Σε λίγες μέρες…

Κώστας Μιχαλάκης, φιλόλογος, 

μέλος της Αγωνιστικής Κίνησης Τρικάλων

Σε λίγες μέρες αρκετές εκατοντάδες συνάδελφοι μας, μεταξύ αυτών και μερικοί καλοί μου φίλοι, θα σταματήσουν να είναι συνάδελφοι. Στην καλύτερη περίπτωση θα μεταταγούν βίαια σε κάποια άλλη θέση και στην χειρότερη θα απολυθούν. Δε χρειάζεται να αναφέρω ότι αυτές οι απολύσεις δεν είναι παρά βορά στις ορέξεις του μνημονίου και της πολιτικής που διαλύει την δημόσια εκπαίδευση.
Άραγε αυτό πρέπει να μας νοιάζει;
Δύο ήδη συνάδελφοι μας στα Τρίκαλα τέθηκαν σε αργία για αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας, για λόγους καθόλου σχετιζόμενους με την εκπαιδευτική τους δράση και προσφορά. Αυτό το μεσαιωνικό πειθαρχικό δίκαιο μας θέτει όλους σε πιθανή αργία αν κάνουμε το λάθος και εκνευρίσουμε τον γείτονα γιατί έχουμε απλώσει την μπουγάδα ή γιατί αντιδράσουμε αν βρίσουν τη γυναίκα μας κτλ.
Άραγε αυτό πρέπει να μας νοιάζει;
Αρκετοί συνάδελφοί μας θα πρέπει να έχουν έτοιμες τις βαλίτσες τους και να αποχαιρετήσουν τις οικογένειες τους, αν κριθούν υπεράριθμοι από τα αρμόδια όργανα. Και αυτές οι υποχρεωτικές μετακινήσεις γίνονται στο όνομα του εξορθολογισμού ενός συστήματος που οι ίδιοι είχαν στρεβλώσει τα προηγούμενα χρόνια. Βέβαια, για την εγκύκλιο των μεταθέσεων, η οποία σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία έπρεπε να είχε βγει τον Νοέμβριο, ούτε λόγος.
Άραγε αυτό πρέπει να μας νοιάζει;
Ακόμη, από την αρχή του 2014 επιχειρείται (κυρίως μέσω έμμεσων απειλών ότι είναι υποχρεωτική και εντελλόμεθα-χωρίς να προκύπτει από πουθενά) η αυτοαξιολόγηση, η οποία έχει πολλά ερωτηματικά ως προς την χρησιμότητα της, αλλά και την διαφάνεια της. Ενώ δαπανήθηκαν περίπου 2000 σελίδες για πράγματα που ήδη γίνονται σε σχολικές μονάδες, δεν υπάρχει χώρος για μία σελιδούλα που να λέει ποιος και πως ξόδεψε και ξοδεύει τα 7.200.000 του προγράμματος ΕΣΠΑ.
Άραγε αυτό πρέπει να μας νοιάζει;
Και βέβαια, οι μισθοί μας είναι στα τάρταρα, ενώ ο προϋπολογισμός του 2014 αναφέρει ότι θα κλείσουν κοντά στα 1700 σχολεία ανά την Ελλάδα. Ακόμη, η σύνδεση οργανικής θέσης-σχολείου μας φέρνει ένα βήμα ακόμη πιο κοντά στην έξοδο, καθώς, αν ισχύσει αυτό, κάθε φορά που θα κλείνει μια σχολική μονάδα, θα είναι εύκολο να απολυθούν και οι υπηρετούντες σε αυτή.
Άραγε αυτό πρέπει να μας νοιάζει;
Τέλος, θα πρέπει να περιμένουμε διάφορες εκπλήξεις από το Υπουργείο στην επικίνδυνη περίοδο που έρχεται, στο τριήμερο της 25ης Μαρτίου και στις διακοπές του Πάσχα. Κακό χιούμορ; Για μετρήστε: Πέρυσι, την Κυριακή των Βαΐων, ανακοινώθηκε αύξηση του ωραρίου. Το καλοκαίρι καταργήθηκαν 50 κλάδοι και βγήκαν σε διαθεσιμότητα 2500 συνάδελφοι. Τα Χριστούγεννα ήταν τα πρώτα χωρίς δώρο. Και τώρα, μέσα στον Καρνάβαλο, ανακοινώθηκαν υποχρεωτικές μεταθέσεις. Ποια θα είναι η επόμενη έκπληξη που μας ετοιμάζει αυτή η πολιτική;
Άραγε θα πρέπει να μας νοιάζει;

Ε, ναι λοιπόν! Πρέπει να αρχίζει να μας νοιάζει!
Όλη αυτή η επίθεση δεν είναι εναντίον των άλλων, είναι εναντίον του συνόλου της εκπαίδευσης. Ποιος ξεχνά τις αλλοπρόσαλλες αλλαγές στα προγράμματα σπουδών εν μέσω θέρους, οι οποίες αυξομείωναν τις ώρες διδασκαλίας διαφόρων μαθημάτων και καταργούσαν ειδικότητες κατά το δοκούν; Πόσο δύσκολο είναι να το κάνουν και αύριο, αν τους αφήσουμε; Πόσο δύσκολο είναι να διαλύσουν κάθε εργασιακό μας δικαίωμα; Πόσο δύσκολο είναι να βρεθούμε στην θέση των απολυμένων;
Θα μου πείτε ότι αυτά είναι γνωστά. Ίσως, αλλά καλό είναι να επαναλαμβάνονται. Όμως αυτή τη φορά η απεργία δεν γίνεται μόνο για τα αιτήματα του κλάδου. Γίνεται και για να μην απολυθεί η Ρίτσα, η Χρύσα, ο Γιώργος, η Μαίρη, ο Κώστας...Επειδή λοιπόν μιλάμε για ανθρώπινες ζωές, για τους συναδέλφους μας, για τους φίλους μας, θα απεργήσω.
Εσείς καλοί μου φίλοι και συνάδελφοι;

από Αντίσταση στις γειτονιές

Η προεκλογική ομιλία ενός ειλικρινούς υποψήφιου Βουλευτή

   

Η προεκλογική ομιλία ενός ειλικρινούς υποψήφιου Βουλευτή

Από τον Χρήστο Επαμ. Κυργιάκη

 

 

Αγαπητοί συγχωριανοί, αγαπητοί συμπολίτες, φίλοι και φίλες…
Σας ευχαριστώ που με τιμήσατε με την παρουσία σας απόψε γιατί πρόκειται για μια ιστορική βραδιά.
Απόψε θα ειπωθούν αλήθειες. Τέρμα οι ψεύτικες υποσχέσεις, τέρμα τα «θα» χωρίς αντίκρισμα. Έφτασε η ώρα της ειλικρίνειας. Και έφτασε εδώ, σε τούτη την πλατεία, σε τούτο το χωριό, σε τούτη τη γωνιά της Ελλάδας.
Αν με τιμήσετε με την ψήφο σας και βγω βουλευτής, θα σας ταράξω στο ρουσφέτι. Δεν θα αφήσω ούτε ένα τόσο δα αρθράκι και του πιο ασήμαντου νόμου αναξιοποίητο, ώστε να μπορέσω να σας βολέψω όλους. Μετά, όταν θα διογκωθεί ο δημόσιος τομέας, θα σας βγάλω στην εφεδρεία.
Πρώτα, δεν σας το κρύβω, θα ξεκινήσω από τους συγγενείς μου. Παιδιά δεν έχω, αλλά έχω αδέρφια, ανίψια, ξαδέρφια και πολλά βαφτιστήρια.
Αν βγω βουλευτής, θα σας επισκέπτομαι μια φορά το εξάμηνο και πάλι καλά να λέτε.
Δεν θα συμμετέχω σε καμία από αυτές τις επιτροπές της Βουλής, αν δεν πέφτουν τα ευρά. Τσάμπα, μόνο τα ρολόγια και οι εργάτες δουλεύουν.
Θα ψηφίζω «ναι», αν αυτό μου λέει ο Αρχηγός, χωρίς να μπαίνω στον κόπο να διαβάσω τίποτα από όσα θα ψηφίζω. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον Αρχηγό και απόλυτη υποχρέωση αφού χωρίς αυτόν δεν θα ήμουν υποψήφιος βουλευτής, να μη λέμε και μ@λ@κ#ε$ τώρα. Χωρίς αυτόν, ούτε το παιδί που φέρνει τις πίτσες στην πολυκατοικία δεν θα με ήξερε.
Θα χρησιμοποιώ το βουλευτικό μου αυτοκίνητο και την προσωπική μου ασφάλεια όσο δεν παίρνει. Μέχρι και για τσιγάρα θα τα στέλνω τα «παιδιά», στο σούπερ μάρκετ, στο προποτζίδικο να μου ρίχνουν το τζόκερ και πάει λέγοντας.
Όταν ο Αρχηγός θα κάνει περιοδεία στην εκλογική μου περιφέρεια, θα τρέχω ξωπίσω του και λίγο προς τα δεξιά του για να με πιάνουν οι φωτογραφίες και τα πλάνα της τηλεόρασης.
Άμα θέλω να αποφύγω κανέναν από σας, θα λέω ότι έχω σύσκεψη με τον υπουργό ή με τον πρωθυπουργό.

Όταν οι δωρεάν συγκοινωνίες δεν είναι ουτοπία

Αν για κάθε φορά που τίθεται θέμα αύξησης της τιμής των εισιτηρίων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), αντί να τρέμει το φυλλοκάρδι μας για το επιπλέον κόστος θέταμε αίτημα κατάργησης των εισιτηρίων αυτών καθ’ αυτών, η πρόταση αυτή θ’ ακουγόταν ουτοπική και πολύ ανατρεπτική; Θα υπήρχε περίπτωση ο κόσμος να πειστεί ότι οι μεταφορές τουλάχιστον εντός πόλης αποτελούν δημόσιο αγαθό, όπως είναι για παράδειγμα η εκπαίδευση και η υγεία, και ότι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο η πρόσβαση στα ΜΜΜ θα έπρεπε να παρέχεται δωρεάν; Διότι αν μπορούσε να πειστεί, τότε λογικά θα έκανε και τις απαραίτητες κινήσεις για να το διεκδικήσει. Πώς όμως θα πειστεί;

 

Ο ένας τρόπος είναι να θυμίσουμε ότι ούτε η εκπαίδευση, ούτε η υγεία λογίζονταν σε παλιότερους καιρούς δημόσια αγαθά, παρά μόνον αναβαθμίστηκαν ως τέτοια μετά από πολύ μελάνι και πολλούς αγώνες. Παρά το γεγονός ότι στις μέρες μας η χρηματοδότηση των αγαθών αυτών βαίνει μειούμενη, εν τούτοις δε έχουν εκπέσει ακόμα από το status του δημόσιου αγαθού. 

 

Ο άλλος τρόπος είναι να δείξουμε ότι η ιδέα των ελεύθερων μεταφορών ούτε καινούργια είναι, ούτε φυσικά επαναστατική, μιας και πάρα πολλές πόλεις και κοινότητες στον κόσμο πειραματίζονται μ’ αυτήν και την εφαρμόζουν με επιτυχία, ήδη από το 1960. Για του λόγου το αληθές, μια ματιά μόνο αρκεί στην ιστοσελίδα «Free Public Transport» της Wikipedia καθώς και στην έκθεση «Implementationand Outcomes of Fare-Free Transit Systems» που συντάχθηκε το 2012 από την σχετική με τις μεταφορές, ερευνητική ομάδα των εθνικών ακαδημιών των ΗΠΑ.

 

Πιο πρόσφατο και επιτυχημένο παράδειγμα αποτελεί η πρωτεύουσα της Εσθονίας Ταλίν,  η οποία έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο, που καμιά άλλη πόλη τέτοιου μεγέθους (430,000 κάτοικοι), δεν είχε τολμήσει στο παρελθόν· να αφήσει δηλαδή, ελεύθερες τις μεταφορές στο σύνολο της πόλης σε όλες τις γραμμές και για όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους. Η απόφαση πάρθηκε μετά από δημοψήφισμα με πλειοψηφία 76%, ενώ 9 στους 10 κατοίκους μετά από ένα χρόνο εφαρμογής δηλώνουν ιδιαίτερα ευχαριστημένοι.  Σε ερώτηση «γιατί το κάνετε αυτό;», ο δήμαρχος Savisaar γυρίζει πίσω την ερώτηση με το «γιατί οι περισσότερες πόλεις δεν το κάνουν ήδη;».

ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

 

Κανένας μόνος του απέναντι στην κρίση!

Η Επιτροπή Δράσης Δυτικών Συνοικιών Θεσσαλονίκης και οι Βετεράνοι Νεάπολης συνδιοργανώνουν φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου μεταξύ των Βετεράνων Νεάπολης και των Βετεράνων Θεσσαλονίκης, για την ενίσχυση οικογενειών που έχουν χτυπηθεί από την κρίση. Ο αγώνας θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 10 Μαρτίου στο γήπεδο του Μακεδονικού στην Ευκαρπία (προσέλευση με το λεωφορείο 38 Ν.Ευκαρπία-Σταθμός, στάση Ο.Δ.Δ.Υ).

 Η είσοδος είναι δωρεάν. Στην είσοδο του γηπέδου θα μαζεύονται τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης (ρούχα, φάρμακα, είδη υγιεινής κτλ) για οικογένειες που αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης λόγω των καταστροφικών πολιτικών των μνημονίων.

 Είναι χρέος όλων μας, απέναντι στην οικονομική και ανθρωπιστική κρίση, να μην αφήσουμε κανένα μόνο του! Να δημιουργήσουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης και προστασίας μας. Γιατί όλοι μας βιώνουμε καθημερινά τα ίδια προβλήματα φτώχεια, ανεργία, απολύσεις, χαράτσια, κατασχέσεις σπιτιών και καταθέσεων κτλ.

Επίσης ενημερώνουμε ότι του τελευταίους μήνες η επιτροπή δράσης δυτικών συνοικιών έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε αρκετοί κάτοικοι να αποκτήσουν πρόσβαση στο ρεύμα, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και μετά από 2 χρόνια! 

Τηλεφωνήστε άμεσα στο τηλ. 2310265730, σε περίπτωση που γνωρίζεται περιστατικά με κομμένα ρεύματα, με απειλές κατασχέσεων σπιτιών και καταθέσεων.

 

Με τη δική μας δράση και αγώνα παντού να επιβάλλουμε:

·        Κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα. Απαγόρευση  κατασχέσεων  κατοικιών &  καταθέσεων.

·        Υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα των κοινωνικών αγαθών/υπηρεσιών (σχολεία, νοσοκομεία κτλ.).

·        Κατάργηση των μνημονίων και των αντεργατικών-αντιλαϊκών μέτρων.

·        Διαγραφή του χρέους, να χρησιμοποιήσουμε τα χρήματα για να βελτιώσουμε την ζωή μας.

·        Υπεράσπιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας.

 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΡΑΣΗΣ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ

 Επικοινωνία: Τηλ: 2310265730,  epitropidrasis@gmail.com, epitropidrasis.blogspot.gr

 

 

Όταν τα ‘’χαρτιά’’! Βγάζουν σκάρτα τα μάτια.

Ακυρώθηκε από το ΣτΕ η απόφαση της πολεοδομίας για αναστολή έργων στις #skouries

Μετά από προσφυγή της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. (θυγατρικής της Eldorado Gold) και του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Χαλκιδικής (το οποίο ελέγχεται από συνδικαλιστές της Ελλ. Χρυσός), το Ε' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε σήμερα την απόφαση της πολεοδομίας του Δήμου Αριστοτέλη που προέβλεπε διακοπή εργασιών στο εργοτάξιο των Σκουριών.

Υπενθυμίζεται ότι στις 10-6-2013 η Πολεοδομία εξέδωσε «ΣΗΜΑ διακοπής οικοδομικών εργασιών» στις Σκουριές, “καθώς έπειτα από αυτοψία που διενήργησαν αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας διαπιστώθηκαν εκτεταμένες εκσκαφές και άλλες κατασκευές χωρίς άδεια δόμησης”. Για την ακύρωση του Σήματος Διακοπής της Πολεοδομίας η εταιρεία προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας ισχυριζόμενη ότι:

«Οι προκείμενες εκσκαφές δεν αφορούν στη δόμηση κτιρίου εργοστασίου ή γραφείων κ.λ.π., αλλά αφορούν διαμορφώσεις χώρων οι οποίες έχουν εγκριθεί με το σχέδιο ΥΠΑΝ 565-027 που επισυνάπτεται στην άδεια εγκατάστασης… και αφορούν στις περιοχές διεργασίας, στις βοηθητικές περιοχές και στις περιοχές εκτός εργοστασίου».

Ο Πρόεδρος του Ε” Τμήματος του ΣτΕ πείσθηκε από την εταιρεία και στις 27-6-2013 εξέδωσε Προσωρινή Διαταγή αναστολής εκτελέσεως του Σήματος Διακοπής «καθ’ο μέρος απαγορεύει την εκτέλεση των εργασιών έδρασης του μηχανολογικού εξοπλισμού που προβλέπονται στην … άδεια εγκατάστασης ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού της μονάδας εμπλουτισμού Σκουριών της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών».

Η ίδια η μητρική εταιρεία Eldorado Gold στην ιστοσελίδα της διατείνεται ότι οι εργασίες που ξεκίνησε το 2013 αφορούν στην ανοικοδόμηση εγκαταστάσεων (plant construction):

 

 

πηγή: pergadi.

Πιστοποιητικά φρονημάτων: alive and kicking

barikat

Μία είδηση ανάποδα
«Επιτέλους φαινόμενα βίας και ανομίας δεν θα είναι πλέον ανεκτά στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάνοντας χρήση του νέου νομοθετικού πλαισίου, επέλεξε τους υποψήφιους που θα θέσουν υποψηφιότητα στις Κοσμητορικές εκλογές. Μέσα από την διαδικασία της προσωπικής συνέντευξης το Συμβούλιο κατάφερε να διαμορφώσει γνώμη για τις ικανότητες καθώς και για τα ουσιαστικά προσόντα των υποψηφίων. Αξίζει να τονιστεί ότι, όπως αναφέρει και στην ανακοίνωση του το Συμβούλιο Ιδρύματος, όλοι οι υποψήφιοι που επιλέχθηκαν δεσμεύθηκαν ότι θα έχουν αποφασιστική στάση απέναντι σε φαινόμενα βίας και παρανομίας. Η μοναδική εμπλοκή παρουσιάστηκε στο ζήτημα της υποψηφιότητας για τη Φιλοσοφική Σχολή στην οποία δεν επελέγη υποψήφιος.»   
Υπάρχουν αδιέξοδα στην δημοκρατία;  
Το παραπάνω θα μπορούσε να αποτελεί μέρος του εκπαιδευτικού ρεπορτάζ της «Καθημερινής». Το φανταστικό έγκειται στο ότι δεν γράφτηκε, όχι ότι δεν θα μπορούσε να γραφτεί. Τα γεγονότα δεν είναι φανταστικά. Θα θέλαμε, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Το Συμβούλιο Ιδρύματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με βάση και τη δυνατότητα που του παρέχει το νέο νομοθετικό πλαίσιο διαλέγει τους υποψήφιους. Δηλαδή μπορεί να επιλέξει αν κάποιος πανεπιστημιακός είναι «κατάλληλος» για να έχει ή όχι το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Μία καταλληλότητα που δεν σχετίζεται με τυπικά προσόντα, αλλά με ζητήματα πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης. Τους περνάει από συνέντευξη. Εξακριβώνει ζητήματα φρονήματος και μετά ανακοινώνει υποψηφιότητες. Δηλώνεις νομιμόφρων, μπορείς να είσαι υποψήφιος. Αρνείσαι να δηλώσεις νομιμοφροσύνη, δεν είσαι υποψήφιος. Δημοκρατία φίλτρου. Σιγά μην σας αφήσουμε να ψηφίσετε όποιον θέλετε.
Ενάντια στον εσωτερικό εχθρό
Τι σημαίνουν σήμερα, όμως, με βάση την κατάσταση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι δηλώσεις νομιμοφροσύνης; Τι συνεπάγεται από μεριάς διοίκησης η «αποφασιστική στάση απέναντι σε φαινόμενα βίας και παρανομίας»; Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στη σημερινή γλώσσα της εξουσίας οι κοινωνικοί αγώνες βαφτίζονται ως «βία και ανομία». Το «νέο» Πανεπιστήμιο λοιπόν θωρακίζεται. Θωρακίζεται πρώτα από όλα ενάντια στους αγώνες που δίνουν όσοι στο εσωτερικό του δεν έχουν ακόμα χάσει την αξιοπρέπεια τους. Είναι ξεκάθαρο ότι η νέα διοίκηση σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει «να κρατήσει αποφασιστική στάση» απέναντι στους αγώνες εργαζομένων, φοιτητών και εκπαιδευτικών.
Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη σκληρή απεργία των διοικητικών υπαλλήλων. Απέναντι σε αυτά τα «φαινόμενα» θωρακίζονται οι διοικήσεις της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η απαίτηση για δηλώσεις νομιμοφροσύνης αποτελεί ταυτόχρονα δέσμευση για τη καταστολή κάθε πιθανού μελλοντικού αγώνα στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Την στιγμή που η κυβέρνηση, πέρα από τις απολύσεις εργαζομένων, αναγγέλλει την διαγραφή 180.000 «αιώνιων φοιτητών», η δήλωση νομιμοφροσύνης αποτελεί δέσμευση υλοποίησης απολύσεων και διαγραφών. Είσαι με τη νομιμότητα; Ετοιμάσου για διαγραφές.       
Η δημοκρατία στο εσωτερικό της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης αποτελεί ένα από τα πρώτα θύματα της διαδικασίας αναδιάρθρωσης που υλοποιείται από τα τέλη της δεκαετίας του ‘90 στα μέρη μας. Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτέλεσε οργανικό κομμάτι στην «επιλεκτική εσωτερική υποτίμηση» που έζησε η νεολαία πριν τη κρίση. Τότε που μιλούσαμε για γενιά των 700 ευρώ. Σήμερα η συγκυρία στο ελληνικό πανεπιστήμιο ορίζεται από την «συνάντηση» ανάμεσα στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και την γενικευμένη υποτίμηση της εργασίας (μνημόνιο) που έχει φέρει την ανεργία των νέων στο 60% και τους μισθούς στα 200 ευρώ. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση και η υποτίμηση της εργασίας όμως αποτελούν την μία όψη. Την άλλη όψη την αποτελούν οι αγώνες.      
Η απεργία, η περιφρούρηση της, η συνέλευση και η κατάληψη βαφτίζονται βία. Η γλώσσα δεν είναι ουδέτερη. Δεν περιγράφει απλά, αλλά ερμηνεύει και μέσα από την ερμηνεία μετασχηματίζει, αποκτά ζωντανό ρόλο στην ίδια τη ζωή. Είναι η ίδια γλώσσα που μίλαγε για δύο άκρα. Από τη μία οι φασίστες και από την άλλη οι κοινωνικοί αγώνες. Νιώθουμε την ανάγκη να τους ξαναθυμίσουμε ότι συγκρούονται δύο κόσμοι και όχι δύο άκρα. Για αυτό δεν μιλάμε άλλωστε την ίδια γλώσσα ούτε με αυτούς που επιλέγουν ούτε με αυτούς που επιλέγονται να υλοποιήσουν τις παραπάνω κατευθύνσεις. 

---

8 Μαρτίου, μέρα μνήμης για τις εργάτριες του κόσμου

…Με αφορμή την 8η Μαρτίου, «παγκόσμια ημέρα της γυναίκας» και προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, καλό θα ήταν να βάλουμε μερικά πράγματα στη θέση τους τοποθετώντας τα στη σωστή, ιστορική και χρονική τους, διάσταση και σειρά.

«Η ημέρα της γυναίκας» δεν θεσμοθετήθηκε (το 1909 στις Ενωμένες Πολιτείες) ως ημέρα γιορτής ή χαράς.

Η πρώτη φορά που συναντάμε την 8^η Μάρτη σαν μέρα αγώνα του γυναικείου εργατικού κινήματος, είναι πίσω στο μακρινό 1857 όταν οι εργάτριες ένδυσης της Νέας Υόρκης σε διαδήλωση με αιτήματα, το 10ωρο, τις καλύτερες συνθήκες εργασίας και τα δικαιώματα των εργατριών, χτυπήθηκαν από την αστυνομία που αιματοκύλησε την διαδήλωση 

Το 1908 15.000 εργάτριες διαδήλωσαν στην επέτειο της 8^ης Μάρτη στους δρόμους της Νέας Υόρκης, ζητώντας λιγότερες ώρες εργασίας, καλύτερους μισθούς και δικαίωμα ψήφου. Υιοθέτησαν το σύνθημα «Ψωμί και τριαντάφυλλα», με το ψωμί να συμβολίζει την οικονομική ασφάλεια και τα τριαντάφυλλα την καλύτερη ποιότητα ζωής. Και αυτή η διαδήλωση ματώθηκε από την αστυνομία....

Η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 (την αμέσως επόμενη χρονιά) με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΕΠΑ* και υιοθετήθηκε δύο χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή με πρωτοβουλία των γυναικών της 2^ης διεθνούς και πιο συγκεκριμένα της Κλάρα Τσέτκιν, που πρότειναν την καθιέρωση της «παγκόσμιας μέρας της γυναίκας», και τιμήθηκε για πρώτη φορά το 1911.

Απεργία εργατριών στο Λονδίνο το 1911

 Ήταν ένας τρόπος να απαιτηθούν τα ίσα δικαιώματα μεταξύ των δύο φύλων. Την επόμενη χρονιά στις 8 Μαρτίου, λόγω και του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, σείστηκε η Ευρώπη από τις διαδηλώσεις. Στις περισσότερες από αυτές, συμμετείχαν εργάτριες που είχαν αντικαστατήσει στα εργοστάσια τους άντρες τους που είχαν σταλεί στα πολεμικά σφαγεία, και ζητούσαν ίσα δικαιώματα σε όλο το φάσμα της κοινωνίας καθώς και το δικαίωμα ψήφου.

Μετά την επικράτηση των Μπολσεβίκων στην ΕΣΣΔ, η Αλεξάνδρα Κολοντάι** πείθει τον Λένιν που ορίζει την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου ως επίσημη εορτή. Ημερολογιακά είχε επιλεγεί η 8η Μαρτίου (με το δικό μας ημερολόγιο).
Μετά το 1965 μάλιστα καθιερώνεται και ως αργία, που στην Ρωσία ύσχίει ακόμη και ...σήμερα!

Όπως βλέπουμε η "γιορτή" της Ημέρας της Γυναίκας έχει από γεννησιμιού της έναν καθαρά εργατικό χαρακτήρα, πράγμα που φαίνεται τόσο από την ιστορία της, όσο και από το γεγονός πως γιορταζόταν επίσημα στις λαϊκές δημοκρατίες. Και στην δύση όμως, πολύς κόσμος γιόρταζε την ημέρα αυτή αδιαφορόντας για το εάν ο κρατικός μηχανισμός την αναγνώριζε, ή όχι.

Τελικά το 1977, στην γενική συνδιάσκεψη των Ενωμένων Εθνών, καθιερώθηκε η 8η Μαΐου ως ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας, και της παγκόσμιας ειρήνης.
πηγή: TRASH

 

Εργασιακές σχέσεις.

anthropolikos

«Κατίν»: Πες – πες κάτι θα μείνει...

 Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

  Κάθε φορά που ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός αντιπαρατίθεται με τον ρώσικο ιμπεριαλισμό, η δυτική προπαγάνδα για να διαμορφώσει το κλίμα που επιθυμεί επιστρατεύει «αμαρτωλές ιστορίες» από την περίοδο της Σοβιετικής Ενωσης ώστε συνειρμικά αυτές να χρεωθούν στη σημερινή Ρωσία.

   Φυσικά δεν είναι ότι ξεχνούν πως η Ρωσία του Πούτιν δεν είναι η Ρωσία της ΕΣΣΔ, αλλά η δική τους, η καπιταλιστική Ρωσία. Απλώς γνωρίζουν πως αυτά είναι «ψιλά γράμματα» στο παιχνίδι της διαμόρφωσης μιας μαζικής ψυχολογίας που θέλουν να την κατευθύνουν με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να ξεχωρίσει «τη βούρτσα από την... βούρτσα».
   Μόνιμα θύματα της παραπάνω πρακτικής είναι η αλήθεια που τη θέση της παίρνει το ψέμα και η ιστορική πραγματικότητα που τη θέση της παίρνει η πλαστογραφία της Ιστορίας.  
   Κατ’ αυτόν τον τρόπο στοχεύουν σε τρεις κατευθύνσεις:

• ο ενδοιμπεριαλιστικός «πόλεμος» τροφοδοτείται,
• το μιαρό «σιδηρούν παραπέτασμα» συνεχίζει να βρίσκεται στο ιδεολογικό τους στόχαστρο
• και ταυτόχρονα, η άθλια θεωρία των «δυο άκρων» μέσω της συκοφαντικής συσχέτισης του ναζισμού με τον κομμουνισμού αναπαράγεται (και μάλιστα αναπαράγεται από εκείνους που σήμερα ενισχύουν τους ναζί στην Ουκρανία...). 

    Από τα πιο προσφιλή θέματα στο πλαίσιο αυτής της τακτικής είναι το «Κατίν». Μια σειρά δυτικά ΜΜΕ, με αφορμή τα γεγονότα στην Ουκρανία, θυμήθηκαν (όπως ήταν αναμενόμενο) το Κατίν για να «αποδείξουν» πως «όπως σφάζει σήμερα η Ρωσία έτσι έσφαζε και πριν από 70 χρόνια»...

*

   Το τι γίνεται σήμερα στην Ουκρανία ανάμεσα στην (καπιταλιστική) Ρωσία και στην (καπιταλιστική) Δύση το βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας. Πάμε, λοιπόν, να δούμε τι πραγματικά έγινε, τότε:      
   Τον Απρίλη του 1943, η ναζιστική Γερμανία ανακοινώνει ότι ανακάλυψε μαζικούς τάφους Πολωνών αξιωματικών στο δάσος του Κατίν, η δολοφονία των οποίων αποδίδεται στους «Εβραιομπολσεβίκους».
Από εκείνη τη στιγμή, ξεκινά μια εκστρατεία συντήρησης της προβοκάτσιας που κρατάει μέχρι τις μέρες μας. Μάλιστα, σήμερα, η «αξιοπιστία» της συκοφαντίας καθίσταται ευκολότερη, αφού πλέον δεν υπάρχει η ΕΣΣΔ για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και που όσο υπήρχε οι παραχαράκτες είχαν εξευτελιστεί.

8 Μάρτη, εκδήλωση μνήμης και τιμής για τις γυναίκες

Η Λαϊκή Αντίσταση - Αριστερή Αντιιμπεριαλιστική Συνεργασία σας καλεί σε εκδήλωση – συζήτηση -  προβολή video  με θέμα : Tο γυναίκειο ζήτημα, το Σάββατο, 8 του Μάρτη στις 6μ.μ , στην ΕΔΟΘ (Προξ. Κορομηλά 51).

Ομιλήτριες: Φανή Ζυμβρακάκη, Δήμητρα Σαμαρά

 Γιατί η γυναικεία απελευθέρωση δεν είναι ξέχωρη από την κοινωνική απελευθέρωση. 

ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΚΡΙΣΗΣ ΞΕΠΟΥΛΗΜΕΝΩΝ (Η ΑΦΕΛΩΝ).

Μία διευκρίνιση: 'Οσοι  υποστηρίζουν τα παρακάτω, εκφέροντας δημόσια λόγο (στα ΜΜΕ κλπ), ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Όσοι μη-δημοσιογράφοι, μη- πολιτικοί,  τα λένε αυτά στις συζητήσεις στις παρέες τους, ανήκουν κατά κανόνα στην δεύτερη κατηγορία, ας τους πούμε αφελείς,ξεγελασμένους η ο,τιδήποτε παρεμφερές, δίχως αυτό να σημαίνει βέβαια ότι η αφέλεια σήμερα που μπορείς να ενημερωθείς από παντού. δεν είναι ασυγχώρητη.

1) Στην Ουκρανία έγινε λαϊκή επανάσταση. Ξεσηκώθηκε ο λαός εναντίον του διεφθαρμένου Καθεστώτος. Το Καθεστώς εκεί πιθανόν να είναι διεφθαρμένο, όπως είναι εξίσου πιθανόν μεγάλες λαϊκές μάζες να υποστήριξαν έμπρακτα ή νοερά, τις διαδηλώσεις. Όμως, υπάρχει κανείς που μπορεί να αμφισβητήσει, δίχως να αυτογελοιοποιηθεί, ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ακόμα "πορτοκαλί Επανάσταση", υποκινούμενη από την Αμερική (μάλλον κι από κάποιες Ευρωπαϊκές χώρες) και τα ντόπια τσιράκια τους; Tί ακούγαμε τις πρώτες μέρες για ελεύθερους σκοπευτές του Γιανούκοβιτς που πυροβολούνε τον λαό; Ε, αμερικανοπαπαριές, τους ξεμπρόστιασε το Russia Today,http://www.antinews.gr/KOSMOS/itan-meli-tis-antipoliteusis-oi-eleutheroi-skopeutes-pou-aimatokulisan-to-kiebo-/προβοκάτσιες της Αντιπολίτευσης, σε συνεργασία με τη Δύση.
Τί ακούγαμε για τον απλό λαό που βγήκε στους δρόμους;
Ε, η ποικιλομορφία ήταν όντως εντυπωσιακή, γιατί οι μισοί ήταν ναζιστές, και οι αλλοι μισοί φασίστες. Το πρώτο που βρήκε να κάνει η νέα Κυβέρνηση ήταν να ποινικοποιήσει το εκεί Κομμουνιστικό Κόμμα, όπως και να απαγορέυσει στις μειονότητες να μιλάνε τις γλώσσες τους, όπως θα έκανε κάθε σοβαρός ναζιστής. Δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι μεταξύ των εξεγερθέντων δεν υφίστανται και μη-ναζιστες,φασίστες, αλλά,
1) Όποιος εξεγείρεται πλαι πλάι με αυτούς,
τους αναγνωρίζει δίπλα τους,
και στην καλύτερη περίπτωση ελπίζοντας να τους "ηρεμήσει" αργότερα,
 είναι ηλίθιος κι ανιστόρητος και δεχεται συνειδητά η περίπου, την αυριανή εξουσία τους,
2) Ναζί δεν ηταν όλοι, αλλά το αίτημα τους είναι πρόσδεση στην Ευρωπαϊκή 'Ενωση και υπαγωγή στο ΔΝΤ, άρα είναι διπλά ηλίθιος κι ανιστόρητος.
Το να διαδηλώνεις στις πλατείες πλάι πλάι σε φασίστες, επιθυμώντας να ρίξουμε το Καθεστώς όλοι μαζί και μετά, εντάξει μωρέ, θα τα βρούμε, στην τελική θα τους ρίξουμε στην μοιρασιά αργότερα, κάτι μου θυμίζει, κάτι μου θυμίζει, αλλά δε μπορώ να καταλάβω τι. Οφείλουμε να καταγγείλουμε το ΚΚΕ που από την πρώτη στιγμή ήταν δύσπιστο και ξενέρωτο στο κίνημα των αγανακτισμένων, και να υπενθυμίσουμε στους αγέλαστους πόσα λαικά κινήματα δίχως ξεκάθαρο ταξικό προσανατολισμο, κατάφεραν να ρίξουν τα Καθεστώτα, δίχως να γίνουν τα πράγματα τα ίδια ή ακόμα χειρότερα. (Κανείς; Βοήθεια απο το Κοινό;)
Κι επειδή βαρέθηκα να μιλάω ημισοβαρά, ποιός ηλίθιος είδε τη Ρουσλάνα
(To Oυκρανικό αντίστοιχο των Pussy Riots)
 κι αυτόν τον μποξέρ που ονόμασε το κόμμα του "ΓΡΟΘΙΑ" και σκέφτηκε, δίχως να τη ψυλλιαστεί, να, αυτοί είναι λαικοί αγωνιστές; Ποιός πιστεύει ακόμα τα Ελληνικά βρωμοκάναλα, που ολοφάνερα προπαγανδίζουν ό,τι τους υπαγορεύει η Αμερική και η Ευρώπη; Τελείωσαν τα ελαφρυντικά μάγκες. 2) Στη Συρία έγινε λαϊκη επανάσταση εναντίον του δικτάτορα Μπασάρ Αλ Ασάντ. Εν συντομία γιατί βαριέμαι: Δεν υποστηρίζω ότι ο Ασάντ είναι κάποιος ηγέτης που πάνω από όλα έχει στο νου του τα λαίκα συμφέροντα. Υποστηρίζω ευθέως ότι όποιος στάθηκε στο πλάι των ισλαμοφασιστων Αμερικανοϋποκινούμενων εξεγερμένων, είτε οργανώνοντας διαδηλώσεις, είτε γράφοντας άρθρα στον Τύπο, εξυπηρετεί τα Αμερικάνικα Συμφέροντα. Ακόμα κι αν δηλώνει αριστερός, κομμουνιστής κλπ.Δεν αναφέρομαι σε παραπλανημένους πολίτες, είναι ξεκάθαρο. Αναφέρομαι σε μέλη κομμάτων, τα οποία, αν δηλώνουν κιόλας αριστεροί η κομμουνιστές, οφείλουν να ξέρουν τι παιζει στη γεωπολιτική σκακιέρα, στο ενεργειακό ζήτημα κλπ. Και δε γίνεται να μη ξέρουν, ξέρουν. Απλά, δυστυχώς, αυτοί που ορίζουν το παιχνίδι, ξέρουν καλά ότι το παιχνίδι δε κερδίζεται μόνο από αυτούς που ευθέως δηλώνουν τσιράκια τους, βλέπε αστικά κόμματα. Κερδίζεται κι από αυτούς που δηλώνουν πολέμιοι τους.

Σήμερα κερδήθηκε κάτι περισσότερο από ένα σπίτι

barikat
Έξω τα κοράκια. Αυτό ακουγόταν συνεχώς έξω από το Ειρηνοδικείο Χαλανδρίου, όπου είχε προγραμματιστεί  πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, για χρέη προς την τράπεζα Πειραιώς. Το κράτος πήρε την απόφασή του. Μια άνεργη γυναίκα από εδώ και πέρα θα ζει στο δρόμο.
Οι «φύλακες του Σάλλα» δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους. Ο συσπειρωμένος κόσμος δεν τους άφησε να πλησιάσουν στο κτίριο. Όπως δεν άφησαν και κανέναν επίδοξο αγοραστή να μπει. «Το φιλότιμο πουλήθηκε στον Σάλλα» ακούστηκε από τους συγκεντρωμένους. Μέχρι τη στιγμή που ο πλειστηριασμός κρίθηκε «άγονος» κανείς δεν μπήκε στο Ειρηνοδικείο.
Όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν, το δικαίωμα στη στέγη δεν είναι πολυτέλεια. Στη χώρα των 20.000 αστέγων και των 400.000 άδειων σπιτιών, η Κυβέρνηση αποφάσισε πως άλλη μια άνεργη γυναίκα πρέπει να τιμωρηθεί, προφανώς επειδή τόσο καιρό «ζούσε πάνω από τις δυνατότητες της».  
Μία άνεργη γυναίκα που σήμερα το βράδυ θα κοιμηθεί σπίτι της. Μία μάχη που κερδήθηκε. Γιατί πέρα από το δίκιο υπήρχαν και οι όροι. Αποφασισμένοι άνθρωποι που στεκόντουσαν μπροστά στην πόρτα του ειρηνοδικείου και που δεν σκέφτηκαν να φύγουν όταν το ζήτησαν οι διμοιρίες των ΥΜΕΤ και ΔΕΛΤΑ.  Οι διμοιρίες δεν το ζήτησαν απλά. Προσπάθησαν να πλησιάσουν τη πόρτα όσο μπορούσαν.  Οι εντολές από τον ασύρματο ήταν καθαρές «ενεργήστε!». 
Η μετάφραση όμως της εντολής στον πραγματικό κόσμο κουβάλαγε ζόρια. Ο επικεφαλής των αστυνομικών δυνάμεων μονολογούσε: «θα γίνουμε σίριαλ το βράδυ». Την ίδια στιγμή απαντούσε στον ασύρματο: «τους απωθούμε». Το μόνο που απωθούσε όμως ήταν ο χρόνος μέχρι να περάσει η ώρα να κηρυχτεί άγονος ο πλειστηριασμός. Είμαστε σίγουροι ότι την επόμενη φορά ο αντίπαλος θα κάνει όλα τα απαραίτητα (όλα αυτά που δεν έκανε σήμερα). Δεν παίζει όμως μόνος του. Για άλλη μια φορά αυτός που θα αποφασίσει θα είναι η σύγκρουση.   
Σήμερα όμως κερδήθηκε κάτι περισσότερο από ένα σπίτι. Κερδήθηκε η δυνατότητα της αξιοπρέπειας και της αλληλεγγύης. Κερδήθηκε συλλογικά, δεν χαρίστηκε. Μία δυνατότητα χαράχτηκε σήμερα.   

Σιχαμερή διαφήμιση του Ευρωκοινοβουλίου... για τις ευρωεκλογές.

Σιχαμερή διαφήμιση του Ευρωκοινοβουλίου... για τις ευρωεκλογές.

Καλά κανένας δεν την έχει δει την κωλοδιαφήμιση όλα τα κανάλια την παίζουν πρωί βράδυ.
.
Παρακαλώ προσέξτε τη διαφήμιση για τη συμμετοχή μας στις ευρωεκλογές.

Από το ευρωκοινοβούλιο προπαγανδίζουν ότι ΟΛΕΣ οι απόψεις χωράνε στον ευρωπαϊκό χώρο.

Ακίνδυνο θα πούνε κάποιοι ανυποψίαστοι για το βαθιά αντιδραστικό ρόλο της Ε.Ε.
 Σε αυτό το ιμπεριαλιστικό κατασκεύασμα, σε αυτή η λυκοφωλιά  εκμεταλλευτών, θέλουν να μας πείσουν για το φιλελεύθερο προσωπείο τους. Διαφημίζουν έτσι το δικαίωμα του κάθε πολίτη, να δράσει να αντιδράσει και να επηρεάσει. Αυτό το πολίτη που τον έχουν συντρίψει με "μνημόνια" και "αναδιαρθρώσεις", αυτό το πολίτη που τον έχουν γραμμένο μαζί με την άποψή του στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, ξαφνικά (και κάθε 5 χρόνια) τον φέρνουν στο προσκήνιο. Τον μεταμορφώνουν σε ένα παντοδύναμο λύτη όλων των προβλημάτων. Για να ρίξουν δίχτυα όμως ακόμα και στα πιο άθλια, κακομοίρικα και ζωώδη ένστικτά του, του καλλιεργούν την πεποίθηση ότι σε αυτό το φιλόξενο Ευρωπαϊκό πολιτικό περιβάλλον, οι απόψεις για το μίσος, το ρατσισμό και την ξενοφοβία είναι αποδεκτές και πρέπει να ακούγονται...
Έτσι το βίντεο στο 0.52 προτρέπει ανοιχτά με το  ΜΙΣΗΣΕ, έναν νεαρό να πάρει ένα όπλο και να καθαρίσει, αφού έχει δικαίωμα στο μίσος... Τραγικά ειρωνικό είναι όταν στο 0.25 βλέπουμε δύο μετανάστες να πέφτουν στη θάλασσα, την ώρα που ο εκφωνητής λέει ΟΝΕΙΡΕΨΟΥ. Δεν είναι τυχαίο το ΤΕΛΕΙΩΝΕ 0.06 (με το γκρέμισμα του τοίχους, τέλειωνε... από τι άραγε), το ΚΟΙΤΑ ΠΙΣΩ  1.01(όπου πίσω είναι μια κλειστή βιομηχανική μονάδα), το ΣΥΓΧΩΡΗΣΕ  0.57(όπου δείχνει έναν αντιστασιακό του β΄Παγκόσμιου ο οποίος πρέπει να συγχωρήσει ποιους άραγε).
Όλες αυτές οι εικόνες είναι αναμεμιγμένες με τη γέννηση ενός παιδιού, ή ένα διαφυλετικό γάμο για να γίνουν πιο εύπεπτες και περισσότερο αποδεκτές. Το γεγονός αυτό όμως τις κάνει ακόμα πιο επικίνδυνες γιατί σου λένε έμμεσα, ότι η αποδοχή δεν μπορεί να σταματά μόνο όπου συμφωνείς. Πρέπει να τα περιλαμβάνει όλα.... Το ρατσισμό, το πόλεμο, τη κρατική καταστολή, τον παιδόφιλο, τον απατεώνα...κλπ 

Ένα σύστημα σάπιο και απάνθρωπο δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο εκφραστή.

Άθλιος τηλέμπορας...

"Τι θέλετε κύριε Παπαδάκη, να... μην κυνηγάει το κράτος αυτούς που του χρωστάνε;" Με αυτό το ερώτημα, απάντησε το πρωί στον ΑΝΤ1 -χωρίς ίχνος ντροπής- ο τηλέμπορας της υγείας, στο ότι... μια γυναίκα 80 ετών, με Αλτσχάϊμερ, με τριπλό bypass (που έκανε πριν 15 μέρες)  συνελήφθη στη Χαλκίδα -για χρέη 900 ευρώ προς το ΤΕΒΕ- και διανυκτέρευσε στα κρατητήρια της Ασφάλειας !!!

προβοκατορας: ...να ξανα-ευχηθούμε βέβαια, να τον "χαίρονται" οι ακροδεξιοί της ...νέας ΠΟΛΑΝ και οι "σοσιαλιστές" συνεταίροι του. Κι απλά να θυμίσουμε: δεν είναι τυχαίο ότι, αυτό το άθλιο φασιστοειδές, το δουλικό των μνημονίων, των τροϊκανών και των εθνικών εργολάβων, επέλεξε η Eldorado-Μπόμπολας σαν κεντρικό ομιλητή, στη μοναδική  συγκέντρωση που τόλμησε να κάνει -υπέρ του "χρυσού θανάτου"-, στη Β. Χαλκιδική...

  από ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑ

 Πρωινό ΑΝΤ1 – Ενημέρωση - 05/03/2014

 

  Απο 60,25 και απο 64,00    Η απόλυτη ξευτίλα.  

 

 

Να πως αβγαταίνει  η λίστα των δισεκατομμυριούχων !