5 ειδησούλες από τον κόσμο, που δεν απασχόλησαν κανέναν

Απο spasmenoparathyro

Τώρα που το τηλεοπτικό τοπίο ξεκαθάρισε και η συνταγματικότητα αποκαταστάθηκε, ήρθε η ώρα να απολαύσουμε την πολυφωνία που τα διάφορα ΜΜΕ επικαλούνταν πως προσέφεραν όλο αυτό το διάστημα.

Βέβαια, τη στιγμή που η ενημέρωση στην Ελλάδα δέχεται καθημερινά πλήγματα, θα ήταν παράξενο ακόμα και το να συζητάμε το θέμα της πολυφωνίας. Σε μια χώρα όπου ο μέσος αναγνώστης/τηλεθεατής βγάζει ποσοστά για το κατά πόσο μια είδηση είναι αληθής ή όχι, η μόνη πολυφωνία που μπορεί κάποιος να απολαύσει, είναι αυτή που προσφέρει η ευρυματικότητα των ειδησεογράφων όταν σπεκουλάρουν γύρω από την πραγματικότητα.

Και ενώ έχουμε εξετάσει σε προηγούμενα άρθρα μας, την κατάσταση γύρω από την εγκυρότητα των ρεπορτάζ διάφορων μεγάλων ΜΜΕ, μας δημιουργήθηκε η απορία για το τι συμβαίνει όταν φτάνουμε στο θέμα της διεθνούς ειδησεογραφίας.

Σίγουρα όταν σκεφτόμαστε τις λέξεις “Διεθνή” και “Ειδήσεις”, το μυαλό μας πάει κατευθείαν στη Βόρεια Κορέα και τη Βενεζουέλα. Και όχι άδικα. Η τηλεόραση, αλλά και ο έντυπος τύπος σε μικρότερο βαθμό, δε γνωρίζει άλλες χώρες πέρα από αυτές τις δύο όταν πρόκειται να συμπληρώσει την… ανιαρή στήλη με τα διεθνή, αναπαράγοντας σαν μην έφτανε αυτό, και hoaxes ή κατασκευασμένες ειδήσεις από το εξωτερικό. Βέβαια αν εσύ ο ίδιος κατασκεύαζες ειδήσεις, θα είχες πρόβλημα αξιοπιστίας αν αναμετέδιδες αντίστοιχες κατασκευασμένες; Μάλλον όχι.

“Μάθαμε” λοιπόν αυτή τη βδομάδα, πως ο Κιμ Γιονγκ Ουν μάλλον δολοφόνησε για δεύτερη φορά την ίδια σύζυγό του, καθώς και ότι στη Βενεζουέλα για να αγοράσεις μια δωδεκάδα αυγά, χρειάζεσαι περίπου… 150 δολάρια. Η μία είδηση δε σηκώνει καν ενασχόλησης και η άλλη διαψεύστηκε σχετικά άμεσα. Τι άλλο όμως έγινε στον κόσμο αυτές τις μέρες; Ας δούμε μερικές ειδήσεις από τον κόσμο, που μάλλον πρέπει να ανατρέξεις σε αγγλόφωνα ΜΜΕ για να τις μάθεις…

Βαρέλι δίχως πάτο...

Οταν από το ΔΝΤ τέθηκε εκ νέου θέμα Ασφαλιστικού, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της «αξιολόγησης», πριν από έναν περίπου μήνα, η κυβέρνηση βγήκε να φωνάξει ότι αυτά είναι «ακραίες» απόψεις του Ταμείου, ότι το Ασφαλιστικό τελείωσε με την πρώτη «αξιολόγηση» και ότι κάνουν «όνειρα θερινής νυκτός» όσοι θέλουν να το βάλουν από την πίσω πόρτα στη δεύτερη «αξιολόγηση. Χτες, μάθαμε ότι το Ασφαλιστικό είναι από τα πρώτα θέματα και στη δεύτερη «αξιολόγηση» και μάλιστα με τη βούλα του Γιούρογκρουπ, που θα το συζητήσει στην επόμενη συνεδρίασή του. Κατά τον ίδιο τρόπο, εδώ και μερικές βδομάδες έρχεται και επανέρχεται η συζήτηση για ένα ενδεχόμενο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο ξορκίζουν εν χορώ όλοι στην κυβέρνηση. Τέτοιο θέμα, λένε, δεν τίθεται και ότι το βάζουν το ΔΝΤ και ορισμένοι «ακραίοι» της Γερμανίας. Εμείς δεν θέλουμε να προκαταλάβουμε τις εξελίξεις, αλλά σε κάθε περίπτωση σημειώνουμε τα εξής: Το Ασφαλιστικό, όπως και όλα τα άλλα μέτωπα των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, ούτε έκλεισαν ποτέ, ούτε πρόκειται να κλείσουν, όσο το κεφάλαιο έχει την εξουσία και κρατάει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, ανεξάρτητα από το αν οι ανατροπές θα περνάνε μέσα από μνημόνια ή όχι.

Το Ασφαλιστικό δεν φεύγει ποτέ από το τραπέζι των αντιλαϊκών παζαριών...

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ

 

Το Ασφαλιστικό δεν φεύγει ποτέ από το τραπέζι των αντιλαϊκών παζαριών.

..

Για «ευρύ φάσμα μέτρων» στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα Εργασιακά κάνει λόγο ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ

Οι γνωστές «διαψεύσεις» και αναφορές σε «κλίμα παραπληροφόρησης» από την κυβέρνηση πάνε πακέτο με τον νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζει...

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να σπείρει εφησυχασμό στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, με τον υπουργό Εργασίας να επαναλαμβάνει, για μια ακόμα φορά, χτες σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ1 τον κυβερνητικό ισχυρισμό πως «το Ασφαλιστικό είναι κομμάτι της πρώτης αξιολόγησης και έχει κλείσει οριστικά, δεν ξανανοίγει», στην πραγματικότητα οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το Ασφαλιστικό ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι των «αξιολογήσεων» του μνημονίου και συνολικότερα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παράλληλα, προ των πυλών είναι και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, καθώς και η αναζήτηση των προνοιακών επιδομάτων που θα μπούνε στο κρεβάτι του Προκρούστη, με πρόσχημα την εφαρμογή του λεγόμενου «Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ).

 Ενδεικτικά αυτής ακριβώς της πραγματικότητας είναι όσα αναφέρει σε έγγραφό του ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, ο οποίος σχετικά με το περιεχόμενο της δεύτερης «αξιολόγησης» κάνει λόγο για «ευρύ φάσμα μέτρων» στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας.

Να σημειωθεί ότι το θέμα του Ασφαλιστικού τέθηκε εμβόλιμα και στις συναντήσεις μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου την περασμένη βδομάδα, με τον υπουργό Εργασίας να δηλώνει τότε ότι αυτό που εξετάστηκε ήταν η πορεία εφαρμογής του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου.

ΣΤΕΛΙΟΣ ΚΑΝΑΚΗΣ • 1 Νοεμβριου 2016 

 

Το Ίδρυμα, ο Νιάρχος, τα Liberties και οι ιθαγενείς

Πολλές οι συζητήσεις και οι δημοσιεύσεις που κυμαίνονται μεταξύ άκρατου θαυμασμού για το έργο και δέους για το ύψος της «δωρεάς». Κάτι σαν «το αφεντικό τρελάθηκε»! Αλλά και προβληματισμοί για το πρέπον σε εποχή κρίσης, ακόμη και επιφυλάξεις για την επιλογή της τοποθεσίας και την προσβασιμότητα προς αυτήν. Κάτι ακούστηκε και για… νοσοκομεία, ανέργους κλπ, αλλά θεωρήθηκαν υποβολιμαία, ίσως και κακόβουλα. 

Να ‘ναι καλά ο «ευεργέτης»! Η ΕΛΣ¹ και η Εθνική Βιβλιοθήκη απόκτησαν (υπό όρους) σύγχρονη στέγαση, οι περίοικοι και οι επισκέπτες ένα πάρκο για να κόβουν τις βόλτες τους και να «τσιμπάνε» κάτι στα εστιατόρια του χώρου. Από την άλλη, οι επίγονοι του κυρ-Σταύρου και το ομώνυμο Ίδρυμα, έναν αξιοπρεπέστατο και επικερδέστατο τρόπο για να βάλουν χέρι στον πολιτισμό και επί πλέον, να μνημονεύονται οι ίδιοι και ο μακαρίτης.

Θα μου πείτε γιατί το «Ίδρυμα» και τι του ‘ρθε ξαφνικά να ασχοληθεί με τον πολιτισμό και όχι το κράτος, που, έτσι κι αλλιώς, έχει υποχρέωση να εκπολιτίζει τους υπηκόους του. Πάω στοίχημα πως εσείς, είστε από τους… ανόητους που θέλουν δημόσια θεάματα. Για να μην πω και δημόσια Υγεία και Παιδεία…

Η αντεπανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και οι ετερόκλητοι υποστηριχτές της

 

Η αντεπανάσταση του 1956 στην Ουγγαρία και οι ετερόκλητοι υποστηριχτές της

Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 60 χρόνων από την εκδήλωση της αντεπανάστασης στην τότε Λ.Δ της Ουγγαρίας έχουμε και στη χώρα μας μία πλούσια αρθρογραφία αλλά και εκδηλώσεις (π.χ ΣΕΚ 30/10 στην ΑΣΟΕE!) γι’αυτήν.

Στην ίδια την Ουγγαρία όπως αναφέρουν τα διεθνή ΜΜΕ δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δαπάνησε φέτος το ουγγρικό κράτος για τον εορτασμό των 60 χρόνων της «επανάστασης». Για παράδειγμα στις  23 Οκτωβρίου ο πρόεδρος Viktor Orbán μίλησε στη κεντρική συγκέντρωση στη Βουδαπέστη. Μάλιστα ολόκληρη η Βουδαπέστη είχε διακοσμηθεί με φωτογραφίες από την «εξέγερση» ενώ στα κινητά όλως των Ούγγρων παραδόθηκε μήνυμα με πρόσκληση για την ομιλία του Προέδρου.

Γύρω από τα γεγονότα αυτά, το τελευταίο διάστημα σε μια σειρά άρθρα που ξεκινούν από διαφορετικές ιδεολογικές-πολιτικές αφετηρίες φαίνεται να καταλήγουν στα ίδια (αντιιστορικά) συμπεράσματα για τον χαρακτήρα των γεγονότων. Ας πάρουμε τρία από αυτά:

1.Από την ιστοσελίδα της «Χρυσής Αυγής: (xryshaygh.com-23/10): «Στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 στην Ουγγαρία κυβέρνηση ήταν το Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα με τις πλάτες του κόκκινου στρατού που έκανε την εμφάνιση του στη χώρα το Σεπτέμβριο του 1944.Τον Οκτώβριο του 1956 η επανάσταση σάρωσε την Ουγγαρία. Ήταν μια γνήσια πατριωτική επανάσταση της νεολαίας που έδωσε τον αγώνα της στους δρόμους και τις πλατείες όσο και στα εργατικά συμβούλια. Οι νέοι εργάτες ήταν τα πιο αυθόρμητα και επαναστατικά στοιχεία στα εργοστάσια. Αν οι μεγαλύτεροι εργάτες σκέφτονταν τις συνέπειες και τα αντίποινα του Ρώσικου κολοσσού, οι νεολαίοι επάνδρωσαν με ενθουσιασμό και θάρρος την επαναστατική δράση και ταυτόχρονα αποτέλεσαν την κινητήρια δύναμη για την οργάνωση των συμβουλίων.Αλλά και ο χαρακτήρας της επανάστασης καθόρισε ότι τον κύριο ρόλο στην επανάσταση τον είχε η νεολαία. Απ’ την αρχή της εξέγερσης οι νέοι δεν περιορίστηκαν σε διαδηλώσεις αλλά προχώρησαν στην εξουδετέρωση των σωμάτων ασφαλείας και των ρώσικων τανκς. Για την σταλινική αριστερά η επανάσταση του ‘56 θεωρείται μια  αντεπαναστατική συνωμοσία  στημένη απ’ τη Δύση που στόχο είχε την ακμή του καπιταλισμού, στην πραγματικότητα όμως ήταν μια εξέγερση ενάντια στον «κόκκινο ολοκληρωτισμό» με πρωταγωνιστές τους Ούγγρους εργάτες να παλεύουν για την δικιά τους δημοκρατία, γι’ αυτό η άρχουσα τάξη της Ρωσίας έπνιξε στο αίμα την επανάσταση αυτή και γι’ αυτό η «ελεύθερη» Δύση  έμεινε στο πλάι κοιτώντας.»

2. Σε σχετικό άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (25/10- Κατερίνα Τσέκου) αναφέρει: «…Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ουγγαρία βρέθηκε στη σφαίρα επιρροής της Σοβιετικής Ενωσης (στις 13 Φεβρουαρίου 1945 η παράδοση της Βουδαπέστης στον Κόκκινο Στρατό). Ως «Λαϊκή Δημοκρατία» βίωνε άκαμπτο/σκληρό γραφειοκρατικό μονοκομματικό καθεστώς, υπό τον Ματίας Ράκοσι, γενικό γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουγγαρίας, τον «καλύτερο Ούγγρο μαθητή του Στάλιν» που εφάρμοζε πιστά τη «μέθοδο του σαλαμιού» (σταδιακή -φέτα φέτα- εξόντωση των αντικομμουνιστών και των θεσμών του αστικού κράτους)… Οι περιορισμένες ελευθερίες που παραχώρησε, στον απόηχο και του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φεβρουάριος του 1956), επέτρεψαν σε ομάδες διανοουμένων και νεολαίων (π.χ. Ενωση Συγγραφέων, «Κύκλος Πέτοφι») διάδοση της κριτικής και των διεκδικήσεών τους (ιδεολογική προετοιμασία). Έτσι, η φοιτητική κινητοποίηση στη Βουδαπέστη, τον Οκτώβριο του 1956, πήρε διαστάσεις. .. Όμως η ουγγρική επανάσταση (εκτός από «αντεπανάσταση» αντισοβιετική, αντιγραφειοκρατική) θεωρήθηκε και αντικαπιταλιστική «αυθεντική εργατική επανάσταση», αφού επιδίωξε εργατική αυτοδιαχείριση, εργατική διαχείριση παραγωγής-διανομής…»

3. Από την ιστοσελίδα «ΞΕΚΙΝΗΜΑ» (11/10/2016): «Η Ουγγρική πολιτική επανάσταση του 1956 (23 Οκτώβρη – 10 Νοέμβρη) απόδειξε ότι η εργατική τάξη των χωρών του «Υπαρκτού Σοσιαλισμού», πριν προκύψει η καπιταλιστική παλινόρθωση του 1989-1991, έδωσε μεγάλους αγώνες, αγώνες επαναστατικούς, για να απαλλαγεί από το σταλινικό γραφειοκρατικό καρκίνωμα και να ανοίξει το δρόμο για τον σοσιαλισμό με εργατική εξουσία και εργατική δημοκρατία….»

Ας δούμε ορισμένα ζητήματα:

Ηρθε για ν' αφήσει όνομα...

Στη μόνη «νησίδα σταθερότητας» στην περιοχή, όπως χαρακτηρίζει η κυβέρνηση την Ελλάδα, κατέφτασε νέος πρέσβης των ΗΠΑ, ο οποίος, τις λίγες πρώτες μέρες της παραμονής του εδώ, αποδείχτηκε ήδη υπερδραστήριος ή «παρεμβατικός», όπως τον χαρακτηρίζουν τα ΜΜΕ. Μέχρι και τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, Γ. Μπουτάρη, πρόλαβε να συναντήσει... Οπως, μάλιστα, πληροφορούμαστε από διάφορα ρεπορτάζ, ο συγκεκριμένος, ως πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία, μαζί με την Αμερικανίδα υφυπουργό Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, ήταν εκ των αφανών πρωταγωνιστών των γεγονότων στην πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου, που άνοιξε το δρόμο στη φασιστική κυβέρνηση και στην ένοπλη διαμάχη στο εσωτερικό της χώρας, με τη συμμετοχή και της Ρωσίας.

 

 Η Ελλάδα βρίσκεται πάνω στον άξονα των περιφερειακών ιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, που ξεκινάνε από την Ουκρανία, διασχίζουν την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή, εκτείνονται μέχρι τα σύνορα του Ιράκ με το Ιράν και μέχρι τη Βόρεια Αφρική. 

 

Είναι φανερό ότι το ενδιαφέρον των ΗΠΑ γι' αυτήν την περιοχή και την τελική τακτοποίηση των λογαριασμών ανάμεσα στους διάφορους ανταγωνιστές είναι μεγάλο. 

 

Επομένως, δεν θα μπορούσαν παρά να διαλέξουν τους «καλύτερους» για τις θέσεις - κλειδιά σε ό,τι αφορά την προώθηση των αμερικανικών συμφερόντων στην περιοχή.

 

 Με τέτοιες «περγαμηνές», ο νέος πρέσβης φαίνεται πως ήρθε για να ...αφήσει όνομα και αυτό πρέπει να το πάρει σοβαρά υπόψη του ο λαός.

Οι «δυο κόσμοι»

Τη μάχη των «δυο κόσμων» εμφανίζεται να δίνει η κυβέρνηση, προσδιορίζοντας ως εξής τα αντιμαχόμενα «στρατόπεδα»: Από τη μια, η δική της προσπάθεια «να βάλει τέλος σε όλα αυτά που μας οδήγησαν στην κρίση και κατέστρεψαν τη ζωή και τα όνειρα των πολιτών», όπως γράφει η «Αυγή» της Κυριακής, και από την άλλη η ΝΔ «που εξαντλεί την πολεμική της για να γυρίσουμε στο παραθεσμικό χθες».

Η κυβέρνηση συνεχίζει να σηκώνει κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην ίδια και τη ΝΔ, για να κρυφτεί η δική της ταξική, αντιλαϊκή πολιτική, αλλά και η ταύτιση που έχουν στα «μεγάλα» οι δυο βασικοί πόλοι της κυβερνητικής εναλλαγής.

Οι δυο κόσμοι που περιγράφει η κυβέρνηση, καμιά σχέση δεν έχουν με τις αγωνίες και τα βάσανα του λαού, ο οποίος βρίσκεται μπροστά σε ένα νέο γύρο επίθεσης, στο όνομα της ανάκαμψης της οικονομίας, στόχο που η κυβέρνηση και η ΝΔ ανταγωνίζονται για το ποιος μπορεί να υπηρετήσει καλύτερα.

ΚΑΛΕΣΜΑ

Συνάδελφοι όλοι  την Τετάρτη 2 Νοέμβρη στις 10 το πρωί μπροστά στο ΙΚΑ στην Αριστοτέλους

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΙΚΑ – ΕΛΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΟΣΕ – OAEE – ΝΑΤ – ΟΤΑ – ΠΟΣΕ-ΟΑΕΕ Αριστοτέλους 32 – Ολύμπου 77,   Τ.Κ. 546 31,   Ε.Κ.Θ.   Τηλ: 2310 237694 www.syntaxio.blogspot.com    -- --       e-mail: suntax.ika@gmail.com

                                                                                        

                                                                                                                                     25/10/2016

ΚΑΛΕΣΜΑ

    

 Συναδέλφισσες – Συνάδελφοι

     Οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις της πόλης μας  σας καλούν να πάρετε μέρος την Τετάρτη 2 Νοέμβρη στις 10 το πρωί στην κινητοποίηση που διοργανώνουν μπροστά στο ΙΚΑ στην Αριστοτέλους για να απαντήσουμε μαζικά στην επιστολή κοροϊδία της κυβέρνησης που μας έχει αποσταλεί.

     Όσοι συνάδελφοι έχετε πάρει την επιστολή από τον υπουργό εργασίας κ. Κατρούγκαλο να την έχετε μαζί σας για να την επιστρέψουμε μαζικά με πορεία, ως επιεικώς απαράδεκτη, στο υπουργείο Μακεδονίας – Θράκης.

 

Αναρτήθηκε από https://syntaxio.blogspot.com ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ ΙΚΑ Η ΕΝΟΤΗΤΑ

ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

 

Θα φέρει και τον… βασιλιά;

    Παρατήρηση 1^η: Ο – τυπικός, φυσικά – λόγος για τον οποίο έγιναν οι εκλογές του Γενάρη 2015 ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε για πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Σταύρο Δήμα. Μετά τις εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ – που δεν ήθελε τον Δήμα – ήθελε για πρόεδρο τον κ.Προκόπη Παυλόπουλο, για υπουργό Άμυνας τον Καμμένο και, τώρα, για πρόεδρο του ΕΣΡ τον Πολύδωρα… 

   Παρατήρηση 2^η: Τον Ιούλιο του 2013 ο κ.Πολύδωρας, μιλώντας στον Real Fm και εξηγώντας τις απόψεις για την «έξοδο από την κρίση», έλεγε για την Χρυσή Αυγή:

«Χρειάζεται ευρύτατη συνεννόηση όλων των κομμάτων… Αν ακούω μποξ και πυγμαχία και πως να εξουδετερώσουμε το ΣΥΡΙΖΑ ή τη Χρυσή Αυγή, έλεος, είμαστε εκτός τόπου και χρόνου».
  
  Όταν ρωτήθηκε ειδικά αν έπρεπε  να υπάρξει συνεργασία ακόμα και με την Χρυσή Αυγή, ο τότε βουλευτής της ΝΔ είχε απαντήσει επί λέξει:

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

 

Η «επαναστατική Αριστερά» της κυρίας Ρένας Δούρου

 

«Η Αριστερά που εκφράζουμε δεν έκανε ποτέ πίσω στα δύσκολα – γιατί το επαναστατικό σήμερα, δεν είναι ο αναχωρητισμός και τα τσιτάτα, αλλά η άσκηση διακυβέρνησης με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης».

Η βαρύγδουπη αυτή φράση είναι της κυρίας Ρένας Δούρου (Realnews 29.10.2016). Είναι αλήθεια πως το τελευταίο διάστημα η περιφερειάρχης Αττικής έχει αρχίσει, πάλι, να κάνει δηλώσεις που αφορούν την κεντρική πολιτική σκηνή. Μάλλον τελείωσε η περίοδος που είχε αφιερωθεί στην περιφέρεια κι έψαχνε κανείς μια πολιτική της δήλωσης. 

Δεν πρόκειται να αντιμετωπίσουμε την «επαναστατική» δήλωση της κυρίας Δούρου σαν μια φράση ενός εκλεγμένου στελέχους στην Αυτοδιοίκηση. Είναι κεντρικό πολιτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόσφατα εκλέχθηκε στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματος. Η κυρία Δούρου, λοιπόν, είναι ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει τρίτο μνημόνιο με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην «άσκηση διακυβέρνησης».