικών Συμβουλίων και στεγανοποιεί τη δημοτική αρχή απέναντι σε κάθε λαϊκή ανάγκη και διεκδίκηση.

    Ο πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Ωραιοκάστρου, με την καθοδήγηση του κ. Δημάρχου, έσπευσε να εφαρμόσει τον Κανονισμό που μεταξύ άλλων απαγορεύει την υποβολή ερωτήσεων και προτάσεων από πολίτες, συλλογικούς φορείς, αλλά και των ίδιων των δημοτικών συμβούλων. Σύμφωνα με τον κανονισμό, μετά τις ανακοινώσεις του δημάρχου, ξεκινά η συνεδρίαση.

    Αυτά, υπό την συναινετική σιγή τάφου των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας! Ενώ δύο τους, επικρότησαν.

Με αφορμή τη συζήτηση για τον σχολικό εκφοβισμό και τη βία

 

Ηταν μέσα Μάρτη του 2015 όταν σε μια βαλτώδη περιοχή στον Κατσικά, σε απόσταση 800 μέτρων από τη Γαλακτοκομική Σχολή Ιωαννίνων, βρέθηκε νεκρό ένα παιδί.

Ο 20χρονος Βαγγέλης Γιακουμάκης. Θύμα άγριου και καθημερινού εκφοβισμού και βασανιστηρίων. 23 φορές κακοποιήθηκε άγρια, ανέφερε το κατηγορητήριο που συντάχθηκε κάποια χρόνια αργότερα.

«Δέκα χρόνια μετά, δεν ξέρω τι έχουμε καταφέρει ως κοινωνία», λέει σήμερα η μητέρα του, Μαρία Γιακουμάκη.

• Δέκα χρόνια μετά, λέμε εμείς, παρακολουθούμε ακόμα τα προγράμματα «για την αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού» («Κοινωνικό Σχολείο», λογής «Παρατηρητήρια» κ.λπ.) να είναι στημένα για να ξεκοκαλιστούν, γρήγορα και εύκολα, χρήματα του ΕΣΠΑ, αφήνοντας ανέγγιχτους τους κοινωνικούς όρους έντασης του φαινομένου.
• Δέκα χρόνια μετά - παρά τις ανακοινώσεις κυβερνητικών μέτρων για την αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού - οι αγωνίες των γονιών και η ανάγκη για ουσιαστική πρόληψη παραμένουν αναπάντητες.

Κι αυτό γιατί κεντρικά στοιχεία της κυβερνητικής «στρατηγικής» είναι η λειτουργία πλατφόρμας καταγγελιών και η αυστηροποίηση των παιδαγωγικών και πειθαρχικών μέτρων στα σχολεία.

Κι αυτό γιατί υφυπουργός Υγείας φτάνει να δηλώνει σε τηλεοπτική εκπομπή πως «ένα παιδί που δεν είναι γεννημένο επιθετικό, δεν θα γίνει επιθετικό και θα πάρει το μαχαίρι» και ότι «οι επιθετικοί γονείς γεννούν επιθετικά παιδιά». Δήλωση απαράδεκτη, αντιεπιστημονική, που φλερτάρει επικίνδυνα με μεσαιωνικές αντιλήψεις, τις οποίες έχει απορρίψει η επιστημονική κοινότητα. Πόσο φτηνά λαϊκίστικο είναι να μετατοπίζει η κυβέρνηση τις ευθύνες στα γονίδια και στις αβοήθητες οικογένειες, για να διασώσει το απάνθρωπο σύστημα της βίας και της περιθωριοποίησης των νέων, που γεννά σύγχρονους Καιάδες.

• Δέκα χρόνια μετά, είναι ακόμα μαχαιριές στην οικογένεια Γιακουμάκη όσα αναφέρει το κατηγορητήριο για τα αλλεπάλληλα, αιφνιδιαστικά και φριχτά χτυπήματα, τα «καψώνια» και τις προσβολές που δεχόταν το παιδί τους από τους συμφοιτητές του. Για τους άγριους ξυλοδαρμούς, τις θηλιές στον λαιμό του, το καυτό νερό στο σώμα του, το κρέμασμά του από τον δεύτερο όροφο της σχολής και τόσα ακόμα.