Συναντιούνται

 

«Ο καθένας διαδηλώνει την Παρασκευή για ό,τι του καπνίσει», έλεγε χτες απαξιωτικά ένα από τα γνωστά κυβερνητικά παπαγαλάκια, αναμασώντας τα περί «αποσταθεροποίησης». «Περιέργως πώς», το νέο αυτό ...ποίημα ταυτίζεται με όσα λένε στο «ημίφως» διάφοροι «αντισυστημικοί» του συστήματος ή μηχανισμοί, περί «καπελώματος από τα σωματεία» και ότι «κατεβαίνουμε στον δρόμο μόνο για τα θύματα και τους γονείς τους». Οπως από την πρώτη στιγμή του εγκλήματος, όλοι αυτοί έπεσαν πάνω στον λαό για να του πουν ότι «δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών» και για διαδηλώσεις, αλλά για βουβό πένθος, έτσι και τώρα του υποδεικνύουν να διαδηλώσει για ό,τι θέλει... αρκεί να μένει «στην κορυφή του παγόβουνου» και να αφήνει στο απυρόβλητο το ίδιο το «παγόβουνο», το καπιταλιστικό κέρδος, τις κυβερνήσεις, το κράτος και τους θεσμούς που το υπηρετούν και που προετοιμάζουν παντού νέα εγκλήματα. Για όλα αυτά και μαζί για την απαίτηση να τιμωρηθούν οι φυσικοί και πολιτικοί «αυτουργοί», κυβερνήσεις και κόμματα που υλοποίησαν την ίδια εγκληματική πολιτική και στον σιδηρόδρομο για τα κέρδη του κεφαλαίου, απεργούμε και διαδηλώνουμε την Παρασκευή σε όλη τη χώρα. Μόνο έτσι, με έναν τέτοιο προσανατολισμό, με ένα τέτοιο κίνημα μπορεί να ριχτεί «άπλετο φως». Γι' αυτό έχει πέσει πάνω του η συμπαιγνία της πραγματικής συγκάλυψης, προσπαθώντας μάταια να το φέρει στα μέτρα των σχεδιασμών της...

Κυβίστηση

Κυβίστηση ...μεγατόνων επιχειρεί ο ΣΥΡΙΖΑ για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, τώρα που οι ΗΠΑ αναπροσαρμόζουν τη στρατηγική τους, χωρίς να αλλάζει ο σκοπός - δηλαδή η διατήρηση της πρωτοκαθεδρίας στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα - και χωρίς να αντιστρέφεται η φορά των ανταγωνισμών, που οδεύουν σταθερά προς κλιμάκωση. Με άρθρο του στην ΕΦΣΥΝ ο Γ. Τσίπρας, μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, καταχεριάζει το «ευρωπαϊκό διευθυντήριο» ότι εκτέθηκε «ως χρήσιμος ηλίθιος μετά τη στροφή Τραμπ». «Ενώ η πολιτική Μπάιντεν συνιστούσε μια λογική στρατηγική για τις ΗΠΑ (ανεξαρτήτως επιτυχίας), ποια ακριβώς ήταν η λογική συστράτευσης της Ευρώπης, πέραν της απληστίας του υποτακτικού;», αναρωτιέται ο Τσίπρας. Βέβαια, καμία «απληστία υποτακτικού» δεν οδήγησε την ΕΕ να εμπλακεί στον πόλεμο μαζί με τις ΗΠΑ, παρά μόνο η διεκδίκηση μέρους της ιμπεριαλιστικής «λείας» για λογαριασμό των μονοπωλίων της. Αυτό στήριξε όλα τα προηγούμενα χρόνια και ο ΣΥΡΙΖΑ, υποδεχόμενος για παράδειγμα τον Ζελένσκι και τους ναζί του τάγματος Αζόφ στη Βουλή, μαζί με την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα. 'Η ψηφίζοντας τον περασμένο Δεκέμβρη τις πολεμικές δαπάνες του προϋπολογισμού, ενώ τώρα καταγγέλλει την ΕΕ για «σημαίες ευκαιρίας» και «ατοπήματα» όπως η «αύξηση των αμυντικών δαπανών»! Ο καημός του, τότε και τώρα, είναι για τα συμφέροντα της αστικής τάξης και όχι του λαού. Γι' αυτό από τη μια ξεπλένει τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και από την άλλη ανησυχεί για την προοπτική της ΕΕ που κλονίζεται στο φόντο του πολέμου, της όξυνσης των ανταγωνισμών και της νέας οικονομικής κρίσης που καραδοκεί.

Υπαρξιακή...

Οι αυτοκινητοβιομηχανίες και άλλες βιομηχανίες της Γερμανίας είναι, λέει, αντιμέτωπες με ...«προκλήσεις για την ίδια την ύπαρξή τους», καθώς καταρρέει το «μοντέλο» που έκανε «πλούσια» τη γερμανική καπιταλιστική οικονομία. Στην πραγματικότητα τίποτα δεν καταρρέει. Λέγεται ανταγωνισμός και κυνήγι του μέγιστου κέρδους. Είναι στο DNA του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και οι γερμανικές βιομηχανίες ήταν και είναι από τους πιο κερδισμένους. Τα τελευταία χρόνια, όμως, η Κίνα έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο ανταγωνιστή τους. Οι κολοσσοί της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας έβγαλαν τεράστια κέρδη από πωλήσεις στην Κίνα, μπαίνοντας στην αγορά πριν από δεκαετίες, όταν οι εγχώριες πωλήσεις αυτοκινήτων μόλις άρχιζαν να αυξάνονται. Ωστόσο, το 2018 η αγορά νέων αυτοκινήτων στην Κίνα συρρικνώθηκε για πρώτη φορά από τη δεκαετία του 1990, σημειώνοντας πτώση 3% και μειώθηκε κατά 8% περισσότερο το 2019, τονίζουν αναλυτές στο «Politico». Αυτήν την περίοδο, τα μερίδια αγοράς των τριών μεγάλων γερμανικών αυτοκινητοβιομηχανιών (Volkswagen, BMW, Mercedes - Benz) στριμώχνονται, κάτω από την πίεση των Κινέζων ανταγωνιστών τους, που βγαίνουν επιθετικά με φθηνότερα ηλεκτρικά οχήματα, τα οποία συχνά διαθέτουν και καλύτερη τεχνολογία.

... πρόκληση

Το «μάρμαρο» της ανταγωνιστικότητας πλήρωσαν οι εργαζόμενοι. Για να περιορίσουν το εργατικό «κόστος», οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες μετεγκατέστησαν σε άλλες χώρες μέρος της παραγωγής, η οποία μειώθηκε στη Γερμανία κατά 8% το διάστημα 2018 - 2023. Εκοψαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, εφάρμοσαν προγράμματα «εθελουσίας», πάγωσαν ή μείωσαν μισθούς. Το αφήγημα τότε ήταν ότι οι γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες προετοιμάζονται για να μπουν δυναμικά στην εποχή της ηλεκτροκίνησης, απαλλαγμένες από «βάρη». Παράλληλα, οι γερμανικές κυβερνήσεις μέχρι το 2023 ενίσχυαν τις αυτοκινητοβιομηχανίες με τεράστιες επιδοτήσεις στην ηλεκτροκίνηση, με χρήματα του γερμανικού λαού. Ετσι φτάνουμε στο σήμερα. Το 2024 οι πωλήσεις της BMW μειώθηκαν κατά 13% στην Κίνα, της «Mercedes Benz» 7% και της VW - για την οποία η Κίνα είναι η μεγαλύτερη αγορά - κατά 10%. Τώρα ο κλάδος αντιδρά με σκληρότερα μέτρα. Πέρα από τις σαρωτικές μειώσεις μισθών και τις χιλιάδες απολύσεις, η παραγωγή μεταφέρεται σε πιο συμφέρουσες αγορές και εξετάζεται το κλείσιμο εργοστασίων. Επομένως, η «πρόκληση» είναι «υπαρξιακή» για τους εργαζόμενους και όχι για τα καπιταλιστικά κέρδη. Η παραγωγή με σκοπό το κέρδος είναι που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, με τους Γερμανούς εργαζόμενους να «ανταγωνίζονται» τη φτηνότερη εργατική δύναμη και τα «πλεονεκτήματα» άλλων οικονομιών στην παγκόσμια αγορά...

 

Ριζοσπάστης