Απάνεμα

 

Στο «απάνεμο λιμάνι της ΕΕ», η Γαλλία κατρακυλάει σε καπιταλιστική κρίση και ετοιμάζεται να φορτώσει μέτρα τύπου μνημονίων στον λαό. Η Γερμανία είναι τρία χρόνια σε ύφεση και τα αντιλαϊκά μέτρα «πέφτουν βροχή», φορτώνοντας (και) τη στροφή στην πολεμική οικονομία στις πλάτες του λαού. Στον «πυλώνα σταθερότητας» του ΝΑΤΟ, σύμφωνα με τον Πολωνό πρωθυπουργό Ντ. Τουσκ, «βρισκόμαστε πιο κοντά σε μια ανοιχτή σύγκρουση από ποτέ μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο». Το «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών «ρέει», το ίδιο και το αίμα με το οποίο οι λαοί πληρώνουν τις συγκρούσεις των ιμπεριαλιστών. Τι λένε τώρα η κυβέρνηση, τα αστικά κόμματα και τα διάφορα επιτελεία, όλοι αυτοί που τόσα χρόνια έκαναν τα πάντα για να παρουσιάσουν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως τον ορισμό της «ασφάλειας και σταθερότητας»; Οτι «η οικονομία είναι θωρακισμένη» και ότι «η Ελλάδα δεν εμπλέκεται στον πόλεμο». Οτι ο λαός θα πρέπει να λέει «πάλι καλά» που ζει στην ...όαση της σταθερότητας. Ούτε ως κρύο ανέκδοτο δεν ακούγονται όλα αυτά, την ώρα που «χίλια νήματα» και μνημόνια διαρκείας ενώνουν την ελληνική οικονομία με την ΕΕ. Την ώρα που από δέκα μπάντες, με στρατό στην Ανατ. Ευρώπη, με επιχειρηματικές και άλλες συμφωνίες σε Βαλκάνια και Ουκρανία, η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα προωθούν τα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή και διεκδικούν «μερτικό» για την αστική τάξη. Δεν χωράει λοιπόν αναμονή, ούτε εφησυχασμός. Ακόμα περισσότερες δυνάμεις να μπουν στον αγώνα ενάντια στην πολιτική κεφαλαίου - κυβερνήσεων, να γίνουν βήματα στην οργάνωση της πάλης, με κορύφωση την πανεργατική απεργία.

Τόμπολα

Στα 16 του χρόνια, ο Λεκορνί έκανε προεκλογική εκστρατεία για τον Σαρκοζί. Στα 18 έγινε δήμαρχος μιας πόλης στη Νορμανδία και στη συνέχεια ο νεότερος σύμβουλος του πρώην Προέδρου Σαρκοζί. Εφυγε από το «συντηρητικό» κόμμα για να ενταχθεί στο «κεντρώο» του Μακρόν, όταν ο τελευταίος εξελέγη Πρόεδρος το 2017. Αυτά είναι τα πιο γνωστά στοιχεία στο βιογραφικό του νέου πρωθυπουργού (και πρώην υπουργού Αμυνας) της Γαλλίας. Υπάρχουν όμως και κάποια λιγότερο γνωστά. Οπως για παράδειγμα ότι ο Λεκορνί είχε κατά καιρούς την προσοχή της Λεπέν και του Μπαρντέλα, αρχηγού του ακροδεξιού κόμματος «Εθνική Συσπείρωση» (RN), με τον οποίο μάλιστα συναντήθηκε πέρσι μυστικά. Αξιωματούχοι του RN δήλωσαν στο Reuters ότι θα μπορούσαν να διατηρήσουν κάποιο είδος «σιωπηρής υποστήριξης» προς τον Λεκορνί, τώρα που έγινε πρωθυπουργός, όπως τον στήριξαν άλλωστε και ως υπουργό Αμυνας, στα σχέδια ενίσχυσης της πολεμικής οικονομίας. Εκλεχτός (και) της ακροδεξιάς λοιπόν ο νέος πρωθυπουργός της Γαλλίας, που τον επέλεξε ο «κεντρώος» Μακρόν. Αυτός που στις τελευταίες εκλογές πριμοδοτήθηκε από τον σοσιαλδημοκρατικό συρφετό του «Νέου Λαϊκού Μετώπου» για να μην κερδίσει η ακροδεξιά της Λεπέν! Θυμίζουμε ότι το «Νέο Λαϊκό Μέτωπο» είχε αποσύρει δικούς του υποψηφίους από πολλές περιφέρειες στον β' γύρο των βουλευτικών εκλογών, για να ψηφιστούν οι υποψήφιοι του Μακρόν, δίνοντας το «φιλί της ζωής» στο κόμμα του Γάλλου Προέδρου. Τόμπολα ξανά για τα «αντι-ακροδεξιά, δημοκρατικά» κυβερνητικά μέτωπα όπου Γης.

Ματαιοπονούν

Με αφορμή τις αγωνιστικές αντιδράσεις των υγειονομικών, που χαλάνε τις φιέστες του ανεκδιήγητου υπουργού Υγείας, ο Μ. Καψής στο «capital.gr» επιστράτευσε την μπουρδολογία περί «λελογισμένα βίαιων» κινητοποιήσεων του ΚΚΕ ως «απόδειξη ότι το κόμμα υπάρχει, ότι ακόμα ζει, έστω και αν δεν παίζει κάποιο ιδιαίτερο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις». Το ερώτημα είναι γιατί ασχολείται ο Καψής με το ΚΚΕ, αν «δεν παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις». Η απάντηση βρίσκεται λίγο πιο κάτω, όπου περιγράφει τις δυσκολίες που συναντά η αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος, την ώρα που η κυβέρνηση και η αξιοπιστία της βρίσκονται «στο χαμηλότερο δυνατό σημείο» και η δυσφορία του κόσμου είναι «ορατή διά γυμνού οφθαλμού». Σ' αυτή τη συγκυρία, ο Καψής βγαίνει από τα ρούχα του, επειδή το ΚΚΕ «δεν μετέχει σε συνεργασίες, απορρίπτει κάθε είδους κυβερνητικά μέτωπα» και το χαρακτηρίζει «"χρήσιμο" για την εξουσία αριστερό κόμμα». Να λοιπόν τι πρόβλημα έχουν με το ΚΚΕ οι κάθε λογής Καψήδες! Οτι δεν βάζει πλάτη για τη διαμόρφωση ενός «εναλλακτικού» πόλου στο πολιτικό σύστημα, όπως θέλει η αστική τάξη, για να εξασφαλίσει με νέους «σωτήρες» την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής και τη χειραγώγηση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Κι επειδή το ΚΚΕ ...«παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο» - και μάλιστα πρωταγωνιστικό - στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, οι δημοσιογράφοι - φασονατζήδες των αφεντικών δεν διστάζουν να ανασύρουν μέχρι και τον αυριανισμό για να επιτεθούν στο Κόμμα. Τόσοι είναι, τέτοια κάνουν...

Ξελάσπωμα

Στον απόηχο της καταστροφής του «Daniel» δύο χρόνια πριν, η κυβέρνηση μοίραζε αβέρτα δεσμεύσεις για γρήγορη και ολοκληρωμένη αποκατάσταση, για στήριξη των κατοίκων και των αγροτών, για μια νέα σελίδα στη Θεσσαλία. Δύο χρόνια μετά, οι πλημμυροπαθείς μετράνε ακόμα τις πληγές τους. Πολλοί από αυτούς δεν έχουν πάρει ούτε αποζημιώσεις. Οι αγρότες συνεχίζουν να βρίσκονται αντιμέτωποι με παλιά και νέα αδιέξοδα, πολλά από τα οποία είναι αποτέλεσμα των σχεδίων «αποκατάστασης» που τρέχει η κυβέρνηση, με κριτήριο τα συμφέροντα των μεγάλων ομίλων, και περιλαμβάνουν ακριβότερο και ιδιωτικοποιημένο νερό, αλλαγές στις χρήσεις γης και σε καλλιέργειες, αποζημιώσεις - ψίχουλα για την αποκατάσταση του ζωικού κεφαλαίου. Υποδομές αναγκαίες για να προληφθούν μελλοντικές καταστροφές δεν βρίσκονται καν στα πλάνα κυβέρνησης και Τοπικής Διοίκησης. Με άλλα λόγια, τα απόνερα της πλημμύρας συνεχίζουν να πνίγουν τους κατοίκους του κάμπου, που είδαν τους κόπους μια ζωής να βουλιάζουν στις λάσπες. Το ίδιο κράτος που αποδείχθηκε επιλεκτικά ανίκανο να τους προστατεύσει από την πλημμύρα συνεχίζει σήμερα να τους αφήνει εκτεθειμένους στις συνέπειές της και σε μια νέα καταστροφή, ενώ με γρήγορους ρυθμούς προχωράνε έργα και σχέδια που «ξελασπώνουν» επιχειρηματικούς ομίλους και μεγάλες αγροτικές εκμεταλλεύσεις της περιοχής.

 

Ριζοσπάστης