ΕΕ - «ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ»

Γενίκευση των ελαστικών μορφών και αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης

Η σχετική Εκθεση συζητήθηκε προχτές στο Ευρωκοινοβούλιο και αποτελεί «λαιμητόμο» για τα δικαιώματα των εργαζομένων σε όλα τα κράτη-μέλη

Την Εκθεση σχετικά με τις «κατευθυντήριες γραμμές για τις πολιτικές απασχόλησης των κρατών-μελών» συζήτησε προχτές η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, δίνοντας μια αποκαλυπτική εικόνα των σχεδίων του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, για παραπέρα ξήλωμα των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων στην ΕΕ, ανεξάρτητα από το αν μια χώρα βρίσκεται σε καθεστώς μνημονίων ή όχι.Θυμίζουμε ότι βάσει της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ, το Συμβούλιο θεσπίζει κατευθυντήριες γραμμές για την απασχόληση, οι οποίες «πρέπει να συνάδουν προς τους γενικούς προσανατολισμούς των οικονομικών πολιτικών». Οπως διευκρινίζεται εισαγωγικά στην Εκθεση που συζήτησε το Ευρωκοινοβούλιο, οι κατευθυντήριες γραμμές «αποτελούν τη βάση της στρατηγικής "Ευρώπη 2020" και καταρτίζονται κάθε χρόνο».

Οι οχτώ «ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές», όπως παρουσιάζονται στην Εκθεση, είναι οι εξής: Προώθηση των επενδύσεων, ενίσχυση της ανάπτυξης μέσω της εφαρμογής διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, άρση των κυριότερων εμποδίων για την ανάπτυξη και την απασχόληση σε επίπεδο ΕΕ, βελτίωση της βιωσιμότητας και του φιλικού προς την ανάπτυξη χαρακτήρα των δημόσιων οικονομικών, τόνωση της ζήτησης εργασίας, ενίσχυση της προσφοράς εργασίας και των δεξιοτήτων, βελτίωση της λειτουργίας των αγορών εργασίας, διασφάλιση της αμεροληψίας, καταπολέμηση της φτώχειας και προώθηση των ίσων ευκαιριών.

Από τις κόκκινες γραμμές στα μαύρα μαντάτα… 

Γράφει ο Ηρακλής Κακαβάνης  απο Ατέχνως

…αυτό που περιμένουμε την Κυριακή να δούμε το πόσο βαθύ θα είναι το μαύρο. Είτε με την εκδοχή του Grexit είτε της υπογραφής του πρώτου – και πιο επαχθούς – αριστερού μνημονίου (το πιθανότερο σενάριο).

 

Αν κάνουμε αυτή την επισήμανση δεν είναι για να εστιάσουμε στη στάση  του ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές μέχρι σήμερα, αλλά γιατί πλέον και μετά το δημοψήφισμα έχει αποδειχτεί  (και στα μάτια του πιο καλόπιστου προς το ΣΥΡΙΖΑ) ότι εντός της ΕΕ δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή διαπραγμάτευση.  Είναι μια Ενωση καπιταλιστών και όχι των λαών. Αυτή η Ενωση δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές της δημοκρατίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, του ανθρωπισμού.

 

Το νέο μνημόνιο με τους νέους φόρους και χαράτσια, το χτύπημα στο λαϊκό εισόδημα, μισθούς και συντάξεις, αύξηση της ανεργίας και συνολικά επιδείνωση των όρων ζωής μας, θα επικυρωθεί και από τη Βουλή (ακόμα και με κάποιες διαφοροποιήσεις – όποιας έντασης της Αριστερής Πλατφόρμας). Θα επικυρωθεί και με τις ψήφους των άλλων κομμάτων (πλην ΚΚΕ).

 

Η παραμονή στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση είναι στρατηγική επιλογή της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας και για αυτό η ζέση του πολιτικού προσωπικού της πριν και μετά το δημοψήφισμα για υπογραφή συμφωνίας.

 

Γι’ αυτό και σήμερα δίνουν στους «θεσμούς» αυτό που θέλουν (δε μας τα ζήτησαν αυτοί, τώρα, εμείς τα προσφέρουμε!!!) άνευ όρων και μετά …φόρων. Υποτίθεται για να αποφύγουμε το χάος, μα στην ουσία για να υπερασπίσουν – προστατέψουν τα δικά τους συμφέροντα.

Τούτο το μνημόνιο δεν είναι το αναγκαίο κακό για να έχουμε μια καλύτερη ή έστω υποφερτή ζωή αύριο. Χαμοζωή…

 

Η πραγματικότητα για το λαό είναι ήδη εφιαλτική μετά από πέντε χρόνια λιτότητας και δύο μνημόνια. Ανεργία, λιτότητα, φτώχεια, εξαθλίωση. Η ζωή μας δεν αντέχει άλλα μέτρα. Αυτό άλλωστε είπαν πολλοί με το ΟΧΙ στην κάλπη του δημοψηφίσματος. Δεν υπάρχουν όμως περιθώρια για άλλη περίοδο χάριτος, και ανώδυνης –για το σύστημα– έκφρασης δυσαρέσκειας και αγανάχτησης. Δεν υπάρχουν περιθώρια ερμηνειών και παρερμηνειών.

 

Πρέπει να επιλέξουμε. Θα πάμε με τα μονοπώλια (ναι αυτά εκπροσωπεί η ΕΕ) ή θα διεκδικήσουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης που θα απελευθερώνει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας;

 

1.       Ανεμπόδιστη αξιοποίηση των εγχώριων παραγωγικών δυνατοτήτων (από την αγροτική παραγωγή μέχρι τη ναυπηγοεπισκευή)

 

2.       Ανάπτυξη ισότιμων και αμοιβαία επωφελών διεθνών σχέσεων

 

3.       Ανάπτυξη της παραγωγής με κριτήριο την καλυψη των λαϊκών αναγκών και όχι το κέρδος του καπιταλιστή.

 

Αυτό όμως απαιτεί ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Αποδέσμευση από αυτή και μονομερή διαγραφή του χρέους και ο λαός αφέντης στον τόπο του.  (Με την ευκαιρία να ξαναθυμηθούμε ότι αυτό το χρέος δεν το δημιουργήσαμε εμείς, ο λαός).

 

Αυτή η προοπτική όμως δεν πρόκειται να μπει σε κανένα δημοψήφισμα (θυμήσου, η πρόταση του ΚΚΕ για τα ερωτήματα του δημοψηφίσματος απορρίφτηκε) ούτε θα ακουστεί στις «πλατείες». Αυτή η προοπτική θα κριθεί στο δρόμο, εκεί που το δικό μου συμφέρον, η δική μου ζωή συγκρούεται με το συμφέρον του καπιταλιστή.

Με το γράμμα του νόμου το όργιο στους τόπους δουλειάς

Εξειδικευμένη εταιρεία ενημερώνει τους εργοδότες πώς να φορτώσουν στους εργαζόμενους τις συνέπειες από το capital control

Η ιστοσελίδα από την οποία οι εργοδότες ενημερώνονται για το πώς μπορούν να ...ξεχειλώσουν κι άλλο τους εργαζόμενους

 

Η «ΠΙΜ Εργασιακή», εταιρεία που ειδικεύεται στην παροχή συμβουλευτικής στήριξης στις επιχειρήσεις επί εργασιακών και ασφαλιστικών θεμάτων, κοινοποίησε τις προάλλες την εξής «επείγουσα ανακοίνωση»:«Με αφορμή την κατάσταση που δημιουργήθηκε στην αγορά εργασίας από τις διαδικασίες του δημοψηφίσματος σας ενημερώνουμε για τις δυνατότητες που παρέχονται από τη νομοθεσία μας σήμερα στους εργοδότες που αδυνατούν να απασχολήσουν το προσωπικό τους, οι οποίες είναι οι εξής:

-- Η χορήγηση, ύστερα από αίτηση κάθε εργαζόμενου, μέρους των ημερών της κανονικής αδείας του έτους 2015 με αποδοχές.

-- Με αίτηση κάθε εργαζόμενου και όχι μονομερώς από τον εργοδότη, να χορηγηθεί άδεια χωρίς αποδοχές για όσες μέρες συντρέχουν τα γεγονότα αυτά, η οποία γνωστοποιείται μόνο στο ΙΚΑ.

-- Να θέσουν το προσωπικό τους σε διαθεσιμότητα σύμφωνα με το άρθρο 4 Ν. 3846/2010 καταβάλλοντας το ήμισυ των αποδοχών τους.

-- Να καθιερώσουν σύστημα εκ περιτροπής εργασίας μονομερώς, σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 3846/2010, τηρώντας όλες τις διαδικασίες που προβλέπονται από το νόμο αυτό.
Κάθε άλλη μονομερής ενέργεια του εργοδότη θα είναι παράνομη εφόσον δεν προβλέπεται από τη νομοθεσία μας».

Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι το όργιο των αντεργατικών μέτρων, που εξελίσσεται αυτές τις μέρες στους χώρους δουλειάς, έχει την πλήρη κάλυψη του νόμου, που ακόμα και σ' αυτές τις περιπτώσεις προασπίζει τα συμφέροντα της εργοδοσίας και όχι βέβαια των εργαζομένων.

Σημειώνουμε επίσης ότι ακόμα και εκεί που απαιτείται η συναίνεση του εργαζόμενου, όπως στην περίπτωση της άδειας άνευ αποδοχών, η πρόβλεψη αυτή είναι «κενό γράμμα», από τη στιγμή που η εργοδοσία μπορεί με εκβιασμούς να αποσπά τη συναίνεση σε αντεργατικά μέτρα, κυρίως εκεί που κυριαρχεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Θυμίζουμε, τέλος, ότι τα παραπάνω γενικευμένα μέτρα, συνοδεύονται ακόμα με απολύσεις και απληρωσιά, για την οποία η εργοδοσία απολαμβάνει πλήρη ασυλία από την κυβέρνηση και τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.

Ριζοσπάστης Πέμπτη 9 Ιούλη 2015

ΑΤΜ σημαίνει «Αριστερό Τρίτο Μνημόνιο»;

Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

Πρώτο: Χτες την ώρα που η ειδησιογραφία κατακλυζόταν από τις πληροφορίες για το αίτημα της κυβέρνησης Τσίπρα για την επιβολή ενός τρίτου Μνημονίου με νέα αβάσταχτα μέτρα εναντίον του λαού που έχει ήδη γονατίσει υπό το βάρος των δυο προηγούμενων Μνημονίων, ο κ.Τσίπρας επιδιδόταν στο Ευρωκοινοβούλιο σε μια ρητορική βγαλμένη από την προεκλογική περίοδο.

    Το βλέπουμε, λοιπόν, να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας: «Άλλαξε ο Μανολιός και φόρεσε τα ρούχα του αλλιώς». Που σημαίνει ότι μέχρι τώρα είχαμε «δεξιά» Μνημόνια που συνοδεύονταν από δηλώσεις εθελοδουλείας. Τώρα αιτούμαστε τα ίδια και χειρότερα Μνημόνια, αλλά – και  εφόσον υπογραφούν – αυτά τα Μνημόνια θα είναι… «αριστερά». Η απόδειξη για το «αριστερόν» του πράγματος είναι ότι αυτά τα – ίδια και χειρότερα – Μνημόνια, συνοδεύονται, πλέον, από δηλώσεις «λεβεντιάς»… 

   Δεύτερο: Η κυβερνητική προπαγάνδα οδηγεί πολλούς καλόπιστους να μας επισημαίνουν: «Μα δεν βλέπετε ότι η σημερινή κυβέρνηση λέει “όχι”  στις απαιτήσεις των εταίρων, πώς μπορείτε να την τσουβαλιάζετε με την προηγούμενη κυβέρνηση;».

   Απαντάμε:Μα δεν βλέπετε ότι η τακτική της ΕΕ τσουβαλιάζει τον ελληνικό λαό ανεξαρτήτως κυβερνήσεων; Μα δεν βλέπετε ότι ανεξαρτήτως των «ναι» των προηγούμενων και των «όχι» των σημερινών, το θυσιαστήριο των Βρυξελλών συνεχίζει να εμφανίζεται σαν «μονόδρομος»; Δεν βλέπετε ότι το «Όχι» του λαού στην λιτότητα και στους εκβιασμούς, το μετατρέπουν σε «ναι»; Δεν βλέπετε ότι ζούμε σε ριμέικ το πάλαι ποτέ «φεύγουν οι βάσεις που μένουν» και ότι προσπαθούν να ντύσουν τα «ναι στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ» με τα απομεινάρια εκείνου του παπατζίδικου «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»; 

Αίτημα για νέο τριετές πρόγραμμα στον ESM

ΣΩΤΗΡΗΣ ΝΙΚΑΣ

 

Νέο τριετές πρόγραμμα ζητάει ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευκλείδης Τσακαλώτος για λογαριασμό της Ελλάδας απο τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM). Ο κ. Τσακαλώτος δεσμεύεται να προχωρήσει άμεσα η κυβέρνηση και συγκεκριμένα μέχρι τις αρχές τις επόμενης εβδομάδας σε ένα πρώτο πακέτο μέτρων που θα περιλαμβάνει φορολογικά μέτρα και μέτρα για τις συντάξεις, στο πλαίσιο του νέου προγράμματος που αιτείται. Επίσης, μέχρι τις 9 Ιουλίου η ελληνική κυβέρνηση θα αποστείλει το τελευταίο πακέτο λεπτομερειών των προτάσεών της για μία συγκεκριμένη ατζέντα μεταρρυθμίσεων, η οποία θα αξιολογηθεί απο τους τρείς θεσμούς και θα παρουσιαστεί στο Eurogroup. Σύμφωνα με πληροφορίες της "Κ" εκπρόσωποι των τριών θεσμών θα συναντηθούν αύριο στις Βρυξέλλες για να εκτιμήσουν την κατάσταση και τις προτάσεις που θα καταθέσει η ελληνική πλευρά, ώστε να διαμορφωθεί άμεσα η έκθεσή τους και να σταλεί στο Eurogroup, το οποίο θα λάβει τις τελικές αποφάσεις.
 
Παράλληλα, στο αίτημα της Ελλάδος ο κ. Τσακαλώτος σημειώνει ότι μέρος της γενικότερης συζήτησης που θα διεξαχθεί είναι και το θέμα του χρέους, με την Ελλάδα να "καλωσορίζει την ευκαιρία αναζήτησης πιθανών μέτρων που θα υιοθετηθούν ώστε το ελληνικό χρέος που κατέχει ο επίσημος τομέας να γίνει βιώσιμο  σε μακροχρόνιο ορίζοντα".
 
Ταυτόχρονα, η Ελλάδα δεσμεύεται να τιμήσει τις υποχρεώσεις της προς τους πιστωτές, "πλήρως και εγκαίρως". Μάλιστα, επισημαίνει το επείγον της κατάστασης και του αιτήματος "δεδομένου της εύθραυστης κατάσταση του τραπεζικού συστήματος, της έλλειψης ρευστότητας, των επερχόμενων υποχρεώσεων, της διόγκωσης των εσωτερικών χρεών και της εκφρασμένης επιθυμίας μας να αποπληρώσουμε τις εκκρεμότητες προς το ΔΝΤ και την Τράπεζα της Ελλάδος".
 
Εξ ίσου σημαντική δήλωση στην επιστολή του κ. Τσακαλώτου είναι ότι η Ελλάδα ανανεώνει τη δέσμευσή της στην παραμονή εντός της Ευρωζώνης και ότι σέβεται τους νόμους και τους κανονισμούς ενός κράτους-μέλους. Το αίτημα για το νέο πρόγραμμα ξεκαθαρίζει ότι το νέο δάνειο θα χρησιμοποιηθεί για να ανταποκριθεί η Ελλάδα στις υποχρεώσεις της ως προς το Δημόσιο χρέος και για την διασφάλιση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αφήνοντας σαφές υπονοούμενο ότι μέρος των δανείων θα χρησιμοποιηθεί και για πιθανή ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των ελληνικών τραπεζών.
 
Ο κ. Τσακαλώτος ολοκληρώνει την επιστολή του αναφέροντας ότι αναμένει την θετική και έγκαιρη αποτίμηση του αιτήματος και ξεκαθαρίζει, για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η παρούσα επιστολή υπερισχύει έναντι του προηγούμενου αντίστοιχου αιτήματος της 30ης Ιουνίου.
 
Το πλήρες κείμενο της επιστολής του υπουργού Οικονομικών προς τον ESM

Στον απόηχο του δημοψηφίσματος

Απο Cogito ergo sum


Ήμουν σίγουρος πως όσα είχα να πω περί του δημοψηφίσματος τα έχω ήδη πει και πως δεν επρόκειτο να ασχοληθώ άλλο μ' αυτό το θέμα. Όμως, τόσο το κυριακάτικο διάγγελμα του πρωθυπουργού όσο και η χτεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών με αναγκάζουν να προσθέσω μερικές σκέψεις.
Πρώτα-πρώτα, ο πρωθυπουργός είπε στο διαγγελμά του σαφέστατα: "Έχω πλήρη συνείδηση ότι η εντολή που μου δίνετε δεν είναι εντολή ρήξης με την Ευρώπη αλλά εντολή ενίσχυσης της διαπραγματευτικής μας δύναμης για μια επίτευξη βιώσιμης συμφωνίας". Αναρωτιέμαι από πού προκύπτει αυτή η ερμηνεία. Δηλαδή, εγώ που ήθελα ρήξη τί έπρεπε να ψηφίσω; Αν το "Ναι" εξέφραζε τους μενουμευρωπαϊστές και το "Όχι" τους δενφευγουμευρωπαϊστές, γιατί ήταν άκυρη η ψήφος των αντεγαμησευρωπαϊστών; Μονά-ζυγά δικά τους και το βιδάνιο εμείς;

"Κάτω στα λεμονάδικα γίνηκε φασαρία..."

Πάμε παρακάτω; Τί εννοούμε όταν λέμε "βιώσιμη συμφωνία"; Νομίζω πως και τα δυο μνημόνια που υπογράψαμε ως τώρα, βιώσιμες συμφωνίες υποτίθεται πως ήσαν αλλά αποδείχτηκαν ταφόπλακες. Για ποιο λόγο, λοιπόν, το επί θύραις τρίτο μνημόνιο θα είναι βιώσιμο; Επειδή θα προσθέσει μέτρα κάμποσων δισεκατομμυρίων στην καμπούρα μας; Ή επειδή -υποτίθεται πως- θα περιλαμβάνει μέτρα για την ανάπτυξη της οικονομίας; Δεν ξέρω αν κάτι τέτοια μέτρα μπορούν να κάνουν βιώσιμο το νέο μνημόνιο, ξέρω όμως πως ο βίος μας θα γίνει ακόμη περισσότερο αβίωτος.

Παρένθεση πρώτη. Η λέξη "βιώσιμος" πρέπει να είναι η πλέον βιασμένη λέξη των τελευταίων χρόνων. Μέχρι και το χρέος προσπαθούν κάποιοι να κάνουν "βιώσιμο", λες και θέλουν να ζήσει στον αιώνα τον άπαντα. Λες και δεν καταλαβαίνουν ότι το αντίθετο πρέπει να συμβεί: να πεθάνει και να χαθεί, όχι να γίνει βιώσιμο. Κλείνει η παρένθεση και συνεχίζουμε.

Γράφει ο Περικλής Παυλίδης*

 

Η απάντηση στους κυβερνητικούς ελιγμούς: διαρκές ΟΧΙ, αγώνα και ρήξης 

Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποτελεί αναμφίβολα γεγονός μεγάλης πολιτικής σημασίας. 

Δεδομένης της τεράστιας εκστρατείας εκφοβισμού του λαού από ευρύτατες δυνάμεις του αστικού μετώπου (πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακαδημαϊκούς, καλλιτέχνες), με επίμονη αναφορά στον κίνδυνο εξόδου από τη ζώνη του ΕΥΡΩ και στα δεινά που θα ακολουθήσουν, η νίκη του ΟΧΙ δε συνιστά μόνο αποδοχή της επιλογής που εισηγήθηκε η κυβέρνηση, αλλά εκφράζει, έστω και με αρκετά συγκεχυμένο τρόπο, τη δυσπιστία μεγάλων στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στη ζώνη του ΕΥΡΩ και στην ΕΕ, και στις προοπτικές της χώρας εντός αυτών.
Σαφώς το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αποτελεί εκδήλωση της αγανάκτησης του εργαζόμενου λαού για την παρατεταμένη λιτότητα, την ανεργία και τη φτώχεια που του επέβαλαν οι εγχώριοι πολιτικοί εκπρόσωποι του κεφαλαίου σε συνεργασία με τους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς της ΕΕ και του ΔΝΤ, της οργής για την κυνική καταλήστευση του πλούτου της χώρας, την ακύρωση κάθε κοινωνικού δικαιώματος, την ακραία προσβλητική ενοχοποίησή του για μια κατάσταση που δημιούργησαν η ολιγαρχία του πλούτου και οι πολιτικοί υπηρέτες της.
Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ/ΟΝΕ αποτελεί υψίστης σημασίας στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου της χώρας αλλά και των ηγετικών δυνάμεων του Ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού πόλου.
Ακριβώς για το λόγο αυτό το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα πολεμήθηκε τόσο έντονα από την εγχώρια αστική τάξη και τους εκπροσώπους των «θεσμών», ενώ από την άλλη πλευρά προκάλεσε την ευρύτατη υποστήριξη από λαϊκά στρώματα, αριστερές αντικαπιταλιστικές και αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, εντός και εκτός Ευρώπης, ως έκφραση των δικών τους αναγκών, διαθέσεων και αγώνων.

Ζημιές και απώλειες του δημοψηφίσματος

Απο Cogito ergo sum 

 

Να, λοιπόν που ξημέρωσε η επόμενη μέρα. Η επόμενη μέρα ενός δημοψηφίσματος για το οποίο και λόγω του οποίου ακούσαμε τόσα και τόσα. Ακούσαμε τόσα ώστε όλοι εκείνοι που μεγαλώσαμε με το τσιτάτο ότι εκλογές και δημοψηφίσματα συνιστούν την πεμπτουσία τής δημοκρατίας (γνώμη που εξέφραζε κυρίως τους οχι-τζήδες), φτάσαμε στο σημείο να αμφιβάλλουμε για την ορθότητά του και να αναλογιζόμαστε μήπως εν τέλει δεν είναι παρά εργαλεία που μπορούν να καταστρέψουν την χώρα (γνώμη που εξέφραζε κυρίως τους ναι-τζήδες), εργαλεία απεχθή, όπως θεωρούνταν κάποτε και το σφυρί με το δρεπάνι (γνώμη που εκφράζει αρκετούς κα στις δυο όχθες του ρέματος).

Τελικά, το μόνο θετικό που άφησε πίσω του το πολυθρύλητο δημοψήφισμα ήταν ένα οδυνηρότατο χαστούκι στην υπεροψία των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης, τα οποία μέσα σε μια μόνο εβδομάδα εξαπέλυσαν τόση τρομοκρατία όση δεν είχαν εξαπολύσει η Ε.Ο.17 Νοέμβρη, η Φράξια Κόκκινος Στρατός και οι Ερυθρές Ταξιαρχίες μαζί σε όλη την διάρκεια της δράσης τους. Κι ήταν όντως απολαυστικό να βλέπεις χτες βράδυ όλα τα -καλοπληρωμένα και μη- δημοσιογραφικά τσουτσέκια να επαναλαμβάνουν ρηχές κενολογίες προκειμένου να κρύψουν το μέγεθος της πληγής που τους άνοιξε η λαϊκή ετυμηγορία.

Κατά τα άλλα, η χτεσινή μέρα μόνο ζημιές και απώλειες προκάλεσε. Ίσως η σημαντικώτερη ζημιά να είναι η παραίτηση του Αντώνη Σαμαρά από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Μάλλον διαφωνείτε με την εκτίμησή μου αυτή αλλά σας προκαλώ: αν σκεφτείτε σοβαρά, θα αντιληφθείτε ότι δεν έχουμε κανέναν λόγο να χαιρόμαστε. Ο Σαμαράς είναι αναντίρρητα ο πιο φασίστας και πιο ανίκανος πρόεδρος που είχε ποτέ η Νέα Δημοκρατία, την οποία οδηγούσε με μαθηματική βεβαιότητα στην συρρίκνωση και την διάλυση. Τώρα που έφυγε, είναι εξαιρετικά δύσκολο (έως απίθανο) να βρουν οι νεοδημοκράτες κάποιον χειρότερο απ' αυτόν. Ακόμη και τον Δένδια να βγάλουν πρόεδρο, καλύτερες μέρες θα περάσουν. Αφήστε δε το ενδεχόμενο να επιλέξουν Κυριάκο, ως φόρο τιμής στην Ντόρα που θυσίασε για το καλό τής παράταξης τα όνειρά της να γίνει μια μέρα πρωθυπουργός.

Τα ξυπνητήρια

Τα ξυπνητήρια

 
Επιμέλεια: ofisofi // atexnos

 Τον πρώτο καιρό της Κατοχής και της μεγάλης πείνας ένας δάσκαλος ξεκινάει από την Αθήνα και ταξιδεύει  στην επαρχία κουβαλώντας τη στρατιωτική του στολή, τα άρβυλα, τη χλαίνη, το ξυπνητήρι του και τις πλάκες του λιγκουαφόν με το βιβλιαράκι τους για να τα πουλήσει ή να τα ανταλλάξει με όσπρια, σιτάρι, καλαμπόκι, τραχανά, λίγο τυρί και βούτυρο για να μπορέσει να ταΐσει τα παιδιά του.
 
Τον συναντάμε στη Βόνιτσα, αναγκασμένο να βγει στο «παζάρι» μαζί με τους άλλους, ξένος μέσα στους ξένους με τα πράγματά του στα χέρια. Όμως αποφασίζει να πιεί « ένα μαυροζούμι, καφέ λέει…»

[ Ωστόσο ρώτησα το γκαρσόνι, εμπιστευτικά:
 
– Μήπως έχετε αληθινό καφέ; καφέ άλφα, τρία άλφα…Πληρώνω όσο νά’ ναι…
 
– Τι! απάντησε αυτός, χτυπώντας τη γλώσσα του.
 
– Ούτε δύο άλφα;
 
– Μωρ’ ούτε μισό! Ρεβυθάκι σκέτο…
 
Κι όμως καμπάνισε την παραγγελιά του, όπως τον παλιό καιρό:
 
– Ένα γλυκύ βραστό…
 
Αν εχάσαμε το πράμα μάς έμεινε η λέξη! Και δεν ήτανε μόνο αυτό το πράμα που χάσαμε, για να μας απομείνει μόνο η λέξη… Με τη διχτατορία είχαμε χάσει την πατρίδα κι έμεινε το καθεστώς, χάσαμε την ελευθερία κι έμεινε η τρομοκρατία, τη νομιμότητα κι έμεινε η ανομία! Κι όμως: πατρίδα, ελευθερία, νομιμότητα φιγουράριζαν σαν πρώτα! Ένα γλυκύ βραστό…]

Ο δάσκαλος διστακτικός στην αρχή στο ρόλο του «εμπόρου» ξεθαρρεύει μετά από την πρόκληση ενός άλλου δασκάλου και αρπάζει το ξυπνητήρι του από χάμω:

[ – Αυτό το ξυπνητήρι, που βλέπεις, είπα, με σήκωνε να πάω στη δουλειά μου…Και ξαίρεις εσύ που’ σαι δάσκαλος, τι σπουδαιότητα έχει αυτή η δουλειά! Γιατί μορφώνει τα παιδιά μας κι αυτή η μόρφωση τα συνδέει με τους πατέρες, τους παπούδες  τους, τους πιο μακρινούς τους προγόνους, με τους Έλληνες της επανάστασης, με τους αρματολούς και κλέφτες  της τουρκοκρατίας, με τους ακρίτες του Βυζαντίου, με τους Έλληνες του Μεγαλέξανδρου, με τους αρχαίους πολεμιστές του Μαραθώνα και της Σαλαμίνας, με τους δημιουργούς του Παρθενώνα και της ποίησης και της τραγωδίας, της φιλοσοφίας και της ιστορίας… Αυτή η μόρφωση έκανε τα παιδιά μας ελληνόπουλα και τα έδενε με την προαιώνια πορεία της φυλής μας προς τον πολιτισμό και την ελευθερία…Τούτο το ξυπνητήρι με σήκωνε κάθε πρωί, να βάνω μπροστά μια τόσο υπέροχη δουλειά! Τώρα, όμως, δεν μου χρειάζεται! Γιατί τα ελληνόπουλα πρέπει να κοιμηθούν! Αν δεν κοιμηθούνε για πάντα στο Νεκροταφείο απ’ την πείνα, θα πρέπει να κοιμώνται όσο κρατάει η κατοχή… Η μόρφωση δε χρειάζεται στους δούλους κι είναι κίνδυνος για τ’ αφεντικά… Είναι, λοιπόν, περιττό να χτυπούν τα ξυπνητήρια… Εγώ πουλάω το δικό μου… Πούλα το και εσύ αν έχεις… Μα φοβάμαι πως δεν είχες ποτέ! Γ ι α τ ί  ε σ ύ  θ α  κ ο ι μ ό σ ο υ ν α  σ’ ό λ η  τ η  ζ ω ή  σ ο υ…
 
Γέλια ακούστηκαν γύρω μου για το Δάσκαλο κι εκείνος  εζάρωσε, σάμπως να’ θελε να φύγει, μα τα πόδια του κολλήσανε στη γης! Και τώρα γύρισα στον κόσμο.
 
– Σε σας, όμως, είπα, τα ξυπνητήρια σάς χρειάζονται! Μην αφήνετε τον ύπνο του μυαλού να σας κυριεύει γιατί αυτός είναι η αρχή του θανάτου… Και πρέπει να ζήσετε… Όλοι πρέπει να ζήσουμε… Είν’ ένα καθήκον σήμερα να ζούμε, γιατί σήμερα οι ξένοι μάς λένε πως πρέπει να πεθάνουμε και μας αρπάζουν τα μέσα της ζωής!. Σταθήτε καλά και κρατάτε ξύπνιο το μυαλό σας και την ψυχή σας φωτισμένη! Έχουμε ξυπνητήρια καλά…
 
Σήκωσα το μοναδικό μου ξυπνητήρι και κάνοντάς το να χτυπήσει, πρόστεσα με βραχνή φωνή, συγκινημένη:
 
– Έχουμε, κύριοι, ξυπνητήρια καλά….Ποιος θα πάρει, να τον ξυπνάει απ’ τον ύπνο της σκλαβιάς…]
 
 
Νίκος Κατηφόρης , Όταν εσκάβαμε τον ουρανό, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις 
  1962













Αναρτήθηκε από ofisofi

Γράφει ο Σφυροδρέπανος  απο Ατέχνως

Το μεγάλο ναι και το μεγάλο όχι 

Έρχεται λοιπόν η στιγμή που καλείσαι να πεις το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι», αλλά βλέπεις πως δε διαφέρουν πρακτικά σε τίποτα μεταξύ τους. Και το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, που θα μοιράζουν οι κομμουνιστές έξω από τα εκλογικά τμήματα, μπορεί να λογιστεί ως άκυρο στη δική τους καταμέτρηση, αλλά είναι ο πιο σίγουρος τρόπος για να ακυρώσεις το κάλπικο δίπολο που έχουν στήσει και να πεις:

ΟΧΙ σε κάθε μνημονιακή συμφωνία, κυβέρνησης κι εταίρων-δανειστών.

ΟΧΙ στα εκβιαστικά διλήμματα.

ΟΧΙ  στην καρμανιόλα ΟΧΙ και στη λαιμητόμο.

ΟΧΙ σε όλα που κουρέλια κάνουν τα όνειρά μας.

ΟΧΙ σε όσα μας ζωγραφίζουν παύλα-τελεία, για να χωρέσουν τη σκέψη μας σε έτοιμους, προκατασκευασμένους πόλους, χωρίς ουσία.

ΟΧΙ  στο φόβο και την τρομοκρατία των εργοδοτικών απειλών, υποδείξεων, υποχρεωτικών αδειών, κοκ, στους χώρους δουλειάς.

ΟΧΙ στον υστερικό φόβο, που καλλιεργούν τα κανάλια, περιμένοντας τη σπορά των εκφασισμένων κι αποχαυνωμένων συνειδήσεων που διαμορφώνουν.

ΟΧΙ στο ελληνικό Μεϊντάν και τα άσφαιρα πυρά των αγανακτισμένων.

ΟΧΙ στον εμπαιγμό και την κοροϊδία της κυβέρνησης, που υποτιμά τη νοημοσύνη μας και μας πλασάρει νέο μνημόνιο σε «αντιμνημονιακό» περιτύλιγμα.

ΟΧΙ στη λογική του μικρότερου κακού, που φέρνει πάντα, με μαθηματική ακρίβεια, το μεγαλύτερο.

ΟΧΙ στη φυλακή της ΕΕ, που σημαίνει μνημόνια διαρκείας για τους λαούς της Ευρώπης.

ΟΧΙ στις αυταπάτες πως η λυκοσυμμαχία αυτή μπορεί να αλλάξει προς το καλύτερο, με διαπραγμάτευση και εκλογικές διαδικασίες.

ΟΧΙ στα μνημόνια, απ’ όπου κι αν προέρχονται.

ΟΧΙ στη διαχείριση του συστήματος που γεννά την αδικία και την εκμετάλλευση, μαζί με όλα τα παραπάνω, όπως το σύννεφο τη βροχή.

ΝΑΙ, ένα μεγάλο ΝΑΙ στην ελπίδα και την προοπτική που δίνει ο δρόμος, το οργανωμένο, μαζικό κίνημα, ο ιστορικός ρόλος της τάξης μας, η ρήξη με όλους τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και την εξουσία του κεφαλαίου.

Αυτή είναι η πιο ισχυρή λαϊκή εντολή. Αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος που οφείλει να βαδίσει ο λαός μας.

Σαββατιάτικα (62) - τα δημοψηφισματικά

Σαββατιάτικα (62 Cogito ergo sum) - τα δημοψηφισματικά

*** Αν δεν το μάθατε, ο Σάκης Ρουβάς ψηφίζει "Ναι". *** Του Σάκη Ρουβά ο τράχηλος Ζυγούλη υπομένει και δεν θα υπομείνει Μέρκελ; *** Πώς σας φαίνεται τώρα που ζήσατε τρεις ολόκληρες μέρες χωρίς μνημόνιο; *** Αφού δεν θέλατε Γιωργάκη κι Αντωνάκη, φάτε σκατούλες τώρα. *** Πέντε χρόνια μνημόνια κι οι τράπεζες δεν έκλεισαν ούτε ώρα. *** Κλείσαμε σχολεία, κλείσαμε νοσοκομεία, κλείσαμε υπηρεσίες, κλείσαμε την χώρα ολόκληρη αλλά τις τράπεζες τις κρατήσαμε ανοιχτές. *** Σουλτς: "Αν νικήσει το Ναι, πρέπει να διοριστεί μια κυβέρνηση τεχνοκρατών ώστε να συνεχίσουμε να διαπραγματευόμαστε." *** Ρε Μάρτιν, εκλογές να κάνουμε ή θα μας πεις εσύ ποιον να βάλουμε πρωθυπουργό; *** Αυτή η δημοκρατική Ευρώπη... να μη μπορώ να την καταλάβω με τίποτε, την πουτάνα! *** Λυμπεράκη: "Οι φτωχοί είναι φτωχοί γιατί κάνουν λάθος επιλογές σε κρίσιμες στιγμές." *** Έτσι είναι, Αντιγονάκι μου. *** Κι εγώ μαλακία επιλογή έκανα κι έμεινα φτωχός. *** Αντί να πάρω τα μεταλλεία τής Χαλκιδικής πήγα κι έγινα λογιστής. ***

Αυτό το μουστάκι...

Σία προς Ζωίτσα: "Μα θα μου κάνετε έλεγχο από πού έχω το ρεπορτάζ;" *** Πες τα, ρε Σία, που θα αμφισβητήσει την εγκυρότητα του Σκάι, η τσούρδω! *** Ζωίτσα προς Σία: "υπηρετείτε τα συμφέροντα των δανειστών." *** Ντροπή, βρε! *** Μιλάνε έτσι σε μια οικοδέσποινα ενός καναλιού που πριν λίγες μέρες ευχόταν να αντέξει το ΔΝΤ; *** Πάντως, δεν μου το βγάζετε από το μυαλό ότι κάποιοι εκεί στο Φάληρο έχουν την Κοσιώνη έτοιμη για φάγωμα. *** Για ποιόν άλλο λόγο θα την έβαζαν να πάθει τέτοια ξεφτίλα απέναντι στην Ζωίτσα, η οποία θέλει δέκα Σίες για πρωινό; *** Αν δεν το μάθατε, η Σταματίνα Τσιμτσιλή ψηφίζει "Ναι". *** Με το επίδομα ανεργίας στα 20 ευρώ την ημέρα, το όριο των 60 ευρώ στα ΑΤΜ είναι προκλητικά υψηλό. *** Δεν ξέρεις τι να ψηφίσεις αύριο... βλέπεις ποιοι τάσσονται υπέρ του "Ναι"... ξέρεις τι ΔΕΝ θα ψηφίσεις. *** Α, μη το ξεχάσω: ο Άνθιμος θα ψηφίσει "Ναι".

«ΟΧΙ» την Κυριακή, «ΟΧΙ» και τη Δευτέρα

  ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ

Παρακολουθώντας τα δελτία ειδήσεων και τον Τύπο, ακούς και διαβάζεις τις κραυγές πολιτικής επιβίωσης διαφόρων πιο συστημικών και από το σύστημα! Το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού, επιχειρηματικού, δημοσιογραφικού και «καλλιτεχνικού» κατεστημένου αυτής της χώρας είναι «στα κάγκελα», για να μας πει «Μένουμε Ευρωπαϊκή Ένωση». 

Οι τύποι, που όταν άκουγαν διαδήλωση άλλαζαν δρόμο, έγιναν «μαχητές» των δρόμων και «αντιστασιακοί»! Εξαφανίζεται και το παραμύθι της «αντικειμενικής δημοσιογραφίας». Στρατευμένοι, πιο ανοιχτά από ποτέ, δεν κρύβονται. Βγαίνουν όλοι αυτοί να φωνάξουν για τη χώρα, για την «ενότητα των Ελλήνων», μια ενότητα πλαστή, μια ενότητα της υποταγής, της διάλυσης, της ξεφτίλας. Μιλούν για τη δική τους Ελλάδα, την Ελλάδα του πλούτου, της εκμετάλλευσης,της βαρβαρότητας. Σε αυτή την Ελλάδα καλούν σε «ενότητα». 

Βγήκε και ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) να μας πει ότι συγκινήθηκε με την ταλαιπωρία των εργαζομένων, για να καταλήξει πως θα στηρίξει ένα «ΝΑΙ» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από κοντά και οι εργατοπατέρες της διοίκησης της ΓΣΕΕ, που υπέγραφαν με τα δύο χέρια ό,τι ήθελαν οι εργοδότες, είπαν με το δικό τους τρόπο «ΝΑΙ» στην Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Όλοι αυτοί οι πιο συστημικοί και από το σύστημα καλούν τον κόσμο να απαντήσει στο ερώτημα «μέσα ή έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση». Το ερώτημα του δημοψηφίσματος δεν είναι, όμως, αυτό. Ξεκάθαρα: Μακάρι να ήταν αυτό το ερώτημα!

Με ή χωρίς δημοψήφισμα λέμε πάντα ΟΧΙ στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί αλλιώς……

Φαρμακωμένος ο καιρός παραμονεύει
Μας καρτερούν μαστιγωτές και συμπληγάδες

 Ένα καταπληκτικό ηχητικό κολάζ  από την  ρ/φ Ελληνοφρένεια της 3ης Ιουλίου 2015

Μια λέξη μόνο Ξ Ε Φ Τ Ι Λ Α.

Ξεφτίλα

Κάποτε μας έβαζαν να ορκιστούμε όταν ντυνόμαστε στο χακί ότι θα προασπίζουμε την πατρίδα από κάθε εχθρό εσωτερικό και εξωτερικό. Ένα από τα αναρίθμητα κατάλοιπα του εμφυλίου που έφτασε μέχρι τις πρώτες "δημοκρατικές" εποχές μετά την μεταπολίτευση.

Η αταλάντευτη πάλη κομμουνιστών, αριστερών και προοδευτικών ανθρώπων κατήργησε πρώτα στην πράξη και στη συνέχεια με νόμο την οποιαδήποτε αναφορά σε εσωτερικό εχθρό. (Έπρεπε να φυλάνε και λίγο τα προσχήματα).

Να' σου όμως που η "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση δια στόματος του υπουργού άμυνας δηλώνει ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό, την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, τη σταθερότητα σε σχέση με τις συμμαχίες της χώρας».

Μια λέξη μόνο Ξ Ε Φ Τ Ι Λ Α. 

Θα τρίζουν τα κόκκαλα των εκτελεσμένων στο σκοπευτήριο της Καισαριανής στο οποίο έσπευσε ο πρωθυπουργός να καταθέσει λουλούδια αμέσως μετά την εκλογή του, από την ιεροσυλία.

Πήγαινε τώρα εσύ να ψηφίσεις περήφανα το όχι σου και άσε την κυβέρνησή σου να ψάχνει για εσωτερικούς εχθρούς...


Αναρτήθηκε από  Δε δίνω λέξεις παρηγόρια...

 Γράφει ο Οικοδόμος

Αριστεροί και «αριστεριλίκια»  

Όσοι δηλώνουν και νιώθουν αριστεροί, όσοι διακατέχονται από την πεποίθηση ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να είναι «σαν τους άλλους», ας σκεφτούν αν Αριστερά είναι να ορκίζεσαι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν λογική του «εφικτού» σημαίνει να δηλώνεις πίστη και υποταγή στις τράπεζες και τις «αγορές». Ας σκεφτούν τι απέγινε το «σκίσιμο» των μνημονίων, που πήγε το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», που κρύφτηκε η προεκλογική τους ελπίδα;

Οι μάσκες είχαν αρχίσει να πέφτουν από νωρίς. Τις τελευταίες ώρες έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής. Η κυβέρνηση προτείνει στο δημοψήφισμα το ΟΧΙ, αλλά στην ουσία παίζει το παιχνίδι του ΝΑΙ. Με το ψεύτικο δίλημμα που θέτει, καλώντας το λαό να επιλέξει δήθεν το λιγότερο κακό μνημόνιο, με τα παζάρια που δεν σταμάτησε με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, ενισχύει τον εκβιασμό των «θεσμών». Η κοροϊδία πάει σύννεφο! Η τελευταία πρόταση Τσίπρα προς τους δανειστές είναι ένα ακόμα χειρότερο ―από τα προηγούμενα― μνημόνιο. Αποδεικνύεται ότι τα «ΟΧΙ» της κυβέρνησης είναι «ΝΑΙ» σε νέες δανειακές συμβάσεις, σε νέα αντιλαϊκά μέτρα, σε νέα επίθεση στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση… «της αλληλεγγύης και του σεβασμού»; Αυτή ήταν πάντα και δεν αλλάζει παρά τα ευχολόγια και τις εκθέσεις ιδεών των στελεχών της κυβέρνησης.

Οι τίμιοι αριστεροί άνθρωποι δεν έχουν παρά να επαναπροσδιορίσουν τη σχέση τους με το κόμμα που τους εξαπάτησε κάνοντας σημαία την ελπίδα τους για να την τσαλαπατήσει τόσο γρήγορα. Δεν έχουν άλλη επιλογή από το να αποδοκιμάσουν την «κυβέρνηση της αριστεράς» που φέρνει τα μνημόνια από την πίσω πόρτα. Να αντιταχτούν στους εκβιασμούς των δανειστών και την καταστροφολογία. Να κλείσουν τ’ αυτιά τους στην άθλια προπαγάνδα των ΜΜΕ. Να αρνηθούν να γίνει η ψήφος του για μια ακόμα φορά ο μοχλός που θα συνθλίψει ό,τι απέμεινε από τις λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα.

Να σηκώσουν το ανάστημά τους και να εκφράσουν την αντίθεσή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση των μνημονίων διαρκείας, της ευημερίας των αριθμών και της δυστυχίας και εξαθλίωσης των ανθρώπων. Να εκφράσουν την αντίθεσή τους και στις προτάσεις-μνημόνια που προτείνει η κυβέρνηση «ακυρώνοντας» το κάλπικο δίλημμα του δημοψηφίσματος και τα τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα «Σκύλλα ή Χάρυβδη». Να αρνηθούν τη συνενοχή. Να πυκνώσουν τις γραμμές αυτών που αγωνίζονται για αποδέσμευση από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία.

Αλλιώς ας αναρωτηθούν: Αν σήμερα, στη λογική ενός σακατεμένου δήθεν «έντιμου συμβιβασμού», ξεπουλάνε την αξιοπρέπεια και τις αξίες τους, ποια θα είναι η επόμενη παραχώρησή τους;