Θα παίρνουν τα σπίτια ... εθελοντικά

«Να παραδίδουν εθελοντικά την προσημειωμένη κατοικία τους στην τράπεζα θα καλούνται οι δανειολήπτες, ώστε να πετυχαίνουν καλύτερο διακανονισμό οφειλής ή ακόμα και διαγραφή της, εφόσον η αξία του σπιτιού υπερβαίνει την απαίτηση του χρηματοπιστωτικού ιδρύματος».

 Αυτή η είδηση, που δημοσιοποιήθηκε τις προηγούμενες μέρες, δεν αποκλείεται να εφαρμοστεί από το τρίτο τρίμηνο του 2017, δηλαδή πολύ σύντομα. Και είναι από τα σενάρια που έχουν επεξεργαστεί οι όμιλοι (funds) οι οποίοι έχουν αγοράσει μεγάλο μέρος των «κόκκινων» δανείων, όπως προβλέπεται από τα μνημόνια των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ. Αυτά τα δάνεια αφορούν ανάμεσα σε άλλα και «κόκκινα» δάνεια εργατικών - λαϊκών νοικοκυριών που δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν.

Ετσι, αυτές οι οικογένειες που έτσι κι αλλιώς έχουν χτυπηθεί από την αντιλαϊκή πολιτική, καλούνται τώρα μόνες τους να παραδώσουν τους κόπους μιας ζωής, που μπορεί να έγιναν ένα σπίτι για να ζήσουν, στους ομίλους και τις τράπεζες. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την «έξοδο» στις αγορές. Μόνο που και αυτό το παράδειγμα αποκαλύπτει πόσο βαρύ είναι το φορτίο για τους εργαζόμενους αλλά και το ότι η όποια «έξοδος» αφορά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου...

Ποιος Χρειάζεται τα Τηλεοπτικά Κανάλια

 

ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗΣ (ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ)  

 

 

«Ποταμοί» μελάνης χύθηκαν και χύνονται και ατέρμονες λογομαχίες λαμβάνουν χώρα μεταξύ κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και εκπροσώπων του μεγάλου κεφαλαίου με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες και το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην τηλεοπτική πίτα. Ας θυμηθούμε, πως τις άδειες αυτές τις διεκδίκησαν μια χούφτα ανθρώπων που ελέγχουν ήδη τηλεοπτικά κανάλια, το μεγαλύτερο μέρος του έντυπου τύπου, ραδιοσυχνότητες, ασφαλιστικές, εφοπλιστικές και κατασκευαστικές εταιρείες, εταιρείες φυσικού αερίου και πώλησης ηλεκτρικής ενέργειας, ποδοσφαιρικές ομάδες, τα δικαιώματα για αναμεταδόσεις αθλητικών αγώνων και μέσω διασταυρωμένων συμμαχιών, τράπεζες, χρηματιστηριακές και κατασκευαστικές εταιρείες, γενικά, σχεδόν όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής.

«Προσωρινή κανονικότητα»...

Το νέο αντεργατικό χτύπημα που ετοιμάζουν η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις για την κατάργηση του σταθερού χρόνου εργασίας πρέπει να βρει τοίχο στην οργανωμένη αντεπίθεση της εργατικής τάξης που θα διεκδικεί την ολόπλευρη κάλυψη των σύγχρονων αναγκών της

Μια γεύση του οράματος της συγκυβέρνησης για τη λεγόμενη «παραγωγική ανασυγκρότηση» δίνει η «Αυγή» με ολοσέλιδο άρθρο της, αφιερωμένο στην επισκευή του Δημοτικού Κολυμβητηρίου Περάματος, η οποία γίνεται από ανέργους των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας. Η κυβέρνηση ομολογεί ουσιαστικά ότι η μεγάλη δεξαμενή των χιλιάδων ανέργων που δημιουργεί η πολιτική της θα τροφοδοτεί, μέσω των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας, όποιο έργο ή δουλειά εμφανιστεί. Δεν υπάρχουν ειδικότητες, δεν υπάρχουν εργασιακές μόνιμες σχέσεις, δεν υπάρχουν αντικείμενα εργασίας. Υπάρχουν μόνο άνεργοι που, αν και εφόσον το επιτρέπουν οι «αντοχές» της οικονομίας, μπορεί να βρίσκουν για λίγο καιρό μια δουλειά «του ποδαριού».

ΕΥΡΩΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ - ΕΕ - ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ: Αποφασίζουν βάρδιες και ζωή - «λάστιχο» για τους εργάτες

Το Δικαστήριο της ΕΕ ετοιμάζεται να νομιμοποιήσει τη δυνατότητα της εργοδοσίας να υποχρεώνει τους εργαζόμενους μέχρι και σε 12 συνεχόμενες μέρες δουλειάς χωρίς ρεπό!

Ακόμα ένα χτύπημα στα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα επιχειρεί να καταφέρει η ΕΕ, μέσω του Δικαστηρίου της, αυτή τη φορά με την κατάργηση του σταθερού χρόνου εβδομαδιαίας εργασίας.
Ο αντεργατικός ρόλος του Δικαστηρίου της ΕΕ είναι γνωστός, όπως π.χ. με τις αποφάσεις του ενάντια στο απεργιακό δικαίωμα, όταν αποφάσισε ότι εμποδίζει την «ελευθερία κίνησης των επιχειρήσεων», τις αποφάσεις του για τον χαρακτηριζόμενο «ανενεργό» και επομένως μη αμειβόμενο χρόνο δουλειάς. Γνωστή είναι και η απόφασή του υπέρ των ομαδικών απολύσεων στην υπόθεση των «Τσιμέντων Χαλκίδας», πάνω στην οποία «πάτησε» η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και κατ' απαίτηση του κεφαλαίου γενίκευσε την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, με το νόμο του 4ου μνημονίου.

24 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974, ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Ένας συμβιβασμός υπό το φόβο του λαού

 

ΔΑΝΗΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

 

 

Τα ξημερώματα της 24ης Ιούλητου 1974, μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις μεταξύ των εκπροσώπων της καταρρέουσας χούντας και του αστικού πολιτικού κόσμου, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ορκίζεται πρωθυπουργός. Ετσι ανοίγει το κεφάλαιο: «Μεταπολίτευση ».

 

Κανείς δεν αμφισβήτησε ότι η πολιτική αλλαγή, που συντελέστηκε εκείνη τη μέρα, ήταν το προϊόν ενός συμβιβασμού. Η σωστή εκτίμηση για το χαρακτήρα αυτού του συμβιβασμού, όπως και των δυνάμεων που πήραν μέρος σ’ αυτόν, ήταν πολύτιμο εργαλείο για την ανάλυση των νέων συνθηκών που προέκυπταν και των νέων καθηκόντων για το μαζικό λαϊκό κίνημα στη νέα κατάσταση.

Στις 29 Ιούλη η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ δίνει την εκτίμησή της και ανακοινώνει τις θέσεις της:

Κινητοποίηση ενάντια στις απαράδεκτες μεθοδεύσεις της μεγαλοεργοδοσίας των «Lidl»

 

Το πρωί της Κυριακής 23 Ιούλη, μέλη του Κερκυραϊκού Συνδέσμου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και του Πανκερκυραϊκού Συνδέσμου Αυτοαπασχολούμενων, Επαγγελματιών, Βιοτεχνών, Εμπόρων, πραγματοποίησαν διαμαρτυρία έξω από το κεντρικό κατάστημα των «Lidl» της Κέρκυρας, καθώς τα καταστήματα της εταιρείας στο νησί ήταν παράνομα ανοιχτά, πρακτική που απ' ότι μαρτυρά σχετικό έντυπο στην είσοδο του καταστήματος, εφαρμόζεται εδώ και αρκετές εβδομάδες!

Τι αφήνει η τουριστική ανάπτυξη;

Η εργατική τάξη δεν έχει τίποτα να προσμένει από την «έξοδο στις αγορές» που ευαγγελίζονται νυχθημερόν η κυβέρνηση μαζί με τα αστικά ΜΜΕ. Πρέπει να αντιληφθεί τη δύναμη που έχει στα χέρια της και να τραβήξει το δρόμο για τη δική της έξοδο από τα δεσμά των εκμεταλλευτών της, για τη δική της εξουσία

Σε ένα νησί που αποτελεί μέρος της βιτρίνας για το ελληνικό τουριστικό προϊόν, θα περίμενε κανείς να είναι όλα προσεγμένα: Να υπάρχει υπερσύγχρονο νοσοκομείο, με υποδομή για να υποστηρίξει έκτακτες καταστάσεις, να μην υπάρχουν κτίρια που εκθέτουν τη σωματική ακεραιότητα των κατοίκων - θαμώνων τους, να έχει λιμάνι που να αντέχει σε πολύ μεγάλες πιέσεις και σε φυσικές καταστροφές. Κι όμως: Ο σεισμός στην Κω άφησε 2 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Από τους τραυματίες πολλοί μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία εκτός νησιού, ενώ το πλοίο δεν κατάφερε να δέσει στο λιμάνι το πρώτο βράδυ. Μέσα σε λίγα λεπτά αποκαλύφτηκε η γύμνια στην αντισεισμική προστασία και σε άλλες υποδομές. Εύλογα προκύπτουν τα ερωτήματα: Τελικά, αυτή η αλματώδης ανάπτυξη του τουρισμού, οι τζίροι εκατομμυρίων, τα ρεκόρ αφίξεων που σπάνε χρόνο με το χρόνο, τι αφήνουν στο λαό του νησιού που δοκίμασε το δυνατό σεισμό προχτές; Πόσο πιο υπέρογκα πρέπει να γίνουν τα κέρδη των καπιταλιστών, ώστε να υπάρχουν ασφαλείς υποδομές, να μην κινδυνεύει ο λαός από ακραία καιρικά φαινόμενα ή άλλες φυσικές καταστροφές; Ρητορικά τα ερωτήματα, αφού ο τεράστιος πλούτος που αφήνει ο τουρισμός καταλήγει στις τσέπες των «επενδυτών» και δεν πηγαίνει για την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών. Για το λαό μένουν τα υπόλοιπα, και αυτό αποκαλύπτεται περίτρανα σε κρίσιμες στιγμές, όπως με τον προχτεσινό σεισμό.

Αν ο μικρουλης Νουργιαν ηταν σκυλι ή γατι...

Πνίγηκε ο μικρούλης Νουργιάν στα νερά του Πειραιά. Το πώς πνίγηκε ερευνάται. Συνελήφθησαν οι γονείς του όμως για «έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο». Συνελήφθησαν δηλαδή γιατί δεν φύλαξαν καλά τον Νουργιάν κι εκείνος με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κατέληξε πνιγμένος. Το ότι ο Νουργιάν ήταν κλεισμένος σ’ ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης προσφύγων χωρίς την θέλησή του και χωρίς την θέληση των γονιών του δεν αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Το ότι τον Νουργιάν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης τον έκλεισε η ψευτοαριστερά και ο ψευτοαριστερός Μεσσίας που θα έδινε χαρτιά στους πρόσφυγες για να ταξιδέψουν όπου ήθελαν ούτε κι αυτό συζητιέται. Το ότι ο ηθικός αυτουργός του πνιγμού του Νουργιάν είναι ο Ελπίδας ο οποίος από εκεί που θα έδινε λύση στα προβλήματα των προσφύγων συγκρουόμενος με την Ευρωπαϊκή Ένωση, τελικά συμφώνησε με την Ευρωπαϊκή Ένωση στην άσκηση της πιο βάρβαρης αντιπροσφυγικής πολιτικής είναι κάτι που δεν υπάρχει λόγος να αναφερθεί!

«Βγαίνουμε στις αγορές»…

Της Κάλι Καρά

Εσύ:

- ο άνεργος και η άνεργη που ψάχνεις για δουλειά έστω και με 200 ευρώ.

- που είδες τη σύνταξή σου να κόβεται δεκαπέντε φορές από όλες τις 
«αντιμνημονιακές», τις μνημονιακές και τις «αριστερές» κυβερνήσεις.

- με το λουκέτο στο χέρι από το μικρομάγαζό σου.

- ξεκληρισμένε αγρότη από το χωράφι σου.

- που ψάχνεις για ένα κρεβάτι σε νοσοκομείο ή για μήνες την ακτινοθεραπεία, όταν ο καρκίνος θα έχει αλλάξει στάδιο και θα 'ναι πια αργά.

Όταν ο Τσε επέστρεψε για πάντα στην Σάντα Κλάρα: 20 χρόνια από την ανακάλυψη του μυστικού της Βολιβίας

Γράφει ο Νίκος Μόττας //

«…κι αν σ’ έκαψαν,
κι αν σ’ έχωσαν βαθιά κάτω απ’ το χώμα,
κι αν έκρυψαν τη στάχτη σου
σε κοιμητήρια, σε δάση και τυρφώνες,
δε θα μας εμποδίσουν να σε βρούμε,
Τσε Κομαντάντε, φίλε.»
– Νικολάς Γκιγιέν*.

Ήταν 12 Ιούλη 1997 όταν ένα- ειδικά ναυλωμένο από την κυβέρνηση- αεροσκάφος των κουβανικών αερογραμμών προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο Χοσέ Μαρτί της Αβάνας. Δεν επρόκειτο για μια συνηθισμένη προγραμματισμένη πτήση, από αυτές που μεταφέρουν επιβάτες η εμπορεύματα. Ήταν μια άφιξη ιστορικής σημασίας, κάτι που ήταν ολοφάνερο από τις προετοιμασίες που είχαν γίνει στο αεροδρόμιο, με την παρουσία στρατιωτικών αγημάτων και κυβερνητικών αξιωματούχων συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του Φιντέλ. Έτσι, με λιτή επισημότητα, συγκίνηση και σεβασμό, η Κούβα υποδέχονταν, 30 χρόνια μετά τη δολοφονία του, την σωρό του Κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα, καθώς και άλλων τεσσάρων συντρόφων του.

Μήπως είσαι κρυφοκουμούνι ;;

Φόρα το «τσιπάκι» σου και «Ράους»…

ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ 

Εταιρεία διανομής διαφημιστικών εντύπων με έδρα την Πάτρα, υποχρεώνει τους υπαλλήλους της, να φορούν GPS! Τους παρακολουθεί σε κάθε βήμα τους. Πόρτα την πόρτα. Ακόμα και αυτή της τουαλέτας. Ο εργαζόμενος πρέπει να γράφει χιλιόμετρα. Το «μεγάλο μάτι» παρακολουθεί. Ανάπαυση και στάσεις δεν επιτρέπονται…

Αυτή την απίστευτη ιστορία, σύγχρονης δουλείας, φέρνει στην επιφάνεια η ειδησεογραφική ιστοσελίδα, patratimes.gr. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η εταιρεία η οποία «έχει έδρα την Πάτρα και δραστηριοποιείται και σε όμορους νομούς, ειδικευόμενη στην διανομή διαφημιστικών εντύπων, κυριολεκτικά παρακολουθεί σε κάθε βήμα τους εργαζόμενους σε αυτή, φορώντας τους GPS»!

«ΕΞΟΔΟΣ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ»: «Επιταγή» του κεφαλαίου, με «εγγύηση» τις θυσίες του λαού

Eurokinissi

Τώρα ή αργότερα; Με μεγάλο επιτόκιο και για «συμβολικούς» λόγους ή με μικρό και για «ουσιαστικούς», για να δημιουργηθεί «μαξιλάρι ασφαλείας»; Βοηθάει ή όχι η έκθεση του ΔΝΤ;

 

Με αυτά και άλλα ερωτήματα κυβέρνηση και αστικά επιτελεία ζάλισαν όλη τη βδομάδα το λαό, προσπαθώντας να του μεταφέρουν λίγο - πολύ τις «σκοτούρες» του κεφαλαίου σε σχέση με την αναμενόμενη «δοκιμαστική έξοδο στις αγορές». Την έκδοση, δηλαδή, ενός κρατικού ομολόγου, ώστε να «εξαργυρωθεί» το «ευνοϊκό μομέντουμ» που τους δίνει το πρόσφατο κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης» και η «επιστροφή της εμπιστοσύνης» στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, ανοίγοντας το δρόμο ώστε σταδιακά το κεφάλαιο να έχει πρόσβαση σε μπόλικο και φτηνό χρήμα και η κυβέρνηση μεγαλύτερη «ευελιξία» για την πολύπλευρη στήριξη του εγχώριου κεφαλαίου και την προσέλκυση «επενδυτών» και κεφαλαίων στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία.

Δεν είναι ανάπτυξη η τσιμεντοποίηση του Ολύμπου για τα κέρδη των λίγων

Το βουνό του Ολύμπου στέκει εκεί αγέρωχο και στο διάβα των χρόνων η μυσταγωγία των μύθων  του το κάνει ακόμα πιο συναρπαστικό από ότι είναι.  Βουνό προσβάσιμο για όλο τον κόσμο, που αναδεικνύεται αυτό από το φιλόξενο τοπίο του, εκεί που η άγρια και μοναδική  ομορφιά συμπλέει  με την μοναδική χλωρίδα και πανίδα.

Για την μεγάλη του βιοποικιλότητα και για την προστασία αυτής,  ο Όλυμπος ανακηρύχτηκε το 1938 στον πρώτο Εθνικό Δρυμό της χώρας. Το βουνό  χαρακτηρίζεται από τις πλουσιότερες σε χλωρίδα περιοχές της χώρας. 1700 είδη και υποείδη αντιστοιχούν στο 25% της Ελληνικής χλωρίδας. Από αυτά τα 187 χαρακτηρίζονται ως σημαντικά, 56 είναι ενδημικά Ελληνικά, από τα οποία 23 ενδημικά τοπικά, δηλαδή βρίσκονται μόνο στον Όλυμπο και 16 είναι σπάνια στην  Ελλάδα.

ΣΥΡΙΖΑ : Η τέχνη της πολιτικής ευθυγράμμισης

Η αριστερά που εκπροσώπησε και εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ, αποτέλεσε διαχρονικά την βαλβίδα αποσυμπίεσης των κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, το μέσο καθήλωσης του εργατικού κινήματος τόσο σε πολιτικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο πρακτικών, εντός των πλαισίων του καπιταλιστικού κανονιστικού μοντέλου ηγεμονίας.

Η μετάβαση αυτής της αριστεράς, από ήσυχο κατοικίδιο στα σαλόνια του συστήματος, σε διαχειριστή των υποθέσεων της αστικής τάξης της Ελλάδας, κατέδειξε με τον πιο γλαφυρό τρόπο πως το πολιτικό προσωπικό που την απάρτιζε ήταν έτοιμο από καιρό.

Υποκρισία και ευθύνες

Η είδηση στον χτεσινό «Ριζοσπάστη» έχει ως εξής: Ο Αρειος Πάγος με σχετική του απόφαση στρέφεται ευθέως ενάντια στο δικαίωμα των εργαζομένων που μένουν απλήρωτοι από την εργοδοσία να προχωρούν σε επίσχεση εργασίας. Ουσιαστικά ορίζει ως καταχρηστικές τις επισχέσεις εργασίας για απλήρωτους εργαζόμενους όταν η εργοδοσία επικαλείται «οικονομική δυσπραγία». Τότε η επίσχεση μπορεί να θεωρηθεί «σιωπηρή» παραίτηση! Η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε μια άλλη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, που ουσιαστικά λέει ότι η μακροχρόνια καθυστέρηση στη μη απόδοση μισθών από την εργοδοσία δεν αποτελεί «βλαπτική μεταβολή».